Welsh Newspapers

Search 15 million Welsh newspaper articles

Hide Articles List

18 articles on this Page

-- ANGLADD Y GOHEBYDD. I

News
Cite
Share

ANGLADD Y GOHEBYDD. I [ODDIWBTH BrN OOHIBTSB ARBKNIOOL.] Diou na fydd un newyddiadur yn gbyaru yr wythnos ion, nac yehwaith mown unrhyw gyfran arall o'r Deyraaa Gyfimol lie mae Cymiy wedi ymeefydla, heb gynwys rhyw fcsur o warogaeth parobus i goffadwriaeth un o ddynion goreu ac anwylaf ein cenedl. Mewn colofn (ie, oolofnau) ar dudalen arall o'r rhifyn presenol o'r Gohcdl, fe ddybd fod erthvgl holiol am'b al ar y cofnodion a11lTnoI am y brawd yjnadawedig. Yr wyf finau, fel ymwelydd awyddus 1 Tod yn augladd aawylddyn y genedl, yn teimlo anhaws- der pa fodd i gofnodi eithiau gyml yr angladd. Yr wyf yn cmdod pawb o fy nghwmpaa mor d'lrylliog eu teimlaaau ag yr wyf finau. Ond rtd, fel cofnodydd, ymchwelyd at y gorchwyl o ,øfhodi, a dim ond C8fnndi. Ganwyd yr on a adwaeuir heddyw, ac a adwaenir tra y darllenir yr iaith Gymraeg, wrth y fitugenw Y Gohebydd, nid amgen John Griffith, yn araal wiedig Dyifryn Ardudwy, ger Abermaw. rm. frawddeg ddiweddaf yna agos a pheri i ni wrido. Dyffryn, ger Abermaw. Dylem ddyweyd o hyn allau, Abermaw, ger Dyftryn-Barmouth, near Dyft-yn. Rhisiart Humphreys, err DY&YU! Morgans, o'r Dyffryn! Ond aid dyna'r pwnc. Yn y Dytfryn y ganwyd yr 1m a elwid tra yn blentyn IIIJ yn hoglano yn John, ac a adwaenwyd wedi hynyahyd byth (yn Gymraeg) "Y Gohebydd." Dyddiad oi. enedigacth ydoedd Rhagfyr 16eg, 1821, Mly, nid oedd ond un mlwydd ar Jbymtheg a deagsin oed pan y'n gadawodd. (lymro o dyddyn- wr gyml, goriest, diwyd, a duwiol, oedd ei dad, a'i tam. oedd deilwag feroh i deilwng dad, nid amgen y Parch. John Roberts, Llanbrynmair. Gair yn y fan hon. Bu anvioa,-nid pell o adgof oenhedlaeth sydd eto ya fyw-pm yr oedd Ro- berts Llanbrynmair" yn ddychryn i gyfran 0 ftg-dduwinyiidwyr. end yn Gcitad Hodd i beb dyn a dynes diragfarn. Ond, gwell annghofio yr henadadleuon. March i'r tra pharohedig John Roberta, Ilanbryumair, ao unig chwaer i'r Parch- edigioa Samuel Roberts, M.A. (S. R.), a John Roberts (J. R.), a G. Roberts (Gruffydd Rhisiart), y tri brawd a enwyd yn awr yn trigianu yn ardal Conwy. Bu Mr John Girffith (Y Gohebydd) yn dihoeni am flynyddoedd. Synai ei gyfeilliou ei fod yn gallu bodoli o gwbl. Ond yr oedd ynddo rhyw v"itv-rbyw fywyd ac ymadfywiad anesboniad- wy. Er hyny, bu raid iddo ymostwng. Rhodd. wyd iddo lawer mwy o gynorthwy, at barhau ei nerth, gan bobl eiaill nag y buasai efe byth yn meddwl am eu hawlio iddo ei kun. Ni fu "tft hun" crioed yn traflerthn ei feddwl. Ac wedi Ilafurnae gwyr neb end ei Dad Nefol ei faint a'i anprddel- deb, efe a f? farw—dieoddodd Mam ei ysprydiaeth