Welsh Newspapers

Search 15 million Welsh newspaper articles

Hide Articles List

6 articles on this Page

YR EGLWYS YN NGHYMRU.

YMFUDIAD.

IDIRWESTWR..I..

I FFEIRIAU CYMRU YN GORPHENHAF.

[No title]

AT OLYGWYE YH AMSEEAU.

News
Cite
Share

serau, a chan ei fod yn gorphwys, fel y caf ddangos, ar olygiadau hannerog ae anghywir am qgwydd- orion sylfaenol y Cymro, erfvniaf eich hynawsedd i adael i ychydig o eglnrhnd ymcldangos ger bron fy nghydwladwyr, darllenwyr yr Amserau, megis yr unig darian amddiffynol sydd wedi ei gadael i mi yn erbyn ymosodiad mor annheg ae anmherth- ynasol. Gwir fod yr hyspysiad yn addaw mai nid plaid na sect fyddai rheol ymlwybriad y Cymro ond y mae ynddo awgrymiad nas gellir edrych heibio iddo at beth sydd gan' mil mwy gwertli na sect na phlaid, sef gwirionedd; ac hefyd at y doethair a gydnabyddir ymbob oes o'r byd, mai nid mewn aithafion y mae gwirionedd i'w gael. Pa le y disgwyliodd Mr. Morgan weled y Cymro yn dech reu chwilio am y wytirien euraidd hon, mae yn rhy anhawdd dyweyd. Ai tybed mai yn ymrys- onfa yr eitbaflon dadleuol sydd wedi rbwygo a chvvalu Eglwys Crist mor drnenus yn ein gwlad? Nid "rhyfyg." na "rhagfarn" ynof fi y pryd hwnw, ac nid y naill na'r llall yn awr fyddai i un Cymro a gaffb ei feddwi yn rhydd o lyffetheiriau ei sect fach gartref, a throi ei olygon ar wledydd eang a phoblogaidd cred, farnu fod y cylch tawel hwnw y cyfeiriai'r hyspysiad atto, i'w gael yn hytrach o fewn Eglwys Loegr, nag yn eithafion Pabyddiaeth ar iiii Ilaw, neu eitluifion Ymneilldu- aeth Brotestanaidd ar y llaw arall. Nid bwriad y Cymro ydyw difrio neu ammharchu unrhyw enwad, y mae yn edrych ymhellach ac yn uweh na mantais sect; ond y mae glynu wrth blaid a sect" yn beth mor anghyson ag ym- ofyniad rhydd a diragfarn am y gwirionedd, fel mai ynfydrwydd fuasai addaw y fath ymlyniad. Ymchwiliad difrifol am y gwirionedd, ac edrych yn gyntaf peth am yr egwycldor o grefydd, ac nid helynt sectau crefyddol, a adawyd fel prif nodwedd- iad y Cymro. Cymmerir plaid y gwirionedd yn barchns ac yn wrol, ae ymarfogir yn effro i orch- fygu ysbryd anffyddiog yr oes. 0 Ni ddefnyddir un arf heblawrhesymeg onest a (lieltvyll. Canys Cad- arn yw gwirionedd, ac efe a orchfyga." [Gwel yr Amserau.] Ond nid am addaw dilyn y llwybr hwn y beiir ar y Cymro eithr am droi allan fel gwas nfuddaf y sect Eglwysig. Dyma'r achwyniad. Yn awr, bwrier fod ein cymmydog Mr. Morgan yn dilyn llwybr rhydd ymofyniad, ac yn cael ei ar- wain gan y gwirionedd i ymuno a rhyw gangen o Eglwys Crist, a fyddai raid iddo ollwng ei afael ar y gwirionedd oherwydd liyiiy ? Ai anghyson ag ymchwiliad gonest am y gwirionedd ydyw i ddyn gartrefu gyda'r dospartn lleiaf sectarol o grefydd- wyr, as osgoi y sawl nad ydynt nodedig am ddim yn fwy na'u hysbryd sectaidd? Aicyson a gwir- ionedd ydyw cydnabod y gellir ei gynnrychioli yn y byd gan waliaijol sectati, o wahanol opiniynau, au gwaith yn acbosi i'r byd wawdio a chablu, yn hytrach na chredu ? Neu beth os digwydd iddo, wrth ddilyn llwybr rhydd ymchwiliad, gael allan, fel gwirionedd di- amheuo], mai un weledig ydyw Eglwys Crist i fod yn y byd hwn, ae, o ganlyniad, y ddyledswydd ddifnfol o ymyraeth a chydnabyddiaeth o boni wrth y drych "gwabanol enwadau, sectau, aphleid- iau? A beth os digwydd iddo, wrth holi ac ym- oiyn ynghanol "seetau," ddechreu chwilio ana