Welsh Newspapers

Search 15 million Welsh newspaper articles

Hide Articles List

7 articles on this Page

Advertising

11 A N G Y_L E S XOS.

News
Cite
Share

11 A N G Y_L E S XOS. CILY* edl Ramsntus, D, r, i EI -C R 111 r, 0 GAS "KLICIRFAB. j PENOD VIII. I Pan y daeth y g-maf, ac y gwisgid bryri a del gan fantell deg o ein, gwyn, gbn, yr hwn oedd y gwynt wedi ei chwythu yn llwchfeydd mawrion ar hyd y ffyrdd, gan gan preswylwyr y Faenor -oddi-,vr-,h bob cysylltiad a'r byd oddiallan, bu hyd yn nod Helen inl rai dyddiau yn dec-hreu teinilo ei bywyd ychydig yn unig. a pheidiodd a rhy- feddu at anesmwythder Arglwydd Prysor, ei ab- sertoldeb mynyeh oddieartref a'i ffitiau sydyn o ddigalondid. I ddyn wedi arfer a hinsawdd boethaeh, i gyffro parhaus, a chymdeithas am- lywiog. yr oedd hi yn teimlo fod ei fywyd yn cvnwys gonnod o undoniaeth. a chyda theinilad o rvddhad y welodd hi ef ar ddiwedd Ionawr, a'r tywy<ld wedi cymedroli yehydig, yn cymeryd ei ym;viawiad am P-xis unwaith yn rhagor. "Rhid i chwi beidio meddwl nad ydwyf yn tivh earn. Helen," meddai ef, yn ddigrifol, cyn iddo ei gadael, "neu fod eich eymdeithas Wfcdi colli dim o'i swyn, i mi. Yr ydwyf yrf eich caru yn fvvy nag erioed, er eich bod yn edrych yn. oer arnaf. All: pe v gwnelech fy ngharu fi fel y cerais i chwi. a, peidiweh a throi ymaith. Nid eich dwrdio yr ydwyf ond 0! pe y 311ech fy ngharu yehydig, mor ddedwydd a fyddai ein bywydau ro. Chwi a ellweh wneuthur eto—yr wyf yn ei wybod. Yr wyf yn byw yn y gobaith y bydd i chwi un diwr- nod fy ngharu. A ydyw eich bywyd yn uri an- rcdwydd, Helen ?" Ac efe a edrychodd ami yn -rr. • ofyngar. "Nid annedwydd. Yr ydyeh. yn bur ffeind ^rthyf, Griffith," hi a geisiodd ddywedyd, end "Ffeind wrthych I" efe a ddolefodd, braidd yn <~digHawn. "Ah nu a wn beth sydd eisiau yn eich bywyd." a gollyngodd ei Ilaw. "Wel, nid ydyw o un dyben su^rad aim dano. Rhaid i mi gychwyn yn awr. fy rnwylyd. Good-bye. Cus- enwch fi, a meddyliweh yn dda am danaf. tra y byddaf ymaith." Dyrchafodd ei gwvneb tuag ato ef, a phan y jjwelodd y trwbl yn ei lygaid, archollwyd ei chalon hi. "Yr ydwyf yn meddwl yn dda o honoch bob amser, Griffith," meddai^ mewn llais isel. "Yr ydyeh yn wastad yr; ffeind wrthyf. Yr wyf yn ewyllyio-O: gymaint yr wyf yn ewyllysio i mi allu eich caiii fel y dymunwch. Myfi a dreiaf- yn wir mi a dreiaf." Efe a ymblygodd i lawr, ac a'i cusanodd eto yn dyneraidd, a'i wyneb cymylog yn meddalhau yn rliyfeddol. I "Y N efoedd a'ch bendithio, fy ngwraig meddai ef, yn garuaidd. 11 Ac yna. fel pe bai mewn haner cywilydd o ddangos y fath deimlad, efe a'i gollyngodd hi oddiwrtho ef, w, wedi myrted i mewn i'r cerbyd, dreifiwvd ef ymaith yn brysur tua Stesion Mael- dref. Pa.siodd y heb i Helen adglywed y tyrfan dirgelaidd a rhyfeddol yn ei "boudoir" a'i hys- tafell wcly, ac ychwaith ni ymddangosodd vsbrvd y Faenor iddi wed'yn. Yr oedd hi wedi meddwl ilawer am y digwyddi id anghyffredin, ond yr oedd wedi peidio a'i grybwyll wrth ei gwr, gan wybod y buaa^ii ef yn chwerthin am ei ben yn ddirmygus, ac efallai y buasai yn cythryblu