waiauyddol- gadawodd ei, gyfeillion a'i waith daearol, fel y difEoddir conwyll, ar ddydd lau, Rhagfyr 13eg, 1837, o dan gronglwyd ei unig chwaer, yr OOa sydd yn briod i deilwng weinidog mewn eglwya Annibynol yn Lerpwl, sef Par,h. D. Je?kina. Bellach, am yr wythnos hon, o leiaf, rhaid i ni ymfoddloni ar gofnodi ychydig ffeithiau yn nglyn angladd ein oyfaill ymadawedig, yr hyn a Inerodd lo ddydd Llnn diweddaf, Rhagfyr 17eg, 877. Cymerodd y gladdedigaeth le yn Llangollen. Oychwynwyd y oorph 6 Lerpwl yn fore gyda'r rteilffordd, a dilynid ef gan nifer mawr o gyfeill- ion cynhes i'r Gohebydd o Lerpwl, ao yn eu plith amnrw weinidogion. Yn NghaerUeon ychwaueg- :y7.t y nifer pan ddaeth y trains i mewn o gyf- eiriadau eraill, a phob un yn dwyn amryw o ber- sonau yn bwriadu tolu teymged o barch i'r ym- adawedig. Cychwynwyd o Gaerlleon oddeutu haner awr wedi haner dydd, a shyrhaeddwyd Llangollen erbyn chwarter i ddau o'r gloch. Yr oedd yr orsaf eisoes yn Hawn o fonOOdigion a gweinidogion o bob enwad, ac yn fuWl w?igi u y corph ffurfid yr orymdaith, yr oil yn oerdded bob yn ddau--y pvegethwjnr yn mlaenaf. Yn y fan hon dymunem grybwyll am y treioiadau gyda golwg ar y cynheljrwng. Yr oedd pobpeth wedi ta'dxefnu yn hynijl foddhaol, ac nid oedd dim heb ei ymefi a allasaAjwyddo yr amgylohiad. Yr dItId yr oryrnBaitii yn cyrhaedd agos ar hyd yr Heol Fawr, ao fel yr aetb tirwy y dref yr oedd pob arwyddion i'w gweled o'r parch cyffredinol a 4dtiid at Gohebydd, yn nghyda't galar mwyaf ar ei el. Yr oedd y shutters wedi eu rhoddi ifyny ar bob masnachdy yn y dref. Yn mhKtli y rliai oedd yn bresenol gylwasom ar y rhai oandynol:—Y Parchedigion Dr. W. Reee, Robert Thomas, Bala; Thomas Gee, Dinbych; John Thomas, D.D., Ler- pwl; Hugh Jones, D.D., Llangollen Baptist Col- lege J. R., Oouway (ewythr yr ymadawedig); Jóhn Morris, llangollen; John Walters, Dinbych; Edmund Wynne Parry a Thomas Owen, Aberys- twyth (cynrychiolwyr myfyrwyr PrifysgolCymru); Thomas Charles Edwards, M.A., Aberystwyth; Thomas Jones (M.C.), Llangollen; Evan Davies (M.C-), Tregeiriog; Darid Hughes (M.C.), Bryn Eglwys; H. 0. Williams (B.), (Hywel Oemyw) Cunnm; John Pritchard, Corwen; S. Evans, iirfhdegla; Lewis Probert. Pofthmadog; R. Row- lands, Treflye; W. Nicholson, Lerpwl; ETOBS, Cardiff; E. Herber Evans, Caernarfon; Hugh Jones, Birkenhead; 0. R. Jones, H L;:?yUiit Proffeawvr &wland, Morris, ac Oliver, Coleg Annibyniol Aberhonddu; Proffeswr Lewis, Caleg Annibynol Bala; John Roberts, Brymbo; Evan Peters, Bala; J.H.Hughes, Ofnmawr; William Griffiths, Rhosymedre; 0. M. ETOBS, Trefriw; D. F. Roberts, CastelLuedd; Evan Thomas, Dinbyoh; David Roberts, Gwrecsam; T. Roberts, Wyddgrug; Proffeswr Gethin Davies, Coleg y