Welsh Newspapers

Search 15 million Welsh newspaper articles

Hide Articles List

9 articles on this Page

)—— — _ '" Y MAB AFRADLON.…

News
Cite
Share

)—— — Y MAB AFRADLON. I (Gan ARFONWR.) I Heblaw dangos foci y Tad Nefol yi-i llawenhau yn nhyfiant Ei blunt, y mae y ddameg lion mor "true to nature" fel y gellir gweled agweddau eraill ynddo, y rhai na thrafferthai yr Iesu gyfeirio atynt. Gellir sylwi mai y mab ieuengaf "god- odd clani" am i'w dad ranu yr ciddo. Efe oedd y :nwyaf anaeddfed a'r un mewn mwyaf angen am cldysg a phrofiad. Fe ranodd y tad ei dda, rhwng y ddau frawd, ond nid oedd ar y mab liynaf ysfa yn y byd am grwydro. Diau iddo ddi- weddu ei oes yn gwneud flwyddyn ar 01 i bhvyddyn yn union fel y byddai ei dad ali daid yn gwneud, yn union fel hen ffariii- wr, yn yr un rhych o hil gerdd. Son am y ffanmrr, amlwg yw mai ffaim- \vr oedd tad y mab afradlon, gan mor hawdd y caed y 110 pasgedig. Y mheHach, yr oedd yn ftarmwr eyfrifol. Hhanodd i'r mab ieuengaf wasgar. Cenfigen y ymyl y ddalen "ei olud." Yr oedd y golud hwn liefyd yn un symudol. Oni- bai fod v tad wedi easglu amhosibl fuasai 'ir mab ieuengaf wasgar. Cenfigen y mab liynaf sydd yn awgrymu mai "gyda j phuteiniaid" diÙwl'd(I fywyd ('.j dad. Nid yw y ddameg ei hun yn awgrymu hyn. "Gwasgar y da a byw yn aftad- lawn" yw y cyhuddaid. Amlwg yw y gellir pechu pechocl y mab afradJon bob na meddwi na phutcinio na'r pechodau yr arferir eu condemnio gan bob! barebus, Gall pobl barchus "wasgar y dn" dnvy beidio ei roddi i'r defnyddiad goreu. Yn y ddameg lion nid yw yr Iesu ond yn dangos un agwedd, sef y llawenydd ddylai fod am adferiad unrhyw un yn ol i synnwyr, i fod yn "fyw" ar ol bod yn "farw," a "gaed" ar ol bod yn "go]]- edig." Ond mewn damegion eraill eon- demnia yr Iesu "olud." A beth yw golud ond crynhoj y "da"? Yfewn gair, ei gadw yn gloedig rhag eraill, a pbeidio ei ddefnyddio i'r pwrpas goreu. Yr oedd tad y mab afradlon yn afradJon ei bun, ond mewn dull gwrthgvferbyniol. Yr un yn union yw pechod y cybydd a'r afradlon. Crynhoi y,da sydd yn achlysur i'r gwas- gar. Y drwg yw dyma ucholgais bron bawb ohonom Sut i wneud arian, dyna boll fyfyrdcsd eiu calon. Nid ydym yn gofyn a yw y gorehwyl sydd gennym yn un wna Its i'n gwlad, ond a ddaw y peth ag arian i ui. Nid wyf yn sicr nad yw y rhaib am liel arian yn waeth yn y cyfnod hwn nag a fu niewn un oes yn hanes y byd. Ae mor wirion yw y peth. Yr ydym yn ccisio casglu gwagedd (gwynt yn ol liai yw y eyfieithiad goi-eu o "wagedd" llyfr y Pregethwr). Peth hollol artifisial yw arian, cr nad yw yn hawdd cyfleu hynny i fecldwl a rail. Yr ydym yn ael- odau o gymdeithas. Ni allwn beidio bod. Gwel pob dyn sydd yn ystyried fod y neb sydd yn byw i wneud arian, sef i gasghi y da., ato ei hun a'i gadw rhag eraill yn gwneud ei oreu i ladd y gym- deithas sydd yn hallfod i'w fywyd ef ei hun. Dy ed yr athronwyr Gennanaidd yn iawn pan yn son fod y Wlailwriaeth (scf y gymdeithas ddynol) yn fwy pwysig na'r nar.smi unigol, gan fod eymdeithas yn parhnu o oes I oes Ond dylid liefyd ddwoyd fod yn rhaid i'r Wladwriaeth (neu y gyindeitlias ddynol) fod yn un nefol (yn iaith y Beibl "Toyrnas nefoedd"). Y mie yna ryv/beth y tuliwnt i ni i gyd ae a ddylai jeoli ein ]),NI- l Y(i Elieol y gelwir hi ambell <lro. Tybier fod eerbydAvyv vfrtrydoedd Llundain yn mynd yn ol eu nivmnwy eu hunain, y fath bendramwnwgj fyddai yn yr heolvdd. Gyrir v eei'bydau yn (d rheol. Y ds wg yw y mae uchelwyr ,11 01 1'h('o1. Y dnv¡J; yw y l1lae uchelwYl'l y g\vledy<!d yn dueddol i anghofio hyn. ;\1 ofynant a yw y peth yn wir, ond a yw y petli ye, gvfaddas. Nid a yw y peth o DdllW, He o Dduw yn unig y mae y gwir, ond a y w y peth o ddynion, a plia ddyn- ion, y mwyafrif ynte y lloiafrif. Dywed Heine, y bardd Iddewig, yn ei '"Gyffes- iad" yn d lireidus