Y Tyst Cymreig

ai;6 ^esrif^ti not yet used the Glenfield Starch Out the fl -y s°licited to give a trial, and carefully follow fciore diffiU12^ons Printed on every package. It is rather i,TercoiiipC?u to rnake than other Starches, but when this is the anpRt'arey,will say, like the Queen's Laundress, that it is (*WKTl they ever used- h,°^El'L'SIREl?HrFI:DD0L CBDWimi BESWOH DBWY QYMERYO 18^' Wick e't? AA ^^EBD. Netley" Llestr ei Maw pi! Anwvl & »"^dwyreimo1 Ysgotland, 7fed o Fedi, av^.ch, yr ifl Ga?,1 lai gael fy mlino yn dost gan y Oalvlau blin^?- osodd mi S°hi Uawer noson o gwsg a ail^tlessi i svl'i', fl ^an ei Arglwyddiaeth larll eich y ^.lc!l ^alsam 0 Aniseed gwerthfawr chwi, v" ^f^au fod y doga eyntaf wedi rhoddi i mi es- f.f^^lianoi drJvW yn nocl heb fy ngorfodi i roddi fy v>. iyraeryd pimi, 3-w^ dau heibio; cefais wellhad trwyadl ar yn >yder mw^flad y botel eyntaf, gan hyny y mae genyf Gsii-arclius Ft gymeradwyo i'r miloedd. Yr eiddoch cael Balsa^ ^A'"L' Ketley.' Mr Powell." lli!??1 ^°teli am i° ■^■?lsee(i Powell gan yr holl Uferyllwyr. ad> Loudon fi Se sC' a 2s 3o' Ystordy. 16, Blackfriara YEr Uo±i'nwch am Balsam o Aniseed Powell. I°.dy "°ZJMI3e:e 11TH.—"The inquest on the ,ailor, of 7 Edward Johns, the child of E. Johns, ^ath Plymouth, who was burnt to ^brj^o, ¥ evious day, was held yesterday at the ^as shewn f>n'<. i!/ore Edmunds, Esq., coroner. It iTiust v, !? deceased, in the absence of its +? :e> and iv,, V0 some matches which were on the < A°u'.f°i'eman M1?epfi1rc,to room- The Jury> by al ?Cldental 0 es^one>ln returning a verdict of fv' Stay's SriBoioio' jFecominendedthe use of Bryant fiction on Safety Matches, which light only by ,hu «» W «« coutaiced- A

I'R FONWENT. Tref fawr, torf o feirwon-a srweddant Mewn gorddu dai cullon Tw raonwent, i mewn i hon, Di-nod fan, a pawh dynion.

FY XYMUNIAD I'M XITI1. llhwydd hynt'—fe'n rliodd i hon-ar for arnscr I rwyfaw yn gyson; Noswylied croes awelon o siriol wydd, Sarah Ion. GWENLLYN.

MAE FY NGHARIAD YN Y BEDD. Y fonwent draw a ddwg i'm fraw, Rhag angau erch ei lun; Fy nghalon gura byth ni thaw, Am f'anwyl hawddgar fun: Mewn bedd mae hi am enyd fach, Oiid ewytl ryw ddydd yn gwbl iacli. I nodi'r fan mae ywen werdd, Man cysegredig rw Lie pyncia'r adar eu hoff gerd(l, Ond Gweno fwyn ni ehlyw Nid oes yn awr i mi 'run hedd, Am fod fy meinwen yn y bedd Wrth feddwl am yr hoa fa gynt, Daw archoll drom i'm bron Fy meddwl grwydra draw ar liynt, o herwydd marw hon Fel bratliiad cledd i'm bron y sydd, Am fod Ir ireiddwen hon yn nghndd. Cyn hir fe fydd y bedd i mi, i'li dawel orphwys fan; Lie caf ii huno gyda hi, Hyd nes y down i'r Ian: A fry yn ngorswld wen y nef, Y boed ni'u canu Iddo Ef.' Llwynbrwydrau. A. HIEOAM THOMAS.

