Baner ac Amserau Cymru

UNDEB CREFYDDOL. I (PARHAD.) I CYNNALIWYD cyfarfodydd y flwyddyn o'r blaen, ac yn ddiweddar, yn Nghioesoswallt, gyda'r amcan o ddwyn oddi amgylch y sym- mtidiad bendigedig uchod; yr hwn y mas pob Cristiou cywir-galon yn sicr o fod fei anadl o'i blaid. Ac or cynnorthwyo yr amean, ni a nodwn tri neu bed war o bethau sydd yn ymddangos i ni y dylid gwylio rhagddynt gyda dyfalwch penderfynol, os mynir palmantu y ffordd i undeb pellach nag sydd yn bod -li rhwng yr Enwadau ;Vu gilydd yn bresennol. ACHOSION NEWYDD HEWN ARDALOEDD. I Yn gyntaf, Dywedwn, na ddylai y naill enwad geisio sefydlu achosion mewn ardal oedd y bydd enwad arall wedi dechreu Ila- furio ynddynt, os na bydd poblogaeth yr ardalopdd yn gyfryw ag a gyfiawnha i fwy nag un enwad wynebu arnynt. Er esampl, os bydd yr Annibynwyr wedi dechreu cynnal Y sgol Sabbothol neu gyfarfodydd crefyddol eraill mewn ardal, ni ddylai y Methodistiaid, nac un o'r enwadau eraill, gyffwrdd a'r ardal hono; hyny yw, os bydd ymdrechion gwir- ioneddol yn cael eu gwneyd ynddi. Felly yr un modd pe byddai un o'r enwadau eraill wedi dechreu llafurio mewn cymmydogaeth, dylai y lleill ymattal. Y mae boneddigeidd- rwydd cyffredin, heb son am Griationogaeth, yn galw am hyn. Ao nid ydyw yn ddigon o reswm dros fod ail enwad yn cychwyn, fod ychydig bersonau yn perthyn i enwad arall wedi symmud yno i fyw. Dyna y rheswm a roddir yn fynych dros godi achosion heb eu heisieu. Mewn amgylchiadau o'r fath, priodol fyddai i'r cyfryw ymuno a'r enwad fydd eieoea mewn meddiant o'r ardal. Nid ydym yn dyweyd fod hyn yn bossihl yn mhob amgylchiad; ond credwn fod ymos- odiad diangenrhaid enwad ar ardal fydd yn faea Ilafur gan enwad arall, yn tueddu i achosi drwg-deimlad rhwng yr enwaclau- yr hyn y gellir, ae y dylid, ei ochelyd hyd y mae yn bossibl, os mynir cyrhaedd gradd pellach o 'undeb' nag sydd rhyngom -Wa gilydd yn awr. LLAWENHAU YN LLWYDDIANT EU GILYDD. I Yn ail, Gan mai brodyr ydym yn gwas- anaethu yr un Meistr, fel y dywedasom yn barod, dylem feithrin yr ysbryd ynom ein hunain, ac yn ein brodyr, an galluoga i lawenhau yn lIwyddiant, ac i alaru hefyd o herwydd aflwyddiant ein gilydd. Yr ydym yn addef fod ymgodi roor uchel a hyn yn orcheat na chyflawnir mo honi mor fynych ag y byddai ddymanol—a bod Uwyddiant ein henwadau ein hunain yn rhy fynych yn gorbwyso yr ystyriaeth mai llafurwyr yn yr un winllan a ninnau ydyw ein cyfeillion sydd ar yr ochr arall i'r ffordd. SYLWADAU ANGHAREDIA. Yn drydydd, Os nad allwn sefyll ar y bryn uchel a enwyd ddiweddaf, a mwynhau yr awyr bur a'r awelon, adfywiol a fwyn- heir gan y rhai fydd yn byw ar ei gopa, dylem ymgadw gyda dyfalwch mawr rhag siarad yn angharedig, heb s6n am ddiystyr- Hyd, am yr enwadau eraill. Canghenau o Eglwys CRIST ydym oil; ac fel y cyfryw, dylai hall aelodau pob eglwys wylio rhag dyweyd dim am enwad arall y gellir rhoddi