Welsh Newspapers

Search 15 million Welsh newspaper articles

Hide Articles List

5 articles on this Page

Ein Caned) ym Manceinion.

Advertising

10 Lofft y Stabal. -- AII

News
Cite
Share

10 Lofft y Stabal. A I XXIII MISTAR GOLYGYDD,—Mi fu'n y Llofft ma ddau ne dri o ftrindia'n ddiwaddar, a'] mi ellwch feddwl ma nid lie distaw iawn oedd efo nhw, Yn wir, mi fyddan yn gwaeddi ar y mwya gin i i ac mi fum yn meddwl y ba.3a'i llais nhw'n siwtio prygethwr ar faes y Sasiwn yn well na rhw le bach fel hyn. Ond rhaid ichi gofio ma naturiol i weision fiermydd —fel llongwrs—siarad yn uchal. Thai a, hi ddim byd i ni rw fwmian siarad hyd y caea — wrih alw ur gi, hel defaid i'r gorlan, gyrru buwch far us o'r egin yd, dychryn brain o'r ca* tatws, a phetha felly. Gida Haw, ma mrynion fformydd, fel rheol, yn arfer siarad allan yn glir, pan yn i cy wair naturiol. Wrth gwrs, pan fyddan nhwia'n deud rhw gyfrin- Jh astmm, mi fyddaa yn y "dwbwI piana" chwadal y canborion. Mi fydd Mari'r forwyn ma weithia'n dwad i alw ar mistar i'r ty, pan fydd rhwun yn galw. Yda chi'n meddwl yr eiff hi'r holl ffordd i ymyl o ? Dim perig, wir. Mi bicit-h i ben y clawdd, mi neiff i dwylo'n utgorn wrth i cheg, ac mi weiddith ar draws cae, nes eift i bloedd hi fel rhw bel anweledig iglust mistar Hoi, mistar, dowch i'r if miawn munud; ma ar rwun eisio'ch gweld chi Y chi, bobol y dre gyfyng na, sy'n rhw chwisbro a mwmian, fel tasa arno chi ofn i sbiwyr y'ch clwad chi. Ond ryda ni wedi arfer siarad allan i'r ehangdra mawr, nes bo'n llaisia ni'n cael eco miawn creigia a choedydd. Taid annwl pefch perig iawn ydi i ddyn fynd i hwyl ar delechra'i stori fel hyn. Beth oedd gin i, deudweh ? 0, mi wn rwan. Yn s6n yr oeddwn i am y ffrindia fu'n y Llofft ma, a'i bod nhw'n gneud ar y mwya o swn. 0 ran hynny, mi allwn i feddwl fod tua hanner helyntion y byd ma wedi pasio trw'i clebran nhw tra buon nhw yma a phrin y gallsa chi ddisgwyl i gimin path a hynnu fynd heibio'n ddistaw iawn. Ond mi fuo gynnon ni un pwnc neillfcuo], yng lyn&ph rygeth wrs yn benna' r oedd h wnnw. 1 r hyn a arweiniodd i hynnu oedd yr apad roth un o'r cwmni i gwestiwn syml ynghylch sut yr oedd rhw ddyn ifanc wedi prygethu. Ebra fo, Un bai arno fo gin i oedd y petha oedd o'n gofio." Mi welodd y cyfaill ar unwiiitli i fod wedi'ngyrruniibenbleti- gid a golwg ar i feddwl o. Wei," ebra fo wedyn, "mi ddeudodd ddwywaith i fod o'n cofio pan ■>edd o'n hogyn bach mi ddeudodd i fod o'n cofio rhw betha ddeudodd' yr hen bobol' wrtho fo arrhwbwnc, ai roedd Vngwenu wrth feddwl tu-n anwybodaeth yr hen bobol ac mi ddeudodd ddwywaith i fod o'n cofio pan oedd o'n y colaids yn Cambrids, ne rwla'n Lloio-ar na. Wrth gwrs, doedd dim niwad 1 miawn cofio petha felly nyn i hunain ond roeddwn i'n, meddwl fod y dyn ifanc yn rhy debig i geiliog yn rhw gofio iddi fod yn nos dywyll, ond fod y-rhaul wedi codi pan ddech- reuodd o ganu. Dyna marn i, bamed pobol orill fel y mynnon