Gwyliedydd Newydd

ADOLYGIAD Y "WINLLAN." Mri. Golygwyr,— Ffelix a ddychrynodd." Cafodd hwnw yn Llyfr yr Actau achos i ddych- ryn, ond ni chafodd neb erioed lai o achos na Golygydd y Y\7inllan." Obleg- id nid oedd efe yn fy holl feddyliau pan ysgrifennais yr hyn a wneuthum am y gwallau yn ysgrif y Parch. E. Tegla Davies yn y "Winllan" am Mawrth. Un rheswm oedd gennyf dros gondemnio'r dylni neu'r diogi oedd yn achos y gwall- au hynny, oedd cwyn chwerw dost y Golygydd yn fy nghlyw ychydig o wyth- nosau'n ol ynghylch ei argraffydd. Llef- erais innau'n groywach nag arfer er mwyn ceisio gwella pethau, ond dyma'r diolch gaf gan y gwr a gwynodd gym- aint ei hunan ynghylch yr un peth yn union a minnau Ond gan fod y Golygydd yn noddi rhai o'r gwallau a nodais, y mae'n bleser genyf ei ateb yn y peth hwn. Cyn imi ddechreu, sylwer ar Gymraeg fy marn- nwr llym. Dyma un frawddeg o'i lith, Ceir yr un gair yn cael ei sillebu." Yn ddiweddar ymddanghosodd ysgrif yn y Genhinen," gan y Cymreigiwr rhag- orol Pedr Hir, yn condemnio mynych arfer y ffurf cael fel berf gynorthwy- ol. Ond dyma Olygydd y Winllan yn defnyddio'r gair ddwywaith yn yr un frawddeg, (un o'r gwendidau pennaf y medr ysgrifenwr Cymreig, fod yn euog ohono), ac yn dweyd Ceir yr un gair yn cael ei sillebu," yn le Sillebir yr un gair." Eto, dechreuir y frawddeg olaf yn ei lith yn y rhif unigol, ond diweddir hi yn y rhif liosog: Temtir fi ond ymataliwn." Ond dyma'r awdwr sy'n fy ngalw i gyfrif mewn dull mor chwyrn a chwerw. Ymdclengys peth fel hyn, yng ngeiriau Golygydd y Winllan ei hun, yn chwerthinllyd i'r eithaf. Prun bynnag, atebaf ei gyhuddiadau boh yn un. 1 ] 1 G 1. hwnw," "hono," Gwnn mai hwnnw," "honno," a ysgrifennodd Mr. Tegla Davies. Y n yr un ysgrif digwydd y gair carreg." Ehoddir dwy r yn carreg ac os oes eisiau dwy r yn (i carreg," y mae eisiau dwy "n" yn hwnnw" a "honno," am yr un rhes- wm yn union. Gwelir fy mod yn bar- nu'r Golygydd yn ol ei safon ef ei hun. Os yw "carreg" yn gywir, rhaid fod II-Niiw a d hono" yn anghywir. Fel gwahaniaeth rhwng orgraff Gol- ygydd y Winllan a'm horgraff i yw hyn,-y mae'i orgrgff ef yn anghyson eT gwala, a'm horgraff innau'n gwbl gyson. i 2. cerng. Un rheswm pam y cyf- lnais at hwn cedd y gwycldwn mai cerryg" a ysgrifenodc1 awdwr yr ys- ?l'1f. Gwir yw y digwydd y ffurf cerr- 19" yng N ghaniaclau J. Morris Jones. ond clywais ef yn clweyd ei hunan, pan ofynais iddo am esboniad ar rai anghys- onderau,yn ei weithiau, ei bod braidd Yn amhosibl sicrhau cywirdeb manwl t^e^n argmffu. Nis gwnn yn sicr a tt Cleuai' r ffurl  0 (l'111 1 "'11 ????? ?? "cerrig" o dan y pen ?'