BU FARW FY MRAWD. Fy mrawd, 0 fy mrawd a fu farw, Yn sydyn diangodd o'r byd, Pan nid oedd ond lleneyn gwrhydrus Yn ysgafn a llawen ei fryd; Rhyw archoll nas gallodd ei orfyw A gafodd gan angeu a'i gledd, Daeth heibio heb ofyn ei genad Diflanodd, newidiodd ei wedd. Fy mrawd, 0 fy mrawd a fu farw, Ai tybed nad breuddwyd yw liyn ? 0'1' braidd 'rwyf yn gallu ei gredu Mae'r hanesi ni yn dra syn Na. na, nid rhyw ofer ddychymyg Ywlr newydd a dreiddiodd i'm clyw, Oadawodd yr enaid ei drigfa Fy mrawd nid yw heddyw yn fyw. Fy mrawd, 0 fy mrawd a fu farw, Mae'r newydd yn rhwygo fy mron, Wrth feddwl na welaf ef eto Tra'n teithio drwy'r fer fuchedd lion Mae'r adgof o'i wyneb hawddgaraf A'i lygaid byw siriol i mi, Fel saeth o dan wraidd fy nheimladau A rhedeg wna'rn dagrau yn lli, Fy mrawd, 0 fy mrawd a fu farw, Mae'r geiriau yn peri i'm fraw, With weled fod angeu'n ddiarbed Yn tori i lawr ar bob llaw; Yr henwr a'r ieuanc 'run ffunud Heb wrando ochenaid na chri, Ni thoddir ei galon gan ddagrau Pe llanwent afonydd diri. Fy mrawd, 0 fy mrawd a fu farw, Ei ddarlun a gadwaf o hyd, Er cof cysegredig am dano Yn ddelw o'i hardd wyneb pryd; Pe'r cread a'i pherlau diygleiriaf Gynygid i mi am ei lun, Mewn dirmyg y trown hwynt o'r neilldu Fe'i taflwn hwynt ymaith bob un. Fy mrawd, 0 fy mrawd a fu farw, Tra byddwyf mi gofiaf y fan, Lie gorwedd mewn perlfaith dawelweh Mewn llanerch yn mynwent y Llan; Wrth feddwl am wacledd ei breswyl Dan orchudd o dyweirch a gro, Nis gallaf ddirn peidio cysegru A'm dagrau ei fedd ami dro. Fy anwyl rieni na wylwch Mae William eich mab eto'n fyw, Os ydyw ei gorph yn y gweryd; Mae'i enaid mewn hecldgyda Duw; U, weh ofnau a loesion marwolaeth Mewn ardal sy'n wag o bob clwy', A'i hinsawdd nis difa'r trigolion Na, byw yn dragwyddol wnant hwy. A chwitliau fy hoffus chwiorydd A'm brodyr carnaidd 'run wedd, Na wylwn fel pe baem heb obaith Am d'disgyn o'n brawd i'w oer f edd; Ni ddarfa yn unig ond blaenu I Ir hyfryd ddymunol lan draw, 'Rym ninau bob awr yn ei ddilyn G-ollyngdod yn fnan a ddaw. 0 Arglwydd dy nerth i ni dyro I wneuthur dy ddeddfau glan cli, Fel gallom a'r ddaear ffarwelio lIeb ofni yr afon a'i lli; A phwysau ein hen aid ar lesu Doed angeu i'n nol pan y myn, Cawn eilwaith gyfarfoc1 a William Yn ddedwydd ar iaeh Sion fryn. Ffestiniog. CADVAB.

