Welsh Newspapers

Search 15 million Welsh newspaper articles

Hide Articles List

7 articles on this Page

Advertising

[No title]

News
Cite
Share

Tebyg i rai o'n darllenwyr glywed am lyfr newydd Caradog Evans ar "Gapel Seion," lie y mae yn darlunio ein cenedl ni, fel y gwnaeth yn ei lyfr, "Fy MhobI" (My People). Carem gael rhywun a'i llyncodd (heb ei chwydu allan) i anfon ysgrif am dano i'n calofnau. Nid ydym wedi cael yr anffawd o'i weled. Cymerwyd i'r ddalfa 130 o lowyr yn Neheudir Cymru am beidio talu eu treth incwm, yr hyn a brofa yn gyntaf eu bod yn o oludogaidd, ac yn ail, nad ydynt mor wladgarol ag ydynt o oludgarol. Feallai y bydd treth incwm dda ar olud y dosbarth gweithiol yn foddion iddynt foddloni ar incwm gweithiwr. Yn yr hen amser, teflid Uu o bethau o'r neilldu fel yn ddiwerth i gymdeithas, a daliai y tomenau y pryd hwnw lawer o ddefnyddiau a gedwir yn awr, ac a droir i wasanaeth dyn. Gwelsom y dydd o'r blaen y defnyddir pob peth yn nglyn a'r mochyn (marw), ond ei wich; ond gyda thipyn o ddiwylliant, feallai y gellid gwneyd cerddoriaeth o hono! Yr ydym yn teimlo yn fwy dirmygus o'n llywodraeth Ddemocrataidd bob dydd, o herwydd ei llacrwydd. Os y pery lawer yn hwy, bydd y werin yn rheoli y llywodraeth yn lie y llywod- raeth yn rheoli y werin! Y mae elfen- au anhysbys yn y werin. Ni wyr neb beth wnai pe yr elai ati a chael ei ffordd ei hun. Y mae elfenau da ynddi, ond y mae ynddi elfenau a fyddai YIl: berygl enbydus pe y caent afael yn yr awenau. Y syniad a flina lawer y dyddiau hyn yw beth wnaeth ein gwareiddiad a gan molir mor uchel i ni wedi y cwbl. Y mae ein byd mewn cyflwr truenus; a chyflawnir rhagddywediad yr Apostol, fel y ceir y geiriau yn 2 Tim. 3 1-8: "Gwybydd hyn hefyd y daw amseroedd enbyd yn y dyddiau diweddaf, canys bydd dynion a'u serch arnynt eu hun- ain"—a dyna ddigon i andwyo y byd; pob un drosto'i hun, a chyfle braf i deyrnas Satan ymledu fel chwyn! Ed- ryched y darllenydd i'r benod, a cha ddarlun o'n hoes ddrygionus; a chyng- orwn drigolion yr oes i efrydu y Beibl yn fwy, a phapyrau newyddion yn llai. A'r gofyniad pwysfawr yn awr yw pa fodd i gael y bobl i roddi eu serch ar bethau uwch na'u hunain? Dyna bwnc mawr y dydd! 4 Sonir llawer iawn am gynilo y dydd- iau hyn, ond credwn mai ofer yw y cyfan. Ymddengys na cha hyny o gyngor nemawr sylw. Prynir y pethau drutaf heb gwyno. Y mae pawb am ddangos y gallant fforddio; ac y mae pobl yn falch iawn, ac am ddangos y gallant fforddio! Fel y dywedai un: "Y mae y prisiau yn codi o hyd, a'r bobl yn cynorthwyo i'w codi." Eithaf gwir. Digon hawdd yw eu cael i lawr gryn lawer, ond i'r bobl hunanymwadu. Prynir y pethau drutaf gan y merched, a dywedir y gwnant gam a'u cyrff