Baner ac Amserau Cymru

yCYFAILL BEAD WRITS: NBU YMDRECHFA RRWNG TWYLL A GWIRIONEDD. I PINNOO I. j y?Mftt ein go?yg? gynt&f yn yntafell irniaw Mr. StM6e)d, yn BoMeI-squM-e, Hundain. Yr oedd yn MttfeU eMg, y murlau yn wyrddion, ya addurnedig ? Ui&w< o ddtuluM?u UeA hymM yr olwg "rnynt, ll.wr wedi ei orchuddio & charped modfedd o dew, a'r ystafell yn cael ei goleuo gan ganwyllau wjr. Ac ganol yr ystafell yr oedd bwrdd rnawr erwn. digon 0 le i ddwsin o bersonau eistedd yn gysurus o'i amgylch, ac yn disgleirio gan y llestri arian a gwydr oeddynt wedi cael eu gosod arno, Eisteddai din, fontddwr yn voiyl y bwrdd, y naill gyferbyn a'r llall, y mai aedrycheat yn llawn mor drefnus ?frifo? Ú ystafell, sef, Marsiandwr Stan- field a?i ,b. Yr oodd Staofiejd yr hynaf yn ddyn oedranua, tal, atheneu, gyda phen crwn, gwddf cadaru, ilyoid Hwydgouh, boehgera yagwir, ya dynodi gradd hdaeth o beaderfyniad meddwl, a gwynebpryd anarferol o welw. Yr oedd'mftr galed a haiarn ond perthynai iddo fath o urddas ao anystwythder ymddangosiadol a weddai iddo yn bur dd%. Tabygai Arthur Stinfiae.ld iV dad o ran ei .ff..un., ond i'w fam o ran ei tfynebpryd. Yr oedd ei wallt o liw par oleu, talcen nodedig o wyn a llyfn, Uygaid gleision, elnstiaii Red fawrion, y wyneb wedi ei ar-' linellu yn brydferth, y Wefus isaf yn llawn byraoh nr uwehaf, ei 6a yn hirgron a phrydferth—mewn gair byr, gellir dyweyd ei fod yr hyn ag'y bnanai ped- war ar bymtheg allah o bob again yn ei alw yn fach- gen prydfertb, ao yn meddwl eu bod drwy ddyweyd hyny wedi rhoddi disgrifiad perffaith o hono. Yroadd y ddau Stanfield, fel ag y dywedasom, yn eistedd gyferbyn a'u gilydd, eithr nid oedd un gair yn cael ei siarad rbyngddynt. Ni ddigwyddai hyn am nad oedd ganddynt un mater o bwys i son am dafio, o blegid yr oeddynt wedi ciaiawa wrthynt eu hunain y diwrnod hwnw er mwyll caelllonyddwch i siarad ar fater o'r pwys mwyaf: ond yr oeddynt yn disgwyl yn amyneddgar hyd nes y byddai y gweinyddwyr oedd yn llithro i fewn ae aHan o'r yatafell, ae yn symmud o'n cwmpas fel drychiol- aethau, wedi clieio y bwrdd, a'u gadael mewn tawel- weh wrthynt eu hunain. O'r diwedd, cafwyd gwared o'r drychiolaethan hyn, a-dechreuodd y tad a'r mab ymbarotoi i ymwneyd S'r mater oedd yn nesaf at eu meddyliau ar y pryd. f Tea yr oedd Arthur Stanfield ya tywalit gwin. o'r botel i'w wydryn, nyni a daflwn gipolwg ar 6i fywyd blaenorol. 1 Bu yn yr ysgol hyd nes yr oedd yn bymthegmlwydd oed, wedi hyny ynyagrifenydd yn swyddfa ei dad nes oedd yn ddwy ar hugain. Dangosodd y fath dalent at fusnes fel ag y penderfynodd yr hen John Stanfield, yr hwn oedd yn teimlo ya flinedig, i roddi awenan y llywodraeth i gyd yn ei ddwylaw. Ondyr oedd yr hen Ifr wedi ffurfio penderfyniad lad llyWydd dyfodol marsiaudy Stanfield i fod yn niL wedf derbyn addysg yn llhydychain. Y oanlyniad fn, i Arthur Stanfield gael ei anfon i un o golegau y brif-ysgol, er nad oedd wedi gdrych dim ar Roeg na Llàdin am flynyddoedd. I gyfarfod t'r