Y Dinesydd Cymreig

THANC TEULU MILWR. Mewn cwest yn Birmingham, yr wyth" nos ddiwcddaf, bwriwyd rheithfarn o "Farwolaeth ddamweiniol" ar gyrff Lavin- ia Hawkesn ood a pJiedwar pientyn, y rhai fygwyd yn eu ty. Yr oedd y cymydogion wedi eu colli, a darfu iddynt fyrstio di-wr y gegin. Canfvddasant y ty yn llawn o nw. a' I": ewylwyr yn farw. Dywed. odd V i r i'r drancedig fod y bachgen hy-mf y:i hynod ddireidus. Darfu iddo nnwaith bron roddi y ty ar dân. Can- fvddwyd fod scriw y "gas meter" ar goll. Sylwodd y Crwner fod yr achos yn un Yr ocdd y tad filoedd o filldiroedd i ffwrdd yn ymladd dros ei wlad, a'i boll deulu vreli eu llwyr ddinistrio.

MR WILL THORNE, A.S., MEWN DAGRAU. Wrth annerch cyfarfod o Undeb Cenedl- aethol y Labrwvr, dywedodd Mr Will Thonre, A.S., fod yna newyddiadur wedi gwncud ymosodiad arno. "Yr ydych wedi eich hysbvsu." meddai, "fod gennych ysgrifennydd ag sydd yn ddyn di-ddysg. Nid oes Tieb yn gwybod hynny yn well na myfi, ond lioffwn ddvveyd wrth y boneddwr ysgrifenodd am danaf pe buasai ef wedi ei alw i weithio yn yr oedran ag f galwvd fi" .—— Yna torodd allan i wylo, a bu raid iddo eistedd i Jawr. Rhotklodd y cynulliad gy. meradwyaetli wresog iddo, a chanwvd "For he s a iollv good fellow."

TRI MIS ARGLWYDD KITCHENER. Yn y "Daily News" am ddydd Sadwrn, dywedodd Mr A. G. Gardiner fod Ar- glwydd Kitchener wedi adolygu ei amcan- ga-frifiaci y IJuasai'l' rhyfel hon yn parhau am dair llynedd, gan ei fod o'r farn y terfynai ynghynt na hyn. Dywed goheb- rdd yn y "^lanchester Guardian" yr wyth- nos ddiwetldaf fod Arglwydd Kitchener wedi myn?d i fewn i fasnachdy yn LInn. dain i bwrcasu nwyddau, ond yr oedd V prisiau yn uwch nag y meddyliai. Yr oedd y masnachwr yn ei adnabod yn dda, ac fel un rheswm rhoddodd fod yr amser- oe(l d .,I n i- l iai celvd.  oedd vn rhai celyd. "Na hidiweb, bydd pethau yn llawer gwell i chwi mewn tri mis," medlai Kitchener.

