Seren Cymru

_=. Trefn a dy Dy. CEFNOGI'R GWEINIDOG." Geilw arucheledd gwaith y weinidogaeth, yr anhawsderau mawrion, a gwendid anoch- eladwy y natur ddynol am gefnogaeth pob aelod crefyddol i'r gweinidog. Nid penod gwroldeb mynydd Carmel gyn- rychiola yr oil o fywyd Elias. Darllenir hefyd benod ei bruddglwyf, yn yr Anial- wch, lie y 'deisyfodd iddo gael marw.' Cyffyrdda pob gweinidog bwyntiau y LLON A'R LLEDDF yn ei brofiaxl, a gall aelodau ei eglwys gynyddu y lion a lleihau y lleddf yn ei enaid. (C Gwaith yr Arglwydd gyflawmr yn y byd gan y gwir weinidog;, a sefydlwyd yr eglwys i gydweithredu ag ef i droi y pechaduriaid yn saint Duw. Nid llai nag achub dynion oddiwrth eu pechodau, i debygrwydd cymeriad i Grist Iesu i'w cyflwyno yn ddifeiua ac yn ddiar- gyhoedd ger ei fron Ef yw nod terfynol y weinidogaeth. Yr offeryn i wneyd hyn yw yr efengyl o enau a bywyd y pregethwr a'i eglwys. CYMDEITHAS YR ACHUBEDIGION yw y wir eglwys, yn weinidog ac aelodau. Mynegu rhinweddau yr Hwn a/u galwodd o dywylhvoh i'w ryfeddol oleuni Ef,' yw eu oenadaeth yn y byd. Newid dynion unigol yw gwaith anhawdd- af bywyd, yn arbenig pan fyddo y cyfryw yn rhwym gan lyfeitheiriau buddianau mas- naehol yn ychwanegol at gadwynau mewnol eu pechodau. Yr Ysbryd Glan effeithia y cyfnewidiad grasol mewn dynion, ond gwna hyny trwyy Gair a bregethir o'r pulpud, &c., ac a eg- lurebir yn nghymeriad yr aelodcqu crefyddol. Gosododd Iesu gyfrifoldeb ofnadwy ac an- rhydedd digymhar ar bob aelod eglwysig. Ni ellir byth ddwyn y byd at Iesu, heb gefnogaeth yr eglwys fel cyfangorph ac un- igolion i'r gweinidog ymdrechol yn ei waith. Hawlia UNIGRWYDO Y GWEINIDOG barch i'w deimlad a llouder i'w ysbryd. Ni ddadleuir yma am organmoliaeth iddo fel pe bai efe ond plentyn yn byw ar felusion, ac ni ofynir chwaith, am ei borthi a 'hwyl yn ystod y bregeth, ond gofyram gefn- .I ogaeth anrhaethol fwy sylweddol na hyn. Dylid r; SIARAB YN BARCriUS am dano wrth bawb, yn arbenig yn nghlyw y plant ar yr aelwyd. Llesteiriwyd dylanwad ami i weinidog rhagorol, gan siarad diofal ac anmharchuiS a suddodd yn ddwfn i feddwl a theimlad y plant. Gall POB GWEINIDOG LLYGADGRAFF ddarllen teimlad rhiaint ei eglwy,s tuag ato, wrth gyfaroheu plant ar yr heol. Hen ddy- wediad glywyd oedd "Plant a ffyliaid ddwed y gwir." Hinfesurydd cywir yw y plant, a gall nrwyrif y gweinidogion ddeall pa un ai "fine, fair neu stormy" yw hin gweinidog- aethol yr aelwyd, a llonir neu lleddir ei ysbryd mewn canlyniad. Nid oes neb dynerach ei deimlad na'r gweinidog, oblegid natur ei waith a'i unig- rwydd, a gwaedir ef yn rhwydd gan y, syniad o anheyrngarwch teulu iddo, ar lwybr ei waith, i achub dynion. Hyfryd yw clywed ambell ddyn Y11 dweyd, "Fe ges i fy nysgu i barchugwei- nidogion. Yr oedd nhad a mam, yn wastad yn siarad yn uchel am danynt, ac yn rhoi yj lie goreu iddo nhw. 