Seren Cymru

GWERSI 0 WERS YR YSGOL SUL DIWEDDAF. (Actau ix. 18-25.) Buom wrth wely angan Saul yn y wers o'r blaen. yn ei wel'd yn marw ar y ffordd i Damascus. Yr ydym yu ei angiadd a'] adgyfodiad yn Damascus lieddyw, ymhen tridiau, marw i Grist, claddn gyda Christ, yn y bedydd, cyfodi o'r dyfrllyd feci el i fyw Crist. Bu meg'is yn farw, heb weled na bwyta, nac yfed, cyhyd ag' y .bu Jonah yn mol y morfil ac a fu ein Harglwvdd yn ei fedd. Nis gwyddom paham y cadwyd Saul cyhyd i groesi o farwolaeth i fywyd, tra yn darllen am geidwad y carchar, yrEun- uch, a miloedd y Pentecost yn myn'd drwy'r process' mewn cymaint llai o ainser, os nad am fod ei achos yn gofyn operation trymach, ac felly yn gorfod bod dan y chloform yn hwy, ac wyth awr a deugain wed'yn i adferyd cylchrediad y gwaed ddod i'w gwrs arferol. G welwn- 1. Alai defnyddiau cyfrredin ddefnyddia yr Arglwydd i wneyd ei wiaith. (xwrai^g o Samaria i'w bregethu yn ei dinas, a'r gwragedd i gael y blaen o gyhoeddi ei adgyfodiad, ac yma rhyw wr a'i enw Ananias," i weinyddu y rhan ddynol o arwain Saul dywyllwch i'w ryfeddol oleuni Ef, pan y syrthiodd y cenau oddiar ei lygaid natur- iol ac ysbrydol a'i fedyddio. Sonia Eglwys Loegr lawr am ei Bedydd Esgob; clywir aelodau o'r Eglwysi Rhydd- ion hefyd yn ymffrostio os byddant wedi cael eu bedyddio gall wr enwog, tra dichon na fydd dim ond eu bedydd yn awgrymn y dylasent fad ar lyfrau'r eglwysi o gwbl. Pa bwys sydd pwy haua'r cae yd? Yr had, a'r tir, a'r tywydd, benderfyna werth y cnwd gwenith. Ni wyddom fwy am Ananias na'i fod yn Iuddew ac yn Gristion defosiwnol. Ymddengys mai gweithiwr qy fired in ydoedd; crydd neu deiliwr fe ddichon, ac os oedd lleygwr yn ddigon da i fedyddio apostol mawr y cenedloedd, yn sicr ni wna esgob urddedig ycliwanegu dim at worth bedydd neb. Byddai Spur- gieon a Mathetes yn g-alw lleygwyr i wein- yddu'r ordinhadau. Mae'n debyg fod Saul wedi dysgni yn Ananias i wneyd felly: dywed mai yohydig a fedyddiodd ef. Nid oes eisieu athrylith gref i fedyddio, ond rhaid wrth gorph weddol gryf. Gwelai Paul ryw saer neu fferrmrr yn gymhwysach i fedyddio nag er, a ryw chwaer fe ddichof. yn fwy deheuig i dori bara a thywaUt g-win y, cymundeb. Mae gan aelodau diddawn ymadrodd yn yr eglwysi, gyrph sy'n gysegredig aelodau o Grist, ac os gwasanaeth cyrph fydd eisieu niae ynddynt bob cymhwyscler i'w gyflawni. 2. Y rhaid i'r bob! o arigyhoecldiadau dyfnion galel bod yn selog- dros eu heg- wyddorion.Medr pobl arwynebol eu credo fy'" ar "ben cla,wdd i edrych cyfeiriad y gwynt, a disgyn i'r oclir y cant hwy fwyaf o, gysgod. Rhai felly oedd Balaam a Pilat, a'r Galatiaid nemawr gwell, ac efallai pe meithrinem hunan-adnabyddiaeth, y eawsem eu bod yn dra lluosog, fel German dye yn dal ei olchi mewn dwfr oer, a'i wisgo yn n go leu gwan y lleuad; tra ei olchi mewn dwr berw a'i wisgo dan belydrau'r haul yn bwyta'r 11 iw i gyd; ond mae dynion fel Paul Martin Luther yn debyg i Indigo Blue,' a liwir gan oleuni'r dydd, ac a ddeii belydrau cryfaf yr haul heb fadio dim. Lliwiodd goleu mwy na goleu canol dydd Pa.ul ar y ffordd i Damascus fel mai ofer fu pob ymdrech i'w 'ffadio' byth. Nid yw'r haul yn ffexlio melynliw r cae g'wenith fydd ef wedi liwio. 3. Sancteiddio'r doniau ar iiwydaii gynt wna geni o Dduw."—A Saul agynyddodd fwy-fwy o nerth, ao a orchfygodd yr luddewion oedd yn Damascus o;aii hau mai hwn yw y Crist. Mae Cristionogaeth yn agor dorau ys- tafelloedd ein cyneddfau yn lletach, lletach, yn ol maint y lie a roddwn i lesu Grist yn ein meddwl a'n calon. Cynghorai Spur- geou y bobl ieuaingc i beidio pregethu os medrent beidio, gan awgrymn mai rhai na alient beidio oedd yr unig rai teilwng o'r alwedigaeth nefol. Teimlai Paul yr cuiii verse' yn ei lethu oni phregetha- A gwae fydd i mi oni phregethaf yr efengyl," ebai. Peth dieithr i'r Testament yw cordi pre- getlnvyr; yr Arglwydd sydd yn eu oadi bob cynyg, a dyna rai nefol mae yn godi. Buasai yr eglwys yn hir cyn codi Saul,- yr oedd ami ei ofn; rhyfeddai gdywed ei herlidiwr creulawn yn pnagotlm 'ci Ar- glwydd. Y gwr a'r llythyrau i'w dal yn wrthrych y ddalfa gyntaf. Defnyddia'r wybodaeth lawn am satle'r erlidwyr, yn awr i'w gorchfygu, "gan fod yn liyf yn yr Arglwydd twf bywyd yn y gwanwyn yn pregethu megis heb yn wybod iddo ei hun. "Byw i miyw Crist/ Crist oedd anadl einioes ysbryd Paul, fel yr oedd peidio pregethu yn gyfystyr a pheidio anadlu, an- adlu'n ysbrydol yw cyhoeddi Iesu Grist yn Wared wr i bawb o argyhoeddiadau dyfnion. Nid am ei bod yn ddyledswydd yn benaf, ond am na allwn ddal ein hunain i beidio gwneyd, mwy nas gallvvn ddal ein hanadl heb anadlu. Pa le yr ydym ni, athrawon ein Hysgolion Sul yn iigwyneb hyn? "0 am Iesu i ni'n fywyd, Rhaid i fywyd ga:el ei dwf. -x- J. Rees.