oddi- mewn i'w haddurno oddiallan! Ofer pregethu, ofer gweddio, ofer canu, ofer cymell pechaduriaid! Gan fod pwnc cyfrifoldeb yn un mor bwysig, gobeithiwn na roir i fyny gan ein hathronwyr cyn penderfynu fod pawb yn gyfrifol. Pe bae yn ddichon profi y tu hwnt i ameuaeth i nifer o ddarllenwyr y "Drych" fod dyn yn fod cyfrifol, feallai y dylanwadid arnynt i beidio benthyca y "Drych" mwyach, eithr dal aelodaeth yn ei eglwys fawr Gymreig, gan gyfranu at gynaliaeth yr achos. Na fydded neb yn ddarllenwr y "Drych," eithr yn dalwr hefyd am dano. Y mae cryn lawer o synwyr yn hyn- yna hefyd. Darllenasom y dydd o'r blaen am aelod o gwmni cyfoethog a wrthwyneba chwech awr, nid am y cred nad yw chwech awr o lafur yn ddigon, eithr yr ofna na wna y gweithiwr wir ddefnydd o'i oriau hamddenol. Y mae yn erbyn mwy o segurdod i weithwyr hyd nes y dysgont y ffordd o wneyd cief- nydd teilwng o'u hamser. Dywedai fod dosbarth o weithwyr pan drwy y gwaith yn gwastraffu eu harian a'u hamser i ddim dyben daionus, a'i gred y N in mi gwell yw eu cadw gyda'u gwaith, hyd y delont yn ddigon doeth i wneyd y iawn ddefnydd o'u breintiau. Gresyn na wuai llawer yn well nag y gwnant. Pan oedd y dafarn mewn bri, yr oedd llawer a warient y rhan fwyaf o'u hamser yn un o'r ddau le; yn y gwaith, neu yn y da- farn! Gresyn na ellid cael rheolau i weith- io un ffordd i bawb. Gellid cael pe bae pobl yn hunanymwadol, ac yn foddlon i bawb gael yr un breintiau a hwy eu hunain. Yn awr, pan y mae y glowyr am chwech awr y dydd a phum dydd yr wythnos, y mae y Darluniau Byw am gael agor hyd 11 y nos, a phob nos o'r wythnos! Y maent wrthi bob dydd drwy y flwyddyn, Sul, gwyl a gwaith! A'r syndod yw fod Undeb Llafur n!or oddefgar o hyny. Y mae yn anmghyson- deb amlwg. Gellid meddwl y bu-isai chwe diwrnod o ddifyrwch yn o dda i bob dyn; a gellid tybio y buasai dyn a dynes nos Sadwrn yn teimlo fel dweyd wrtho'i hun, "Wel, 'rwy'i wedi cael wythnos go ddifyr ar y cyfan; ond y fory, o foreu hyd hwyr, yr wy'i am roi ychydig ystyriaeth i fyd difrifolach. Ni all un enaid fyw yn unig ar gandi." Safle y "Drych" o hyd yw fod y llyw- odraeth wedi esgeuluso ei dyledswydd ar hyd y cenedlaethau, ac felly yn awr y mae mewn cyfyngder difrifol. Y mae yr Undebau Llafur wedi dod yn allu cryf, fel yr ofna llawer eu bod yn debyg o fyned yn gryfach na'r llywodraeth yn Washington; yn rhyw fath o deyrnas o fewn ein llywodraeth. Ychydig wnaeth y llywodraeth erioed oddigerth o ofn llafur. Gan mlynedd yn ol, ni chai lla- fur o'r braidd ddim o wasanaeth y llyw- odraeth. Yr oedd y llywodraeth yn ngwasanaeth y goludogion. Cododd undebaeth llafur i fwy mwy o sylw a mwy o gydnabyddiaeth gan y'i hanwy- byddid yn hollol gan y llywodraeth. Er- byn