DAN Y GROES NELYNTION TEULU ADWY IR CLAWDD. I PKXNOD XLIII. I Brcuddwyd Dorothy. I Geneth hynod ydoedd Doothy, tel y gwyddis. Yr oedd allan o'r cyfFredin ymysg merched, yn feddylgar, craff, a darllengar. Gallai godymu gyda phrob- lemau dyriis iawn, ac ychydig o'r rhai hynny oedd yn ei churro hi. Tyfodd i fyny yn gref, a gallodd ddringo dros y clodd- iau sydd yn cadw merched yn cu meusydd eu hunain. Fel rheol, tnedd merched ydyw gadael i'r dynion feddwl meddyliau a ehreu dych- ymygion, a boddloni ar dderbyn eu evil- yrchion heb na phrawf na thystiolaeth bendant. Dyna y rheol gyffredin, a dweyd y lleiaf. Hynny yw, ychydig o ferclied sy'n mynd uwchlaw y newydd- iadur a'r l'yfr straeon gadawant y traeth- awd, yr erthygl, a phynciau sychion diw- inyddieth, athroniaeth, a. gwyddoniaeth i'r rhyw arall. Nid yw'r esboniad ymhell o'r cyrraedd, oblegid tyfiant naturiol y ddwy safle vw: edrych ar ol y dyn ydyw swvdd- ogaeth y ferch, a chadw y ferch ydyw gwaith y dyn. Dwy swydd wahanol, yn gahv am ddau gwrs gwahanol i'w meith- rin. Dyna'r paham yn sym]. Wel, yr oedd Dorothy yn wahanol, ae yn hyn o beth yr oedd yn fwy dynol na'r rhelyw o'i rhyw, er yn cadw yn eithriadol o gain at arweddion merchetol. Yr oedd ei thuedd darllengar a'i gallu meeklyliol wedi ei gymi allan o fyd y tvhvyth teg a'r ysbrydion er yn ieuanc iawn, a chon- demniai yn llym stwffio y "Fairy Tales" i feddyliau y plant. Ni allai oddef y syn- iad fed neb yn gallu darllen y dyfodol drwy na phen na dwyJo, ac wfftiai y syniad fad neb yn cael lie i roddi coel ar freuddwyd- ion. Ffiloreg noeth iddi hi ydoedd popeth os nad oedd yn ymarferol i fywyd heddyw. Nid oedd dim o werth ganddi os nad allai at a el ynddo a'i droi yn fywyd o wasan- aeth iddi hi. Dyna, fel y deliai gyda phynciau mawr mcddwl a byw. Merch ydoedd wedi'r cwbl, ac eto yr oedd yn byw ar binaclau uchaf y meddwl dyuol. Modd bynnag, ar un noson arbennig, y noson yr aethpwyd a Nyrs Jenkins i'r Asylum, pan yr oedd yn huno'n dawel dan ofal tyner gwsg, cafodd freuddwyd anar- ferol o frawycliiis iddi hi oblegid vr oedd yn deall trefn bywyd yn ddigon da i gadw rhag cael ei distyrbio yn y nos. Yn y breuddwyd hwn gwelai dri o ddynion mewn dillad mihvrol yn cario merch ieu- anc i mewn i rvw adeilad, ac yno yn ei dodi i lawr ar ryw wely oedd yn y gornel bellaf i'r ystafell. Ystranciai yn gyn- ddeiriog, a gwaeddai "Mwrdwr" dros y lie a phan glywodd hi yn gwaeddi "Doro- thy, 0. Dorthy," deffrodd, ac yr oedd yn chwys dyferol, a'i chalon yn curro allan o bob yheswm. Ceisicdd daflu y peth ymaith, gan roddi y bai ar ryw ychydig datws fwvta- odd i swper. Ond er gwneud popeth nid oedd cwsg yn dod yn ol. Ringiai y geir- iau "Do.