'Doedd dim yn ormod": iddynt wneyd i weinidog." Gwaddol gwerthfawir i blant yw y nieith- riniad o barch ynddynt at efengylwyr Crist. Enynir trwy hyn ynddynt gydymdeimlad a'r efengyl—yn dir da parod i dderbyii yr had, a egina, ac a dyf yn dywysen addfed. o gymeriad Crist-debyg. Rhvdd v HAELFRYDEDD ysbryd a llogell yr aelodau at bob ad ran. o'r gwaith gartrefol a thramor galondid mawr i'r gweinidog. Bu adeg pan flinid gweision Duw gan feddwdod eu haeloidau a hawliai ddisgybl- aeth eglwysig. Glanhawyd yr eglwysi bron yn llwyr o'r pechod hwn. Ystyrir ef yn ffi- eiddbeth, ond erys y PECHOO ANRHYDEDDUS (?) 0 GYB- YDD-DOD YR AELODAU i archolli teimlad y prophwyd wet gym- aint i'w wneyd, ac adnoddau arianol yn rhytdlu yn meddiant nif,or o"r aelodau, gyf- ranant yn druenus at yr achos. Ofer yw i gybyddion weddio "Deled dy Deyrnas." Gweddiodd aelod cyfoethog wrth ei allor deulnaidid ar ran tlodion y dref, breswyliai ynddi. Wedi iddo ef a'i deulu godi oddiar eu penliniau, dywedodd ei ferch wrtho: "Nhad, pe buasai eich arian chi gen i, fe atebwn i eich gweddi heno ar ran tlodion y dref Dyna' gefnogaeth gawsai ami i weinidog pe rliyddl-ieid llinynau llogell ei gybyddion nes sierhau eyflawnder yn y drysorfa at bob galwad. Ehwystr mawr i lwyddiant yr efengyl, a baich ar ysbryd pob GWEINIDOG YMGYSEGREDIG yw cybyddion yn flaenoriaid mewn swyddi, tra y gwna efe ei oreu i bregethu a byw y Crist hunanaberthol. Gallir cefnogi y gweinidog trwy gynyrchu iddo awyrgylch dymunol yn ei waith. Cyf- renir at y fath awyrgylch trwy sylwadau gwerthfawrogol wrth eraill am ei wasan- aeth. Cwrddodd dan tkliacon o'r un set fawr ar ddydti Llun. Dywedodd y naill wrth y llall, Dyna bregethu yn ardderchog wnaeth Mr. ———- ddoe. Yr oedd y bregeth neith- iwr yn nodedig dda. Fe ges i fendith a mwynhacl" Atebodd ei gyd-ddiacon, Fe ddyle bregethu yn dida, am ei arian. Mae yn cael cyflog fawr." Ni, wyddis a glywodd y gweinidog hwnw am hyn. Mae y ddau ddiacon a'r gweinidog, er's blynyddau yny byd tragywyddol, ond hyn sydd sicr, fod geiriau y naill ddiacon yn ysbrydoliaeth i weinidog, a geiriau y llall yn farwol i'w ysbryd pe yn gwybod am danynt. Mewn enwad arall yn Nghymru ceir gweinidog o gyrhaeddiadau cymeclrol fel pregethwr, yn fugail da -a dyn duwiol. Er nad yw yn gryf yn y pulpud, haner addolir ef fel pregethwr gan ei bobl. Nid oes ei" debyg iddynt hwy. Cefnogir ef ganddynt yn ei waith, a rhwydd yw iddo lwyddo yn yr eglwys hono, er mewn gwth o oedran. Parotoa y gweinidog EI BREGETH A'I YSBRYD ar gyfer y pmlpud ddwy waith y Sul. Calonogir ef gall hrosonoldob pawb y gall yn rhesymol ddisgwyl am