? end yn sicr, os eir yn fanvd, cerryg" sy'n gywir. Sut felly? Am yr un rheswm yn union mai "menyg" sy'n gywir ac nid menig." Dyma reol yr iaith wrth ffurfio'r lliosog o eiriau deusill,—pan fo'r llafariaid yn a-e yn yr unigol, byddant yn e-y yn y lliosog. Engreifftiau,-castell-cesty11, astell— estyll, padell—pedyll, gwaneg-gwenyg, caseg-cesyg, angel—engyl, asgell—es- gyll, gradell—gredyll, maneg-menyg. Dyna ddigon i ddangos beth yw rheol yr iaith, Pam y dylid gwneud eithriad gyda cerryg ? I settlo'r mater, dyma o'm blaen Adroddiad Pwyllgor yr Or- graff, wedi'i arwyddo gan y Prif Athro Syr John Rhys, M.A., Ll.D., Owen M. Edwards, M.A., y Prif Athro T. F. Ro- berts, M.A., Ll.D., yr Athro J. E. Lloyd, M.A., y Prif Athro Syr Isambard Owen, M.A., Ll.D., a phump o wyr cymwys eraill, ynghyda'r Athro J. Morris Jones, M.A., yr Ysgrifennydd. Yn awr, beth ddywed y gwyr grymus a disglair hyn ar y pwnc ? Dywedant yn groyw a phendant yn yr adroddiad a nodais, mai'r lliosog o "carreg ydyw cerryg ac nid cerrig." Pwy dybiech chwi sy debycaf i fod yn gywir,—y dynion hyn ynte Golygydd y Winllan ? A gwy- bydded y Golygydd na bum i erioed, ac nad wyf heddyw'n honni o gwbl fy mod yn oracl anffaeledig ar orgraff y Gym- raeg,dim ond fy mod yn barod i wran- do ar wyr cyfarwydd fel y rhain, a dys- gu ganddynt. 3. Am y gweddill, cydnebydd y Gol- ygydd ei hun fod tri o'r gwallau yn rhai hyll iawn." Os felly, y mae pen pra- ffafyffonynfy llaw i, a phaham yr holl frytheirio croch yma ? Ond prif gwyn Golygydd y Win- llan yn fy erbyn yw fy "anhegwch" wrth feirniadu 'r Winllan rhagor yr Eurgrawn." Gadewch inni weld: 1. Gwyr pawb a ymostyngodd i ddar- llen y Nodion na bum yn brin mewn camol y Winllan'' yn fawr o dan y Golygydd newydd. 2; Nodais wallau yn yr Eurgrawn yn ogystal a'r Winllan." Gwnaethum hynny wrth adolygu rhifynnau Mawrth. Soniais am dri o wallau yn Eurgrawn." Mawrth, ac un o honynt yn digwydd deirgwaith neu bedair. Pa anhegwch at y "Winllan'' sydd yn hyn? Pa ffafriaeth tuag at yr "Eurgrawn'' yw hynyna ? Gwnn nad enwais bob gwall yn yr Eugrawn mwy nag yr enwais bob gwall yn y Winllan." Ond mi nodais ddigon ohonynt i ddangos fy mod yn ddiduedd a diragfarn. Gallwn enwi chwaneg, ond nid chwilio am feflau a brychau yw fy amcan wrth ddarllen nac wrth adolygu. 3. Rhaidcofio fod yr "Eurgrawn" yn llawer mwy na'r Winllan, ac ni buasai'n gymaint syndod felly petai yn- ddi fwy o wallau nag yn y "w inllan." Ond yn rhifyn Mawrth beth bynnag, yn ol yr herwydd, y mae yn yr "Eur- grawn lawer llai o wallau nag sy'n y Winllan." Ac nid wyf wedi nodi dim ond gwallau o un ysgrif yn y "Win- llan," a hono o angenrheidrwydd yn ferr. Cynifer o wybed meirw oedd mewn cyn lleied o enaint! Y maent mor lliosog mewn ysgrif mor ferr fel nas gallaf dynnu dim ar fy ngeiriau'n ol. Gresyn na buasai Golygydd y Win- Ilan wedi ildio i'r demtasiwn a ddaeth heibio iddo, a dyfynu'r frawddeg adeil- adol a hyglod a gyfansoddodd Syr Mar- chant Williams. Y mae'r ffaith ei fod wedi 'i demtio i droi am swcwr i'r lath ffynhonnell yn eglur ddangos ei bod wedi mynd yn bur fain arno. Bydd yn hyfrydwch gennyf ateb y ddau gyda'u gilydd os deuant i'r maes eto. D. TECWYN EVANS, I (" Eich Adolygydd").

