Welsh Newspapers
Search 15 million Welsh newspaper articles
9 articles on this Page
Hide Articles List
9 articles on this Page
COAST SENIOR LEAGUE.
News
Cite
Share
(Continued from page 4). COAST SENIOR LEAGUE. CARNARVON v. VARSITY. A KEEN GAME. THE VICAR INTERVENES. (BY OVALITE.") The above match took place at the Oval, Car- narvon, cm Saturday last, in a downpour of rain. The following were the teams:- Carnarvon United G. H. Jones, goal; Evan Hughes and Albert Griffiths, backs; Johnny Griffith, Mick Herbert, and Jack Williams, halves; R. H. Roberts, R. T. Roberts, Hugh Jones, H'ughie Roberts, and Johnny Jones, for- wards. N. W. 'Varsity College: John Daniels, goal; A. N. Owen and Brock, backs; W. J. Jones, Don Rowlands, and Frank Wright, halves; Arthur Williams, J. E. Matthews, C. E. Thomas, Smedley, and Claude Davies, forwards. It will be seen that Carnarvon were minus two of their best payers, Walter Jones and Tom Roberts. Walter had a damaged knee. Bangor, who won, the toss, and decided to play with the wind towards the town goal, were the first tio move but they sent the ball behind'. Give and take play followed, Carnarvon, if any. thing, having the best of matters. As a matter of fact, the local forwards played better against the wind than they did with the wind in their favour. Owing to the continuous rain, it was almost impossible to report the match. Only one goal was scored during the first half, and ,it was the result of a combined movement by the home forwards, Hugh Jones beating the visiting custodian with a good shot at close quarters. This reverse aroused the visitors, and they engaged in a concerted movement on the home goal. Matthews te.ste.di Jones with a good shot. Jones fisted out. The ball came to Claude Davies, who essayed a shot at goal. Jones came out with the intention of clearing, but missed the ball. The ball was apparently going into the net, when Albert Griffiths rushed goalwards and cleared all danger. The referee, however, pointed to the centre. The players warmly pro- tested against the referee's ruling, and the Vicar of Carnarvon. (Rev. J. W. Wynne Jones, M.A.) entered the arena, and took a vigorous part in the discussion. Eventually, the referee altered his decision, and took the ball near the goal- line, and there -he threw it up. All danger was cleared. Half-time arrived with Carnarvon lead- ing by one goal to nil. It was thought that during the second moiety the homesters would pile on goals. But it proved otherwise. The home defence was all right, but the forwards lacked dash and' co- hesion..Matthews, initiated a run, and passed to Claude Davies, who scored with a lovely shot. 'Play ruled ver yevem now. Matthews and Johnny Griffiths came into collision, Matthews having the worse of the impact. Hugh Roberts misised a good chance when he had only the 'goalkeeper to beat. The referee blew his whistle for the cessation of hostilities, but the next moment he ordered the players to renew the game, as six minutes more time had to be played. Carnarvon made strenuous efforts to score, but were unsuccess- ful. During (this short space the 'Varsity backs iirsted the ball inside the penalty area, but the referee did ,not notice the fhfringement. The game soon terminated with the score reading: Carnarvon, i Varsity, i.
----.--Colwyn Bay United Football…
News
Cite
Share
Colwyn Bay United Football Club. PRESENTATION OF CAPS. Through the kindness of Mr. Purdy and Mr. Bithell. the playing members of the above club were entertained to tea and social evening at Cartmell's Restaurant, on Saturday. There were over forty members present. The President of the club, Mr. Walter White- head, J.P., wrote expressing his regret at not being present, and a hope that he would meet the bovs in the near future, and wished success to the club. Mr. Purdy occupied the chair, and he was sup- ported by Mr. Bithel, Mr. M. W. Lloyd, and Mr. J. O. Davies. After partaking of a sumptuous tea the members settled themselves down to enjoy a social evening. The toast of His Majesty the King was proposed by the chairman, and the boys joined lustily in wishing long life to the First Gentleman of Europe." Mr. J. O. Davies gave a recitation, the evergreen Modern Logic," which was well received. Mr. Keeling favoured the company with a song, which was rapturously cheered. Mr. J. O. Davies proposed The success of the Colwyn Bay United Football Club." He dwelt upon the past ten years history of the club, its drawbacks, misfortunes, and successes, the efforts of the committee members to raise it from the sloughs it had fallen into, and the success that had followed. He emphasised the point that the men as a rule were well able