-othy, 0, Dorothy," yn ci chlustiau nes ei gwneud yn annioddefol iddi roddi ei phen ar y gobenydd. Wel, wel, meddai, oddeutu pedwar o'r gloch yn y bore, nid oes lonydd i'w gael yma, bydd yn well i mi godi a cherdded tipyn o gwmpas, Invyrach y daw cwsg yn ol, wedyn. Felly y gwnaeth, a cherddodd amgylch ogylch yr ystafell; ond er cerdded a cherdded, yr un geiriau a glywai o hyd. Treiodd ddarllen rhyw lyfr i edrych a fuasai hynny yn symud ei meddwl. Ond driian ohoni— "Dorothy, 0, Dorothy," oedd yn vniddangos ar ddalennau y Dyfr o'i blaen. Wedi cerdded am gryn awr, aeth i'w gwely yn (il, a phenderfynodd feistroli y syniad. iihoddodd ei phen ar y gobenydd gyda'r bwriad llawn o gysgu er gwaetha'r breuddwyd. Ond 0, yr oedd y frawddeg yn dod yn fwy uthrol bob tro, a rhyw waedd anaearol gyda hi, nes gwneud y go- benydd fel twmpath o ddrain dan ei phen. Bn raid iddi godi, a rhoddi i fyny y syn- iad o dreio cysgu hyd y nos. Eto nid oedd codi yn distewi dim ar y llais- "Dorothy, 0, Dorothy," a glywai bob lnunud ymhobman, nes yr oedd bron gwall- gofi gan y waedd. Aeth mor hurt yn ystod y bore fel y sylwodd y nyrsus eaill arni, a synent weled geneth mor radlon a. siriol wedi myned tnor syn a diymadferth. Yn canfod hyn mentrodd Nyrs Wilson i ofyn iddi a oedd rhywbeth v mater ami, gan ei bod mor grpes i'w harfer. Dim byd felly, ebai hithau, heblaw fy tnod yn cael fy mlino gan ryw freuddwyd j rhyfedd a gefais neithiwr. Beth oedd hwnnw, gofynai y Nyrs. Oedd o yn un anlwcus iawn ? Twt, ebai Dorothy, tydw i ddim yn rhoi coel ar un math o freuddwydion. Toes yna na drwg na, da yn dod allan o freu- ddwryd. Peidiwch a chymryd eich tiomi, ebai Nyrs Wilson, mae breuddwydion yn dod i ben yn rhyfedd iawn. Nonsense i gATd, ebai Dorothy, nid y bicuddwy lion sy'n dod i ben, ond y di. gvryddiad sy'n eymeryd lie. dyna'r cwbl. Wet fe ehlwedwn ni hynny, ebai'r Xyrs, t'cli o yn ddim ond yr un peth yn y di- waidd. Pa sut un oedd eich breuddwyd ('hi ? j Un gwirion iawn ydoedd, ebai Dorothy. Toedd o'n ddim ond gweled tri dyn mewn siwt milwyr yn cario dynes i ryw adeilad ac yn ei dodi ar wely, a hithau yn stanc- io'n ofnadwy, a gwaeddai mwrdwr; ond yn y diwedd gwaeddai, "Dorothy, 0, Doro- thy," a Jyna y geiriau sy'n ringio yn fy nghlustiau i byth er hynny. Oes yna rai o'ch teuln chi yn wael ? gofynai y Nyrs. I Pam, meddai Dorothy, oes a wnelo y, breuddwyd rywbcth a hynny ? Twn i ddim, ebai hithau. Gadewch i mi gael gwybod. Fe fu fy mrawd Gilbert yn wael, ond mae o wedi mcndio'n dda iawn rwan, ebai Dorothy. Beth am eich mam, ydi hi'n wael? Nag ydi, ebai Dorothy, mi ges lythyr bora yma \n deud ei bod yn iach a harti. Wol, wir, ebai y Nyrs, fedra i ddim deud be sydd; end mi rydw i'n siwr fed yna rhywun yn dal cysylltiad a chi mewn trwbwl yn rhiwla. Rhyw hen streuon plant bach ydi peth felna, ebai Dorothy. Beth sydd a. wnelo fi yn fy