Y BLAENOR A'I WAITH. (GAN Y PARCH. R. W. JONES). Eddyf y di-ragfarn, gan nad beth am ein diffygion fel Cyfundeb fod genym ein rhagoriaethau amlwg a gwirioneddol. Ar pennaf o'r rhai'n ydyw yr ymgais deg a wneir i dorri gwaith ar gyfer pob aelod yn ein heglwysi. Meiddiwn ddweud, mewn ysbryd hollol ddi ymffrost, nad ydys yn ail i unrhyw gorff crefyddol, yn y wlad yn y mater hwn. Gwir fod gen- ym, ysywaeth, lawer gormod o rai diofal a diwaith ymysg ein haelodau, eithr nid prinder cyfleusterau i weithio sy'n cyfrif am hyny. Ni cheuir hyd yn oed y pulpud yn erbyn unrhyw aelod fo'n meddu'x cymwysderau angenrheidiol i wasanaethu ei Eglwys a'i Feistr. Gweddus wrth grws ydyw gwylio fanyl- ed ag y gellir rhag ymwthio o'r anghym- wys i bwysiced cyleh o wasanaeth, ac arwydd dda odiaeth ydyw yr awydd i 'goch uchod ag sydd bosibl safon myned- iad i mewn i rengoedd y gweithwyr par- chus hyn. Cyfrifir fod genym rai cann- oedd yn gwasanaethu'r Meistr'yn y cylch anrhydeddus dan sylw. Ac yn ddios o' i cymwysach fel cyfargorff ni fedd ein Cyfundeb, ddosbarth cymwysach at y gwaith a ymddiriedir iddynt, a phar- ottach i aberthu i'r amcan o'i gyflawni yn effeithiol na'r pregethwyr cynorth- wyol. Teg ydyw cydnabocl hyn. Dilys yw, eu bod ar gyfrif eu hymroddiad diball a/u hunanaberth nas gwyr neb ei faint ond y Meistr ei Hun, yn llwvr deilyngu y parch diledryw a delir idd- ynt gan oreuon ein Heglwys. Dosbarth arall o weithwyr 11a wn gan bwysiced ac anrhydeddus ar preg ethwyr cynorthwyol ydyw y blaenor- iaid. Amhosibl mesur gwerth y gwas- anaeth a gaed yn y gorffenol, ac a geir yn y presenol trwy offeryiioliaeth y corff lliosog hwn o weithwyr. Coeliwn I nad anfuddiol fydd ychydig o sylwadau ynghylch yr urddas a'r cyfrifoldeb a bertliyn i'r swydd, a'r cymwysderau angenrheidiol i'w llenwi yn effeithiol a llwyddianus. Perthyn i'r swydd hon, urddas ar- benig. Mae'n amheus genym, a ydys fel Enwad yn mawrhau'r saile megisa g y dylem. Myna rhai fod hyn i'w olrain i'r faith nad etholir y blaenor gan yr Eglwys. Dadleuir yr ychwanedig yn ddirfawr at yr anrhydedd, pe bae'r pen- nodiad yn nwylaw yr aelodau yn gyff- redinol- Credwn yn onest nad oes nemor o sail i'r dadl hon. Mae genym feddwl hollol rydd a diragfarn ar y mater. Pe'r argyhoeddid ni mai man- tais fuasai mabwysiadu'r dull hwn, ni phetrusem ei bleidio. Eithr ein profiad niydyw y dewisir fel rheol y cymwysaf yn ein heglwysi, ac nas gallai'r aelodau euhunain ethol neb cymrysach. Mae'n wiw genym dweud nas gwyddom am gymaint ag un engran' o apwyritiad blaenor i'r swydd yn groes i farn a theimladau,r mwyafrif o'r aelodau. Os ydys fel enwad yn brin o fawrhau y swydd clan sylw, barnwn yn sicr nad yr achos o hynny ydyw dull y pennodiad. Coeliwn nad ein gwendid pennaf