hyn, y mae llafur yn meddu llyw- odraeth o'i eiddo ei hun; y mae ganddo ei ddeddfwrfeydd, a'i gydgyngorfeydd ei hun; a'r dyddiau hyn y mae teyrnasl y glewyr (un o deyrnasoedd llafur) mewn ymrafael a'r llywodraeth yn Washing- ton, a phe yr elai teyrnasoedd bychain llafur i ymuno a'u gilydd, elai y llyw- odraeth yn Washington yn ddiymad- ferth! Pe gwnaethesid yn iawn a llafur o genedlaeth i genedlaeth, ni chodasai llafur yn deyrnas ar wahan i'r llywod- raeth. Yn nglyn a chronfeydd dwfr, ymddi- byna peth anferth ar yr amglawdd ddeil y dwfr rhag tori drwodd. Yn y man y ca ddechreuad, gwna y rhwyg yn eang mewn byr amser; a gall foddi dyffryn cyfan! Dyna fel y bu yn Johnstown, Pa., gynt. Gall dechreu gwan droi yn ddinystr gwlad a theyrnas. Y gwlad- weinydd yw y gwr doeth genfydd fan- ion fel hyn yn nglyn a'u canlyniadau echrydus; a igofala na ddechreuont. Bu y llywodraeth yn llac ac yn esgeulus gyda gwrthsefyll yr uchel brisiau ar y cyntaf. Cefnogwyd a chalonogwyd hwy gan Wilson a'i weinyddiaeth. Dechreu- wyd y ffrwd gyda buddugoliaeth y rheil- fforddwyr ar y llywodraeth; ac yn y man y cawsant hwy eu dymuniad, trodd y ffrwd fechan hono yn fuan yn ffrwd fawr a rhuthr anferth, nes y mae y wlad wedi ei boddi gan eigion uchel brisiau; ac ofnir rhag i anarchiaeth a Bolshefic- aeth godi eu penau erchyll yn y byd newydd! Ymddibyna ar fod ein llywod- raeth yn ddigon o amglawdd fel na ddechreuo y llid gychwyn ffrydio. Gwelsom am weinidog Presbyteraidd yn yr Hen Wlad yn ceisio cyfrif am fod duwinyddiaeth mor anmhoblogaidd yn yr oes hon. Priodolai hyny i iaith a thafodiaeth y duwinyddion; y def- nyddiant eiriau na sydd yn cludo llaw- er o feddwl i ddeall yr oes. Ychydig o son glywir y dyddiau hyn am ailenedig- aeth, santeiddhad, etholedigaeth, ar- faeth, a geiriau o'r fath (y tu allan i'r "Drych"). Y mae son am ailenedigaeth i bobl yr oes hon yn debyg i fel yr oedd i Nicodemus. Nid oes son am santeidd- had; y mae y gair "etholiad" yn fwy adnabyddus nag "etholedigaeth"; ac y mae "arfaeth," a geiriau o'r fath, fel Groeg i lawer. Gwelsom hanesyn difyr yn ddiweddar am foheddwr yn Cleve- land, Ohio, a'i was, dyn du, yr hwn y cafodd ei feistr allan mai Presbyteriad oedd. "Sam," ebe efe wrtho un diwr- nod, "a wyt ti yn credu mewn etholedig- aeth?" E&rychai Sam arno yn o hurt. "Yna," ebe y meistr, "a wyt ti yn credu fy mod i wedi fy ethol?" "Wel, boss," ebe Sam, "y mae yna yn newydd i mi; wyddwn i ddim'ch bod chi yn rhedeg am ddim!" I wneyd duwinyddiaeth yn ddyddorol i'r oes, rhaid fydd ei chyf- ieithu i ddeall yr oes. tGwnaed yn hysbys ddymuniad y "Drych" am godiad yn ei gyllog, ac ym- ddengys fod pawb yn o foddion iddo gael. Bu efe yn o hir yn gofyn, ac ni ofynodd ychwaith