nhw ao ar derfyn hyn mi gododd yr ymwelwyr, ac mi aethon tua'i clwydi am y nos, a ngadal inna i mi f'liun, y llygod, a'r gath. Ond mi fum i'n troi'r sgwrsus yn fy meddwl wedi hynnu, a'r hyn ddeudodd y brawd doniol am y prygethwr ifanc. Ac mi gredis na fasa ddim yn anniddorol gin brygethwr i ddaUt fod i hachus nhw'n caal i drin yn y Llofft Stabal, fel y bydd achos y Llofit Stabal yn cael i drin yn y Pulpud-hynnu ydi, achos pechaduriaid y Llofft. Fynwn i er dim wel is i rioed ddeud dim yn amhsrchus am y piygethwrs, tasa ddim ond rhag ofn ysbxydion y nhad a mam a'r hen Jae, J6s Eto, dydi hyd nod y prygethwrs ddim yn berffaith, mwy na rhw ddosbarth arall. Ac rydw i'n credu fod gwir am rai hogia ifanc yn yr hyn ddeudodd fy nghyfaill drwy ddameg y geiliog oedd y n canu fel tasa'r dydd wedi dwad allan o'i Mg o'i hun' Yn wir, roeddwn i f'hun wedi sylwi ar yr arferiad o brygethwrs yn deud i bod nhw'n "cofio" rhw betha na fyddwn i ddim yn gweld i bod nhw'n ffitio i fiawn yn natJuriol a rhw glasicial "—chwadal Robat Jones Siop Ucha. Mi leiciwn i ddeud hefyd m a nid dynion ifanc yn unig fydd yn gneUd-felly. Mi fuo rhw brygethwr cynorthwyol o'r dre na'n Llundaa am ddeuddydd cyfa. as yr hob pregeth fydda gynno fo'n yn capel ni wedyn mi fydda'n deud, Rydw i'n cofio pan oedd- wn i'n Llundan." Wel, mi allsech feddwl fod o wedi cael mwy o ddeunydd prygetha miawn deuddydd yn [Llundan nag y gafodd o rioed wrth ddarllen sboniada Jiams Huws na Mathaw Henri. Ond barn amryw ohonon ni oedd ma prif amcan y brawd fydda rhoi ar 'ddallt i ni iddo fo fod yn Llundan, aohos fydda dim yn yrhyn oedd o'n i gofio na llasa fo fod bigo i fynymiawn unrhyw dre—ond fod v sylw drychyd yn fwy wedi rhoi Llundan yn ffram amdano fo. Ond, fely deudis i,miglywis r.iip rygeth wrs ifanc yn llithro i'r un arferiad "strydebol," chwadal y beirniaid barddonol ma. Ma un o fiaen fy meddwl i rwau, rydd bob amsqrlhyd y clywis i 0, yn deud fel hyn, "Ryaw i'n cofio pan oeddwn i'n hogyn baoh adra "-fel tasa rhw belldra dirfawr rhyngtho a'r amser hwnnw. Wedyn mi fydd yn crybwyll ryw sylw syml a wnasdgan i dad, ne rhwsyniadau o eiddo'r "hen bobol"—ei rieni felly-am byncia diwinyddol, ao yna'n troi rhw wen dosturiol at anwybodaeth yrhen bobol," o'i dal nhw tan oleuni tanbaid i mab dysgedig. dra i'n y mow ddim howldio efo 101 anaturiol fel hyn, ac mi fydda bron a digio wrth y bachgian. A pheth arall fydd o-so un ne dda i erill ydw i'n i nabod—yn i ddeud ydi hyn, <1 Rydw i'n cofio pan oeddwn i'n gweithio'n y ehwaral a hefyd, Rydw i'n coiio pan oeddwn i'n y colaids yn Cambrids." Mi fydd cryn lawer o'r bregeth fel pendil vn chwara rhwng y ddau begwn yna. Ac fel y ma tuedd miawn pobol i feddwl drwg, felly y bydd amryw ohonon ninna'n meddwl fod rhai o'r bechgyn hyn yn adferteisio tipyn arnyn i hunain, fel tasa. Wrth gwrs, 'does dim o'i le miawn i ddyn gymharu'i hun heidd- iw a'r hyn oedd o gynt. Mi nath yr Apostol P61 hynnu, pan ddeudodd o, Pan oeddwn faohgian, etc.