ngwely a neb sy'n perthyn i mi yn itninan Nonsens,- i gyd. :Felra i mo'i sbonio fo, ond dyna'r gwir, ebai Nyrs. Mae gen i freuddwydion su wedi cael en hateb i'r llvthyren fel y breuddwydis i nhw, a fedar neb neud i mi i liama nhw chwaith. Mi gofia i un tra bydda i byw, gnaf siwr. Mi roeddwn yn ;wEld fy chwaer mewn lie perig ofnadwy, a mina yn treio ei thynu oddiyno, ond mynd ymlaen yr oedd ar fy ngwaetha, ac i lawr y syrthiodd. Y bora wedyn fe gefais y newydd fod fy chwaer wedi mynd i ben rhyw fynydd ger ein cartra ar waetha fy nhadl a'm mam, ao fe syrthiodd i lawr i wenlod i-liyw ddyfnder mawr, gan ei lladd. Dyna chi be oedd breuddwyd i mi. Oyd-ddigwyddiad oedd o, ebai Dorothy, a dim arall. Mi fasa eich chwaer wedi ei lladd heb eich breuddwyd, ac mi fasa chitha wpdi breuddwydio pe buasai heb ei lladd. Twn i ddim am hyny, ebai y Nyrs. Fel arail y bu, dyna'r ffaith. Ac fe gewch chitha weled fy mod yn iawn hefo'eh breu- ddwyd chitha. Ond peidiwreh a phoeni yn ej gylch, fedrweh chi ddim stopio beth I bynnag sydd wedi cymeryd lie. Tydi sbonio'r breuddwyd yn poeni dim arna i, ebai Dorothy, tasa'r geiria yn psidio dwad ar fy ol i. Dyna ydi'r aflw3rdd. Treiwch beidio rhoi lie iddynt, ebai y I' Kyrs, neu ft ddwedant ar eich iechyd. Rwv'n treio fy ngore. ond yma y maent, ebai Dorothy. Daliwch am dipyn, ac fe gawn gjTngerdd I yn y munvid, y mae'r band a chwmni o gantorion yn dod yma i roi no>son ddifyr i I iii heno. Da iawn, ebai Dorothy. Mi fydd yn eithaf cael tipyn 00 newid. Dof gyda. chwi i'r cyngerdd, ebai y NTyrs, ac fe gawn hwyl gyda'n gilydd. Thanciw, ebai Dorothy, a ffwrdd a hwy at exi gwaith. Ymhen tuag ugain munud, daeth y elud- ydd llythvrau i'r ysbyty, ac yn eu plith yr oedd dau lythyr i Dorothy, un oddiwrth Sadi, a'r llall oddiwrth Gilbert. Wel, ebai Dorothy, Sadi gaiff y "first opening. Wetli tori vr amlen dechreu- odd ei ddarllen. Tua chanol y llythvr dechreuai Sadi ysgrifenu hanes helynt Nyrs Jenkins, ac fel y bu raid mynd a hi, —ei, gyda dau o filwvr—i'r Asylum, ac I fel F oedd yn dweyd ei fod ef wedi lladd Dorothy a'i chladdu yn yr afon, ac yn V blaen. ) Yn wir, ebai Dorothy, dyma rywbeth od, I tydi o'n debyg i fel pe byddai gan freu- I ddwyd rywbeth i'w wneud a'r peth. Tebyg ydi 0 a dim mwy. Tydw i ddim yn 0i goelio. ond mi fyddaf yn hapus rwan wedi darllen hwn. Rhaid i mi gael gweled Sadi cyn byddaf yn dawel liollol. Fe ddylwn wneud rhywbeth i helpu y greadures. Ychydig v yddai Dorothy am y ddamcan- iacth sy'n dysgn fod perthynas rhwng meddwl a 1; eddwl yn bod bydded y pellter y peth y bo; ond cafodd eglurhad bodd- haol arno gan Sadi pan ddywedodd ci I broudclwyd wrtho of. (I'w barhau). Dvwedir fod y Rwsiaid wedi troi y "bide," ac nad oes ddim i'w ddisgwvl bell- ach ond mynd ymlaen i Iwyddiant.

