Y Dydd

LLUNDAIN. MT.GOL.,— Onid oes rhyw doedd ynom fel dysion i daflu unrhyw beth a fwriadwn ei gyflawni yn bellacb, bellach, i'r dyfodol o hyd? Yr addewid wedi ei gwneud hwyracb, dywedwii ddeufis cyn i adeg y eyflawniad dd'od i ben, er bod yr amser penodedig wedi terfynu er ya mis neu chwech wytbnos cyn hyny. Fel yna yn union y mae yn fy acbos inau. Yr oeddwn bron wedi gwneud 11 w yn fy nghalon na cbaffai dim mwy na phythefnas dreiglo ymaith cydrhwng fy iiith olaf a'r on ag oedd i'w dilyn, 80 yn ychwanegol at byny, wedi gwneod penderfyniad diyegog i gadw y llw hefyd, ac yn ben ar y cwbl, selio y ddaa A thwymyn coch o gwmpas fy mys bach, fel ag i gadw y cof yn fyw. A'r pryd hwnw, yr oeddwn yn barod i gyfrif fy bun yn bech- adur o'r fath bechadnrasaf, os buaswn mor anffortunus a thor y rhwymau a shod. Ond waeth tori'r hanes yn fyr, pallwyd edrych ar y llinyn coch a addarnai y bys bach, ang- hofiwad y penderfyniad, pa mor ddiysgog bynag ydoedd pan y lluniwyd ef, torwyd y llw, a gadawyd i ddaa neu dri o bythefnosau redeg cyn ymddangosiad llith arall o'r Brif- ddinas. Eithr mae yn amheus genyf a yd" yt mor barod i wneuthur fy hun yn twy pecbadur ar gyfrif hyny nag oeddwn pan yn Sttrno yr arddup.ed. A thra byddaf wrth y y pwnc o 'oedi' yma, mi ddywedaf i chwi 'stori a glywais yn He gwirionedd gan gyfaill i mi, yr hon, er nad yw yn bollol yn y cyf. eirind uchod, na fydd, hwyracb, yn amddifad o ddyddordeb i ran o'ch darllenwyr. Mae hen gymeriad lied bynod yn byw mewn un gornel i sir Ddinbych (waeth heb nodi y lIe yn fanwl), 'pechod parod' yr hwn ydyw abertbu ei hun yn ormodol i swyn Bacchus. Tueddodd rhywbeth ei feddwl un tro i ync- uno & chrefydd, a chan ei fod yn elyn atgas i'r egwyddor, os egwyddor befyd, o 'oedi byd y fory, yr hyn a ellir ei wnead beddyw,' aeth i'r seiat bertbynol i un o'r capeli yn y lie ( 'doodd waeth ganddo ef pa enwad) y noson hOBO, a chymerodd ei eist3dile yu mhlith y 'brodyr/ Yr oedd llygad pawb aroo o'r pryd y daeth i mewn hyd y pryd yr .8th allan, a pbawb yn rbyfeddu ynddynt eu hunain beth allasai fod wedi peri i'r hen anghymedro'wr hwn ymgymysga a'r saint. Wedi i'r seremoniau cyntaf fyned drosodd, flef oalln mawl, &c., daethpwyd at y profiad- RU; ac ar ol i nifer o'r brodyr adrodd eu teimladau, y Daill ar ol y llall, daeth y gweinidog, neu y blaenor, beth bynag oedd o, at y newydd-ddyfodiad y soniwn am dano. .Wel, Robert Jones bach, mae'n dda gyda ni'ch gwel'd cb'i, hwyrach y deudwcb ch'i wrthon ni beth a'ch cymhellodd cb'i i dd'od at bobl yr Arglwydd heno?' Ebai Robert Jones, ar ol cartbu tipyn ar ei wddf, 'Rhyw- beth ddaetb ata' i yn y bore pan oeddwn i'n myn'd i