cyn iddo deimlo gwir angen am hyny. Y mae yn llawen gen- ym na fu rhaid iddo streicio, fel y gwna Dathliadau Annibyniaeth yn Lioegr. Manwerthwyr yn gwneyd cynauaf o werthu yr Anthem Genedlaethol Americanaidd a Baneri —Copyright Western Newspaper Union. llawer. Pe y streiciasai, buasai yn o dywyll ar y Cymry, a buasai yn gywil- ydd mawr i'r Cymry drwy y Talaethau. Trueni na fyddai yn ddichon i bob tra- fferth drwy y byd ddyfod i ben mor dawel a digyffro. Y mae ymweliad y "Drych" a chartrefi ei gyfeillion drwy y wlad yn ddymunol a bendithiol, ac ym- drechwn beidio gadael i awyr trafferth- ion ei barotoad fyned gydag ef. Nid gwaith hawdd yw ei wisgo a'i drwsio i ymddangos yn weddus o flaen y cy- hoedd; ond ni ystyria neb hyny, ond y ni sydd yn cadw ty yma. Y mae fel pobl yn mwynkau, einiaw rhagorol, heb wybod dim am hunanaberth y rhai fu- ont yn ei goginio mewn gwres a lludd- ed. Nid yw yn foesgar nac yn weddus i'r Gol. gilagor y ddrws, a son dim am y ffordd y gwneir y gwaith!- Y dydd o'r blaen, yr oeddym yn gwrando ar ddau yn ymgomio, ac ebai y naill wrth y Hall, "A wyt ti'n yfed yrwan?" "Nag ydw," oedd yr ateb, ac y mae athroniaeth a duwinyddiaeth yn yr ychydig eiriau i ddyn meddylgar. Gelwir ymadroddion o'r. fath yn doliaith —cwtogir yr iaith fel y gadewir i'r meddwl lenwi i fyny y diffyg, a dych- ymygu amcan yr ymadrodd. Fel hyn: "A wyt ti'n yfed (diod feddwol) yrw- an?" Pe y cymerid yr ymadrodd yn llythyrenol, byddai dyn yn debyg o gy- meryd nad oedd yn yfed dim; ac y byddai yn siwr o sychu yn fuan, oblegid y mae 85 y cant o gorff dyn yn ddwfr. Y mae llawer o hyn yn y Beibl, sef tol- iaith, a diffyg dweyd y cyfan, ac felly pan ai y duwinyddion ati 1 esbonio, llanwent y bylchau neu yr hyn adawai y toliaith allan yn ol eu credoau eu hunain. Y mae hyn yn ddyddorol, ac feallai ryw bryd y rhown engreifftiau o hyn. I Y FFORDD IAWN I Mae ffyrdd yn gyffredin; maent yma a thraw; ar ryw ffordd yr a dyn; ar ryw ffordd y daw; fe'u gwelir yn myn- ed yn ol ac yn mlaen, a hyd-ddynt y teithir i bob man ar daen. Mae ffyrdd da a thruain; rhai ceimion a rhydd; rhai'n arwain i bobman, bob nos a phob dydd; rhai caeth a rhai cul- ion; rhai eang a'rhwydd; rhai'n arwain i aflwydd; rhai eraill i lwydd.. A rhai'n syth i anial; a rhai'n syth i ffawd; a rhai nis gwyr undyn eu rhed- iad a'u rhawd; mae ffyrdd sy'n gareg- og, a'u troedio yn flin; mae ffyrdd sydd yn llithrig i filyn a dyn! Mae ffordd y pechadur (chwi glyw- soch am hon); a ffordd y troseddwr, un galed o'r bron; mae ffyrdd sydd yn es- gyn o hyd fel ar riw; a ffyrdd sydd yn llithro rhai'n mhell o wydd Duw! Y ffordd hawdd ei theithio sy'n hoff- us gan ddyn; a'r ffordd sy'n ei foddio yw ffordd dyn ei hun; ond buan y