ydyw y ffordd a feddwn. i godi blaenor, eithr moddau eyff reclin O'i gyflwyno i'w swydd. Diameu genym fod arnom fawr angen diwygiad yn y cyfeiriad hwn. Bvcldai hyny yn rhwym o ddyrchafu ein syn- iadau ynghylch y swydd o flaenor. Amhriodol i'r eithaf ydyw caniatau i'r blaenor newydd lithro ynddisylw i'r swydd. Dylid ei gyflwyno gyda phob dwysder a difrifwch posibl. Pam nad ellir neilltuo seiat arbennig i'r unig bwr- pas o sefydlu blaenor yn ei swydd ? Gosodir pwys mawr—ac nid heb res- wm-ar ordeiniad gweinidog i gyflawn waith y weinidogaeth. Hysbys i bawb fu mewn Cymanfa ar achlysur o'r fath y dwysder ar difrifweh a berthyn i'r Wasanaeth bwysig honno. Bendithiol yn ddiau, fuasai gwasanaeth o'r un natur, pan fo angen apwyntio a chyf- lwyno blaenor newydd i'w swydd. Hynny yw seiat ag y bydd yr holl ymdrafodaeth yn tueddu at argraffu yn ddwfn ar feddwl pob aelod yn ogystal ar blaenor ei hun bwysigrwydd y gwaith y gelwir arno i'w gyflaWni. At hynny, buddiol fa'i trefnu fod mwy o fri yn cael ei osod ar dderbyniad y blaenor neWydd i mewn i'r Cyfarfod Chwarterol Anfoddhaol dros ben y dull sV/ta sydd mewn arferiad yn bresenol en wi a chroesawu y newyddion yn y swydd, os digwydd iddo fod yn y Cyfarfocl- dynnu'r oil. Carem wel'd y Cvfundeb! yn deddfu ar fod i bob un a godir i'r sWydd yn presenpli ei hun yn y Cyfar-1 fod Chwarterol, i fynd drwy fath o ar- holiad, nid yn gymmaint er mwyn mesur ei wybodaeth ar gwestiynau ath- rawiaethol, eithr i'r amcan o roddi cyfle iddo amlygu ei vvyboclaeth brofiadol o Grist, a'r drefn o achub a santeiddio; dynion ac hefyd i dderbyn stars bwr- pasol i'r amgylchiad gan yr ArolygWr. Diben yr oil, fyddai mawrhau'r sWydd. a gogoneddu Crist, Pen yr Eglwys. GWaeth nac oler f'ai trefniant o'r fath pe ymollyngid i ddweud rhywbeth a phobeth. Na, rhaid ymogelyd rhag popeth digwyddiadol a difyfyr ynghlyn ar wasanaeth dan sylw. Nid oes arnom; eisiau rhyw fath o drefniant," ond dadleuwn dros sefydlu yn ein plith drefniant fydd yn gynorthwy i argraffu j ar feddwl y blaenor a phawb arall, mai "nid Ilenwi bwlch" yn unig ydyweij benodiad. Dylai pob un a apwyntir sylweddoli fod y sWydd y gelwir hwy | iddi, yn hanfodol fawr a phwysig.! Mantais i argraffu hyn ar eu meddyliau fydd eu cyfarwyddo a'u dysgu yn gy- -L dvsgu -vii gy hoeddus o barthed i'r cymeriad moesol a'r arferion Ysbrydol sy'n anhebgorol i ymgymeryd ar ymddiriedaeth a osodir arnynt, ac i roddi cyfleustra iddynt hwythau yn y modd dwysaf a difrifolaf i gysegru eu hunain i'r swydc1 gerbroll DuW a dynion. Nid defod diystyr ydyw; hyn, eithr cydnabyddiaeth gyhoeddus o fawredd ac urddasolrwydd swyddogaeth y blaenor. Barnwn yn sicr y byddai i drefniant o'r fath a nodwyd, ddylan- wadu yn ffafriol a bendithiol ar yr Eg- hvys, y