DROS Y DWR. (O'r "Drych.") I MARW GWRAIG 0 FEIRION. I Brvniiawn ddydd Mawrth, yn ei char- fcref, 1311, Dudley Avenue, Utica, bu farw y wraig hoffus Anna E. Jones, priod John L. Evans. Cafodd gystudd trwm am oddeutu iHlm neu chwe mlynedd, ond dioddefodd y cyfan yn dawel a dinvgnach. Ganwyd Mrs Evans yn Avon Fach, Sir Feirionydd. Enwau ei rhieni oeddynt W. H. ac Anna. Jones. Ymfudodd y teulu i'r wlad hon pan oedd yr ymadawedig yn blentyn chwe blwydd oed, gan sefydlu yn Oriskany. Ebrill 28, 1887, unwyd hi mewn priodas a John L. Evans, saer, yr hwn yn awr sydd yn aelod1 o ffirm R. G.. Lloyd and Co., y diweddar Dr Roberts, gweinidog eglwys Moriah, yn gweinyddu y seremoni. Yr oedd Mrs Evans yn aelod gyda'r M.C. yn Moriah, ac yn cymeryd diddordeb yng ngwaith yr eglwys. Mae llu o gyfeillion a pherthynasau yn palaru ar of y wraig dawel a hoffus hon. Heb- law ei phriod, gedy bedwar o blant, Wm. L. a John R. o Utica ]\Irs Warren Jones, o Dean Street, Rome, a Mrs Thomas Donohue, o Utica hefyd ddau frawd, sef Griffith Jones, AYhitesboro, ac Evan Jones, 0 Syracuse. I MARW GWR O'R BALA. I Nos Lun, Ebrill 17, bu farw Mr John M. Jones, 745, Grand Avenue, Racine, Wis., yn 77 mlwydd oed. Ni fu yn wael ond ychydig, ac yr oedd ei ymadawiad yn fraw i'w gyfeillion. Genedigol o'r Bala yd- oedd, a daeth i'r wlad hon tun. thriugain mlynedd yn ol, gan ymsefvdlu yn y dref hon. Saer coed ydoedd wrth ei alwedig- aoth. ond rai blynyddau yn ol cyfarfydd- odd a damwain i'w goes, yr hyn a'i han- alluogodd i ddilyn ei grefft mwy. Cymer- ai lawer o ddiddordeb mewn pethau cref- yddol. Yr oedd yn aelod o'r eglwys An- nibynol Seisnig, ac yr oedd ei sel yn fawr dros y Feibl Gymdeithas a'r Gymdeithas Genhadol. Bu ei briod farw rai blyn- yddoedd yn ol. Gadawodd i alaru ar ei ol frawd a chwaer, sef D. M. Jones, Ed- wards County, South Dakota, a Mrs Alice D. Evans, Gogledd Cymru. Cymerodd ei angladd le ddydd Iau dilynol. Cynhal- iwyd gwasanaeth yn yr eglwys, lie yr oedd yn aelod, a gweinyddwyd gan ei weinidog, y Parch A. Buxton. Rhoddwyd ei wedd. illion i orwedd yn Mound Cemetery. UNO MONWYSIAIO. I Nos Wener, Ebrill 14, gan y Parch John I Davies yn ei gartref. Racine, Wis., un- wyd mewn glan briodas Mr John Prichard i Miss Marie Owens; y ddau yn aelodau o'r eglwys G) nueig, ac yn enedigol o Sir Fon y priodfab o Bodffordd a'r briodas- ferch o Commaes. Alae iddynt ddymun- iadau goreu llu mawr o'u cvfeillioil, a boed i'r uniad fod yn un hapus a dedwydd. Gwnant eu cartref yn 910, Grand Avenue. PRIODAS HAPUS. I Amgylchiad ag y cvmerwyd diddordeb anghyffredin ynddo yn ardaloedd Bethesda a Genesee ydoedd priodas John Edmund Griffiths gyda Miss Jennie Hannah Wil- liams. Prynhawn Sadwrn, Mai 6, y ey- inei-add,vi- amgylchiad Ie, ac yr oedd cwmni nrddasol wedi ei wahodd ynghyd i gartref i-hieni y briodferch, He y gweinyddwyd y sercmoni. T'nwyd y ddeuddyn ieuanc er gwell, er gwaetli, gan y Parch Wm. Mathews, Moriah. Rhoddwyd y briod- feroh ymaith gan ei thad, a gweinyddwyd arni fel givqs i, rnorwyn