Bedyddwyr, Llangollen; David Williams, (M.G.), a Hugh Jones (M.C.), Llangollen; Owen Thomas, o Brifysgol Caergrawnt; John Jones (M.C.), Ruabon; Ezra Jones (M.C.), Lodge; D. Jones (M.C.), Gwyddelwern; John Charles, Llan. uwwllyn; J. A. Roberts, Ponciau; R. Winter (M.C.), Pentre Cerni; W. Roberts a D. M Jenkins, Lerpwl; Vicar y plwyf; Meistri Hugh Owen, IJmdain; W. J. Parry, Bethesda; Robert Owe., Ty'nycelyn, Corwen; Jared Jones, Diubyeh; John Jones a D. E. Davies, Rhuthyn; Robert Williams, Cyhoeddwr Y Genedl; John Hughes, Treffynoa; John Francis a William Prichard, Gwrecsam; Hugh Jones, Llangollen; Joseph Parry (Pencerdd America); Parch. Rowland Rowland, Bethesda; Mr iS. Maurice Jones, Rhos, &c., &e. Tmgynullodd y dori yn nghapel y Metliodist- ferid, ao yn mhen ychydig funudau yr oedd yn ariawn. Dygivyd y corph I fown, a gosodwyd of o flaen y ilat fawr. Yr oodd yr arch o dderw hardd, gyda mountings o bres, o wneuthurjad ysblenydd. Ar y panel yr ydoedd yn gerfiedig ar bres— Joun Gtiarrnn, Gohebvdd. Died Dec. 13, 18?T, Aged 56 years. Ar gais y teulu, cymerwyd y gadair gan y Parch. Ar Thomas, D.D., Lerpwl; ae y mao yn rhaid i ni addef na welsom erioed gyfariod wedi ei drefnu yn well. Yr oedd Dr. Thomas wedi rhoddi ar ben v programme hen gyfaill a chyd-ysgolhaig i'r ym- adawodiff. v Parch. John Roberts, Brymbo, yr hwn t agorodd y gweithrodiadau drwy ddarllen a gweddio. Yna yi oedd wedi meddvií,1 am Mr Gee, y boneddwr yn ngwasanaeth yr Bwn y llafuriai y Gohebydd am y tymhor maith o bum mlynedd ar hugain Yn nesaf, galwyd ar y Parch. T. C. Edwarda, M.A., fel Prif Athraw Coleg Aber- ystwyth; J)r. Hugh Jones, Prif Athaw Coleg y Boflyddwyr, Llangollen; Parch. John Morris, Prif Atiraw- Coleg Coffadwriaethol Aberhonddu; a'r i Prctfeswr Thomas, o Goleg y Bala. Fel cyfaill mynweeol i'r (Johebydd, a boneddwr yn dal y fath cywlltiad ag addysg y genedl, galwyd arMr Hugh OwetL, Llundain; ac fel veterans yr enwad, yn yr hwn yr oedd yn aolod mor selog, galwyd am air gtØ. y Parchn. Dr. William Rees, a D. Roberts, Owrecaam. Yr oedd y dewisiad yn rtiagorol; ac vr eodd rhesvmau digonol dros alw anl111; nwy yn inlaen yn hvtrach na'r nifer mawr o weinidogion galluog eraill eedd yn bresenol, y rhai y buaaai yu dda gsnddynt, yn diliau, ddweyd gair. Wedi i'r Parch. J. Morris, Llangollen, roddi allan yr emyn "y" y dyfroedd mavw a'r tonau," a'i obanu gan y gynulleidfa, Y llywydd (Dr John Thomas), ar ol esbonio y medd y gosodwyd ef yn y awydd o drefnydd a — —5 i' ■ i r*-f llywydd ar y prJdi addy-ed-M y gullai efÆJ dystlo ei fod yu teimlo fod y dyn mwyaf iyw yn J genedl wedi oww a bod y oyu mwyaf oenadlaethol a feddem fel cenedl yn barod i'w roddi yn ei fedd. Erbyn hyn, priddsllau y dyffryn yn unig fyddent ynfeliM iddo. Fe wnaeth y Gohebydd gylch iddoei hun, ac ni ddisgwyliai efe weled neb yn ei lenwi ar ei ol. Nid a enw y Gohebydd yn anghof. Y mae ya wir nad oes iddo na mab nac wyr i ddwyn ei en* i lawr i oeaau a ddel; ond rWd i'r gen- ?