Welsh Newspapers

Search 15 million Welsh newspaper articles

Hide Articles List

5 articles on this Page

LLYTHYR AGO RED.

I AR GRAVY DR. I

- - - - - - - - - -ADGOFION…

News
Cite
Share

ADGOFION MEBYD. YN NHAL Y SARN. Gan y DDIWEDDAR Mrs FANNY JONES. MERCH YR ANFARWOL BARCH JOHN JONES, TAL Y SARN. ADGOFION AM HEN SEIAD AU. TAL Y SARN. Yr oedd yn ddrycin gwynt a gwiaw ar noson dywell yn y gaeaf, ond nid oedd hyn yn rhwystr i'r hen frodyr a chwior- ydd duwiol a drigent yn Niial y Sarn i fynychu y cyfarfod eglwysig a gynhehd yn yr heii gapel. Wedi i un o'r brodyr | ddarllen a gweddio, eododd fy nhad i fyay ar ei draed a cherddodd allan o'r set fawr, Jlt>'r eisteddai, i fysg y gynull- eidfa i lioli profiadau. Safodd o flaen yr hen g^nu^iad glan V.illiam Roberts. Cae'rgin. Dynn." g« i y daeth ty nliad i weithio ag ef gyntaf. pan ddaeth i weithio i Cluvarel Tal v Sarn. neu rs (h wed lwr r dyn daeth fy n liad i fod yn gyfratiog ag p I yn vi iargen. Cyfiwynodd swyddog y chward fy nliad i NYilliam Roberts ryw- both yn debyg i hyn. "\Yel.. illiam Roberts, dyma fi wedi dod a dyn dieii.hr i weithio gyda chwi gwneweh yn tawr ohono." Yna vsgydwodd y ddall 1.1 IY wrth law, ae o liyny hyd yn awr roedd y ddau yn gvfeillion pur a'u gilydd. ( Gofynodd fy nhad i Wiliiam Roberts: ((WeI! William Roberts both svdd I gejinvch cliwi i'w ddweyd wrthym fel Seiat heiiO?" "Dim, John Jones," meddai yr hen wi-, "dim ond fy mod yn dechreu nmen fy nghrefvdd 'Rwyf wedi dod l'i, pen- derfvniad mai riiagriih yw y cwbl." "Tybed, Wil !i-i m Roberts." obe fy II nhad. "Ie! ie!" meddai yntau. a'i dda gran yn rbychu ei inddiau. "Faint o flvnyddoedd fvdd William Roberts or pall ddaethum i \cithio atoeli gyntaf i Allt y Fedw?" "Llawer iawn o lfynyddoedd, John ,Jones," oedd yr atebiad distaw, eryn- edig. William bach," meddai fy nliad, "tybiwn y. pryd hwnnw eieh bod yn ddyn duwiol iawn, ac yn gymeriad di- lychwin, ac nid wyf wedi cael lie i amelI fy n'hyb hyd heddyw. Dyn yn ofni DllW oeddych yn fy ngolwg i er pan yr adnabum cliwi gyntaf eiioed." "le, John Jones, ond mae arnaf ofn mai rhyw ragrith yw y cwbl. er y eyfan." "W('1! Cliwi sydd yn adnabod eicli bun oreu, William Roberts." ebai fy nhad. "Os mai fel yna y teimlwch. betli wnawn a chwi. Da yw i cliwi gyiaddef. A ddymnnech cliwi i'r brodyr viiii groesi eicli enw oddiar Lyir yr JOglwys, ac i chwithau ddechreu o'r nowydd, gan ein bod yn rhwym o dderbyn pob peehadur. lietli a ddywedwch, William Roberts r" Wylai'n hidl erbyn hyn. ac yr oedd y gvnulleidfa yn wylo'n I ac yn gyffi-e d no l ae yii ocheneidio, a tlieyrnasai ryw ddistaw. rwydd mwyn, melus, dros y lie i gyd. I "Beth wnawn ni, William Roberts?" gofynai fy nhad, "a gawn ni groesi eicli enw oddiar Ly!> yr Eglwys?" "0! na. peidiweh vn wir," meddai yn- tau, dan deimladau dwfn a drylliog. "Pa reswm sydd gennych dros i ni beidio gwneud hyn?" gofynai fy nhad. Nid oedd gair erbyn hyn, a wylai yr hen wr fel plentyti bach. "A gaf ofyn i cliwi William Roberts pa reswm sydd gennych dros eieh goddel yn y Seiat ac yn ragi-ithiw r ? A ydych cliwi t\bed yn <'ara iesu (.<risf?"' "0 Ydwyf, Jc?n bach." dechreuai yr hen WI': .i garo? ydwyf wir. Yr w.t yn Fi arwylo yn fwy na r byd i gyd. Does dim amheuaeth nad wyf yn caru Iesu (Jrist, ;'1 waelod fy enaid, ac enaid gan yr hen W illiam Roberts lufyd. A'i ymlaen. "Efe yw y ffi,iii(i goreu sydd gennyf ii, Wrtho Et y byddaf yn dweyd ty hanes. Trwyddo l'f, ac yn Eí freichiau Ef yr wyf yn dis- gwvl cael mynd i'r nefoedd. Yn Ei fynwe.s f'.i yr wyf yn gallu codi'm golwg i wyneb Duw. Ei garu? Ydwyf, yd- wyf, ydv/yf." ac 'roedd bron wedi myrthio i lesmair. Ti-a v dvwedai ei brofiad fel hyn, safai fy nhad o'i flaen fel colofn, n'i