Welsh Newspapers

Search 15 million Welsh newspaper articles

Hide Articles List

5 articles on this Page

Advertising

,0 Lofft y Stabal.

Y DILUW.

News
Cite
Share

Y DILUW. Ystori Ryfel. [GAN Y SAPPER C. G. JONES, R.E.] I UN o'r dyfroedd llonydd oedd "Wil bach," chwedl ninnau, ac o'r herwydd dwfn oedd tu draw i bob dychymyg. Rhyw edrychiad tawel, digyffro, fyddai yn ei feddiannu bob amser, a dywedai "doctoriaid ac ysgrifen- yddion "yrardalfod angenmwy nadaeargryn hyd/yn oed i symud Wil. Siglwyd sylfeini byd i'w gwaelodion gan y rhyferthwy fawr. Yr un oedd Wil bach o hyd. Dilynai ei orchwylion beunyddiol ol a blaen yn y chwar- el; cerddai'n fyfyrgar a'i ddwy law yn ei logell wedi gorSen gwaith y dydd, gan anwy- byddu pawb a pWpeth ond yn unig syllu ymhellâllygaid breuddwydiol i'r anweldraw. Daeth uchelsain galwad gwlad a brenin i wefreiddio tawelwch a marweidd-dra'r dref- lan. Cyfododd dynion y lie, ymwregysasant megis a diflanasant mewn noson, fel man us o flaeny gwynt. I amddiffyn anrhydedd gwlad a diogelwch eu cartrefi yr aethant. Arhosai Wil o hyd. Beth oedd cynnwrf Armagedon iddo ef oedd gartref erioed, yn nistawrwydd y Glyn? Aeth llanciau'r lie dros y dwr o un i un, ac o feysydd, gwaedlyd Ffrainc a Fflanders, cyrhaeddai ambell lythyr i'r dreflan yn dis- grifio cyni mawr, a rhuthr ingol, a gwaedu a dioddef diddiwedd. Un bore, pan oedd Wil yn paratoi am y chwarel yn ol ei ddull araf did r aff erth, d aeth pel leby r i' r ty. Ad rod d iad swyddogol oeraidd oedd hwnnw, yn iaith derfynol awdurdodau'r Swyddfa Rhyfel: "We regret to report that your two sons," ebai'r neges gan nodi enwau a rhifau swydd- ogol y meibion, "were both killed in action on the 12th inst." Mis lonawr, 1915, oedd hynny. Llewygodd yr hen wraig uwchben y negesydd galar; taflodd Wil yntau ei bac bwyd o'i law, a daeth edrychiad newydd i'w lygaid. Yr oedd hunan-aberth goruchel ei ddau frawd wedi deffro'r Prydeiniwr yn Wil bach. A'r cymdogion yn ceisio adfer ei fam i ymwybyddiaeth, aeth Wil ar ei liniau ar hen lawr carreg y bwthyn, a gweddiodd. "0 Dduw," ebai, "ad imi gal nerth i ddangos nad ath aberth mawr fy mrodyr yn ofer." Cyfododd Wil-y dyn-ar ei draed ac aeth allan i'r heol, ac i'r orsaf-a,c i'r Fyddin Newvdd. II Daliodd lluoedd Prydain ranbarthau glan- nau Suvla ar yr orynys am fisoedd megiq ft chroen eu dannedd, ac nid oedd milwr yno ag anadl o'i fewn na sylwoddolai y gullai'r Twrc, pe meddai'r nerth angenrheidiol mew gynnau mawr, einhyrddio dros y clogwyn i'r mor unrhyw ddydd 'Roedd ein methiant i wthio trwodd dros y bryniau yn nyddiau cyntaf mis Awst wedi terfynu pob gobaith am fuddugoliaeth ysgubol, a bellach y cyfan a allem wneuthur oedd daly tir a enillasom yn barod. Tiriogaethwyr a llanciau'r fyddin liewydd. oedd mwyafrif mawr y Cymry yna, ac y mae digon wedi ei ysgrifennu'n barod ar hanes tywyll misoedd diweddaf arhosiad ein milwyr ar yr orynys felltigaid. Ymhlith llanciaubataliwnuno siroedd. Gogledd. Cymru yr oedd Wil bach, a chafodd arbediad rhyfedd o'r foment y glaniodd yn y bau. Ymgollodd, haf tanbaid y r Mgmn yn y r hyd ref hwnnw, ond ni wnaeth y newid tymor fawr o wahaniaeth i'r gwres mawr. Symudai'r milwyr o'r dyff rylirloedo. i'rffosydd. ac wedi tridiau ofnadwy yn y llinell dan, dychwelent drachefn i'r man gorffwys ar y traeth. Mae rhyw irony rhyfedd yn y gair gorffwys i filwr ar faes y gwaed, oherwydd yn ami mae'r mannau egwyl yn llecynau collodion mwy oddiwrth dan y gelyn na mannau'r brwydrau eu hunain Felly yr oedd y pryd hwnnw. Edrychai'r glewion o ddydd i ddydd i gyfeir- iad y mor, ni wyddent yn iawn am beth ond yno i'w rneddyliau yr oedd ysbryd.iaeth—o'r cyfeiriad hwnnw y deuai feu gwaredigaeth. Yr oedd sibrydion yn bod ynglyn a'r dyfodol hefyd ofnid hyn a'r llall; pryderid ynghylch y moddion