-hodluthhonfynedb 'b* ;"ie,d odaiy(,Ii?.waneg, rhaid i'r iaith Gymraeg fynerh?iblo cyn yr ?iff e-W ein hanwyl ymadawedig yn anghof. Da iawn ganddynt fuasai pe gallasent aIw yr holl frodyr oedd yn bresenol i ddyweyd gair, ond yr oedd hyny, oherwydd byrdcr yr amser yla tW- mhosibl ond yr oedd yno rai yn bresenol oeddynt yn oynrychioli yr holl sefydliadau yr oedd y Go- hebydd wedi bod yn aal cysylltiad a hwy ac fe elwid arnynt hwy i ddyweyd ychydig. Nid oedd ganddynt ond rhy brin awr i fod yno o gwbl, yr kyn a ddangosai i bawb yr angenrheidrwydd am fod yn fyr. Fe olwid yn gyntaf ar wr ag yr oedd yr ymadawedig wedi bod yn dal cysylltiad agosach ag ef na neb arall am flynyddoedd lawer. Mr Gee, ar ol ymesgusodi ar gyfrif ei deimladau dolurus, a ddywedod fod yn dda ganddo weled y ciaidedigaeth parchua a roddid i'r Gohebydd j ac yr oedd yn teimlo yn sicr y byddai y wasg tiymreig, hefyd, yn rhoddi claddedigaoth llawn mor barchus iddo a neb rhyw un o feibion Cymru erioed. Nid oedd efe mewn ysbryd siarad. Yr oedd yn mron cael ei orchfygu gan deimlad o alar ar ol un o'r cyfoillioa anwylaf a adwaenodd erioed. Yn nghorph yr un mlynedd ar hugain, bron, o gysyfltiad agos oedd wedi bod rhyngddynt a'u gilydd, nid oedd wedi gweled dim i leihau y mymryn lleiaf ar ei barch tuagato; a gallai ddywedyd mwy na hyny-yr oedd ei barch at Y Gohebydd yn myned yn ddyfaach, ddyfamh, y naill flwyddyn ar ol y "U, fel yr codd ei barch tuagato yn awr yn Ilawer mwy nag ydoedd yn nechreu an eysyrtiad' a'u gilydd. V?imlai yn alarus na chai ei weled byth mwy ar y ddaear. Qnd ni phetrusai ddyweyd ar ol yr adnabyddiaeth faith a gawsai ohono, nad adwaenodd erioed yr un dyn mwy diragrith; yr un dyn mwy diblygion; yr un mwy gonest; yr um mwy ffyddlawn; yr un mwy caredig; yr un dyn mwy catholig, nao un mwy carecug; oluethol ei ysbryd yn ystyr Hawnaf ygairn?'rGobobyddynystodeihoUfywyd. Nid ocdd efo yn myned i ddyweyd nad oedd cyata!, dynion ag yntau i'w oael. Yr oedd' yn Ilawen §anddo feddwl fod, a buasai yn dda ganddo pe g.t yn amlach; ond yn s?cr ni phetrusai efe ddywedyd fod y Gohebydd i'w osod yn rhvwIe yn y rhes flaenaf yn mysg meibion Cymru. Yr oedd efe er's meityn yu dychymygu pa beth a ddywed- asai eu hen gyfaiu pe y gall"ai f6d yn y cyfarfod y prydnawn hwnw POnd ar hyny ni ddywedai air. Yr aedd efe yn gobeithio ac yn credu, er eu bod yn myned i gladdu oorph marwol YGohebydd, nad oeddynt yn myued i gladdu ei ysbryd,—nad oeddynt hwy, y diwinod