lawr y stryd yna, a mi ddeudodd wrtba i mod i'n myn'd yo ben, a bod yn llawn bryd i mi feddwl am ada'i y byd yma, ac ymbarotoi erbyn y nesat, a mi feddylis ina' mai yma y cawswn i addysg, ac felly, mi dd'os yma heb oedi.' Aeth yr ymbolydd i ymgynghori ychydig ar ol hyn &'i gydawyddogion, a phan y dychwelodd, meddai wrth Robert J ones, 'Sut y leiisiech 1 ni ymddwyn tuag atoch ya yr amgylchiad hwn?' 'Mi leiciwn i ch'i nghvm'ryd i ar onwaith yn un o honoch ch'i eich hun. gan e;ch bod yn gwel'd fy mod i'n awyddus am y bywyd.' 'Wel, nid dyna'n rheol ni, Robert Jones. Y rheol ydyw cadw ymgeis- ydd fel ch'i am fie, acos, wedi i'r mis ddyfod i ben, y bydd yr eglwys yn barodi amlygu ei cbymeradwyaeth o hono, ei dderbyn wedi hyny yn gyflawn aelod.' 'Ac mi 'rydych am i mi aros 'Am fis, Robert Jones, fyddffn ni byth yn gwneud un eitbriad i'r rheol.' 'Wel, boeth y bo ch'i a'ch rheol/ ebe'r hen Robert, yr hwn oedd erbyn hyn wedi colli ei dymber yn lanar ol clywed am yr oedi; 'wyddoch ch'i, heddyw, meddai Duw; yfory, medda'r diawl, yn mhen y mis, medd- wch chwithaa; mi 'rydach ch'i 'n waeth na diawl;' ac ymaith a Robert Jones, gan adael y saint i'w myfyrdodau eu hunain. Amlwg ydyw nad oedd yr hen frawd uchod wedi astudio rheolau lfelodaeth eglwysig, ac yn ei fyw y medrai gysoni eu rheol hwy â. rheol Duw, wrth gymeryd yr un olwg ar y ddwy. Yn ngwres ei'elyniaeth at yr 'oedi,' yr oedd Robert Jones yn ddall i bobpeth arall. Ac hwyrach fod rhywbeth yn null y blaenor a'r brodyr yn gyffredinol oedd yn gwneud ei ran at haiarneiddo calon yr ym- geisydd newydd, a'i fod yn barod i ddweyd ar ol hyny fel y dywedodd y gwr hwnw o Gerygydrudion. pan y gofynodd gweinidog o Gorwen iddo, 'Ai gwir y gair a glywais nad ydych chwi yn earn lesu Grist?' 'Na mi 'rydw i yn leicio'r gwr bonheddig yn burion,' oedd yr atebiad, 'ond 'dw'i ddim mor ffond o'i stiwardiiid.' Wel, gallai rhywun feddwl fy mod wedi bod wrth draed Gamaliel y straeon os af i ddal ati yn hir fel hyn. Mi ddylaswn fod wedi anfon cofnodiad o EISTEDDFOD KINGSLAND RD. i chwi o flaen hyn, a buaswn wedi gwneud hyny oni ba'i i mi golli y papur ar yr hwn yr oeddwn wedi ysgrifenu braalinelliad o honi noson y cyfarfod. Ond 'gwell hwyr na hwyrach/ medd yr hen air. Cynaliwyd yr Eisteddfod uchod nos Ferch- er, Ebrill 10, yn South Place Chapel, Fins- bury, dan lywyddiaeth Stephen Evans, Ysw,, ac arweiniad Llew Llwyto. Dechreuwyd oddeutu haner awr ar ol yr amser penodedig, trwy i Mr. D. Jones, Commercial Rd., eanu Cin yr fiisteddfod, yn lie yr arweinydd, yr hwn a gwynai o herwydd anwyd trwm. Ar ol cael anerchiad gan y cadeirydd, cafwyd cyatadleuaeth adrodd, scromw gwraig y ty.'