gwedd angharedig arno, nac am neb sydd yn perthyn iddo (1 Cor. xiii. 4, &c.). Gyda hyd yn oed masnach gyffredinol, ni chlywir dynion anrhydeddus yn siarad yn anghar- edig am gymmydogion fydd yn yr un llinell o fasnach a hwy eu hunain, nae am eu nwyddau chwaith. Ac yn wir, y mae deddf yn amddiffyn y cyfryw rhag sylw- adau o'r fath, ac yn cospi y neb fydd yn euog o hono. Ond pe na byddai deddf yn bod, ni chlywid dynion o deimlad bonedd- igaidd ac anrhydeddus, beth bynag fydd eu sefyllfaoedd, yn arfer ymadroddion iselwael am eu cyd-faanachwyr. Ond clywsoni, rai gweithiau, fod sylwadau wedi cael eu gwneu- thur-nid gan bregethwyr, na gweinidog- ion cyffredin, na'r aelodau-ond gan ambell un o brif ddynion y cyfundebau, oedd yn tueddu yn amlwg ae yn sier i lesteirio pob ymdrech i sicrhau undeb a chydweithred- iad rhwng yr enwadau â'u gilydd. Tra y bydd y cyfryw yn cael eu gwnejd, a'u hail- adrodd, fel y mac'n sicr eu bod, y mae'r pellder rhyngom yn rhwym o fyned yn fwy, yn hytrach nag yn llai. Gan hyny, nid ydyw ond gwaith ofer cynnal cyfarfod- ydd i ddadleu o blaid undeb,' tra y bydd sylwadau o'r fath yn cael eu cario ar adenydd y gwynt. LZ.YFII HYMNAU Asknwauol. I Y pedwerydd awgrymiad a wmawn-ae yr ydym yn ei wneyd o'n hanfodd, gan y teimlwn y bydd rhywrai yn barod i'w gamiiwio, ac i briodoli i ni amcanion per- sonol. Buasem wedi ei wneyd er's cryn amser, oni buasai am hyn-am y credwn ei fod yn wir. Ond dywedwn ein syniadau yn noeth ac yn agored, pa fodd bynag yr esbonir hwy, am ein bod yn credu eu bod yn gywir, ae yr arweiniant yn ddi-feth, er yn araf, at yr undeb' y dadleuir cymmaint drosto. Cam mawr iawn a phwysig tuag at un- deb, pe y gallai yr enwadau ymgymmeryd Rg ef, fyddai iddynt arfer yr un LLYFR HmNAu yn eu holl gyfarfodydd crefyddol. Yr ydym oil yn darllen yr un Beibl, ac yn cynnal ysgolion i'w ddarllen ar y Sabboth- au, yn pregethu yr un athrawiaethao, yn cyfeirio at yr un nefoedd, ac yn cynnal cyf- arfodydd gweddio ac eglwysig fel ein gil- ydd; ac yn canu yr un pennillion ynddynt. Er hyny, rhaid i ni gael LLYFRAU HYMNAU gwahanol! Addefir yn gyffredinol fod hyn yn anfantais fawr i gynnulleidfaoedd allu cyfarfod a'u gilydd, a chyd-addoli, mewn cyfarfodydd blynyddol a chwarterol. Nis gemr, yn ol y drefn bresennol, fyned i un- rhyw gyfarfod y tu allan i'n cylchoedd ein hunain, a chydymuno yn y canu, os na bydd Llyfr Hymnau yr enwad y bydd y cyfarfod yn perthyn iddo yn ein dwylaw; ac nis gellir yn rhesymol ddisgwyl i aelodau pob cyfundeb brynu Llyfrau Hymnau y cyfuudebau eraill, er mwyn eu cael yn fan- teisiol i fyned i'w cyfarfodydd hwy. Ond pe gallai yr enwadau gyfarfod ar ryw delerau i ddefnyddio yr un Llyfr Hymnau, byddai ya gyfleusdra mawr i'r addolwyr; ac hefyd, yn gam mawr tuag at yr I undeb' dymunol y siaredir mor wresog o'i blaid. ANNIBYNWYR A METHODISTIAID. Y mae yn eithaf gwybyddus fod yr Anni- bynwyr