diffyg hwn, cynnysgaeddwyd ef Ag athraw preifat, drwy ytcdreoh yr hwn y Uwyddodd i adennill y tir a gollasai. Yr oedd y Parchedig Her- bert Canning yn ddyn first class, lie yn feddiannol ar y dalent angenrheidiol i addysgu ereill. Yr oedd gan yr enw Stanfield hawliau neUHnol ar ei ddiolch- garweb ef, o blegid yr oedd yu fab i Mr. Michael Can- ning, trysorydd (cashier), yn awyddfa Mr. Stanfield. Dywedodd y dyn ieuango wrth ei athraw am y ndd oedd gan ei dad riiewn golwg, me ynaoddodd yntau yn fwy nag erioed i'w wneyd ya gyfryw ag a fuasai yn cyfarfod â dymuniadau ei dad. Yr oedd,Stllnfield ieuangc wedi caelei fendithio neu ei felldithio Wr dalent i ddynwared pobl ereill; yr oedd ei ddoniau yn yr ystyr hon yo ymddangoa. yn ddi- ddiwedd, o blegid nid oedd dim sain perthynol ir llais nic arddull perthynol i lawysgrif nag gallai efe eu dyn- wared yn berffaith. £ U)ftid i chwi fJQi fod yn un dya o dan lygaid ei dad, ac yn ddyn ArtoU. hollol wa. hanol, pan anan o'i olwg yn Rhydy ai Un noson, pm o dan ddylanwad gwin, digwyddodd roddi ei ben allan o'r ffenestr. Ger llaw, yr oedd amryw efrydwyr ya ymgomio ft'a gilydd, a pha beth a wnaeth StanSeld ienangc ond dyawared llais oras Mr. Ohambera, is- lywydd y coleg, ynaneroh yr efrydwyr, gan en hannog 1 ymwasgaru, a myned i'w myfyrgeiloodd yn ddioed. Gwnaeth hyn mewn dull mor debyg i Mr. Ohkmben fel y eroesawyd ei anerohiad A bloeddiadau hirfaith o chwerthin. Ynanffodus i'r gwalch direidus, digwyddodd fod ffenestr Mr. Chambers, yr hon oedd ger llaw, yii agor- ed ar y pryd, a'r boneddwrhwnw yn clywed y owbl Cwynodd wrth awdurdodau y coleg, ond pan ddygwyd 7 troseddwr ger bron, ya lie edifarhau ?M e| gain- ?edd, efe a wadadd y c?rb4 gan haeru ei fod ef Wffaith ddiniwed. Profwyd y cyhuddiad tu hwnt i lob amvahellaeth, ac er fod prif lywydd y coleg, ar y Cyuta.f, yo ehwerthin yn ei lewis wrth feddwl am y digrifweh, parodd gwaitb Arthur Stanfield yagwadu, ludo edryci yn hynodo, ddifrifol, a dechreuwyd son am ei droi allan o'r sefydliad. Parodd hyn i'r tros- eddwr ddyfod mewn trallod ipwwr at Mr. Herbert banning, ei athraw. Yr wyf yn cofio rhywbeth am Stto," ebe Arthur, "ond dim byd i bwrpas yr oedd- '? wedi yfed gormod o win. Yr oeddwn yn e?t pemaith i wneyd y fath beth. Pa cawn fy nhroiallan coleg, ni {yddM genyf y gobMth Beisf am gael bod elynydd i fy nhad yn y busnes. ? dod y etori i dori y 8tori L j j can'yniad fu, i Herbert Canning fyned at y vfa? a —pyfaddefodd f#d 8i ddy?gyM wedi 'yawy&{ o win y notWMth y oaawnodd y :?ad, M feUy am gellid disgwyl iddo gofio bob cetti ? gyflawnodd-fod ganddo dalent nodddig at ? ?ya?wnodd-fod ganddo d&tect nodedig at S""??' ? fod hyny y ei budo w"iau i  I '"°? ° eithtthm. Dadlenodd OMmmg yn ddtmini 0 I b?d, a therfynodd y cyfan mewn maddeu- Arthur Stanfield wneyd apology  Chambers, yr hyn a wnaethpwyd 8/aa r parodwydd mwyat Y" lh5u Y chwe mis ? ? hyn, a phythefno cyn ?d?hy.toh. aeth Arthur Stanfield, wedi Met *8"ybodaethdrwyddiwydrwydd OMming, i Seiwn /„ !?10 ?i MholM diweddaf. TeimW yn hynod "X?!.? P?? yn UwyddiMmM, &0 yr Mdd ■not ddiolchgar -i' athraw fel pan ddigwyddodd byw- ? "?'