hwnw, yn rayned i gladdu yr ysbryd eyhoeddus oedd yn ei lywodraethu ar j byd ei oea. Teyrnged wael o barch i goffadwriaeth eu cyfaill nawyl fyddai meddwl fod yr ysbryd cyhoeddub rhagorol oedd ynddo ef wedi marw, ac yn ca6l ei gladdu gydag ef. Na, Da: yr eedd efe yn hyderus iawn yn gob?ithi. o y ceid fod ysbryd cyffelyb i ysbryd Y Gohebydd yn meddiannu lluaws o'n mcihion, ac na cheid fod Cymru byth heb lawer o' i phlant yu cysegru eu hunain, fel y gwnaeth yntau, i wasauaethu eu cenedl, eu gwIOO, a'u Duw. Dr Jones, Llangollen, a ddywedodd fod yn dda ganddo gael bod yn y cyfarfod er mwyn dangos ei barch i gmeriad yr ymadawedig a'r teulu trallodus, ac a'r eglwys yn Gian'rafon; 110 a'r wasg Gymreig; ac a'r genedl yn'gyifrediuol, oblegid colled gen- hedlaethol oeddynt wedi ei ohael yn marwolaeth yr ymadawedig. Yr oedd efe yn ei adnabod bell- ach ees oddeutu deunaw mlynedd; ac fel yr aw- grymasai Mr Gee, felly hef3 d yr oedd yntau yn teimlo ei barch iddo yn myned yn gryfach po fwyaf yr ymgydnabyddai ag ef ac yn yitod. y blynyddoedd diweddaf, yr oedd yn teimlo ei fod yn gyfaill mynwesol iddo. Yr oedd yn chwithyg iawn ganddo feddwl am y tro olaf y gwelodd ef. Yr oedd efe (Dr Jones), y pryd hwnw ar fin talu ymweliad a'r Cyfandir er mwyn ei iechyd ac yn cael cyfarwyddiadau gan y Gohebydd. A phan yn dychwelyd, meddyliai lawer am yr hwyl a addawai iddo ei hun i t.1 ddyweyd wrtho pa fodd y bu yn ystod y ÙIith. Ond fe'i siomwyd. Go- beithiai, pa fodd bynag, gael cyfleusdra eto i'w weled yn y nefoedd. Boed i bawb efelychu rhin weddau y Gohebydd. Fel Dafydd, yr oedd wedi gwasanaethu ei genhedlaeth yn dda. Ei feddyl- ddrych mawr ef ydoedd BglwyB Rydd mewn gwlad rydd. Gwnaeth lawer hefyd dros y Brif Y sgol. Yr oedd yntau yn methu a gweled pwy a geid i lanw y bwlch oedd ar ei ol. Ond rhoddion Duw ydyw bendithion fel hyn. Y Parch Thomas Charles Edwards, M.A., Prif Athraw Coleg Aberystwyth, ar ol sylwadau arweiniol, a ddywedodd fod y Gohebydd wedi ei ddonio gan natur ê. galluoedd oedd yn peri ei fod yn ddyn ar ei ben ei hun. Nid oedd. yn dynwared neb, ac nis gallai neb arall ei ddynwared yntau. Ar yr wyneb, wrth edrych ar yr humour mawr oedd ynddo, gallech feddwl nad oedd nemawr ddifrifol- deb yn perthyn iddo; yr oedd yn creu cvmaint o adloniant a theimladau hapua yu mhawb. Ond cyn belled ag yr oedd efe wedi gallu. dyfod i gydnabyddiaeth ag ef, byddai yn meddwl mai yn hynyna yr oedd ei fawredd; o dan y digrifwch yr oedd dwysder a difrifweh mawr.. Ymsyniai y Gohebydd a phethau mawr, ac yr oedd yn.gallu dal cymdeithas a phethau mawr. Un o'i brif ragoriaethau ydoedd ei fod yn gallu cyfuno humour a difrifwch dwys. A mwy na bod y Gohebydd yn ddyn difrifol credai efe fod y Gohebydd