a'r Methodistiaid yn awr ar daflu eu llyfrau presennol o'r naill du; ac y mae y ddau enwad yn prysur darparu i gyhoeddi llyfrau newyddioD. Yn awr, ai nis gall yr enwadau hyn, i ddechreu, gyfarfod eu gilydd, aphenderfynu defnyddio yr un Ilyfr I Nid ydym, deailer, ar un cyfrif yn eymmhell y defnyddiad 0 Smynau y Cysseyr; gan nad ydyw y defnyddiad o'r llyfr hwn gan yr en- wadau o fawr iawn o bwys i'r cyhoeddwyr, o herwydd dau reswm. Yn gyntaf, ar y llyfrau rhataf (Is.), nid oea ffyrling' 0 elw, os nad oes coiled amynt; ac ni chaniateir arnynt ond hanuer yr elw arferol i lyfr- werthwyr. Ac yn ail, y mae cynnulleidfa- oedd o'r newydd yn ngwahanol ranau y wlad yn dyfod i'w ddefnyddio yn barhaus. Yr wythnos hon, er engbraifft, y mae dwy gyn- nulleidfa o'r newydd wedi ei fabwysiadti. A chyda hyny, y mae ar yn agos i fil o bul- pudau Oymru. Oddi wrth hyn, fe welir nad oes angen i ni ddadleu yma dros Emynau y Cytsegr, gan ei fod yn gwerthu wrth ei bwys- au ei hun. Ond gan adael Emynau y Cys- segr o'r neilldu, yr ydym yn barchua ac yn ddifrifol yn anturio cyflwyno i sylw y ddau gyfundeb mawr y priodoldeb o gyfarfod a'u gilydd, a chyttuno i ddefnyddio rhyw un flyfr-pa un bynag fydd hwnw, ai hen ynte newydd. A phe byddai i'r ddau enwad cryf hyn wneyd hyny, o bossibl na ddeuai y Bedyddwyr a'r Wesleyaid, yn mhen amser, i wneuthur yr un peth. Nid oes neb a all wadu na byddai hyn yn gam mawr iawn yn nghyfeiriad yr 'undeb' sydd mewn golwg. Ac er mwyn y dylanwad bendithiol a ddi- lynai yr arferiad o ganu hymnau yn nghyleh- oedd teuluaidd y wlad, dylent ar bob cyf- rif gyhoeddi un argraphiad am bris mor iael, fel y gallai ein gweithwyr, a'u gwrag- edd, a'u plant, eu cyrhaedd, a'u defnyddio. Dywedodd un gr craff, ond iddo ef gael dewis caneuon plant y wlad, y gallai deimlo yn byderus am danynt wedi iddynt ddyfod i oedran aeddfetach. Felly dywedwn nin- nau-mai un o'r golygfeydd mwyaf swynol a bendigedig fyddai gweled ein haelwydydd wedi eu cyssegru trwy 'ddyledswyddau teu- luaidd,' a phlant IJOb teulu yn gydnabyddus i'r pennillion molus-a bron na ddywedwn yabrydoledig' ~a genir gyda chymmaint o wir deimlad a phleser yn ein holl gapeli Und cyn y gellir cyrbaedd hyn, dylai y llyfr, mewn rhwymiad cryf, gael ei gyhoeddi am bris mor isel, meddwn etto, fel na byddai ond ychydig o elw y gellid ei ganiatau i'r Ilyfrwerthwyr, nac i'r cyhoeddwr chwaith. Dyma yr egwyddor y credwn y dylai pob enwad weithredu arno gyda golwg ar Lyfr Hymnau i'r dosbartbiadau gweithiol yn y wlad. Ar y Beiblau rhataf nid oes un elw yn cael ei wneyd gan y gymdeithas, ond yn hytrach colled. Yn gwbl felly y dylai fod gyda Llyfr Hymnau i enwadau crefyddol Cymru! UN LLVFR HVMNAU I ENWADAU CYMRU. I Os ydyw y waedd a glywir am undeb agosach rhwng yr enwadau a'u gilydd yn un gywir a diragrith, fel yr hyderwn ei bod, gallwn yn hyderua appelio at y ddau enwad sydd yn awr