iddo ef ei bun wneud pates o'i fywyd, am hynny ymddiriedodd ei fywyd j Dduw. Yn hollol felly, ond i ni syhverldoli mai y Gwir yw Duw. Boed i'r Gwir d:yrnasu, dyna deyrnasiad Duw, Gwirionedil a ehyfiawnder, dyim ydyw Duw. Y rheol hen sydd goraweh pob ewyllys ae amcan personol dyna y Deyrn- as Nefoedd yr ydym i geisio am dan; yn gyntaf oil am y rheswm fod bywyd dyn fel eymdeithas yn uwch amlygiad o Dduw na'r bywvd personol. Y peth ddylem ci ofyn yw a N v y ffnnn, y siop, nen y goich- wyI yn v; ial teymas nefoedd, nid a yw yn dod a golud i ni yn bersonol. Y -¡ AYladwriaetli yw teyrnas nefoedd, ond I rhaid iddi. amlygu teyrnasiad Duw ar y ddaear, teyrnasiad gwirionedd a eliyf- iawnder ( Crefydd boliticaidd yw cref- ydd lesu o Nazareth Dyna paham y galarodd ohenvvdd diifyg undeb gwladol yr Iddewon, gan ddeisyfyd i Jerusalem gasglu ei plilant, fel y gwna yr iar ei chywion dan ei hadenydd. Nid crcfydd bersonol yw erefvdd yr Iesu. llai blynyddoedd yn ol dywcdodd un o ddramodwyr Germani mai y rhaib am arian oedd yn dymehwel cymdeithas yn y wlad hono. Dyma achosodd y genfigen a'r drwgdybiaeth wnaeth i werin Ger- Inani fod yn foddlon ufuddhau i'r militar- 11 iaid. Camddefnyddiad geiriau yw son am Orfodaeth, Ni ellir gorfodi gwlad ond o'i bodd Xicl oes air yn y ddameg fod y tad wedi ceisio pavadio y mab ieuengaf i beidio mynd i wlad bell, a eliaiff y fath groeso ar ol dychwvlyd fel mai anhawdd peidio dod i'r farn fod yn angenrheidiol iddo fyned i'r wlad bell. Ni allai ddysgu y wers adref. Ac yn adnod 7 o't, un bennod dywedir fod mwy o lawenydd yn y nef am y pechaduv a edifarhao nac am luaws o rai eyfiawn. Ac yn ol Paul rhoddir digon o raff i bechod, fel lie yr amlhaodd pechod y rhagor amlliaodd gras. Pan ddaeth y mab afrdalon adref, fe ymarllwysodd ei I dad ei holl drysorau arno, y wisg oreu, y fodrwy, yr esgidiau, a'r llo pasgedig, a'r ddawns a'r llawenydd. Fe'i boddodd bron a'i gariad Rhaid j ninnau gredu fod ein tad nefol yn gwybod y buasai y rhyfel ofnadwy hon yn digwydd, gwyddai y loes, y poen. y cur, y gruddfan, a'r hir- aeth, y newyn a ddeuai i ni yn y wlad bell yr ydym ynddi. Ond ni syflodd ei fys bach i'n gorfodi i beidio myned vno. Uboddodd cithaf rhaff rhyddid i Germani ae i iiiniiaii. Cawsoiii bob i-livddid i tvned i'r wdad bell, ac yn wir talodd am ein cludiad Nid yw cariad yn gorfodi neb i beidio pechu. Ni chred fel Mr Lloyd I George fod "atal yn well nac erlyn." Diau y buasai Mr Lloyd George a chref- yddwyr parclms eraill, yn rhoddj y mab afradlon yn y earchar rhag iddo warad- wvddo ei dad, a gwylied na chai gvfle i tyned i'r wlad bell. Ond fe ddown yn ol. Pa bryd? Pan fydd yr arian Avetli "treulio." Pan fydd i olud Germani He i elw y profiteers ddi- flanu fel mwg, fe ddown atom ein Jnnwin. Rhaid i'r byn gasglwyd gael ei wasgaru yn gyntaf. Pan dreulia yr arian fe ddaw heddweh. Nid (,N nt. Mawr y dwndwr yn erbyn y perchenogion llongau sydd wedi eynnyddu eu helw o 20 miliwn i 250 miliwn. Ond pa les? Fe chwal y pen- I twr hwn fel pob pentwr arall. Canys y I gwahaniaeth rhwng y goludog a'r tlawd yw achos pob rhyfel, a phan fydd y eyf- oethog mor dlawd a'r tlawd, pan na fydd gan un fwy o elw na'r llall, yna ni fydd golud. Yna byddwn wedi dod yn ol at ein Tad nefol a chael croeso ealon ganddo, a dywedir ivrth bob un ohonom" Fy mab, yr wvt ti yn wastadol gyda mi, a'r eiddof fi oil ydynt edido ti. Nid oes elw, nid oes na chyfoethog na tlilawd pan gydgyf- ranogwn yr oil a'n Tad nefol. Pan ddcr- fvdd yr arian, v golud, fe ddaw yr ym- laddwyr yn ol at y ffarmwr hamddenol. a'i dir sydd yn enydio yn ei amscr ac vn ol y tymhorau, ac ni ellir ymladd I mwy "——————-

Advertising

IDROS Y DWR.

MARW CYMRO IEUANC 0 ARTHOG,

Advertising

HUNIAD MUN 0 HARLECH. I

DAEARU UN 0 FETHESDA. )

\Y SENEDD.

ITOBI, CI CYMYDOG.