yn ddyn crefyddol, lie yn Gristion trwyadl. Yr oedd ei barch of (Mr Edwards) iddo yn myned yn fwy o fis i fis tra y bu yn yatod y gauaf diweddaf yn aros am rai misoedd yn Aberystwyth. Nid yn unig yr oedd yn ddyn cenedlaethol; ond hefyd, trwy ddylanwadu ary genedla'iysgrifbina'iareithiau, yr oedd yn ceisio gwasanaethu Duw. Nid oes neb sydd yn arfer esgyn i'r pwlpudau a anturiai ddyweyd ei fod ef yn gwasanaetha Duw yn fwy nag yr oodd y Gohebydd trwy y wasg. Ond ) mae el waith of wedi darfod eithr fol y dywedwyd gan y siaradwyr blaenorol, nid yw ei ysbryd wedi darfod. Gobeithiai y cai lluaws gynhyrifad newydd yn raarwolaeth y cyfaill anwyI hwn i ymroddi yn fwy llwyr i wasanaeth eu Duw a'u gwlad. Y Proffesydd Morris, o Goleg Annibynol Aber- honddu, a daywedodd ei fod ef wedi dyfod yno yn enw ac ar ran Coleg Coffadwriaethol Aberhonddu. Nid oedd pwyllgor y coleg wedi cael amser i ym- gyfarfod er pan ymadawsai y Gohebydd, i'w ddanfon ef y*o yn :lfumol; ond teimlai yn sicr y buasent yn dra anfoddlawn pe buasai yn peidio a dyfod, er holl bellder y daith. Yr oedd y Go- hebydd wedi gwneyd cymaint dros y coleg; wedi bod mor amlwg ac mor ddylanwadol yn nghyfar- fodydd y coleg, ae wedi gwneyd cymaint o les, fel y teimlai mai nid gormod ynddo ydoedd dyfod i'w angladd. Chwith fydd ganddo ef yn y dyfodol weled cyfarfodydd y coleg yn cael eu cynal, heb weled gwyneb siriol a chlywOO llais bywiog y Gohebydd vnddynt; a bydd oi f.w"?.oth yn rhwym o fod yn golled fawr i'r sefydliad. Ac nid i Goleg Aberhonddu yn unigy bydd oi farwolaeth yn golled; ond hefyd i'r enwad yn gyffredinol; ac i'r wlad o g\frr bwy-gilydd. Yr oedd wedi bod yn woithgar a Ilafurus gyda braidd bob peth, yn wladci a chiefvddol; a gwnaeth ddaioni mawr. Ond belluch, dyrna fe wedi myned; wedi darfod a'r cwbl yn awr. Ni welir mo hono ond hynv yn Llangollen, yn Exeter Hall, yn y Memorial Hall, yn Aberystwyth, yn Aberhonddu, a'rOymanfaoj t a Chyfarfodydd yr Undeb. Y mae pibaith o brell, cv ei dori, y blagura efe eto, ac na pimid ei flagnr ef a thyfu. Ond gin- a fydd W:II'W, aC do,ir.,n, a dyn a dren[I. a pha ley iiitko?" Dyna ochr dywyll iawn, onide P Ochr y rhai sydd lieb Dduw yw hon yna. Ond y mae Ocln !\raU; nehr oleu; c*nvs nid ydym ni yn galuru f(?l rhai kc?b obaith. Bendiaedig fyddo Duw a Tliad ein Harglwydd Iasu Grist, yr hwn, yn 01 ei fawr drujaredd, a'nliadgenhedloddnii obaith bywiol, trwv ttdgrfodiod Iesti Grist orldiwrth y meirw, i otifeddiaeth anllygredig, dihalogedig, a i diddiflane<ligt ac yn nghadw yn y nefoedd i clivi. I I Yr oeddYIL dda ganddo ef feddwl fod y gobaith hwn yn pertkyn i'r corph fel i'r eoaid. Bydd ei vrph ymLt&U rhyw ddiwrnod yu cael ei godi i fyny gor:ph ynu ihyw'd.diwrn.od