wrth y gwaith o ddar- paru Llyfrau Hymnau enwadol i gyfarfod eu gilydd i ystyried pa fodd y gellir cael un Llyfr Hymnau fydd yn perthyn i'r naill enwad fel y IlaIl-neu mewn geiriau eraill, Llyfr Hymnau cwbl a hollol ANENWADOL- neu, mewn geiriau eraill etto, Llyfr Hym- natl CBNEDLAETHOL, yn ngwir ystyr y gair! YR WRTIlDDADL. I Yr wrthddadl sydd yn debyg o gael ei chodi yn erbyn y cynnygiad uchod ydyw, yr un ARIANOIl. Dadleuir, mae'n debyg, y bydd hyn yn golled arianol i'r ddau enwad, gan y gallant gyhoeddi llyfr iddynt øu hun- ain, a sicrhau yr holl elw oddi wrtho i'w cyfundeb. Y mae hyn yn wir. Hwy a allant wneyd hyn; ae at byn y maent yn darparu. Ond pe y gellid ennill, dyweder, rhai cannoedd o bunnau bob un yn flynyddol trwy argraphu y llyfrau, a'u gwerthu trwy swyddogion yr enwadau, ae felly cael agos y llawn bris am danynt i'w cyfundebau, gofynwn ninnau, A ydyw y swm o ARIAN a ennillid yn y modd hwn yn fwy o wir werth na'r I Undeb Crefyddol' y dadleuir cymmaint drosto, a'r hwn y dylid atncanu ei gyrhaedd, beth bynag fydd y golled arianol^ Heb law hyny, y mae y cyfleusderau mwy a dderbyn- iai yr addolwyr, pe y gallent ddefnyddio yr un llyfr yn nghyfarfodydd y gwahanol gyf- undebau, yn bwysig i'w ystyried! A chyda hyny, ni ddylid ar un cyfrif anghofio y byddai Cristionogaeth yn lIawer tebycaoh o gario dylanwad mwy grymus a bendithiol felly ar y byd! Os ydyw ychydig gannoedd o bunnau yn fwy gwerthfawr na hyn, wrth gwrs, bydded i bob enwad gario ei gytillun- iau presennol yn mlaen. Ond yn ol ein syniad ni, a siarad yn ammhleidiol, y mae y gwahaniaeth yn annhraethol yn ffafr y cynnygiad uchod, serch fod hyny ya golled arianol i'r ddau gyfundeb. OASOLIADAU Y CYFUNDEBAU. Heb law hyny, y mae aelodau y ddau gyfundeb yn helaeth yn eu eyfraniadau-Ye, mor helaeth fel y credwn nas gall y cyfun- debau wthio y cwestiwn ARIANOL yn mlaen heb ymddangos yn or-awyddua i sicrhau ARIAN oddi wrth bob cynllun y gellir ei ddychymygu-yr hyn, ni a obeithiwn, nad ydynt. A dywedwn hefyd, nad oes achos iddynt fod felly chwaith. Yr oedd holl gasgliadau y Methodistiaid yn y flwyddyn 1892-agos yn ddau gant a phedair ar ddeg o filoedd-o bunnau (213,923p.)! Y mae yn debyg fod holl gasgliadau yr Annibynwyr rhywbeth yn debyg. Y mae hyn yn ddi- gon o brawf y gall y ddau gyfundeb hyn, er eaiampl, fyw a bod, fe allai, yn fwy llwyddiannus ar y cyfan, pe byddai iddynt foddloni i aberthu rhyw gymmaint yn y llwybr a nodir yma, ermwyn 'undeb.' Y LLYFRWERTHWYE. I Caent hefyd, gyda hyny, y pleser o feddwl na byddant yn niweidio y III dosbarth o bobl a fuont o wasanaeth dir- fawr i grefydd drwy holl ardaloedd y wlad. Yr ydym yn addef nad oes ond ychydig o lyfrwerthwyr wedi ymgymmeryd i'r fas- nach er mwyn gwasanaethu crefydd; ond er hyny, y mae llyfrwerthwyr Cymru wedi bod o wasanaeth dirfawr i grefydd-ac y maent yn sicr o fod felly etto-trwy ddwyn llyfrau