to curb their temper, and that in the face of great provocation on many occasions. He was glad to find that all the players in the team were temperance men, men who put manhood first and football second. He did not speak as a bigotted teetotaller but he asked them not to let drink and bad language appear in their football dictionary. Play the man, and they would succeed, not mainly to win matches-that was important, but to win the esteem of their fellow men. He paid a tribute to their spectators, who as a rule were a most enthusiastic and well-behaved lot. He received a paper the other day, which contained a grave accusation against spectators of a town not 100 miles from Colwyn Bay. He felt very proud that epithets could not be hurled at the heads of Colwyn Bay spectators. The good-humoured banter was always indulged in, but that was all. He wished success to the Colwyn Bay United Football Club. (Applause). Mr. M. W. Lloyd, in an appropriate speech, supported the toast. Mr. Chaplin kindly gave a few selections on the on the gramaphone, which were much appreciated. After another enjoyable song by Mr. Keeling, The Chairman presented the East v. West caps to Messrs Tommy McCann and Stanley Hughes, with a happy speech, and highly complimented Tommy and Stanley upon being chosen, which spoke well of their all-round qualities as footballers. As the players received their caps the company stood up, and sang For they are jolly good fellows." The Chai rman proposed the toast of the President but before doing so, Mr. Kay ordered Temperance Champagne for each member. The Chairman referred to the kindness, enthusi- asm, and generosity of the President to help a cause that was in need. Mr Whitehead was as enthusiastic a member of the club as the most ardent footballer, and he (the chairman) wished long life to him. The toast was drunk with enthusiasm. Mr. Keeling was again in demand, and he more than fulfilled the expectation of the company. The toast of the Press was proposed by the Vice- Chairman, and responded to by Mr. Howells Jones. Mr. T. Wellings proposed a hearty vote of thanks to Messrs. Purdy and Bithel for their kindness in organising the gathering that evening. He had heard that the committee was united and deter- mined to do what was in its power to place the club upon a good footing, and with such men at the head there was no fear as to the result. He pleaded for more unity among the players, more combination. The individual player's day was over. It was now all combination, and combin- ation meant goals, and goals meant points, and a majority of points meant a League Championship. (Applause.) Mr. Waterhouse seconded, and it was carried with acclamation. The proceedings terminated with the singing of the National Anthem.
IFootball Chips.r
News
Cite
Share
I Football Chips. r (BY VIGILANT. That Colwyn Bay are doing well. That they have won two put of their three [ matches in the League tourney. I That Hallwood, in goal, was as good as ever. That Waterhouse and David Roberts are a pair of sterling backs That they saved Collwyn Bay from many a danger on Saturday. That the defence of the Bay is a sound one. That Ned Griffiths played a vigorous game. p When does he not? That the ever-lively Tommy Wellings was spruiceness itself. He was a great worker. That it is always pleasant to watch Tommy's work, he is so clean in his, methods. That Rowlands is a very sound half, and is always a quiet worker. That he has a very effective kick, and makes up a very strong half-backs line. That W. E. Roberts, as outside right, put in some good work now and again, and is a good size for his position. That Southern has plenty of work in him, and he and Roberts made a good right wing. That C. Adamson is also a player of promise, and has. speed. Experience will bring out his other qualities. That Stanley Hughes has become quite a tough player, with plenty of dash about him, and always tries for goial. That hie is a dangerous player in front of the sticks, as many a custodian knows. That Howell Pritchard made up a very fair front line, and scored the second goal in nice fashion. That they are bound to do well in, this sea- son's engagements. That Staillard is quite worthy of his place in the ranks of thef Amateurs. That his saves on Saturday were quite up-to- date, and smart. That John Henry Jones is a powerful back, and did excellent service. That Johnnie Williams, as back, was also a treat, for the manner in which he; manipulated the ball. That Willie Edwards is a fine inighlt half, and worked splendidly, but he should emulate Jacob Williams, his predecessor, in the manner he fed his forwards. Willie will do. this in time, possibly. That