wrth ei gweled yn rhoddi y grediniaetli Iciaf yn yr hen chwedl deulu- aidd. yr hon a watworai pan y digwyddid ei chry- hwvll wrtho. Yr oedd hi wedi meddwl c-rybwyll la'.ver gwaith wrth yr hen Mrs Hillier am y peth. Yr oedd y gweinidogion yn newydd oil, ac ni8 gwyddent ddim am hanes y lie, ac yr oedd Doctor Kraft, yr un modd yn newydd yn y Faenor, ac nid yn debyg o fod yn gydnabyddus a'r chwedbiu perthynol i'r He. Isi lu ychwaneg o gytliryblwch, ac yr oedd Helen bron wedi dyfod i berswadio ei hun nad oedd y cwbl ond breuddwyd, hunllef, neu dwyll, a. hi a ehi o gwmpas yr hen dy mor ddewr ac ymddiriedol a'r tro cyntaf erioed y sang- odd ei thraed ynddo. Un nos. yn ar&lluog i gysgu, hi a ddaliai i ei.s- tedd yn dra hwyr o flaen tan ei hystafell ymwisgo i ddrle, ac, yn canfod fod trydedd gyfrol y nofel a ddaliai yn ei llaw heb fod yn yr ystafell, hi a roddodd am dani ei "dressing-gown" tewaf, a chan gymeryd yn ei Haw lamp arian bychan hi a ddis- gyr'odd i lawr i'r llyfrgell (library) i edrych am y gyfrol. Nid oeddi yno, a chan gofio yn sydyn fod Doctor Kraft wedi bod yn ei ddarllen ychydig ddyddiau yn flaenorol, hi a basiodd yn ei blaen i'r ystafell ysmocio, gan feddwl y gallassi ddyfod o hyd i'r llyfr yno. Fel yr oedd hi yn croesi yr ystafell hi a sylwodd ar wrtkrych bychan gwyn ar y carped tywyll, a chan wyro i lawr, hi a bigodd i fyny, er ei syndod dirfawr, gulach llogell frodiedig fechan, wedi ei thrimio a "lace" gostus. "Cadach llogell i mi! Pa fodd y daeth yma ?" hi a fedd yliodd yi- syn, a chan roddi i lawr ei lamp, hi a edrychodd ar y cadach, yn fanylaidd, gan ei ddodi i lawr yn y man, gydag edrychiad hurt. "Nid y fi a'i pia," lii a furmurodd. "Per- thyn i bwy, tybed, y mae? Pa fodd y daeth sma?" Edrychodd o gwmpas yr ystafell fel pe y buasai yn disgwyl i feddLinj'dd y cadach wneud ei ym- ddangosiad, a chyfododd ei lamp yn uchel i fyny fel y byddai i'w llew^Tcliiadau oleuo yr ystrifeil dywell yn fwy clir. Nid oedd neb ond hi yn y lie. pa fodd bynag, ac yn ol pob ymddangosiad, rid oedd neb wedi eistedd ynddi y diwrnod hwnw. Yr oedd y cadeiriau yn eu lleoedd. v llyfrau a'r papyra.u heb gael eu haflonyddu ar y bwrdd, ac nid oedd y tan wedi ei oleuo. Gan grynu, oherwydd yr oedd yr ystafell vn oer, a rhyw egrwynt rbvnllyd yn rhedeg drrvyddi, daliodd Helen y cadach yn dyn yn ei llaw, ac a drodd i ymadael, a'r llyfr y daeth i'w geisio wedi ei anghoiio yn Ilwyr, pan y darfu i runl-drvvst pisyn o tapestry yn agos i'r lIe tar.' dynu ei sylw oodiyno y del!!i y gwynt oerllyd". Dynesodd 11 y Helen yno, a t.hynodd y gorchudd o'r naill du. Er ei syndod, tu ol iddo canfyddodd ddor nad oedd. ond wedi ei chau ond mewn rhan, a'r hon, wrth ei phwsio yn agored, a ddatguddiodd risif/j cul a syth. Heb un foment o betrasder. yn cael ei chymell gan deimlad nas gallai ei esbonio, dechreuodd Helen ddringo y grisiau. Beth oedd hi ar fin ■dyfod o hyd iddo ? 