gwerthfawr i gyrhaedd y trigolion. Y maent hefyd yn eyfranu yn 01 eu gallu tuag at amcanion y gwahanol cyfundebau, a llawer o honynt yn weithgar a defnyddiol yn yr eglwyai y perthynant iddynt. Dylai eu hawliau hwy, gan hyny, gael eu hystyr- ied gyda phob symmudiadau o'r natur hyn. Am LURAU TONAU ENWADOL, gwell 0 lawer bod hebddynt, gan y bydd Tonau da, pwy bynag fydd eu cyfaneoddwyr, yn gweithio eu ffordd i gael eu harfer yn nghynnulleidfaoedd y gwahanol enwadau; ae felly byddant yn elfenau chwanegol yn nghadwen yr I Undeb I y dadleuir mor wresog drosto. Maddeued yr Annibynwyr a'r Methodist- iaid i ni am y sylwadau uchod. Nidydyw yr enwadau eraill yn y sefyllfa y maent hwy ynddi yn awr; ae felly, ni chyfeirir yma mor arbenig atynt hwy. Maddeued y ddau enwad uchod i ni, meddwn etto, am gyffwrdd i'r cwestiynau hym I Angen- rhaid a osodwyd arnom'—ac nid yr ystyr- iaeth o fanteision personol, fel yr eglurwyd uchod oncl y teimlad o ddyledswydd. A dywedwn etto, wrth ddiweddu, fod gan y ddan enwad hyn yn awr-ie, yn awr—gyf- leusdra na ddylid ei golli i symmud yn nes at eu gilydd; a gobeithiwn y cymmerant fantais arno. Ond os na wnant-ac os bydd iddynt fyned yn mlaen gyda'u cyn- Uuniau, a chyhoeddi LJyfr Hymnau a Llyfr T6nau i'w henwadau eu hunain, bydd dau lyfr pob enwad yn ffurfio pedwar clawdd mawr uchel, y rhai a fyddant yn attalfeydd newyddion ar ffordd y ddau enwad i neshau yn ymarferol at eu gilydd; ac yn debyg o wneyd pob symmudiad yn nghyfeiriad 'Undeb' yn llawer mwy anbawdd nag y byddai raid iddo fod, am un hanner can mlynedd, o leiaf!

Y LLYWODRAETH A'l GELYNION. BYDD nos Iau diweddaf yn sicr yn noson a hir gofir yn nau dy y senedd. Heb unrhyw ymgais at gelu n90 chuddio eu bwriadau, taflodd yr wrthblaid yr her-faneg i lawr. Am ei bod yn adnabod ei nerth yn y ty, ac yn y wlad, Di bu y llywodraeth am foment yn petruso ei chymmeryd i fyny. Yn y ty isaf yr oedd hyn yn cael ei wneyd yn benaf; ond gwnaed beth tebyg yn y ty uchaf hefyd. Profai hyn fod blaenoriaid y Tori- iaid .1' Undebwyr yn y ddau dy yn deall eu gilydd yn drwyadl. Y mae yn amlwg, gan hyny, nad ydyw ein gwrthwynebwyr am roddi eu harfau i lawr, ond mai rhyfel difrifol sydd i fod rhwng y pleidiau:—un o'r rhai mwyaf enbyd, mae'n debyg, a ddi. gwyddodd yn senedd Prydain yn y ganrif hon. Y dadwrdd ynghylch gwendid y llynges, 1"1' angenrheidrwydd am wario miliynau lawer o bunnau i adeiladu rhyfel-longau newyddion er ei chyfnerthu, ydyw asgwrn y gynnen. Ond, y mae yn sier nad yw hyn oil yn ddim amgen nag esgus isel-wael, sydd yn cael ei ddwyn yn mlaen yn bre. aennol gyda'r amcan, yn benaf, o dynu sylw y cyhoedd oddi wrth fesurau rhyddfrydig y llywodraeth, a thaflu rhwystrau newydd- ion ar eu ffordd i'w cario. 