cynhaliaeth, oherwydd mae rhyferthwy mor yr Ægean yn ystod y tymor gwlyb yn gymaint fel na ellir glanio dim ar ei draethau Yna daeth y llifeiriant mawr Tua diwedd Tachwedd, yr oedd bataliwn Wil bach wedi cymeryd gofal y ffosydd yn union gyferbyn a man cryfaf Iluoedd y gelyn wrth odre'r bryniau mawr. Tawel oedd ysefyllfa a'r Tyrciaid fel pe wedi hanner digalonrii byth ein symud, a ninnau wedi rhyw adgyfnerthu ein safleoedd. Nid oedd gwres y dydd lawn cymaint ers wythnos neu yeh waneg bellach, ac yr oedd pob dyn yno yn sylweddoli nad oedd y glawogydd ymhell. Noson loergan oedd hi, ac eithrio ambell i ergyd chwibianai trwy'r awyr, i suddo i'r ddaear a'r sachau tywod tucefn tawel oedd snipers y gelyn. Yna tuag un ar ddeg y nos, wedi ymgolli o'r lloer mewn cymylau trwchus yn y ffurfafen, arddangosai'r gelyn rhyw fyw- iowgrwydd anghyffredin, a rhaid oedd rhoddi bwled am fwled, a ffrwvdrbelen am ffrwydr- belen, neu buasai'r Tyrciaid dros y cloddiau ar darawiad ac ar ein pennau. Bu'r ffurfafen yn hyawd.1 gan s wn y drylliau a'r gynnau felly am tuag awr, ac yna ar hanner nos meddian- nwyd yr olygfa gan dawelwch annaearol, rhyfedd, drychiolaethus iawn Ynghanol y distawrwydd, clywid swn-sn anadnabydd- us, swn yn llawn o fynegiant digwestiwn. Yr oedd ygl aw wedi dod! Glawiodd heb ballu am dridiau atheirnos. Tywalltai'r nef ei llif dibaid ar fangre'r gyflafan fawr. Yr oedd yrymladdwyryndawel nithaniwydna dryll na gwn ymron yn ystod y glaw hwnnw yr oedd y naill ochr a'r llall yn gorfod wynebu yr un broblem fawr. Treiddiodd y Ilif trwy'r cysgodausalw a osodwyd. yn y ffosydd a'r dug-outs, ac erbyn yr ail ddydd yr oedd y d wfr yn dechreu Ilenwi'r ffosydd, gan godi o hyd. Golwg gythryblus oedd ar swyddog. a milwr erbyn hyn-wyneb yn wy neb a realities mwy na'r gelyn, hyd yn oed. Rhaid oedd gwarch- od o hyd hefyd-os marw, marw drwy foddi ac nid trwy goncwest Twrc. Ar odre un o'r ffosydd gwarchodai dyrnaid o Gymry—Ilanciau'r Gogledd, ac yn eu plith, ar ei liniau mewn dwr, yr oedd ffigwr tawel Wil bach i'w weled. Gyda dyfodiad nos trymhai'r glaw ac yn nyfnder y tywyllwch, dechreuodd y llifeiriant red eg i lawry bryniau gan orlenwi'r ffosydd islaw. Clywid gwaedd yn y tywyllwch. Disgynnai'r neges ofnadwy ar glustiau'r gwylwyr tawel, hanner boddedig, yn ein ffosvdd The Turks have burst the dam right above .• a chyda'r neges deuai'r sylweddoliad o'r ffaith ofnadwy yn rhy- ferthwy'rllif. Cariwyddwsingauo'nbechgyn na allent nofio ymaith gyda'r diluw mawr, ac ynghanol y gwaedoi ingol, a'r rhuthro i sych- ter a diogelwch, clywid ambell i weddi ac ymbil ar Dduw pob bendith. Gwylfa ryfedd fu'r wylfa honno. Arhosodd y glaw yn sydyn, mewn atebiad i lawer gweddi daer, ni gredwn ac wedi'r llif, daeth y trai araf, sicr. Yr 000.0. y nos yn hofran yn ddu am oriau bwygilydd uwchben cyfaill a gelyii, yn fyw ac yn feirw, uwchlaw ac ar wyneb y d3 igoodd. Pan gyfnewidiwyd y ddu-nos yn wyll-oleu rhwng tywyllwch a gwawr, gwelid ffurfiau rhyfedd yn ymlunio'n olygfa ac ar bennau'r coed ymgodent yn rhannol o'r lifeir- iant, yr oedd nifer fawr o filwyr gwyllt eu llygaid, a arbedwyd felly rhag grym y llif. Datguddiodd y wawr y cannoedd ohonynt ym mrigau'r coed, yn welw ac ofnus a hanner meirw. ac ar wyneb y llifeiriant mawr a lanwodd yr holl ffosydd, nofiaiyr hyn oedd yn aros o ugeiniau o'n brodyr anffortunus a drengasaiyny rhuthr dwr. Ar benoloddiau y ffosydd, cafwyd cwmni bychan o'rgwylwyr ffyddlon, a'u drylliau fyth yn eu dwylo, ac yn eu plith yr oedd Wil bach-yn ffyddlon hyd angau. Yr oedd y Cymro tawel, di- symud, wedi uno rhengau'r aberth wy r mawr, a phan beidiodd y llif, a phan sychodd y tir, rhoddwyd Wil a'i gyd-wroniaid i orffwys ger y ffos a amddiffyuasant tra bu anadl o fewn | »u ffro»nau gwladgar, I

Advertising

Wpth Gpybinio a Mydy lu. :