yn caci Ci godi i fyÐy TU /l:T.UFychan) a gyd- syniai i'r siaradwyr blaenoTol yn nghylch fod Gohebydd yn ddyn hynod o grefrddo\. Panddaw y gwanwyn nesaf, bydd ei gydnabyddiaeth ef &'r (Johebydd yn ddeugain mlwydd oed. Dyn egw'dd- orol iawn oedd ete. Yr oedd yn Ymneillduwr trwyadl; yn Annibynwr trwyadl hefyd. Hid oedd waeth dyweyd peth felly na'i feddwl. Ond er hyny, nid oedd efe erioed wedi adnabod n6b & chyn h?, 0 sectyddiaeth ynddo a'r Gohebydd wedi y mirbI. Yr oedd gartref gyda'r Methodistiaid fel gr.da'r Annibynwyr; a chyda phob 9nwpd fel eu gilydd. Yr oedd yn ymddangos iddo ef ei bod yn anitawdd iawn oael dyn tepyg iddo. Nid oedd efe yn meddwl fod Duw yn codi dynion fel hyn ond yn anaml iawn. Yr oedd yn ddyn diragfarn hollol. Nid oeddynt hwy wedi cael cymaint o'i gyfejllach yn y Bala ag oedd llawer man wedi ei gaol hwyr- ach; ond gwelwyd ef yno rai troion. Yr oedd yn ddyn doeth iawn. Yr oedd doethineb fel wedi ei feddianu. Nid yw gwyr mawr ddim yn ddoeth bob amser. Ond dyma wr bychatv mawr—bychan o goipholaeth, ond mawr ei feddwl; ac nidocdd ef yncoflo clywed iddo wneyd tro ffol erioed. Yr oedd ganddo eynwyr cyffredin cryf; synwyr bach i ofalu am y synwyrau eraill. Colled i genedl yd- oedd ei farwolaeth; colled i'r enwad; colled i lenyddiaeth; colled i'r eisteddfod; colled i addysg uwchraddol ac israddol; a cholled a deimlir am flynyddoedd Jawer. Mr Hugh Owen, Lllludain, a ddywedai ei fod yn teimlo ei fod wedi colli y cyfaill mwyaf ffyddlawn, cywir, a charedigafeddai. Yr oedd T Gohebydd wedi bod yn wasariaethgar iawn iddo ef. Cvdym- gynghorent S'u gilydd yn mron yn feunyddiol; ac yr oedd efe wedi ei gael yn perchen mwy o synwyr cyffredin na'r cyffredin o ddynion; ac yn wastad yn rhoddi ei faru yn ddiduedd a diragfarn, a hUll- anymwadol. Credai fod hunanymwadiad yn un o'i nodweddau penaf; ac yr oedd efe yn dyfod i gredu fwyfwy yn barhaus mai mewn ymwadu a ni ein hsnain yr ydym yn cydymffurflo mwyaf ag Iesu Grist. Yr oedd ganddo ef feddwl uchel o grefydd y Gohebydd. Cawsant hwy eill dau lawer ymgom a'u gilydd am bethau llawer gwell na phethau y ddaear hon. Nid oedd byth yn disgw.yl gweled ei gyffelyb; yr un a leinw le y Gohebydd yn ei feddwl a'i galon ef. Gobeithiai yntau y bydd deuparth o'i ysbryd ar luaws bechgyn Cymru. Dr Rees: Nid oedd ef am ddyweyd gair, am y • cai gyfleusdTa i ddyweyd mewn lie arall ynoson bono, (sef pan yn traddodi ei ddarlith ar "Martin Luther.") Yr oedd yn lla,wn gydsynio â, Be yn selio yr oil oedd wedi ei ddyweyd; ac fel cymhwysiad i'r cyfan, gallai ddyweyd yr- adnod, Gwell yw qnw da nag enaint gwerthfawr." A ddymunent hwy gael y fath gladdedigaeth ag oedd y Goheb- ydd yn ei gael y diwrnod hwnw ? Rhaid oedd iddynt fyw bywyd