Tommy Johnson, as centre-half, is a sterling pilayer; plenty of stamina and judg. ment in the way of disposing of the ball. That Harold Pearson was in good form, and very near got sandwiched on. one occasion be. tween two players That J. Morris Davies, on the outside right position, vice W. A. Williams, who was unwell, buit a spectator, did not seemv quite at home in that position,. Nevertheless he has some nice movements, and will make an useful man. in one of the inside positions. That Brookes-Evans erred1 on one or two occasions with gallery work, to the disadvantage of his side. That the forwards of Llandudno should have appropriated themselves more to, the peculiarity of the ground, and not igo in for the too close passim ggame. That Jack Brown worked hard, but was er- ratic when shooting. That he has any amount of dash in, him. That R. Davies is a neat forward, and it is to his credit rtihat the only goal for his side was made That Jimmy Williams, his colleague, did not get the chances he oftens gets, being -well watched. Still, Jimmy, when he got the chance, put in some good 'work. That iLlanrwst obtained another League vic- tory on Saturday, when Llanberis went down to the tune of 4-0 at Gwydyr Park. That the Roosters have only been once away yet. That they are undoubtedly doing well, not- with-standi,nig the losing of two points to Llan- dudno on the previous .Saturday. That Chisholm appeared for the first time in the Roosters' ranks, as did also Bertie Griffiths, who scored the first point. That J. P. Williams was in' his proper place, and did yeoman service, with Will Trevor at his side. That Wiillie Williams, an ex-Festiniog player, was the Perisian.9 pivoit, and much will be ex- pected from' Willie before the season closes. That Ellis Hughes, an erstwhile goalkeeper of the Flamingos, had charge of the whistle, and is becoming a sound referee. That Barnett, the Llanrwst back, has signed on for Festiniog. That several Llanrwst players were with Pen- rhiwardWr at the quarry town on Saturday en- gaged in a friendly, and were defeated. That the Colwyn Bay club and members had an enjoyable social on; Saturday at Cartmell's Restaurant. That the East v. West caps were presented to Tommy McCann and' Stanley Hughes. That there were felicitous speeches made by several friends of the club. That Tommy Wellings made a speech. That the Carnarvon Canaries were engaged with the Bangor University club, in their first League meeting on Saturday, at the Oval, and a draw of one goal each was the result. That; I expected the 'Varsity men would give any League team a rough time of it when they met them. That the Owls' style of play is well known over the North Wales Coast. That R. Lloyd Hughes played a very fine de- fensive game for the Llanberis team at Llan- rwst. That he always takes the fancy of the spec- tators. That,the three brothers appeared in the Llan- beris ranks. That there will be a great battle at Bangor on Saturday, when the University meet tiheir rivals in the first League encounter. That Claude Davies, late of Llandudno Ama- teurs, plays with the 'Varsity. 'That he is a fine forward. That in fact the Scholars have a good front rank. That there is sure-to be a good gate. That Carnarvon also visit Llandudno, and the battle is sure to be a stern one. That 'Llandudno hope to turn the tables on this occasion. That Carnarvon hope to repeat their victory of last season. That with such determination on both sidem spectators ought to get good value for their money if the weather proves fine. That Conway, after la practice match on. Satur- day, will be entertaining Holyhead. That the Jackdaws will endeavour to turn the tables on the Scallarks. That the Sealarks will be sure. to give the black 'uns agood game. Thait there will be much interest centred in the match. That Llanrwst journey to Pwllheli with a good jrepresenitartion for victories. That the. Penguins are also doing well so far. That it was rumoured that J. H. Jones, of Llandudno, was likely to sign on for Colwyn Bay. That it is understood that he will not be go- ing to the Bay. That the Second Division, of the Coast League has been started, and there is much interest manifested in it. That Menai Bridge have an excellent team, and meet Carnarvon, Reserves on. Saturday at ,the Oval, Carnarvon. That Mr. A. C. Slater will be the referee at Pwllheli-he having been staying with some re- latives in Darlington. That Rhyl entertain Crewe Alexandra on Sat- urday in a Combination match. That they are a good drawing team, are the Crewes," and top the table, not having lost a match up to date. Thait Bangor will try conclusions with Txan- mere Rovers at Prenton.