LLOFFION. PWYSIG; !-Gofyna hen lane sydd "mewn awydd i briodi os byddai o ryw ddyben cyuyg caru merch ieuanc ar ol sathru ar oi gwisg nes yr oedd yn rhwygo oddiamgylch ei gwasg. DJSFNY.DDIOL.—Y un beirniad yn crybwyll am ddosi),,trth o Americaiii--id f,l Y iiiaeiit yn per- thyn i'r rhywogaeth craff, gewynog, gwyneb-felyn hyny o ddynolryw ag sydd yn barod ar funud o rybudd i gadw ysgol, neu i olygu newyddiadur. SALMAU ac nid HIMAU.—Yr oedd hen ferch yn drwg- dybio ei morwyn o fod yn croesawu ei chariad gyda ei chig oer hi, a galwodd ami, gan ofyn a oedd hi ddim yn clywed rhywun yn siarad a hi i lawr y grisiau P 1 0 na, ma'am,' atebai yr eneth, nid oedd yna ddim ond y fi yn canu Salmau.' Galhvch ddifyru eich hun, Betty, gyda Salmau,' meddai yr hen ferch, ond peidiweh a gadael i ni gael dim himau (Ztims) Betty, y mae genyf wrthwynebiad mawr i himau.' Gostyngodd Betty i'w meistres, ac aeth ymaith, a chymerodd yr awgrym. UN YN DDIGON.—Fel yr oedd morwr Gwyddelig yn marcliogaeth, safodd y ceffyl am ei fod wrth guW y gwybed wedi rhoi ei droed yn y warthafl, a gwaeddai yntau—' Aros di yr hen Dobbin, os wyt ti yn dyfod i fyny, rhaid i mi ddyfod i litwr.' Y GELFYDDYD DEINAr,Dywed,-ti athraw cerddorol fod y gelfyddyd o chwareu ffidl yn gofyn y teiinlad niwyaf tyner a'r cratfder mwyaf manol o'r uii gelfydd yn y byd adnabyddus.' A sylwai golygyddAmerican- aidd ar hyn fel y cmdyn :—' Y mae y gelfyddyd o gy- hoeddi newyddiadur, a gwneud iddo dalu, ac ar yr un pryd foddhau pawb, yn curo iiidlo o ddigon.' GWYDDELIG.—Wrth siarad ar achos Schleswig-Hol- stein, dywedai larll Russell,—< Ni ddeallwyd yr aclios hwn erioed gan ddim end dau ddyn—boneddwr aralln. minau—y mae y boneddwr arall wedi marw. Efo a'i hegluroddi mi, ond yr ydwyf fi wedi augiiofio y cwbl yn ei gylch.' DISRAELI. -Dywedir ei fod yn arfer avwyddo ei holl lythyrau a D yn unig, a thybir ei fod drwy hyny am roi ar ddeall oi fod wedi tori pob perthynas ag Israel. Di Israel yw ei en w. Ynddo of y cyilawnir yr ymadr- odd—' Nid Israel yw pawb ac sydd o Israel.' ATEB OEB.—' Yr wyf yn clywed eich bod yn irynecl al i'ch priodi Eliza,' meddai gwraig wrth ei morwyn. I Ydwyf, m,-t'ain,' meddai hithau. 'Beth ydyw d P' I Wel, nid yw yn ddim ond stter, nis galiwii ni i gyd gael boneddigion,' ebe Eliza. DULL NEWYDD 0 GAEU.—Y mae y Revolution, new- yddiadur a gyhoeddir yn yr Unol Dalaethau i bleidio hawliau merclied, yn cynyg trefn newydd o garu fel moddion i osod merched a dynion ar dir cydraddoldeb. Yn ol y drefn hon, byddai i'r bobl ieuanc o'r.ddau ryw a fyddent mewn oedran i briodi gyfarfod a'u gilydd ar adegau ponoclol. Bydda.i i bob un ysgrifenu ar docyn o bapur enw y person yr hoffai of neu hi briodi, a byddai i'r papurau hyn gael eu harchwilio gan ddau berson doeth a phrofiadol, ac os ceid fed unrhyw ddau wedi amlygu dewisiad o'u gilydd, byddai i hyny fgael ei liysbysu, a'r briodas i gymeryd lie. Byddai y gweddill o'r papurau i gael eu difetha yn ddioed. PWY OEDD YN IAWN ?