?'g «er Uaw Rhydychain ddyfod i'r fhrch, Y go yu i'w doairadl b?uthyg i H?rbe,t ?!!eM&.J"!° MT?—Uawer mwy n? 66dd ya alVgrbeldI01-i brynu y ??'?tb iddo ? hun ond ?'tho?d? ? y ?a St?ntid yn y ,modd mwy.t i7 ? ? ?W,?? M ?. wweiniad i'r ymd4iddan rhwng y tad a'r mab ar yr &ddg y dygasom hwy i sylw y darllenydd. Wei, Arthur," ebe y tad, "yr ydyth felly wedi cymmeryd eioh gradd colegawl mewn gwirionedd ?" Nac ydwyf, syr ondyr yd wyf wedi asio fy ar- holiad, ao y mae y gradd yn sicr 0 ddilyn fel mater 0 gwra." 't "0 y mae genyf yn awr, gan hyny, rywbeth i'w ddyweyd wrthyobr. Cymmerwcb un, gwydriad yn rhagor o'r gwin. Esgusodwoh ft nid wyf fi Iia. mwy 19a llai na dyn o fusnes; ni fynww or dim acamhen eich gair; ond a oes genych ddim math e bapttr'gyda ohwi a fnasal yn cadarnhan yr hyn a ddywedasoch— hyny ydyw, eich bod wedi pasio eich aiholiad terfyn- ol yn y brifysgol Oes, syr," ac efe a osododd ei law yn ei logeli, ac a dynodd allan didystlythyr, weds ei arWyddnodi glin yr arholfryr lie awdurdodau y colog. Bdryifhodd yr hen Stanfield yn ofalusarno, drwy ei ayll-ddryob ddwbl. Nid oedd yr hen ddyn yn deall gairo Latin, ond parodd y (faith fody tystlythyr wedi ei ysgrifenu yn yr iaith hono iddofeddwlynuwaD o'i fab nag eiioed. "Da ia*n, obe yr hen <t'f. Yn aWr, gwran- dewch arnaf finiisKi. Fe aIM mai niympwy hen wr dedd yn fy nghymmhell; ond pa fodd bynag am hyny, yr oeddwn yn credu fod addysg golegawl yn rboddi argraph ardderchogr at gymmeriad bacbgen ieuangc, Ho felly penderfyoais eicli anfon pan oeddych yn ddwy ar li.ugain oed, yn 01 at yGroeg a'r Lladin, ac i ddysgyblu eich meddwl ya adnewyddol. Dangosas- och drwy eich ufudd-dod a'ch ta/èntau eich bod yn < deilwng o'r meddwl oeddwn wedi ei ffurfio am danoch. i Daethoch yn llwyddiannus drwy brawf y brifysgol, ae yn owr yr wyf am eich gwobrwyo drwy eich gwneyd yn bari?e, & mi yn y busnes. Yr ydych yn cael mar-1 siandlaeth lewyrehus yn ejeh llaw, ac yr ydych i ddwyn pob petb yn mlaen drwy ohebu A mi. Yr wyf 4 wedi bod yn y busnes am bum mlynedd a deugain, ao y mae fy meddyg wedi dyweyd wrthyf- fod yn angenrheidiol i JIll, er mwyn fy iechyd, i fyw yn y wlad." Efe a dawodd am foment, a thynodd y dyn ieuange ei madl ato, fel pe buasai wedi aael .hyw ollyngdod Vw deimladau. I Yr oedd yr hen Stmneld yn rhy lawn o feddyliau cymmysglyd i sylwi ar yrymddygiad hwn 0 eiddo ei fab. Yr oedd yn amlwg ei fod yn teimlo yn ddwys.1 Ond daeth ato ei hun yn fuan, a dywedodd, "Twt I waeth peidio no, gefidio fel hyn y mae owrs natnryn rhadeg-yr hen yn rhoddi ei ffordd i'r ieuangc. Fel hyn y darfu eich taid roddi y busnes i fyny i mi, ac fel hyn y mae yn weddug i minnau wneyd." Yr oedd llais yr hen Ih ya crynu tra yn siarad; ond adfeddiannodd ei hnn yn ddioed gynted ag y gorphenodd siarad, a thywalltodd wydriad arall o win yn y modd