Nodion Llywarch Hen
News
Cite
Share
Nodion Llywarch Hen Yn Nhy'r Arglwyddi'r dydd o'r blaen cilwgai y Due o. 'Northumberland ar y syniad o well-a slums cYiffideithas-yn neilltuol y slums ar sitat- iau'r mawrion. Nidi yw hawliau'r imiloed-d tru- einiaid i dai Sach .ond ail beth i hawliau'r mawr- ion i'w irihenti a'u llogau. Nid oes dim, hynod yn y gredb hon fel credo uchelwr—yn neb uchelwr ond Northumberland ei hun. Un o gredwyr yr "Ailddyfodiad yw ef. Disgwyliai-'n ddyfal am ail ddyfodiad1 Iesu Grist. Maint ei sita-t yw 190,000 o erwau'n ildio rhenti da. Y mae iddo o leiaf bedwar o. balasau mawrion, heirdd. Ar ei stat wych ceir rhan ehelaeth o'r slums isaf a'r anedd-dai salaf yn y wlad. Pe delai'r Iesu, beth ddeilai o'i foethau bras a'i grefydd gul ef? Nid yw yr "Ailddyfodiaid yiT, sylweddoli eu cred ddim mwy na'r gweddill 10 honom. A dichon mai eraill sy barotaf i'r briodas. Cosbwyd y Llywydd Colt gan y Llys Milwrol am redeg ei ddiod yn ormod ar bwrs1 y wlad. Ei dogn yn ol y rheolau oedld pedwar glasiad o win neu wirod a thri pheint o gwrw'r dydd. A metihodd yntau, fel llawer eraill yng nglyn a'r ddiod' hon, ac aros yn y mareiau. Yr ydym yn nodi hyn yn unig i ddangos yr ymyfed sy'n y fyddin ar bwrs y wlad. Pa synwyr sy mewn rhoddi gwerth haner cant o bumoedd o. ddiod feddwol i iswyddog milwrol bob blwygdyn ar bwrs y wlad? Y swyddogion yn yfed gwerth mwy o arian o win: nac a ga'r milwr cyteredin o gyflog. Y fath wario diangenrhaid. Oni ddy- wedwyd ganwaith mai'r milivyr salaf yw'r meddwlon a'r llymeitwyr chwantlyd hyn? Ni ddaliant na phwys .na gwres. Eto rhaid! gof.alu am chwantau'r milwyr, onid e fe leiha'r fyddin. Yn Nihrefaldwyn a'r faner Ryddfrydol i lawr, a'r faner Doriaidd i fyny. Cerdded camrau'r Tori yn ei 'ffordd ei hun wna Rees yr A.S. Ca'r Col. Pryce-Jones achos gorfoledd yn anfoddog. rwydd y bobl anfoddlonodd axno yntau amser yn ol. (Cred y ca cyn hir gyfle teg i lapio'r A.,S. presenol mewn darn 10 wlanen Dre Newydd, a'i anifon i rhyw wlad arall. A diau mai felly y bydd. Mi wyr Mr. Rees sut i gadw ei sedd. Pe rihodd'ai'in dda; at amcanion da o fewn ei ethol- aeth, anghofid ei holl bechodau. Oni wyr efe y üaria arian ef brion i bob .man? Ar wahan i bob peth, gwr deheuig yw'r Colonel Pryce-Jones. Prin y mae ei blaid yn foddlon arno yntau, oherwydd cmeddyliai ambell dro. drosto ei hun, a llefara ei .feddwl hefyd!. Ni thai i Aelod Senedd. ol, boed Ryddfrydwr neu Geidwadwr, fod yn ddim amgen ma swllt—arian traul ei blaid, a delw ei blaid yn, hollOl arno. Cweinir opiniyn- au politiicaidd fel ceiniogau ym mathdai'r pleid- iau, a rhaidd diefmyddio'r rheini. Pe meddyliai dyn drosto ei hun, yn ol uniondeb ei galon ei hum, fe gweiniai arian drwg, a does dim ond carchar Dinodedd yn, ei aros. Pwy yw eim, gwyr goreu? Deil yi Brython," y Gloriam," a Thafolwr o'r De sy'n bwrw ein gwyr fr pwysau. Cant o wyr goreu'r genedl geisid—pentwr o hoelion wyth. Gorchwyl an. hawdd. Haws chwythu'r us na chasglu'r gwenith. Yn yr olwg arnynt cefais allan a gwelais Gymry enwog na wyddwn ddim am danynt—Gymry na wyddwn eu bod mor" enwog, a imethaisi weled rhai Cymry enwog yng nghylah y glorian o gwbl. Y mae pob esgob yng Nghymru'n enwog ond Esgob Bangor. Entwir Dr. Gwynne, Esgob Khartoum; ond ni sonir gair am Dr. Gwenogrfryn Evans, un o'r gwyr mwyaif diwid fagodd Cymiu. Pwysodd: Dyfed Elfed, Job, a'r Parch. T. J. Williams y safon tarddonol i'r llawr-yr oil o'r De. Beth am