yr hen sylfaen, ar ba un y safodd Eglwys Crist cyn i sectau 1 en wir wlad, a chael allan, nid yn unig yr hen syifaen, ond rhyw gilcyn go lew o'r hen adail ei nun, wedi aros yn ei le, a chadw ei ranau lian- fodol, er yr holl rwygo a'r dryllio? A ydyw ef i roddi'r cilcyn hwnw i fynu am fod pobl y darnau rhyddion yn ei alw yn "sect," fel yr eiddynt hwythau? Neu a ydyw maintioli cydmarol y clarnau yn ei wneyd yn sect," ac yntau erioed heb symud o'i Ie, ond wedi parhau, nid yn unig fel gweddillion fFyddlon a chywir, ond hefyd i gyn- nrychioli ymhob rhan hanfodol yr hyn a safai yno o r dechreuad, ac yn hir mewn dylanwad ac urddas pryd nad oedd cymaint a son am sect ? Cymered fy nghyfaill hynyna at ei ystyriaeth; yna ond odid na bydd alluog i ddyweyd pa lwybr mwy unol a'r hyn a addawyd yn yr hyspysiad, niwy naturiol i feddwl diragfarn, mwy rhesymol dan amgylchiadau dyrus yr oes yr ydym yn byw ynddi, a mwy priodol i Gristion ymarlerol ymhob dull a modd, a allesid ei gymeryd, na'r un a gy- lij°-"odd y Cymro, gyda golwg ar grefydd ? Yn y sylwadau canlynol, sef y cwbl a ddywed- wyd o barth i grefydd yn yr "Annerehiad," nid oes ond un ymrwymiad drwyddynt oil; a chan na wnaeth Mr. Morgan gwbl chwareu teg a'r Cymro, trwy ddifynu rhan o'r "hyspysiad" a rhan o'r Annerchiad," efallai nad gormod cymwynas fydd eu gosod yn gyflawn ger bron darllenwyr yr Amserau. "Ymdrinir a phethau crefydd yn ein Cyhoeddiad gyda r symylrwydd sydd deilwng i bwngc mor bwys- tawr; ac ymosodwn yn egniol vn erbyn yr ysbryd anttyddiog sydd yn codi ei ben yn ein gwJad. Mae yn destun gofid i feddwl pob Gristion difrifol weled cref- ydd yn colli ei dylanwad ar y gened! sy'n eyfodi, a'r tnodd y mae pob tref a phentref yn myned yn bentyr- au o anfoesoldeb, yn llygredig ac yn llygru'r wlad o'u aarngylch. Nid prinder Bibiau ydyw yr achos o hyn nid am na fedr ein hieuenctyd adrodd pennod ar ol Pennod o honynt; nid am nad ydyw gwirioneddau ?ogoneddus yr efengyl yn cael eu cyhoeddi gydag aidd- garwch, dawn, ac athrylith canys mewn Hawndero'r brelutIaU hyn y dygwyd yr oes bresenol i fynn. Pa odd, gan hyny, y diflasodd yr halen Onid megis jurdoes i lefeinio yr holl does y gosododd Crist ei eg- ]i» ys yn y byd hwn ? Nid dyma fel y gwelir ei bod Vr y mae yn rhaid fod rhyw achos i hyn. Cael allan  sydd ymchwiliad o fawr bwys; ac yn vr ym- ch\ n-j hwnw y ffaith gyntaf a'n cyferfydd ydyw ditfv '? C'?MKO</o<—yr Ttndeb a ddysgwyd gan Gr!? ei "'?"?s? fel moddion i argyhoeddi'r byd, ac n ae 0 9*anlyniad, undeb corphorol a gweledig, fel y ga O'r bYd ei ganfod a'i deimlo. Yn unol it hyn nis gln I ai na chredu fod cysyUtiad megis achos ac e n aIh y diffyg ffydd a'r diffyg undeb a welir y eln plith; ae am hyny yr ?y? V? ddibetrus yn gwnpiin; jTE1! CRISTIONOGOL ein safon cyntaf mewn r\v. U eg1%YysiS' 4C annoSwn bawb i ystvried Y" dditVf a chwilio, ai nid ??'YS undeb ydyw y' nod g^ahanai marwol yn nghorph yr eglwys filwriaeth- us ag sydd yrJ gofyn am ein sylw blaenaf oherwvdd ei fod vn Vy o'r ??''YS' mwyaf. Rhaid i ni addef Mn bodv??''Y? .'? ??'