lygaid yn rhodeg fel ifoii, ac wedi jddo orffen dywedodd fy nhad. "Gresyn, Wil- liam bacb. fod y Diafol yn eieh poeni fel hyn." T Yna trodd at y gvnulleidfa gan ddy- wedyd "Welwch chwi. frodyr a chwior-, ydd, mor greulon ac mor ddigywilydd y inae yn-esodiadau y diafol ar hen Grist- ion didwyll fel hyn ond, o ran hvnnv, beth ddisgwyjliem, 'roedd iyn ddigon beiddgnr i ymosod ar ein Gwaredwr ma wr. Dyna fel y mae yn ein poeni, Ymdiechwn yn galed gyda'r grefydd fen- digedig yma, tra y mae yntau yn ei hed- liw i ni ac yn dywedyd wrthym mai rliag- l'itli yw y cyfah." Erbyn hyn "roedd yn orfoledd yno, a wylai pawb yn ddiwahan, pan dorodd yr hen Edward William ar y distawrwydd gan dJ., wedyJ, "Fe genir yno am y gwned A oLchodd feiau," a'r hen Edward William yn dechreu canu a'i lais yn ddrylliedig. Ni fu y fath ganu yn unman erioed. Ni ddechreuai neb gvda'i gilydd, ac ni orffenai neb no b g I gydq'r oiid er nas gellid el ddeall yn jawn, deallai Rhvwun ef. a mawr oedd Ei werthfawrogiad ohono. F(, g(,iili,. meddai un, a'r funud roedd hwnnw wedi ei ganu dyma un arill vii (-;knii "fe genir." ae felly o hyd. "Ie, ebai un arall. "does dim yn werth canu am dano yn y ndmodd ond y gwaed. Bydd yn werth ('ann am 'olchibeian' Hill h,th." O'r diwedd dyna ychydig bach n dawel- wch, par fanteisiodd fy nhad ar y eyfle, a syrthiodd ar ci liniau ac a weddiodd: "Fe fydd yn ddrwg gennym ein Tad Nefol weled hen bererinion yn eael eu cythrudd:) ac yn cael edliw iddynt eu beiau—teimlo rhyw eiddigedd at Dy bobl Di mae y Cyhnddwr. em Hiesu annwyl,— gweld eu cariad a'u sel n'n hymlyniad wrthvt y mae. Dyna'r achos am dano. Mae'n werth gan y pererinion gerdded belldev ffardd trw. ddrycin a thrwv wlaw er mwyn dod i'tli Dy. Beth sydd yn en tynnu yma? Cariad at y Gwaredwr, yr !ill-I) i'n iii. Ell-.vt Ti Ni-edi tvianii ein serch arnai Dy hun. Nis gall dim ei ddiffodd." Xis gall em glywed yr un gair erbyn hyn. Yr oedd yn orfoledd drwy y lie. 'Roedd yr hen Farged Owain. Llidiart y Mynydd, yn eistedd yn fy ynivl. a dyma hi yn dechreu gwaeddi am yr Tosu. "0 fy Iesu annwyl, annwyl. annwyl. mi ddoist j lawr i farw drosom, ac mi eist i'r nefoedd hefyd. Er gwael- od ydan ni, mi ddown yn iach ryw ddydd a ddaw." Dyma Ann Morris yn dech- reu gwaeddi wedyn, "Fe ddown ninnan i'r Ian ryw ddiwrnod. Rhinwedd y gwaed sydd yn offeithiol, a down ninnau yn rhvdd." Dyma fy mam yn dechrea gweddio wedyn, "Fe rodd Ei fywyd gwerthiawr drosom. Iesu Grist yn marw. Caf finnan ymguddio byth yng nghysgod Ei lawn a'i Aberth Ef. Dyna Catrin Meical. Ty'n'an. yn neidio wedyn ac yn gwaeddi. "Cogoniant am drefn i achub pwhadur. Fe gostiodd yn ddrud— do. fe gostiodd ddirmyg a gwaw.l i'n Gwaiedwr ni Gogoniant byth jdd, am ein eofio ni." Aeth fy nhad ,'1' ty tra y moliannu yn mynd ymlaen. Aeth i'w lyfrgell, ac wedi can y siop daeth yn ei ol a dywed- odd wrthym ni fel plant am gymeryd ein swper. Dacth yn ei ol i'r capel a dy- wedodd, "Gadewch i ni gann gyda n gilydd, Ar Galfari yng ngwres y dydd, Y daeth y gwystl mawr yn rhydd," a phan ddaeth at y geil-iaul- "Ac yno'n talu Anfeidrol iawn, Nes clirio llyfrau'r Nef yn llawn Heb ofyvi dim i mi," iorrodd iy mam allan i orfoleddu, "k. ie. beth oedd gen i? Efe a wnaeth y cwbl. 0! fy Ngwaredwr tin- nwyl yn talu Anfpidrot lawn- dignn byth i ofvnion Deddf Duw. Cyfododd fy nhad, a dywedodd wrrh y gynulleidfa. "Gadewch iddi i nofio y lles'.r y mae ei henaid yn mwynhau." Yna aeth i'w lyfrgell. tra mam yn gorfoleddu ae y n < anmol ei Gwaredw r. Wylwn innau weithiau i'w chanlyn, orul ni wydd- j wn am beth yr adeg honno on d T wyt finnan wedi teimlo erbyn hyn iol cariad dn Gwaredwr yn llonni ein heneidiau. (l'w banlhau). -——— —————

!Y CYFLENWAD TE.

! PRIS Y MATSUS. i