mwyaf digyffro. Nid Mty y mab 3?t oedd Uiw ei wyneb ef yn ne- wid yn barhaus tra yr oedd ei dad yn Uefaru^ae wedi iddo orpben, efe a syrthiodd yn 01 yn ei gadair, 6c a ollyngodd allan ochenaid dremlwythog? ao aeth ei wyneb yn hollol welw. Yn fuan, pa fodd bynag, gan ei fod yn teimlo y di»- gw?lid iddo ddyweyd rhywbeth, efe a lwyddodd i allu dyweyd-mewn dull lied /loesg, mae'n wir-nad 08dd amo ef ddim ofn y oyfrifoldeb cyhyd ag y byddai rw dad barhau i fod yn gynghorwr iddo. Ft bryd y buaseoh yn ewyn?o i mi ddechreu ar fy nyle&wyddan nswyddion ?" Gadewch i mi weled. Bydd yn ofynolcaej chwech wythnos 0 leiaf i bamtoi y balance-sheet, a bydd pyth- efuo yn chwaneol vn ofynol i Wneyd It ?fi?,dau arem. Felly, Aaid i ddM &9 fyned heibio cyn i ohwi ddechreu ar eich dyledswyddau newyddion." Syrthiodd gwynebpryd. Arthur Stanfield yn ddioed pan glywodd hyn. Yn y oyfamger," ebe y tad, "gellwch fyned i roddi tro i'r Cyfandir i fwynhau eich hun." "Dioloh i chwi," ebe y mab 800 yn ddioed efe a syrthiodd i ddwysfyfyrdod. Yr oedd yn amlwg fod rbywbetbpur anghysurus ar ei feddwl. Cyn hir, clywid rhywun yn euro yn uchel wrth ddtws y t, ac edryshodd y ddau Stanfield mewn syndod ar eu gilydd. Ni ddarfu i mi roddi gwahoddiad i neb i ddyfod yma heno," ebe yr hen wr. Yn mhen ychydig amser, daeth ffwtman i mewn i'r ystafell gyda cherdyn, ar yr hwn yr oedd 1D argraph- edig yr enw Mr. Christopher Ad&mL" irefmlai yr hen ddyn yn ddigofns 0 blegid fod Mr. Christopher Adamswedi meiddio bod mor rhyfygns a galw «rtio efyn ei dl ei hunam naw olr glooh y nos, a dywedodd wrth y gwasanaethwr am ddyweyd wrtho am alw yn pi swyddfa y dydd canlyaol. Y mae yn dyweyd y rhaid iddo gael eich gweled; y mae mewn efy\1f. hynod 0 bryderos." Ydwyf,'? aim rhyw lai» y tn 01 i'r gwusnaothwr, yr wyf mewn sefyllfa hynod o brydsrnsj" ac ym- wthiodd Mr. Adamf i mewn i'r ystafell heibio i'r gwasanaethwr oedd yn parhau i stifyUyn y drws. Esgnsodwoh fl, syr; y mae yn fater pur bwysig; nis gallaf fod yn esmwyth yn fy meddwl hyd nes gof. yn un owestiwn i chwt" Y mae hyn yn ymddygiad pur anghyffredin," ebe yr hen Mr. Stanfield; a ,ydych chwi yn meddwl fy mod yn gwneyd busnes yn fy nhy 1" 0 nac ydwyf, Byr. Fy musnes i fy hun ydyw. Yr wyf wedi dyfod yma i ofyn owestiwn pur bwysig i ohwi. Nis gaUaswn aros hyd y boreu gyaikrfatham- mheuaeth at fy meddwl." Wel, syr," ebe yr hen farsiandwr, yr wyf yn dal i ddyweyd fod hyn yn ymddygiad pur afraolaidd ae anghyfiredin: ond gan eich bod yma, byddwchcys. tal a dyweyd beth yw y mater. Ao efe a roddodd awgryin i'r gwasanaethwr i ymadael. ,TlIoflodd Mr. AdIIoms edrychiad lied ammheus ar Stanfield ienangc. 