blaenor eihun, a'r aelodau, heb- law rhoddi. i'r swydd ei safle dyladwy, a'r anrhydedd a berthyn iddi. Ofnwn ein bod wecli ymdroi yn ormodol gyda'r. agwedd hon i'r pwnc. Ond coelier ni, taw eiddigeddus yr ydys dros anrhyd- edd y bwysicaf yn ein barn ni o holl swyddi yr eglwys. Bydd genym air y tro nesaf gyda chaniatad y Golygwyr ar gyfrifoldeb y blaenor. Gadawodd Mr. William Jones, Birken- head, £ ^000 i sefydlu Ysgoloriaeth mewn Hanes i Brifysgol Lerpwl. Hefyd [1000 at Gapel M.C., Parkfield, Birkenhead, a [GOO at Drysorfa Gweinidogaeth 'y Capel. Gormod Cyfoeth.—Mewn anerchiad o'i eiddo yn Los Angeles dydd lau. dvwedodd y Miliwnvdd Mr. Carnegie y dvlai pawb berchenogai dros filiwn o ddoleri adael haner ei gvfoeth i'r Vvdadwriaeth. Gallesid meddai yn y ffordd hon osgoi codi Incwm Tax. Hefyd dywedodd y dylai pob un mewn gwaith gael dod yn bartner yn y gwaith os dewisai. Dyma athrawiaeth iach. Pe delai pob miliwnydd a phob perchen gwaith i'w choledd byddai Sosiat- aeih o'r iawnryw mewn ymarferiad. Y mae Ffrainc i gael Pensiwn i'w Hen Bobl, yr hwn a roddir pan gyrhaeddir 05. Syrthiodd dyn (Llundeiniwr) o'r enw Robertson wrth ddringo ger Cegin y Gwr Drwg, Nant Ffrancon dydd Gwener. Ofnir am dano. Yn oIyniaeti1 Samson. T\Iewn gwesty, nosweithiau yn oj, yr cedd bachgen ieuanc, heb fod yn llawn mor ddoeth a Solomon, yn bwyta caws Caer, llawn o greaduriaid by w. "Yn awr," meddai, yr wyf wedi gwneyd cymaint gorchest a Samson, o l'i e r- d d yr wyf wedi lladd fy miloedd. a'm degau o ftloedd." Do," meddai un o'r cwmni, a c,i-cial., un erfyn hefvd, asgwn gen asyn." Archdiacon Newydd. Y mae Esgob Llanelwy wedi penodi'r Parch. Thos. Lloyd, B.A., ficer Rhj-I, yn archddeon Llan Elwy, yn lie y diweddar Archddiacon Evans. Yfodd yr archddeon ei ddysg yn Ysgol Ystrad Meurig a Choleg Llanbedr. Curadodd yn Ninbych bu'n rheithor Bala a Deon Gwledig Penllyn bu bum mlynedd yn Aber Gele, ac yn 11*00 y'i gwnaed yn ficer RhyL

Neath Abbey, Cylchdaith Abertawe. CYNHELIR Nodacl^fa fawreddo. Dan nawdd yr Eglwys uchod yn Central Hall, Skewen, Dyddiau lau, Gwetjer a Sadwrp, MawrtJ, ft, ac Ebrill i ac 2, 1910. Diolchir am gyfraniadau neu nwyddau anfonir i Swydd- ogion y Pwyllgor :— Parch. G. Bedford Roberts, Tawelfan, Skewen. Mr. David Poley, 14, Springfield, Skewen. Mr. William Pickrell, Tai-llwyd, Neath Abbey. NofeE yn gwneyd ei Chartref yn Lleyn. Son a Siarad Pawb am dani. Gweledydd y Glyn GAN WILYM LLYELYN. Pris 2/6 a 1/ Peth go ddymunol wrth ddarllen awdwr newydd yw medru teimlo fel y teimlir wrth glywed pregethwr ieuanc—' Wel, y mae yna rywbeth yn hwn.' Disgwyliaf bethau mawr oddiwrtho."—Y Gwyliedydd. Newydd. Mewn gair, mae dawn y nofelydd ganddo."—Y Faner. Ystori ragorol, yn denu un i'w darllen drwyddi cyn ei rhoddi heibio."