danynt ar foreuy Sul, ac oni ellir sicrhau GWELL CYNULLEIDFA. mewn llu o addoldai ar foreu Sul? Pan wel y gweinidog y fath nifer yn absenol allasent fod yn bresenol, ymoliynga ei ys- bryd yn fynych, ac"ni cheirei oreu of yny: pulpud, oblegid dylanwa,d ei amgylcheg an- frafriol arno ef. Aeth gweinidog ar foreu dydd Llun i dy, a dywedodd wrth Mrs. J-, Oeddech chi ddim yn y cwrdd boreu ddoe. Fe'eh colia-is chi o'oh set. Ry'ch chwi yn help i mi i bregethu." Ni feddyliasai hi erioed am hyny. Ni chollodd un cwrdd ar ol hyny tra iechyd; ac amgylchiadau yn caniatau. Mynych ddywedodd, "'Rwy i yn myn'd i'r cwrdd i roi help i Mr. i bregethu." Os yw efe yn "pregethu yn y nef yn awr, yn sicr, mae cynulleidfa o fath Mrs. J. yn 'help iddo i bregethu.' Ni ystyria llawer o aelodau pa faint o ysbrydiaeth roddir i'r gweinidog gan ftydd- londeb yr holl aelodau yn MODDION GRAS. Weithiau dywedir geiriau caruaidd o werthfawrogiad diolchus wrth y gweinidog, a siriolir ei enaid trwy hyny. Prydiau craill cofia rhai aelodau pan ar eu holidays am brynu anrheg iddo, a llonir ei ysbryd ef. Prydiau eraill. cytuna nifer o'i edmygwyr gyflwyno iddo rodd weddol sylweddol i ddangos eu parch tuag ato, a gwrolir ef yn ei waith. Mewn llu o ffyrdd gall yr aelodau fel unigolion, fel teuluoedd, ac fel eglwyis gyfan gryfhau y gweinidog sydd yn llesg- hau yn ei ysbryd, oblegid diffyg gwerth- fawrogiad ohono, ac yntau wedi ei alw gan Dduw i'r gwaith. Nid gormodiaeth yw nodi i einioes nifer o weinidogion gael ei byrhau oblegid difaterwch ac esgeulusdod aelodau crefyddol o'r manylion hyn. Hu gweinidog farw, yn nghanol ei oedran. Ni afaelodd cystudd trwm ynddo, ond yn raddol dadfeiliodd ei babell. Ymofidiodd i farwolaeth. Ni fn neb yn sarug wrtho. Ni archollwyd ei galon gan frathiadau gwen- wynol un tafod yn ei eglwys. G weithiai efo yn galed. Pregethai yn dda. Arweiniai fy- wyd dichlynaidd, ond ni ddangosid un ar- wydd o werthfawrogiad o'i ymdrechion ef. Blinodd hyn ei ysbryd. Ofnodd, pryderodd, a digalonodd. Effeithiodd hyn ar ei iechyd, ac ymollyngodd i farw. Taenwyd y newydd o'i farwolaeth. Aeth jy diaconiaid ariiitwalth i'r ty i gydymdeimlo a'r weddw, a Sywed- asant, "Mae yn golled fawr i ni fel eglwys a chymydogaeth. Ni chawn ei debyg eto. Yr oeddem yn ei garu yn fawr, ac yn gwerthfarogi ei lafur." Atebodd hi than yn ei dagrau, Paham na f'asech chi yn dweyd hyny wrtho fe. Cwynodd wrthyf lawe^ gwaith nad oedd neb o honoch yn hidio am dano ef na'i weinidogaeth. Yr oedd yn pendrymu yn fynych yn y, ty oblegid hyn. 'Doedd neb ohonoch yn dweyd gair wrtho i'w galonogi. Pe b'asech chi wedi dweyjd! wrtho eich bod yn ei garu e, a rhoi tipyn o galondid iddo yn ei waith fe fase fe yn fyw yn awr. Gofid sydd wedi ei ladd e a