0 1" ebe yr hynaf, 11 gellwoh siarad ger ei fran ef. Y mae efe yn bartner a m4 neu o leiaf, fe fydd felly gynted ag y gwneir y trefniadau angenrheidiol." Stanfield ieuangc," ebe fe, gan gyfarch ei fab, "dyma Mr. Adams, newidiwr^ biliau (bill discounter) pur barchus yn y ddinas." Edrychodd y ddan ar en gilydd, ac eisteddodd Arthur SMnfiedd i lawr mor UODydd a delw o far- mor. "I Syr, a ddarfu i chwi dynu note of hand haddywl" gofynai Adams i'r hen farsiandwr. Digon tebyg-fy mod. A ddarfn i chwi newid 1U1 yrify enw P" Do, syr." Wel, syr, nid oes genych ddim i'w wnoyd ond ei ddwyn yn mlaen pan fyddo yr amser i fyny. Gellwoh fod yn sicr y bydd Stanfield a'i Fab yn ddigon, parod i'w data." Dywedodd hyn mewn ton huaan-hyderus ao uchelfrydig. 0 yr wyf yn 8Ícr o hyny, m bydd y M<e yn un oywir bnd bth pe byddai fel M?I!" "Beth y4yh y ei olygu ?" obe yr hen St?mieM mewn tftn synedig. Iygu, 2,,  t "Ya'di pM  .ioø *BW lUm b F, ZM p 14  w a oicli OAW ? wtt? ? y ?. ? ?h? e? '<? mamt ddengwaith o arian ac y mae wedi oaet e: e aa l ei endorsio gan eich trysorydd ond yr hyn sydd yn fy ngwaeyd yn amtnheus ydyw y ffaith fod eich notes oj hand chwi yn gyffredin yn cael eu tyna allan ar eioh ffurfiau arferol., Dywedaishynwtth fy mhartner. Foneddigion, byddai yn dd» genyf pe baech yn edrych arno. Gwnawn, wrth gwra dangosweh ef i Arthur yn gyntaf. Y mae ei lygaid ef ynjieuengsch na'r eiddof Rhoddodd Mr. Adams y nodyn yn llaw Stanfield ieuangc. Pe buasid yn edrych yn fanwl arno ar y pryd, gallesid gweled math o gryndod yn myned drwy ei gyfansoddiad. Ere a blygodd ei ben.i lawr i edrych arno, ac a 1 rhoddodd yn ol mewn distawrwydd. Rhoddodd Adams ef yn llaw Stanfield yr hynaf, yr hwn a edrychodd arno yn fanwl drwy ei wydran. "Ymddengyalod yr ysgrifen yn eiddo i mi," ebe fe. f. Y mae yn bur dda genyf glywed." ebe Adams, gaii loni droyddo. Aroswch am foment," ebe yr hen Stanfield. Pa beth ydyw hyn ? Am ddwy fil o bunnan, ac heb gael ei dyu, fel y sylwl\lloch,ar fy ffurf arferol? Ni ddarfu i mi arwyddo dim IIn bill am ddwy fil o bunnan yr wythnos yma. Yr wyf yn gobeithio nad ydych wedi rhoddi arian ar hwn." Y mae yn ddrwg genyf ddyweyd fod fy mhartner wedi gwneyd." Wei, syr, rhag eich bod chwi mewn pryder ddim yn mhellach, nid yw y nodyn hwn yn werth yr ar- graphnod sydd arno." "0 1 Mr. Stanfield [ gan hyny.'y mae fel yr oeddwn i yn ofni—y mae yn forgery perffaith ?" "Bithaf gwir. Ni raid i chwi ddim edrych mor arswydus o welw, Arthur. oes Di 'Nid oes genym ni mo'r help fod twyllwyr yn dynwared ein llawysgrif; a chyda golwg arnoch chwi, Adams, dylasech fod yn fwy gofalus." I' "Ond,syr, onid Canning ydyw enw eioh trysoryod chwll" ebe Adams, fel dyn ar, foddi yn gafael mewn gh7my». "A ydyw yr endor8ement yn ffugiol hefyd 11 Edrychodd Mr. Stanfield ar gefn y nodyn. "Syr,' ebe fe, Michael Canning ydyw enw fy nhrysorydd i ond enw Herbert Canning sydd yma. Alydych chw, yn clywedj Arthur ? Gwarchod ni I beth sydd ar yi bachgen ? Yr ydych yn edrych feljysbryd Yr wyf yn dyweyd wrthych fod enw eich athraw chwi wrth y nodyn ffugiol yma. Y mae hyn yn bur ryfedd. Ed- ryehweh yma, a dywedwch wrthyf fi pwy a ysgrifen- odd y geiriau Herbert Canning I" Cymmerodd Stanfield ieaangc afael yn y nodyn, ac ymdrechodd edryoh arno gyda thawelwch; ond vr oedd yn siglo yn ei law er ei