gan Robert Wil- liams, o Benmon, Mon, a. Miss Hannah Griffiths, Wales, Wis. Chwareuwyd y "Wedding March" gan Howard Price, Bethesda. Darparwyd y wledd briodasol yn y cartref, gan y rhieni, ac eisteddodd ocldeutu banner cant wrth y byrddau i fwynhau y danteithion blasus. Mab vdyw y priodfab i Mr a. Mrs John Giilliths, Eryri Terrace, Penrhyndeu- draeth, a lv.ereh ydyw y briodferch i Mr a Mrs Joshua Griffiths. Sunny Hill, Beth- esda, Wis. Un o wyr ieuainc goreu a mwyaf dymunol ein hardal ydyw John Griffiths. Er pan y daeth gyntaf i'r cylchoetld, y mae ei unplygrwydd, ei dyner- wch, a'i "xên siriol bob amser a'i galon rawr wedi ennill iddo lu o gyfeillion a ym- lynant wrtho hyd byth. Yr un fel allwn ddweyd am y briodferoh, geneth garedig, ystyriol a darbodus, yn gyfeilles bur a hollol yinddiriedol. Mae y ddau yn ael- cdau ffyddlon yn eglwys Bethesda. Bwr- iadent gartrefu yn y dyfodol ar fferm Rhys Jon- Garth, He bvdd Mr Griffiths yn gweithio ar ran. Y DDIW»iDDAR MRS W. W. OWEN, I NEW YORK. Fore Gwener, 7fed o Ebrill, 1916, yn liollol ddirybudd ac yn ei chwsg, bu farw Ellen M., priod Mr William M. Owen, yn ,v N. Y City. ei chartref, 29, Broadway, N. Y. City. Ganwyd hi yn Doldywenydd, Be,ttwsycoed, Mawrth 1, 1850. Ei rhieni oeddynt Eben. ezer a Margaret Jones; buont yn hyiv hefyd yn Nhai'r FrestJ Blaenau Ffestin. iog. Yr enwog Dafydd Dafis, Penmach- no, a'i bedvddiodd hi. Collodd ei mam yn ieuanc, a hi a ddaeth i ddinas New York yn Awst, 1868, yn ferch ieuanc fyw- iog, hawddgar, a. chrefvddol. Mehefin 4, 1870, unwrd hi mewn glan briodas a Wm. | W. Owen, gynt o Frvnrodyn, brawd y Parch D. O'Brien Owen; gweinyddwyd ga n yr aiimvyl Howell Powell, y par cyntaf a unwyd ganddo ar ol dod yn weinidog eglwys 13th Street. He yr oedd y ddau yn aelodau -,i-log. Ganwyd ei phlentyn hynaf. AViltiani, yn Utica, ond bu farw yn ei fabandod Ebenezer yn Home; a'i hunig ferch, Margaret, yn Sacramento, Califf. .Ond daeth hi a'i theulu yn ol o Califfornia yn 1877, ac oblegid fod eu tynfa tua dinas New York, yno yn benaf y bu eu cartref, He yr adnabyddir ei phviod fel "Will jam Owen, Stamford," oherwydd iddynt fyw yno amryw flynyddoedd, ac heofyd "W. Owen, 29, Broadway," gwr ad- nabvddus i filoedd o Gymry. Ar ol gwasanaeth tyner gan ei gweini- dog, Dr Joseph Roberts, symudwyd y giveddillion i dy ei merch, Mrs J. Ham- mond, 208, N. Sumner Ave., Scranton, a bu cannoedd o'i chyfeillion yn edrych ar ei hwynob tawel. Cynhaliwyd gwasan- aeth ooffa ddvdd Mawrth, EbriJJ 11, ynghapel Ebenezer (M.C.), pryd y gwas- anaethwyd gan y Parohn J. Rhiwen Wil- liams. H. W. Griffith, B.D., R. R. Davies, a Dayid J ont's (A.), a chladdwyd hi yn Dunmore Cemetery. Heblaw prio<l a mab a merch, gadawodd ddau frawd ar ol, sef William E. Jones, Utica, a Henry R. Jones, Stamford, Conn.

PROTESTIO YN ERBYN LLAFUR I PLENTYNAIDD. Yng Nghyngres y Cymdeithasau Cyd- weithrcdol yn Lancaster, yr wvthnos ddi- vveddaf, trafodwyd dyfodol y mudiad. Protestiwyd yn llym hefyd yn erbyn mab_ wysiadu llafur plentynaidd.