0 blegid dy- wedir fod ein llynges yn gryfacb, ac yn cael edrych ar ei hol yn well, yn awr na phan yr oedd y Toriaid mewn swydd, ac yn proffesu gofalu am dani Modd bynag, dywedodd Mr. GLADSTONE, y noson grybwylledig, y. bydd efe yn fodd- lawn i adael i nos Fawrth (beno) gael ei neillduo i ystyried y gwelliant ynglyn 4 sefyllfa y llynges; yr hwn y mae yr Ar- glwydd GEORGE HAMILTON (prif arglwydd y Morlys yn ngweinyddiaeth Arglwydd SALISBURY), wedi rhoddi rhybudd o'i fwriad i'w ddwyn yn mlaen; yr hwn"sydd, mewn gwirionedd, yn gyfystyr a phleidlais o ger- ydd ar y llywodraethac a'i gorfodai i ymddiswyddo pe y digwyddai iddo gael mwyafrif o'i blaid. Gwelir, gan hyny, fod brwydr fawr a phendant i gael ei hymladd cyn y daw y llinellau hyn i gyrhaedd ein darllenwyr. Wedi i'r Arglwydd GEORGE gynnyg ei benderfyniad condemniol ef, bydd Mr. GLADSTONE ei hun yn ei gyfarfod ÍJ, gwell- iant, yn dadgan mai y llywodraeth yn unig sydd i'w dal yn gyfrifol am ddwyn pender- fyniad i'r senedd mewn perthynas i angen- ion y llynges; a bod gan y ty ymddiried yn y llywodraeth fel un ffyddlawn yn nghyf- lawniad ei hymrwymiadau yn y cyfeiriad hwn. Ac wrth roddi rhybudd am y gwell- iant hwn, ni bu y Prifweinidog yn fyr 0 roddi ar ddeall yr edrychir ar y canlyniad fel arwydd o ymddiried, neu o anymddiried ynddo ef, a'i weinyddiaeth. Ac yn hyn y maent, yn ddïau, yn gweithredu yn ddoeth. Nid ydym ni yn ofni dim oil am y can- lyniad. Nid ydyw y Ilywodraeth mewn perygl 0 gwbl o gael ei gorchfygu ar yr achos hwn. Gwir fod yr anwydwst wedi teneuo ei rhengoedd yn dost; ond y mae wedi gwneyd yr un peth a rhengot dd yr wrthblaid hefyd. Ac am deimlad y wladwr- iaeth ar y mater, nis gall fod un ammheu- aeth. Er pob ymdrech sydd wedi ei wneyd gan yr areithwyr Tori'aidd yn eu cyfarfod- ydd, a'r ysgriblwyr Toriaidd yn en newydd- iaduron, i greu rhagfarn yn eu herbyn, nid oes dim mor eglur a'u bod wedi aflwyddo. Hyd yn oed pe buasai y llywodraeth yn cydsynio â'r cais hwn, nid yw y wlad heb wybod mai y peth cyntaf a wnai y Toriaid wedi hyny fyddai troi arni, a cheisio ei phar- dduo k'r cymmeriad o fod yn weinyddiaeth wastraffus. Nid gwir ofal am lwyddiant na diogelwch yr ymherodraeth, ni gredwn, sydd ganddynt; eichr awydd angeiddol, ae anniwall, am ddrygu ein llywodraeth bre- sennol, a chael meddiannu eu awyddi. Ni raid i Mr. GLADSTONE, a'i gyd-swyddogion, bryderu y gronyn Ileiaf wrth fyned i'r frwydr hon; canys gallant deimlo yn argy- hoeddedig fod y wlad o'u plaid.

LLOFBUDDIAETH ERCHYLL GER HENLEY. YMDRECHFA OFNADWY. Nos Wener diweddaf, rhoddwyd hysbysrwydd i heddgeidwaid Hecley-on-Thames, fod Ilofrudd- iaeth fwyatfilaidd wedi ei chyflawni yn Lambridge, coedwig unig yn agos i'r dref. Preawylir Lambridge House gan Mr. Mash, yr hwn sydd yn cario yn mlaen fusnes fel gwerthwr ffrwythau yn Piccadilly Circus, Lhmdaia. Y mae y t$yn aefyll ar ei ben ei hun, o ddentn milldir a hanner o Henley. Ymddengys fod Mr. MMh ymaith ar fasr;. ,,dy,g. fwyaf .'r wyth- nos; ac ar y, d.g.u hyn, yr unig bereo.. W. :d; fydd