—Dygwyd darlithiwr parchedig o swydd Lancaster i ddyryswch yn ddiweddar gan un o'r lleisiau aflafar hyny ag sydd weithiau yn gofyn gofyniadau aughyfleus ar adeg annisgwyliarlwy. Yr oedd y darlithydd yn profi fod y rhai sydd yn gwneu- thur daioni yn wastad yn y lleiafrif, ac yn ol yr un rheswm fod y Toris, y rhai oeddynt ynllai o nifer na'u gwrthwynebwyr, yn deilwng o .barch a chefnogaeth. Wrth fyned yn mlaen i egluro ei osodiad, efe a ddy- wedai, Yr oedd Paul yn y lleiafrif, ond pwy oedd yn iawn F Yr oedd Pedr yn y lloiafrif, ond pwy oedd yn iawii Yr oedd Crist yn y lleiafrif, ond pwy oedd yn iawn Ond rhoddwyd cauad ar ei grochan' ef yn llythyrenol pan y gwaeddwyd allan gan lais o'r oriel. Yr oedd Judas Iscariot yn y lleiafrif, ond pwy oedd yn iawn F' Yr oedd yr effaith yn annisgwyliadwy. Cafodd y darlithydd ei daro a mudandod, ac am rai mynudan nis gallai ddyweyd gair; tra yr oedd y gwrandawyr yn crochlefain, ac ar ymdori gan chwer- thin. GOLYGPA MEWN LIYS GWLADOL.—Ychydig ddyddiau yn ol, medd y Keio Orleans Pietnjunc, dygwyd hen wraig a geneth ieuangc ger bron y liys, ar y cyhuddiad 0 dori yr heddweh- Rhoddes y swyddog ei dystiolaeth yn hyf ac eglur, gan ddangos euogrwyddcyfartal yny ddwy. Yr oedd yn amlwg, pa fodd bynag, fod y llys yn tueddu at roi dedfryd fwy ffafriol i'r ieuengaf. Pa ham y darfu i chwi sarhau y foneddiges ienangc hon gofynai yr ustus i'r hen wraig. Yr oedd genyf hawl i wneud,' oedd yr atebiad tawel. Beth oedd hi yn ei wneudf I Ctdw ewii-il,)eiiii i gymeriad aiimlicus., 'A pha hiJth yw hyiiy i chwi F' Fy merch i ydyw.' O, yn wir 1 ac yr yclych yn tybied fod y dyn o gymeriad us Ydwyf, syr,' A wyddoch chwi pwy oedd efe F' Nid wyf yn gwybod ei enw. Gvvelais ef lawer gwaith yn cyniwair o gwmpas yn y nos.' Ac yna, fel po dan ddylanwad cynhyriiad disymwtli, rhoes yr hen wraig ei gwydrddrychau ar ei llygard, gan ysbio yn ochelgar o gwm|ias y llys, ac yna mewn cyffro gwa-eddoud—Bobl anwyl! ond chwi yw efe Y fi! y fi' ebai yr ustus dychrynedig; y n wraig welsoch ehwifiF' Gosododd hithau y drychau ar ei llygaid drachefn, gan edrych arno gyda mwy o graffder nag o'r blaen, a dywedodd yn gadarn, Ie, dyma fe, yr UIl hen wyneb hyll. Yr ydwyf yn siwr o hono; ond maddeuaf i chwi y tro Yinal anghofiaf y tro,ond i chwi beidio byth a gwneud eto.' Ac allan o'r llys a'r hen foneddiges, gan adael y gwyddfodolion i fwynhau y wledd doreithiog o ddifyrwch a digrifwch a gawsant.