—Mr. T. Gwynne Jones. Mae'r arddull yn dlos, a chryfheir gwladgarwch y darllenydd."—Cymru. Possesses great power to delineate character. "-Western Mail. It excites a decided curiosity as to writer's potential force."—Manchester Guardian. Yr wyf wedi darllen y llyfr gyda bias anarferol.Alr. L. J. Roberts, M.A. Rhaid edrych ymlaen am lyfrau eto gan Mr. Gwilym Llywelyn."—Y Genedl. It is full of interesting incidents. "-Sozi tPi Wales Daily News. Dipyn o gamp fydd i neb ddarllen y gyfrol hon yn hollol ddifeddwl. Slivii yn Y Glorian. Celfydd yw y portread o'r fodryb grintachlyd, a chynhwysa y llyfr cryn dipyn o fyfyr cuddy Celt.Y Drysorfa. One sannot read a chapter of this book without being struck by its noble spirit of nationality. It is a beautiful allegory. "-Fieeman's Journal, Dublin. Ynghyd a lliaws o rai eraill cyffelyb. Telerau swynol i Lyfrwerthwyr, neu yn rhad drwy y post am 2s. 6c. neu Is. 2c. The Armonic Ltd., High Street, Mold, N. Wales. £ 100,000 AT ELUSENAU, 910,000 I'W WASANAETHWYR. Bu farw Mr. J. C. Cory, Dyffryn. Caer- dydd, gan adael C798,777 ar ei ol. Yn ol ei ewyllys caiff y rhai sy ac a fu yn ei wasan- aeth [10,000 rhyngddynt. Gadawodd hef- yd [10,000 er cwblhau yr Ardd Bentref yn Nglyn Cory ar ei ystad. At amcanion cref- yddol acelusenol gadawodd [100,000. Caiff Byddin yr Iachawdwriaeth [20,000. Rhodd- ir £ 5,000 yr un i'r Feibl Gymdeitkas a Chymdeithas Lledaeniad rhad o Air Duw. Cartref Plant Amddifaid Bristol ae Yshvtv Morganwg a Mynwy. Rhoddir £ -.000 yr un i'r Y.M.C.A., Caerdydd, Cymdeithas y Morwyr, Cartref Plant Amddifaid y Wes- leyaid, Cymdeithas Dirwest a'r Band of Hope, Cartref Barnado ac eraill. EVERY BOX OF ?T??V 'T ENGLAND'S ?M-.MAMdh? A  USED Means MORE WORK for British Workpeople. MoreSand, Gl^ycester.

ADOLYGIAD Y WINLLAN. Mri. Golygwyr. ¡ Mewn pryder ac ofn y deuaf 1, un gwan, i'r maes pan y mae dau o wyr giew yno gyda'u cleddyfau o fy mlaen. Y mae'n dda gennyf am danynt. Ofnwn yn ddiweddar fod agwedd lenyddol bywyd Cymru yn dirywio am nad oedd cymaint o ffraeo yn- ddo a chynt. Hen fyd enwog am ei wr- hydri ym maes y gad yw'r byd Llenyddoi. Yr oedd Ffrae Farddol yn yr hen amser yn un o'r pethau mwyaf adeiladol, wele eng raifft: Atoch Meurig Dafydd, hyn o lyth- yr, i'ch gwybyddu fy mod yn rhyfeddu yn fawr iawn eich bod yn beio ar fy ngherdd cybelled ag y clywaf eich bod. Mi a gaf foneddigion, a chyffredin Cymru,a ddyweto yn amgenach, heblaw disgyblion a phen- eerddiaid; eto nid mor rhyfedd hyny a'ch bod yn dywedvd bod eich cerdd chwi cys- tal a'm heiddo i. Os felly, Meurig, chwi a wyddoch iawn farnu, ac iawn ddysgu. trwy gyflawn gydgordiadau ymadroddion, mydr, a sillafau a chyfoethogrwydd y ger- ddoriaeth; nid amgen mesurau, cywydd- au, awdlau, ac