0 Pa ddinjplwch oedd ar ddyfod i'r goleu iddi? I ba, Ie yr oedd y passage dirgel- ooig yn arwai-.i, a pha fodd yr ydoedd, er ei bod wedi ymweled yn fvyeli a'r ystafell ysmocio o'r blaen, nad ydoedd hi erioed wedi darganfod y ddor guddieaig hon ? Fel yr oedd y cwestiynau hyn yn cael eu dwyn i'w meddwh hi a gyrhaeddodd dop y grisiau a charifyddoarx ei hun mewn passage cul a droai yn sydyn i'r dde, yn nghyfeiriad aden y ddyfrffos. Cerddodd yn biysur ar hyd-ddo, gan gysgodi ei lamp a'i dwylaw, a'i chamrau yn ei slippers felfed yn anghlywadwy, ac nid oedd ei gwisg yn «-wr: eud nemawr swn ar y llawr ceryg. I ba Te yr°oedd v passage am ei dwyn hi ? Rhaid ei bod yn p.asio o dan ei hystafelloedd ei hun, meddylfai. Rhaid fod y passage wedi cael ei lunio trwy muriau mawrion y Faenor. Yn union clywai, yn y pelider, yndifiad dyfroedd, a gwyddai ei bod hi yn ymyl aden y ddyfrffos. Yn awr cymerodd y p-sage droact arall, ac yn union o'i blaen gwelai ddor gul o dderw trwm. Yr oedd yn lied aorcd. Pwshiodd hi yn sraf. trildiodd i'r gwthia.d, ac wedi pasio trwodd, cafoJd ei hun mewn ystafell fawr, heb ond yehydig oieu ynddi, yn rghanol pa un y safai bwrdd wedi ei orchuddio a llyfrau, arfau. poteli, costrelau. ac wrth pa un, mewn cadair freichiau fawr, eisteddai -dyn. wrth pa un, mewn cadair freichiau fawr, eisteddai n. Codedd a phetrusodid Helen, yna rhoddodd ga.m yn mlaen so :1etll i mewn i'r ystafell. Y dyn oedd Doctor Kraft, ac fel yr oedd ei hnil drem. o yn cadamhau Helen, yr oedd efe yn rjnfaelion cwsg tyn. Yr oedd poteli a gwydnvi ar y bwrdd ger ei fron ef, ac yn ei ymyl cigar-case, a phibell o wneu- thurh^tramor. a llestr bychan o ffurfiad rhyfedd ei ddyben nis gwyddai Helen. Yr oedd y Doctor tto yn dal coes hir ei bibell yn ei law, ond yr -oedd ei ben wedi syrthio yn ol, ac er fod arogl trwm yn meddianu yr ystafell, hi a allai weled fod y bibell wecti darf.,d ei haberth llosg ers tro. Dychlaraixld calon Helen yn union. Clywndd Myirr, graddfanaidd, swn lleisiau yehydig ffordd oddiwrthi. Yn fiysiog a distaw croesodd lawr yr ystafell hyd at ddor, yr hon a a-gorodd, croesodd fynedfa (vestibule), a chyda calon. guredig aeth i mewn i ystafell tuhwnfc iddo. Ystafell eistedd ydoedd hon. wedi ei aodrefnu yn dda, ac hyd yn nod yn brydferth, a llosgai tan di^glaer ar yr aelwyd. Crogii darluniau ar ei holl barwydydd. gorweduai llyfrau ar y bwrdd, add- urnai blodau y "chimney-piece." Gorweddai bas- ged lawn o wniadwaith ar y soffa, ac yn ei hymyl wisg wen, hir. Dirgrynodd Helen. Adgofiodd iddi a,r unwairh y ffigiwr a welodd yn ei hystafell, a phl1 un, yn awr teimlai yn sicr, nad oedd yn ys- bryd, ond person yn meddu cnawd a gwaed fel y hi ei hunan. Ond pwy ydoedd hi, a phaham yr oedd yn preswyho y rhan bell a dirgel hon o'r Faenor, ag oedd yn anadnabyddus i bawb ? Darfu i ruddfajiiad isel ddisgyn ar glustiau Helen. Tudraw i'r ystafell yn yr hon y safai, yr oedd un niall, ac yr oedd mwy nag un person ynddi. "Anwyl Nina, a ydyeh chwi yn dioddef ilawer 1" meddai llais mwyn lodesaidd. "Ai ni allaf wneu- thur dim i chwi ?" "Dim, fy anwylyd," atebodd un arall, mewr, ten wag. "0: Lucille, fy anwyl feistres ifanc. Y Nefoedd a'i hamddifiyno—ac anfoned iddi ffrind pan y byddaf fi wedi myn'd.i "Myn'd, Nina! Beth