Welsh Newspapers

Search 15 million Welsh newspaper articles

Hide Articles List

6 articles on this Page

LLEIHAD YN RHIF BEDYDDWYR…

r Gwejrs yr Ysgol Sul.

News
Cite
Share

r Gwejrs yr Ysgol Sul. GAN Y PARCH. JOB HERBERT, PENYGROES. Cyfeirir at ddau lw yng nghorff yr ep- istol: y ,cy;nta,f yn dal cysylltiad ag addewid Duw i Abraham (vi. 13) a'r ail ag offeir- iadaeth Crist (vii. 20-21). Yn vi. 17, teimlir fod cyfieiriad at y ddau lw1. Y mae a fynno y llw i Abraham yn ogystal a'r Un i Grist a'r Hebreaid." Yn awyrgylch a than ddylanwad prif syniad yr epistol, Ijithra yr awd wr yn naturiol oddi wrth y llw a wnaethid i Abraham at yr un wnaeth- pwyd i Grist fel offeiriad sydd yn dwyn "r sylweddoliad uwehaf yr hy,n a addawsid 1 Abraham. Y mae y ddau lw yn cyfateb i ddau lreth cyffelyb yn hajres Abraham a Christ. 11 hanes AbTaham, cafodd ef fel arwydd o gymeradwyaeth Duw iddo am yr amlygiad 1. barodrwydd i aberthu Isaac. Yn hanes OrISt, cafwyd ef fel arwydd o gymeradwy- I aeth y Tad iddo yntau yn ei waith offeir- iu,d,ol hyd at offry;mu ei hun. Y mae y ddau l' 1w yn abebiad i'r un egwyddor yn hanes ■ j Aik braham a Christ-11 wyr-y,mo3tyngiad neu b., r-gydymfiurfiad ag ewyllys Duw. Y mae ■ yr ymostyng-iad p du Abraham a Christ i ewyllyS Duw yn oael ei gyfarfod gan ymos- tyngiad o du Duw i dyngu. .0-- Gelwir Abraham yn" Gyfaill Duw." Gel- wir ef felly oherwydd ei ufudd-dod i Dduw. Yn y cymeriad o offeiriad y talodd ei ufudd-dod pennaf iddo. Ac y mae f offeir- iad' a chyfaill yn golygu eymundel) a Dnw. Y mae Crist yn offei, a gelwir ef yn Anwylyd' Duw. Felly fel 'offeir- iad a.c anwylyd y mae iddo yutau gym- undeb a Duw. Gan mai i rai yn inecldn ar y rhagorfraint iO gymundehago'S a Duw y rhoddwyd llw, ymddengys na ymostynga Duw i wneuthur llw i neb and y sawl a fedda ar y berthynas o offeiriad a chyf- aill ag ef. Gwelir yngvillyIJJebi y ffeithiau uchod fod llw Dulw i A.b,ra,ha-iii yn ogystal ag i'w Fab, yn gydniatbyddiaeth o deilyngdod y ddau ao yn gyineradwyaeth o'i elddo, iddynt. Ni cluawsai A'braham imo'r laddewiid yn ddiam- odol, onibae fod rhyw fath o deilyngdod yn perthyn iddo. Ac ni chawsai Crist mo'r off- eiriiadaeth yn ol urddMelchhedec yeliivaith, onibtae ei fod yntau yn teilyngu hyny. Felly y miae y llw yn dangos diamvadalwch cyng- or Duw "yn helaiethach" am ei fod yn wlahauol i'r addewid yn datguddio rhyw fath o hawl yn Abraham a Christ i'r addewid o'r offeiriadaeth. A thrwy hynny datgudd- ir seiliiaLi helaethach y cyngor ei hun, am eu bod yn cynnwys Abraham a Christ yn ogystal a, Duw. Nid yw yr ymresymiad yn ta,ro yn erbyn yr eglurhad a roddwyd ar y "dnngos yn helaethach yn y wers am yr wythnos ddiweddaf. Y mnle y llw ynglyn ag offeiriadaeth Cri t yn me (Id 11 ar werth i a. pherthynas a'r 'Heb- rela,id' yr un n-i,od.,cf, a,r addewid