—ond pan euthum yn wr, etc. Ond roedd P61 yn wr," ac roedd i ysbryd o mor glir oddiwrth wagymffrost, felna wel neb fai arno fo o gwbwl. Ond mi fydda i, wrth glywad amball hogyn ifanc yn deud i fod o'n cofio pan oedd o'n hogyn bach adra fel tasa chi'n meddwl am gyw deryn, newydd dorri i blisgyn, ac yn deud, Rydw i'n cofio pan oeddwn i'n gyw bycha bach i fiawn vn y plisgyn yna." Nage'n wir, syr, nid o awydd i ddilorni neb rydw i'n sgwennu fel hyn, achos mi fentrb a ddeud nad oes undyn byw bedyddiol, trwy dr6ch na thaenelliad, yn falchach o'r t6 ifanc dysgedig o brygethwrs sy hyd y wlad ma rwan nag ydw i. Ond mi leiciwn i iddyn nhw fod yn glir oddwrth rh wbath ydw i a fy ffasiwn yn i gyfri'n lol heb i eisio, ao ma'r bachgian sy'n "cofio "o flaen cynulleidfa am anwybod- aeth yr hen bobol a'i ddysg i hun, ac am iseldra'r "ehwaral," ar; uchrta Ciambrids" ne Oclfford "-ma hwn yn lolian yn lie prygethu. 0 leia, dyna'n barn ni, weision ffermydd. A gallaf chwanegu fod Mari'r forwyn ma o'r un farn yn union, yr hyn sy o fawr hwys yn y ngolwg i. Ond y pechadur mwya o'r cwbwl oedd y prygethwr—un miawn oed hefyd—a ddeud- odd dro'n ol, miawn ewarfod prygethu'n y dre, am rhw ddyn oedd wedi ynnill enwog- rwydd, A doedd o ddim ond gwas ffarm ym mora i oes." Rwan, syr, dydw i ddim yn | deud fod y dyn yn ancanu'n dilorni ni fel dosharth wrl-h neud y sylw. Rydw i'n dallt yn burion fod yn hanhawstera ni i gael addysg a manteision i lwyddo yn y byd ond, myn diaist i, wel, mi fydd saeth yn mynd trw nghalon i, a chwant oryo ne regi'n dwad arna i, pan glywa i ddyn yn deud o fiaen cynulleidfa, "Dim ond gwas ffarm," heb ddeud dim chwaneg, ond gadael argraff anion ni fod i ddyn dreulio'i oes yn was ffarm yn golygu i fod o yn y pegwn pella oddiwrth safie ddynol miawn cymdeithas. Neiff hyn mo'r tro i ni, na neiff invu ceb- na neiff myn eebyst i! Ond rhaid imi geisio cadw'rhen demparma sy gin i i lawr, rhag imi gael y nisgyblu gin bobol y capal acw. Eto, rydw i am ddal at y mhwnc, doed a ddelo Rydw i am ddal i ddeud y dylan ni fel dos- barth gael gwell telera byw nag ydan ni'n gael. Rydw i'n taeru ma'r rheswm mawr fod pobol yn drychyd cimin i lawr arnon ni ydi'n diffyg addysg ni, a'n bod yn gweithio am ein Ileied o gyflog. Rhowch i ni fanteision addysg, fel y gallom ni dda'lt gwyddoniaeth trintir, a pbar- thynas amaethyddiaeth a masnach a thrafnid- iaeth, a rhowch inni gyflog byw cysurus ac yna, rydw i'n deud i chi fod yn gatwedigaeth ni'n un deilwng o ddyn, ao o ddyn talentog a dysgedig. fel ag y gall o'fodloni treulio'i ces yni hi. Chwarae teg i'r pryget-hwrs, mn nhw fel rheol yn son am danon ni mor barchus ag unrhw ddosbarth o bobol. Mi glywis i un vn deud iddo fo weld bedd gwas ffarm miawn mynwent capal yn y Sowth, a bod y mister wedi rhoi cist ar fedd y gwas. Mi eis inna wedyn at fedd dinbd Jao J ôs-i grio I -0- HEN WAS

I Beicio drwy Ceredigion.I

Advertising