HEDDLU LERPWL. I Mae 650 o ddynion perthynol i Heddlu Lerpwl wedi ymuno a'r fyddin, o'r rhai y mae 45 wedi eu lladd. Yn ychwanegol -it hyn, mae pob dyn mewn oedran milwrol wedi ardystio. Mae wyth ohonynt yn gar- charorion ihyfel yn Germani.

EISIAU FFAFR. I Anfonwyd y nodyn canlynol i'r Swyddfa. Ryfel gan egwyddorwas o Bristol An- nv/vl Svr, .A fyddwch garediced a chania- tau i mi ymuno a'r fyddin. Yr wyf yn egwyddorwas ag sydd wedi vmrestru o dan gynllun Arglwydd Derby, ond y mae fy meistr am gael fy rhyddhad. Yr wyf eisiau ymladd. Dywed fy nhad ei fod yn foddlawn. Svr, byddwch cYFtal a chania. tall y ffafc fechan hon i mi."

CYFLOG MWNWYR YSGOT- I LAND. Codiad 0 Chwecheiniog yn y Dydd. Rhoddodd y mwntvyr hawliad am god- iad o 25 yn y cant yn eu cyflogau, a bu Arglwydd Strathelyde yn edrych i mewn i'r hawliad.- Yn ol ei ddyfaniad y mae.'r dynion yn haeddu codiad o 12j y cant, neu 6c yn y dydd, yr hyn sy'n dod a'u eyflogau yn 9s 6c yn v dvdd., Daw 90,000' o ddynion i mewn i'r codiad hwn, yr hwn ( sy'n cymeryd lie yn ddioed.

I MR ASOUlTHYN LADYBANK. I LLE DA I OBEITHIO. Dydd Morcher diweddaf cafodd y Prif Weinidog dderbyniad calonnog yn Lady-, bank. Cadeirydd y c^vfarfod ydoedd Syr James Scott, Ilywydd Cvmdeithas Rydd* frydol Fife, yr hwn yn ei. sylwadau agor- iadol a dalodd warogaetli uchel i waith y Prif Weinidog yn vstod cyfnod helbulus a dialed y rliyfel. Gwaith cyntaf Mr Asquith vdocji talu gwarogaeth i waith a gwasanaelli Ar- glwydd Kitchener, a gwnaeth hynny yn hyawdl a theimladtt v, a gofidiai oherwydd colli gwr mor deyrngarol a hyfedr yn ei waith. With gyfeirio at y rhyfel, dywedodd fed ediych dros y symudiadau hieddyw yn peri gobaith ac edmygedd, yn enwedig pan yn eylwi ar ddewrder a phenderfynolrwydd y Rwsiaid, yr Italiaid, a'r Ffrancwyr, ynghyda'n b\ ddinoedd ninnau. Gw3i.io-t l i eii f, l yn-, Gwnaeth ein Jylynges waith rhagorol yn gwylio y moroedd, ac yn ddiweddar clnvy pTU yn ol gyda dewrder a grym y Lynges Germanaidd a fentrodd allan o'r diwedd. Terfynodd ei araith drwy ddatgan ci hyder y bydd i'r trefniadau darpariaetliol wneir gyda'l' Iwerddon beri boddloniwydd, ac awgrymodd y byddai j gvfnewidiadau cyffredinol gymervd lie yn y Llywodraeth a'r V ./draeth wedi i'r rhyfel ddod i ben.

ACROSTIC. £ [ DMONDSON'S Grand Toffee and Sweets are really quite the best, D ECIDEDL Y they're pure, all can rely, M ADE with greatest care, and long years, have stood the test, o F best ingredients only, they employ. NOTED for their "Value" and sold for miles around, DELIGHTING both the young as well as old, SWEETS that you can relish, all so good and sound, QNE quality "The Best" is only sold, NOURISHING the Toffee is Ideal," in more than name, WITH Pennies children, both the weak and strongest QALL they do for Edmondson's, the Toffee mat's won fame, OBSERVE the* 3o, its best and lasts the longest. F. X. M.