a'r llw a roddwyd i Abraham. Rhoddwyd y llw i Ab- raham fel "tad y ffyddloniaid," o'r hwn yr ha,nod,d ',otifeddi,o,n yr addewid.' Oherwydd hynny y 111;ale yr etifeddioai" yn etifedd- ion y llw yn ogystal ag yn "etifeddion yr addewid." Rhoddir "Crist fel offeiriad yn etifedd- iaeth i 'berchenogioin ffydd, ac o ganlyniad y cwlbl a. berthyii iddo yn y cymeriad hwnnw. Gah ei fod yn offeiriad "yn ol urdd Melchisedec,' a .hynny, trwy lw, y mae y trwy lw,, y mia,o offeiriadaeth Crist i'r saint yn cynnwys yr urdd a'r llw iddynt hwy. Y mae y llw yn y ddau achos y rhodd- wyd ef ynddynt, yn gymorth i ddangois mai rhywlbieth amherffiaith a thros amser oedd y gyfraith. Yr oedd rhoddiad y llw i Abraham yn gwneuthur yr addewid iddo ef yn ddiamodol. oherwydd hynny mid oedd perygl i ddim a wnaethid giall Dduw yn ol Haw ddifodi yr addewid; oblegid buasai hynny yn profi anwadalwch eyngor Duw. Yna, nid oedd rhoddiad y gyfraith ar ol yr addewid yn profi fod y gyfraith i gymeryd lie yr addewid. Hefyd, garn mai wedi rhoddiad y gyfraith y gwnaeth Duw ei lw i Grist ynglyn a'i off- eiriadaeth, ac na thyngodd Duw ynglyn ag offeiriadaeth y gyfraith, yna y mae yn teglur fod yr offeiriadaeth sydd a llw ynglyn a hi yn ddiamoidoil ac yn uwch nag offeiriadaeth L,efi. Ac fel offeiriadaeth uwch a. gwell y mae i gymeryd lie offeiriadaieth llwythLefi. Y mae gwaith Duw yn tyngu yn gymorth inni ddeall pa beth yw dyledswydd dynion ynglyn a llWOll. Dylid coflo un peth arbon- nig ynglyn a gwneuthur gweithredoedd Duw» yn isiafon i ymddygiad, dyn. Y peth h wnn w yw: nad yw fod Duw yn ymdd wyn mewn mewn modd .neillduol, o angenrheidrwydd yn profi fod gennym ni hawl i ymddwyn yn yr un modd. Er engraifft, nid yw fod yr Ar- glwydd yn dWYlll bywyd y cyfiawn o-ddiarno yn profi fod jgennym ni -iawl i hynny. Y imae perthynais Duw a bYrwyd dynion, a'i hawl arnynt y;n wahanol. ac yn fwy nag eiddo dynion a,r eu gilydd. Felly nid yw fod yr Arglwydd wedi tyngu, o angenrheidrwydd yn profi fod gennym ni liowl i dyngu. Oher- wydd hynny" bd oes gennym ni ha.wl i dyngu, rhaid ei seilio ar rywbetli heblaw ei esiampl Ef. Ao y mae seiliau eraill ar ha, rai y cyfiawnheir dynion i gymeryd llw. Gan fod gennym hawl i dyngu, y mae gwaith yr Arglwydd yn tyngu yn cyflwyno inni gyfarwyddyd ynglyn a'r mater. 1. Gwelir ma,i gwiaith cynil ydyw tyngu yn ei banes Ef. Cyfeirir lawer gwaith at ei lw i pan yn son am y. tadau; ond dim and unwaith y cyfeirir yn benodol at y Aveithred, a, hynny fet y nodwyd, ynglyn ag aberthu Isaac. 2. Gwelir mai dan amgylchiadan eithr- iadol iawn y defnylddiwyd llw gan Dduw. 3. Y mae yn amhvg hefyd ei fod yn waith pwysig olail i Dduw dyngu i'w enw ei hun. v 1:) 1"0 4. Hefyd mai yn enw Duw yn unig yr ydys i dyngu.

NODION FFRENGIG.

[No title]

Advertising

-il DAMWEINIAU AR FOR A THIR.