fel yntau, yn eu galluwu sef- yllfa; ac yna caent yr un parch. Nid mor gy- hoeddus ag ef, hwyrach; ond yr un peth o ran ei natur. Enw da, a gair da yn canlyn yr enw ;> II Canys trwyddi hi y cafodd yr heuuriaid air da." Terfynwyd trwy weddi ddwys ac effeithiol gan y Parch David Raberts, Gwrecsam. Ffurflodd y cynliebrwng eilwaith o'r tu allan i'r capel, ac aethpwyd i fynu tua'r gladdfa yn y Fron, lie bychan y tu uwchaf i'r dref, Be yn edrych i lawr ar y dyffryn hynod: Ymgynullodd y galar- wyr o gylch y beddrod cul, yu mha un y dywedid y gorweddai Mrs Griffith, mam y Gohebydd. Gosodwyd ar yr arch wreath o flodau ysblenydd wedi eu hanfon gan efrydwyr Coleg Aberystwyth. Anerchwyd y dyrfa gan y Parch 0. Evans, Llanbrynmair, yn ddifrifol, serchog, hiraethus, a gobeithgar; a dilynwyd ef gan Y Parch Herber Evans, yr hwn a adgofiodd y dorf mai y gair diweddaf yn llythyr Gohebydd yn y Faner ddiweddaf oedd mynwent "I eydor- wedd yn y fynwent." Ni feddyliodd ef fawr wrth 4darllen y llythyr nos Fercher, y buasai mor fuan yn sefyll ar lan ei fedd yn y fynwent. Yr oedd y Gohebydd wedi 'gwneyd splendid day's work o'r cryd i'r bedd. Yr oedd wedi gweithio yn galed; yr oOOd ef bellach yn haaddu cael gorphwys. Yr oedd td ddylanwad yn estyn i bob cylch. Diolch Dduw am roddi ei fenthyg i ni yn y cyfnodpwysig presenol. Effeithiodd ei ysgrifeniadau ar addysg ac ar wleidyddiaeth, 8C er codi ein gwlad yn uwch na-, yr oedd cynt. Nid oedd neb yn hoffi pethau gweddus yn fwy na'r Gohebydd, ac nid oedd yn credu iddo erioed ddyweyd nag ysgrifenu cymaint ag un gar anweddus Go%eitbLiai yr elent .11 !,ref oddiwrth Ian ei iedd gan deimlo pa beth sydd yn bosibl i ddyn llwyr ymroddedig i'w wnevd-un wedi ymroddi i fod yn diefnyddiol yn ei oes a'i genhedlaeth. Gymaint oedd Edward Morgan, o'r Dyffryn-does dilll eisiau "Parch" o flaen ei enw-John Davies, Caerdydd, a'r Go- hebydd tri dyn bychan, a chyrph gweiniaid gan- ddynt-gymaint oeddynt hwy wedi ei wneyd trwy fod yn ymroddedig. Aed pawb adref dan deimlad o hyn. Terfynwyd trwy weddi gan y Parch. John M. Evans, Caerdydd. Yr oedd y Dr Thomas, y Parch D. M. Jenkins, Mr Griffith, brawd yr ymadawedig, y Dr Rees, ac amryw eraill, wedi derbyn nifer mawr o lythyrau yn ymesgusodi eu habsenoldeb, yn mlilith pa rai yr oedd llawer o'r Aelodau Seneddol Cymreig wedi ysgrifenu, a nifer o weinidogion yr enwad. Yr oedd Mrs Osborne Morgan wedi anfon talaith (wreath) o immortelles ysblenydd, ond cyrhaeddas- ant yn rhy hwyr.

HER I MR GLADSTONE.-I

[No title]

[No title]

_- ABESSSCH.-I

BANGOR.I

BEAUMARIS.I

CAERGYBI. •> ,I

CILFACHAU, NANT OONWY.

DINBYCH.I

IFFESTINIOG.-

LLANGEFNI.I

MOSTYN. ^

I PORTHMADOG

I *PENBHYMTDETOEAETH

WEILN.

RRYL.

--FFLINT..