waethaf, a chwys oeraidd yn ymgasglu a gwmpas ei arleisiau. Yr oedd ei lyg- aid yn symmud yn ol ac yn mlaen mewn dull pen- nodedig. O'r diwedd fe ddywedodd. Y mae yr enw Her- bert Canning yn edrych yn bur debyg i'w lawysgrif ef ei hun ond y mae y gweddill yn llawn mor debyg i'ch llawysgrif chwi, syr. Yr wyf yn sior na wnaeth Herbert Canning ddim byd aUan o'i le erioed. Mr. Adams, byddaf yn dra diolohgar i chwi os gwnewch un peth i mi. Peidiwch a gadael i hyn fyned ddim pellach hyd nes y WA 11 gyfieusdra i'w weled, a gofyn plio un addarfu iddo ei endorsio." Yn awr, peidiwch chwi a bod ar ormod o frYI," ebe yrhen Stanfield. "Pwy adderbyniodd yr aripv, Mr. Adams ?" Dyn pur barchus yr olwi arno, yn edrych yr un fath a ehlerigwr ieuangc." Ah 1" ebe yr hen Stanfield, fel, buasai pob dir- gelwch wedi diflana or unwaith. Fy nhad," ebe Arthur mewn dull erfyniadol; "er fy mwyn i, peidiwch a dyweyd dim chwaueg heno j y mae yn ammhossibl i Herbert Canning fod yn euog o un weithred anonest." Y mae yn gweddu i'ch blynyddoedd chwi i fedd- wl fel yna ond yr wyf fi yn gwybod am y byd dipyn gwell na hyny. Yr wyf yn cofio fod yr Herbert Can- ning yma or's ychydig amser yn ol eisieu arian, a'i fod wedi gofyn i mi am fenthyg dwy fil o buiinau- dyna. y swm, onid 4 ? jJPa ham nil. ellweh fy atteb ? Onid drwyddoch chwi y gwnaeth y cais ?" Ell tawelwch am beth amser: yna torodd Stan- field ieuangc allan, a dywedodd, "Herbett Cauning oedd y cyfaill goreua gefais erioed. Oni buasai efe buaswn. wedi cael fy nhroi allan o'r coleg, ac ni fu- aswn wedi Uwyddo i ennill y tystlythyr a ddangosais i chwi yn awr." Attebodd yr hen Stanfield, "Yr ydyoh yn arfer gormodiaith wrth son am ei wasanaeth, ond, a dyweyd y gwir i chwi, y was yn ddrwg genyf na fnaswn wedi rhoddi benthyg yr arian iddo pan ofynasoch chwi am danynt. Ond, sylweh ar fy ngeiriau, mewn moment 9 dimtasiwn darfu i'rdyn ieuango truenus hwnw ffugio fy enw, am yr hyn y mae yn sicr 0 gael ei gosbi." ? Na ato Duw!" gwaeddai BtanOeld ieuange, 11 iN is gallaf oddef meddwl am hyny os efe a wnaeth, yr oedd yn meddwl yn sicr am dalu yr arian. Rhaid i ihi ei weled yn ddioed." Cyfododd ar frys, ac yr oedd ar gychwyn i rybudd- io Canning i ymguddio o'r ffordd hyd lies y telid yr arian, pan y gwaharddodd ei dad ef i fyned Callan o'r ty, a hyny yn y modd mwyaf penderfynoli Eisteddwch i lawr y foment yma," ebe yr hen ddyn mewn geiriau taranllyd. Eisteddwch i lawr, onid 6 ni fyddwoh byth yn bartner ft mi. Rhaid i gyfiawnder gael ei ffordd yn yr achos. Pa hawl sydd genym ni i gySgodi twyllwr ? Ni fuaswn yn sefyll rhyngoch chwi a'r gyfraith, pe buasech yn euog o r un weithred. Heb law hyny, y mae yn rhy ddiwedd- ar yn awr bydd yr heddgeidwaid gydag ef yn ddioed, o blegid fe roddais ei address i Adams. Wrth glywed hyn, gosododd Stanfield ieuangc ei ben ar y bwrdd, ac a ruddfanodd, fel pe buasai ei natur ar ymdclryllio) t yr oadd ei gorph-yn oichuddiedig gan chwys oeraidd a gludiog. (.Tlw barliati).