ydveh yn ei feddwl?" meddai r llais cyntaf. "Nid ydycii yn myned i fy ngadael. Ah mi a ddymunwn gael myr,ed yn ol i'n gwlad ein hunain-a gadael y lie adfydus hwn bob un o honom ond rhaid i chwi beidio myned hebof fi, Nina. Xi fydd i chwi fy ngadael yma wrth,v-f fv hun, vn sl,-r?' "Blentyn druan, oerng druan," atebodd y Hall, mewn ton o ing. "Nid liyny ydwyf yn ei feddwl, Lucille. Yr wyf yn meddwl, anwylyd—treiweh dde-all. Yr wyf yn meddwl—yr wyf yn bur wael —ynmarw." ddeall. Yr wyf yn meddwl—yr wyf yn bur wael —ynmarw." "Yn marw—gwael, fel yr oedd mamma. Dy- wedasant ei bod wedi marw," atebodd y llais cyn- taf, mewn acenion o wae. "O! Nina, O! nurse, nid hyny 1" "Ond yr wyf yn ofni felly-yr ydwyf yn gwy bod mai felly y bydd. Y mae hyd yn nod y doctor yn dywedyd hyny." "Ond y mae y Doctor yn garedig—yn wastad yn garedig bydd iddo eich gwneud yn iach eto," ydoedd yr atebiad, mewr, llais dyrysedig. Y mae efe yn glyfer, ond y mae hyny tuhwnt i'w allu ac, ni fyddai iddo ef fy mendio pe y gaJlai. 0! Lucille, gochelwch Kraft-peidiwch ag ymddiried ynddo, peidiwch credu ei eiriau y mae efe yn ystrywgar a thwyllodrus-gwaeth na-- nar-- 11 "Na y Hall? O! yn sicr. nag ydyw-a ydyeh chwi yn meddwl hyny?" meddai Lucille, gan'ry- feddu. "0: Nina, rhaid i chwi beidio marw. Cofiwch. nid oes genyf yr un ffrird ond y chwi- yn awr." "O! na allwn ganfod rhywun a safai yn blaid i chwi, fy mhlentyn," atebai y ddynes glafl, gyda gruddfaniad. "Mor ychydig oeddwn yn ei wybod mor ychydig oeddwn yn ei ddeall pan y cymer- asant i J. ymaith o Sant Antonio. Yr ydym wedi bod yn garcharorion—gwaeth na chararorion bvth er hyny, a cieadyliais, y Nefoedd a'm helpo, fod ei arglwyddiaeth, eich ewythr Plioddodd ffit echrydus o besychu derfyn ar ei haraeth. Ni phetrusodd Helen ddim yn hwy ond gan groesi y "sitting-room," hi a ddaeth i'r drws ac a ediychodd i mewn i'r vstafeH. j Yr oedd yn ystafell wely fawr, wedi ei dodrefnu yn dda, ac ar soffa ger y tan eisteddai dynes dal a gwallt tywyll, teneu, a churedig, i bob ym- ddargosiad yn marw yn brysur o ryw glefyd blin. Yn ei hymyl, a'i chefn at y drws, y 11 safai lodes deg, addfain, gyda tno o wallt euraidd yn disgyn dros ei hysgrvyddau, a pha un adnabyddodd Helen IVT ar iinwaftii. "0; Lucille, na fuasai genych chwi ffrind- rhywun y gallech ei drystio-nid Herr Kraft; yr wyf yn gwybod ei chwareu-fe'ch priodai chwi, pe y medrai, heb yn wybod i'eh hewythr. Yr ydwyf yn gwybod ei resymau, blentyn, gar| gystled ag eiddo ei arglwyddiaeth dros eich cadw allan o olwg. Ie, yr ydwyf yn gwybod yr oil yn awr; ond wrth bwy y gallaf ddywedyd ? Nid oes genvm neb ïn helpu ni—dim un ffrind i edrych eich bod yn cael eich hawliau 11 "Oes, y mae genych fi," meddai Helen, yn ben- derfynol, gari fyned i mewn i'r ystafell. "Mi fyddaf fi yn ffrind i chwi—bydd i mi weled fod y plentyn yma a hi a ddododd ei Haw ar fraich Lucille synedig—"yn cael ei hawliau." Darfu i ymdda-ngosiad sydyn Helen effeithio yn neillduol ar y ddynes glaf. Hi a gyfododd i ryny yn syth, gan gelu dolef. Ymdorodd Lucille i chwerthin yn fwyn ac