? feddwl am y perygl yr ydym ynddo ? ?'' pwysfawrogrwyd d y r h wym- Yndd -y yn pwysfawrogrwydd y rhwym- a u sy art.0 i drosglwyddo i'n plant ac i blant ein Pla It, r eth deg a dderbyniasom oddiar law ein a au. "Byddwn ar ein gwyliadwriaeth rhag syrthio i wag ddadleuon yr oes, trwy ba rai y mae yr undeb cysegr- edig hwn wedi ei dori; ac yr ydym yn datgan mai nid rhyfyg na rhagfarii sydd yn peri i ni ymofyn cymun y saint yn Eglwys Loegr, a chymeryd ei ffurf a'i gos- odiadau hi fel ein rheol i gymhwyso egwyddorion yr ysgrythyrau sanctaidd i'r dyben o feithrin crefydd ymarferol yn ein gwlad; nid yn yr ysbryd hwnw, meddwn, yr ydym yn ymJynu wrth Eglwys Loegr, ond oherwydd na allwn ganfod cydnabyddiaeth o'r egwyddor sylfaenol hon o undeb yn y gwahanol sectau Protestanaidd,—neu os cydnabyddir hi, nid yw ei heffeithiau yn weledig mewn "heddychol ffrwyth cyf- iawnder." Ac yr ydym yn glynu wrth yr eglwys hon, am ei bod, yn ei gwreiddyn a'i chyfansoddiad, y peth tebycaf a welwn i Eglwys Apostolaidd. Addefir hyd yn nod gan ei gelynion ei bod yn bur yn ei hath- rawiaeth ac yr ydym ein hunain yn teimlo ei bod yn sanctaidd yn ei gwasanaeth cyhoeddus a'i gweddiau canys pe gailem ddyfal barhau i ymarfer a'r rhai hyn nes cael ein llenwi a'r ysbryd y maent yn ei anadlu, byddem wedi byw i ddiben da, ac yn harod i farw mewn gobaith o gael uno a. chor sancteiddiach yn newydd bresenoldeit) Duw ei hun. Cawn yma y rhesymau mwyaf ymarferol dros gadwat "yr hen deefvn a osododd ein tadau, yn y drefn osodedig yn y Llyfr Gweddi Cyffrcdin-trefn nad ydvw'r filled ran o'n cydwladwyr yn gwybod braidd ddim am dani yn ei chyiaddasrwydd i'n hang- enrheidiau ysbrydol, a'i heffeithioldeb i feithrin crefydd a rhinwedd yn y byd. Rhaid i ni addef, er galar, ei bod yn awr yn sefyll yn ein mysg yn fwy fel cof-adail o'n hesgeulusdra, nac fel v dylai fod, yn wrthddrych ein parch a'n hoffder. Ond na atto Duw i ni gael ein tueddu i'w hanghofio wrth weled lluaws yn cael eu cylch-arwain gyda phob awel dysgeidiaeth; o leiafhyd oni chawn afael ar ryw ornwchadeilad cadarnach yn y gwirionedd, ar sail yr apostolion a'r prophwydi. Yr ydym yn gwbl rydd i dderbyn argyhoeddiad ac os ymosodir ar ein hegwyddorion mewn ysbryd Cristionogol ac ymresymiad teg, byddwn barod yn yr un ysbryd i amddiffyn ein gosodiad ond ni wnawn unrhyw sylw o ymosodiadau o natur arall. Nid ydym yn chwennych dadleuaeth, a gwell genym fod hebddi ond o blaid y gwirionedd, pan ymosodir anro yn deg, gwisgwn yr arfogaeth hono. Ondnachamddeallerni; y tir yr ydvm yn sefyll arno ydyw trefn y Llyfr Gweddi Cyffredin, ac nid y gymysgfa fydol i ba un y gall fod wedi syrthio. Ar y drefn hon yr ydym ni yn sefyll, heb fod dim a fynom a c'nyflwr presenol yr Eg- lwys, nac ag un amgylchiad sydd heh berchyn yn han- fodol iddi. Sated y drefn i fynn megis goruAvchadeilad sicr ar sylfaen safadwy, a llosged lamp y Dwyfol Wir- ionedd yn ddisglaer ar yr allor, fel y caffo y rhai hyny sydd yn ddifrifol bererinion i wlad well olenni eywir a sefydlog i fyned trwy'r anialwch ac ymdrechwn ni foddloni i adael y gweddill hyd ddydd mawr y farn, pryd y cospa Dllw y goruchwylwyi- anffyddlon, ac y gwobrwya efe ei wir ganlynwyr yn helaethach yn ol fel y bo eu breintiau yn llai trwy esgeulusdra rhai ereill yn y cyllwr hwn o brofiad. Bin hamcan ni, mewn pob symlrwydd calon, ydyw llafurio i ychwan- egu ffydd ar y ddaear, ac felly ehangu teyrnas I T!lw- 2JSO[J Tangnefedd, Ydwyf, foneddigion, Yr eiddoch yn barchus, Bangor, Meh. 22. GOLYGYDD Y "CYMHO." OJ-Baraem mai cyfiawnder ydoedd i ni adael i'r Cymro le i'w amddiffyn ei hun, gan i'r ymosodiad arno gael ei wneuthur yn yr Amserau GOT-