englvnion a chanu y rhai hyny yn awenyddgar yn marn pencerdd, fal y mae yn rhaid iwch, cyn bod yn bryd- ydd wrth fraint a defawd yr hen Brydein- laid. Ond myfi a welais wr fal chwi, a gafas fenthyg pum llyfr barddoniaeth tros ddwy flynedd ac a fum fy hunan yn ceisio ei ddysgu, pe yd fuasai clysg yn myned i'w ben ond yr oedd mor ddwl at ddysg a gwydd wyllt, mor falch-ffol a Satan, mor genfigemis a Lucifer, can galled a Ieuan Grod Hen, cjdiawsed i ddyn ymddiried iddo ag i Iddawc Carn Bryclain; a chantho ben mawr a synwyr bychan i ddysgu. canu cerdd blethedig, gysylltiedig, gyfrochedig, ddiadwyau, a synwyrau godidawg, ystyr- iaethawl &c. C-c. Dyma ateb Meurig Dafydd, Mae gen- ych lawer iawn o sen gelwyddawg yn eich I llythyr; ni fyddaf waeth o hyn. Mi ad- waenwn Sion y Tincer o Fargam cyn iddo briodi etifeddes Mawddwy, a chymeryd benthyg enw newydd yn Ngwynedd. Bu hawdd ymddyddan unwaith ag ef; nid felly yn awr. Mi a ddysgaf i chwi bwnc o addysg, ni wyddoch chwi fawr hyd yn hyn am dano. Nid iawn i fardd hoffi, chwaith- ach ymarfer a chelwydd mae defodau yr hen feirdd yn gwahardd y peth hyn. Yr ydych chwi chwyddedig iawn eich llaf- ar; ond nid unwaith na dwywaith y gwel- ais i lawer peth, a dybygid ei fod yn fawr, yn tori o'r diwedd i maes yn o lliprynaidd a salw,-Sion bach Ni flinaf fy mhen mwyach o'th blegyd bydd wych, a chais fod yn gall—ryw bryd. MEURIG DAFYDD." Ni fu ffrae farddol a llawer o rym ynddi ar ol helynt D. Price, Bron Epynt yn Steddfod Lerpwl; gwyr Cadvan yn dda am honno. Y mae'n debyg mai un o hil y Ffrae Farddol yw'r ffrae lenyddol. Y mae'r ffrwgwd bresennol i gyd, ynghylch tipyn o ysgrif tri tudalen o'm heiddo yng Ngwin- llan Mawrth. Y mae'n debyg fod pob tad yn eiddigus dros weld ei blentyn mor drwsiaclus ag y mae'n bosibl. Anfonais innau fy mhlentyn hwn oddiwrthyf wedi ei wisgo cyn hardded ag y gallai fy ffansi i wneyd. Yr oedd cwlwm destlus yma, a chwlwm destlus acw, a'r rubanau a'r blod au yn eu lleoedd priodol, ond pan-welais fy mhlentyn drachefn yr oedd y cylymau addurnol wedi mynd, y rubanau a'r blodau wedi colli eu lliwiau, ac heblaw hynny yr oedd amryw dyllau yn ei wisg. Rhwng popeth credaf (er nad wyf yn sicr iawn) mai mewn rhyw saith ar hugain o fannau y tybiodd gwr y wasg mai gwell fuasai cy- wiro fy chwaeth i. Hwyrach ei fod yn well teiliwr na mi, ond y mae gan fympwy ac opiniwn gymaint o le a chywirdeb yn null rhiant o wisgo ei blentyn. Ceisio ei wisgo a wneuthum a la Llanfair P.G., gan dybio fod teilwriaeth ysgol Dr. W. O. Pugh fel Hen Het Silk fy Nain,' allan o'r ffasiwn ers blynyddoedd bellach. Yn awr rwy'n cilio cyn gynted ag y gallaf rhag ofn i ryw farchog y nodwydd fy nhrywanu a hi. Teyrnased tangnefedd, Yr eiddoch yn gywir E. TEGLA DAVIES.