ariartaidd—chwerthiniad a adgofiodd Helen ar unwaith. I "Pwy ydych chwi ? O! a allaf fi eich trystio chwi yn wirioneddol ? Siaradwch Eich enw— beth ydyw ?" hi a ddyheuodd. "Myfi ydyw Arglwyddes Prysor," meddai Helen. "Arglwyddes Prysor—tei wraig! Y mae efe wedi priodi, feUy ? Ah! oddiwrth ei wraig, nid oes genyf ond gobaith gwan am help etc, yr yd- yeli yn edrych yn dirion a da." A hi a sefydlodd ei Uygaid tywyllion a-r wyneb Helen, mewr.' ing ymofynol. "Yr ydwyf yn wraig i Arglwydd Prysor, ond yr wyf yn tyngu wrthych chwi v byddaf yn ffrind i'r lodes yma. meddai Helen, yn ddifrifol. "Pwy ydyw hi ? Pwy ydych chwi 1" "Y mae hi yn nith i Arglwydd Prysor, Lady Lucille, unig blentyn ei frawd hynaf," George, a niyfi ydyw ei nurse, Nina. Peraz," atebodd y ddynes. tra Lucille, yr hon oedd yrt gwylio Helen, gyda llygaid llawn o edmygedd, a wenai yn dded- wydd, ac a safai yn vmyl ei chyfeiHes newydd. "A sefwch chwi yn blaid i fy moneddiges ifanc— i'r plentyn a ddygais i fyny, gan ei charu hi fel fy mhlentyn fy hun ? Tyngwch 0! tyngweh hyrv!" "fr ydwyf yn tyngu 1" meddai Helen, yn araf- aidd a difrifol. "Hyd yn Tiod pe byddai-w fe fydd—er niwed h gwr a chwithau ei gweled hi yn derbvn ei hawliau. Ah beth yr wyf yn ei ddywedyd ? Nid ydych yn gwybod yr oil—nid ydyeh yn gwybod mai ef sydd wedi gwneuthur cam, a'i robio hi, neu ynte paham y mae hi yma wedi cael ei chudd- Ít) oddiwrth y byd yn yr ystafell dywell hon?" Parhai y ddynes i siarad gydag argerddoldeb. "O! allaf fi eich trystio ch-xi-a allaf fi?" "Chwi a ellweh," atebodd Helen, yr hon oedd wedi troi yn dra gwelw, a'r hon yr oedd ei gwyneb yn mynegi difrifoldeb dwfn. "Sid ydyw o hwys pwya wnaeth. y cam, os ydyw yn fy ngallu, a-i a'i hunionaf ef." "Y mae. Yr ydwyf yn rhoddi i chwi y gallu -os y byddwch yn ffyddlon i'ch haddewid, bydd- wch yn alluog i'w wneuthur;" atebodd y nurse. 'Lucille, yn mha le mae'r Doctor?" A daeth trem o fraw i'w Uygaid. "Y mao efe yn huno—yn huno yn drwm," ateb- odd y lodes. "Yna yr ydym yn ddyogel am y presenol," neddai luthau. "Lucille, c^merwch yr agoriad iwn, a I A chan blygu dros y lodes ieuanc hi a sibrydodd rhywbeth yn ei chlust. Nodiodd y lodes a gadawodd hi, ac yn union dychwelodd yn ol gyda'i bocs byehail, o wneuthur- iad tra chywrain. Agorodd Nina Peraz ef. Bradychodd Helen, canys oddimewn iddo gorweddai gyda jewels eraill embin wddf saphir a diamwnd, oedd yn matsio yn hollol y gadwen a fu yn gymaint o achos trwbl i Llew druan. "Jewels ei mham-saphires y Prysoriaid," meddai ina;, gan edrych ar Lucille "ond y mae genyf bethau yn y bocs bychan o fwy o werth o lower i'r plentyn na'r gemau yna, er mor gostus ydynt." A chan gyffwrdd a spring, hi a dynodd o'r bocs becyn o ljrthyrau, a dododd hwynt yn nwylaw Helen. "Bydd i'r rhai hyn ddywedyd pobpeth wrthych chwi. cymerweh hwynt ymaith-cuddiwch hwynt peidiweh a gadael i Kraft na'ch gwr ddyfod o ayd lddyrlt, meddai hi. "Bydd iddvnt brofi r>wy ydyw Lucule." J (I'w barhau.)

Cynhadledd Esgobaeth Llanclwy.

I Priccas rdyddcrol yn Llanysttim^.wy-

Advertising

----_._---; 'GwrtbgiliK'T…

Advertising