profa wrth deithio hyd hon yr a cyn y diwedd yn ofid i'w fron. Mae ffordd sydd yn eang, a hon sy'n culhau; a'n arwach a blinach fel byddo'n parhau; a'r ffordd sydd yn gyf- yng, eanga o hyd; a gwella mae'r prof- iad wrth deithio drwy'r byd. Mae ffordd sydd yn berffaith; mae ffordd sydd yn iawn; pa bellaf y'i teith- ir, yn gwella fe'i cawn; o ddyddiau ein mebyd hyd henoed hon dry o bob ffordd i'n harwain i'r Cartref hoff fry! Y BYD A'I ARGYFWNG I Y mae sylwi ar y gwelliantau gynyg- ir gan yr Eglwys a'r Byd, gan ddysg- awdwyr, ac athronwyr a threfnidwyr, ae athrawon o bob gradd ac arweinwyr y bobl, a phleidiau politicaidd, yn ddifyr. Y mae gan bawb eu cynlluniau a'u cymellion, eu cyngorion a'u rhybuddion, i fod yn gynil, ond nid oes ond ychydig yn cynilo ac yn byw i fyny a'u heg- wyddorion. Y mae pawb am i rywrai eraill wneyd. Ni fu erioed yn hanes y byd gymaint o ymdrech ac ymladd em elw, am uchel brisiau, am uchel gyflogau, am godiadau 1 gyflogau yn uchel eisoes, ac y mae y casiglu at bob math o achoslon yn fwy nag a fu yn holl hanes y byd. Y mae'r oll gyda'u gilydd yn fygyth- 101 1 sefydlogrwydd cymdeithas. Dys- gwyl y mae pawb ystyriol am i bethau ymdawelu; am i'r crochan anferth beid- io berwi drosto! Dyna ofnir! Pe y berwai drosto i'r tan, y Mawredd wyr beth ddeuai o'n byd! Y mae y Prifweinidog ar yr ochr draw yn allu llonyddol gwerthfawr; tra ar yr ochr hon, nid oes genym arweinydd cyfartal i'r cyffro a'r annibendod, wedi i Tedi fyned. Nid ydym eto wedi clywed llais un yn llefain yn y diffaethweh. A ddaw efe cyn bo hir? A ddaw pawb, cyn bo hir, i ymlonyddu fel y caffo y llywod- raeth a'r wlad hamdden i gael ei hanadl? A gawn ni dro ar y "fflu" bris- iau a chyflogau, yr hon sydd yri fwy bygythiol na'r un anianol? Y mae fel tymestl fawr yn chwythu dros for gwareiddiad; ac y mae Hong gwareiddiad weithiau yn nghanol y mor, "yn drallodus gan donau"; a gofyna fwy na Phedr politics i'w lonyddu. Rhaid wrth allu uwch, gallu un all rodio.ar y tonau, a gallu un all godi ei law a'i ddystewi. Y drafferth fawr yn nglyn a'r dym- estl hon yw mai chwantau, a blysiau ac uchelgeision, a nwydau igrea y dymestl ofnadwy, ac ni lonydda y mor, ac ni ddy- stewa y gwynt gyhyd ag y ffyna y chwantau a'r nwydau. Bydd y cwbl yn fethiant hyd nes y delo Cristionogaeth i'r llong. Peth gwael fu ac yw ein Cristionog- aeth, onide? Y mae fel Pedr yn rhodio ar y mor, ac yn suddo! Rhaid fydd i ni gael y wir Gristionogaeth-nid y ffug sydd genym. nid Cristionogaeth pawb a'u serch arnynt eu hunain, eithr Cristionogaeth meddwl yn fwy o'n gil- ydd fydd yn rhaid ei chael!

HYN AC ARALL 0 CHICAGO, ILL.

INODION 0 WILKES-BARRE, PA._I

NODION PFRSONOL <

Y DDIWEDDAR MRS. HUGH JONES,…

[No title]