yn y Wd:)i¡s;K:eit y:: sydd Y" g?.th.di fel governess i blant Mr. Z.h. 0. de"'g'h''Ven'r aeth 0 d P m ?l.?.y, h,"nl,,edpd;. w,?i.ydd-f-lgol??h4y allan o'r If. 0 "dut' wyth o'r gl?' daeth dau 0 ?.?g,dd yn gweithio ar y ffer. ac yn cyBga 1 mewn yn ab.ennojdeb Al?. M.,b, at y ty; ond methasant gael myned i mewn, er fod goleuni i'w weled yn ystafelloedd ffrynt y t.t' Arosasant o amgylch hyd, ne. oedd yn ddeg o'r gloch, yna dychwelasant adref, lie y gwelsant Dawsou. Aetli Dawson yn awr at y ??, a ?i?ei.i.dd ty.?d i mewn, ond yn d.,ddia Yna ,I,dd fod y bechgyn wedi dyweyd wrtho bod wedi clywed ?'w't scuffle y .,?.?d :,? aeth i wneyd ymchwiliad Cyn pen hir, ychydig gannoedd 0 latheni o'r t?, ???,,g..l,,dd.?, g.l Y. gorwedd yn y goedwig, eiph"wdie"alurie yn erchyll y clustiau wedi en tri ..ith, a'r gwyneb wedi ei anurddo. Yr oedd golwg ddychrynllyd ar y corph; ac agos yr oead I,rn o balyn gwryi?h, -,pl, ,Ididig & gwaed. Hysbysodd Dawson yr heddgeidwaid yn ddi- y.dr.i, d..th y, Ar.1ygydd ?-1, chwnstab!, i'r 11, yn ddi-,ttre,. Aethant i mewn i'r ty; ac ar lawr yaw.t amryw o binau gwaiit, a broach banyw, gydag ym.tjau waed yma ae acw, yn ,dda .go? fod Y. d,?lf. wedi cymmeryd Ue. Oddi allan i"dr"y, oedd r?yddi.. pell. aoh f"' "d".f. wdi Y..?ryd lie. D-?-. i..th y?y?.ddf.idwaid ydyw, mii yebeilio oodd yr amcan, f. Miss Dungey wedi darganfod y Uadron; -ph.. y.d t ami, ei Dod w?di .ei?i. diangc o'u gafae1ion, a rhedeg allan o'r tJ, u fod y llofrudd wedi dilyn ar ei hol, a gorphen y weithred greulawn yn y goedwig. Y mae yr eddgid,d wedi ""i'io y gym. -Ydo.. t? "??yd yn hyn, nid ydynt ed 'I?')id.?jo yr adyn lIofruddiog, Yr .edyfo.e? dl?ut. 25aia mlwydd oed, 00 Y. barchus gan b&wb a'i hadwaenai. Bu un 0 reporters y Cenlral News yn ymddiddan It Dawson nos Sadwru, yr hwn a ddywedodd ei fod, pan aeth at y tp nos Wener, wedi cael yr holl ddrysau yn gl"' gyda'r agoriadau o'r tn ew., a r holl tfenstd wedi eu cauJ oddi gerth un; sef, ff?.??tr y .ting room. Dywedai arolygydd yr heddgeidwaid f?d yn amlwg fod lllrddi,,t? wedi ei ?hyfl.w.i 0 ddeutu i.ith.y rIo ?,.r wydd yr oedd y corph wedi o.ri pan gafwyd ef. Y mae yr achos wedi ei amgylchu & dirgelwch mawr, herwydd ymdd y.r mai id Uadrad oedd yr amcan mewn g"lwg. c.fw y ?d 5p. yn mhwrs Miss Dnngey, ac id oedd dim 0 werth w?,d'ig;ff,,d Y. y0. d'r ,?dllg?ll Miss Dungey wedi ei throi o'r tu gwrthwyneb, meddylir!od hyn yu profi fod gan Miss Dnngey ,Y"b? ,Y. ..t ?dd.??,th ueillduol i "d, y, hwn, wli ydel, iw gael oddi .,ni, a'i lIaddodd, ac Y.wilid,? i.?o?e.1. YI',Ilg,'d,,d ,farn fod yr ymosodiad ytat wedi ei wneyd yn y lobby, gyda ph?st? o herwydd yr oedd breihitu y Iftaugo. edig yn gJeis;"u. Wedi yY, y,e yn dbygl ei bod ved, rh?d' g irg.i "Y.. :ry frocer i amddiffyn ei hy.. Yr,??dl -w. yn ei law :lrh. Dk;[¡; drwy ddrws y ffry?t; ymddengys fod y li?fruda wedi ei d"l yn y man y U&ddwyd hi,