Gwynn Jones, Alafon., 'lolo, ac Eifion Wyn? Gwawdiad y neb a wawdio am i mi enwi'r olaf Gwell gam fy nghalon i ei Delynegion na'r Awdl- au hir a'r Pryddestau cymylog. Dyma'r Athro Dr. Witton Davies ym mhlith v canwyr da'u. gair. Un Uwyddiamus mewn arddangosfeydd ydyw ef. Anghofiwyd yr Athro. J. Morris Jones. Gweithio'n ddistaw ar ei ramadeg y mae ef, a'T gwir weithwyr distaw sy mewn perygl o fynd yn angtho. Amlwg enwau'r Parchn. J. M. Gibbon a Rhondda Williams yn y rhestr, ond esgeulus- wyd Dr. Campbell Morgan, yr Athro O. P,rys, a'r Dr. IHugh Williams. Ni waeth gadael iddi'.n awr nac eto; buasai haner ein rhestr ni yn wahanol. Bellach y mae Cynhadiledd Eglwysig Abertawe ym mhliith saint-gynihadleddau'r amser fu., yr arddangosiadau difudd fel rheol a wneir ynglyn a chrefydd. Tramgwyddais ihyw galon ychyd'ig amser yn ol wrth son am yr Eglwys fel wed'i I d ymroi i wleidydda. Omid gwleidyddiaeth oedd swim a sylwedd y Gynhadledd hon? Nid wyf yn gwarafun hyn yn hollol, er yn ei angihymer- adwyo ar raddfa mor eang. Ond rhaid i bawb wisgo .cyimeriad ei weithredoedd ei hun. Siarad- ent yn fedrus a theg, gan addef y gwirioneddau cyferbyniol. Oddi gerth yr Esgob Owen. Nid oes wir na gwedd ar Ddadgysylltiad ond ei bethau pendant ef. Ni wn ym inha le y mae gwraidd yr afreswm hwn yn, ei natuir, ai yn ei natur offeiriadaidi, Eg- lwysig, ynteu yn rhywle yn ei ddull o ymresymu. Beth bynag, dylai gofio bellach y medr bobl hig-a. ffeithiau fel ynteu, a'u hesbonio i'w pwrpas eu hunain fel ynteu. Cred ef fod helynt y Dadgysylltiad yn groes i egwyddor onest. Cred eraill fod Esgob goludog ei fyd, da ei fwrddi, a gwych ei weision yn ymwroli i ym- ladd dros olud bydol Eglwys yn groes i holl ysbryd yr Effengyl. Darllenais y drafodaeth ar Sosi,alaeth gyda bias. Ca'r elfen ddiwygiadol rwysgfawr hon yng nghymdteithas ein gwlad sylw difrifol a gonest llawer o'r esgobiom a'r offeiriaid blaenaf. Bwgan gwleidyddol ydyw yn nwylaw'r blaid Geidwadol, a cheisiant ddychryn y wlad a hi, heb ei hofni eu hunain. Sylwedd- ola'r esgobion, yn neilltuol Esgob Llundain, ei bod yn lefeinio holl galon y werin. Eddyf ei yr achosion a gwel y canlyniadau, ac yn ei bryd lleifara'r gwir wrth "1 ddwy blaid. Cwyn Deon Manceinifon yn erbyn y Sosialaid ydoedd na feddant gynllun i wella'r afiwydd. Os felly, welef gyfle'r eglwys i reoleiddio'r genlli Camp y dyfodol agos fydd trefnu ffordd o waredigaeth o. afaelioni y drwg y cododd Sosialaet:h o'i achos. Nid yw difenwi digwyddiadau bach cymdeithas- 01 a'u galwn'n Sosialaeth yn ddim ond cellwair a phethau difrifol—pethau anorfod y dyioaoi agos. Pwy yw arglwydd yr Arglwyddi—^rglwydd y gwleidyddwyr bycham uchelwaed sy'n llechu yng nghysgod 'Ty'r Bobl i bigo blagur a blodau y Mesurau Rhyddfrydol? Meddylid gynt mai Mr. Balfour lefarai drwy'r doliau cwyr, ac mai ei gysgod ef ioedd yn peri iddynt symud. Ym- ddengys hteddyw mai gwr -all a lywodraethai Mr. Balfour, a'r holl Geidwadwyr cyffredin ac anghyffredin eraill. Set yw hwnw, Golygydd bach un, o bapurau brysiog Hamsworth-y "SuTi- day Observer." Yr Observer yw'r oracl ben- derfyna dynged amgylchiadau gwleidyddol ein teyrnas fach ni, a thyny fel rheol i'w amcanion a'i iglodi ei hun. Yng ngheseii-iau ei gwysi ef y lleaha'r ysgyfarnogod gwleidyddol, oddi yno'r ant allan ar fore Sul, ac a'r holl helgwn ar eu hoi i berfedid y ffrithoedd. Ym ol yr hwyl ddi- weddaf, mid aroglus un pry i'r helfa hon ond y Diwaith." Rhaid .cadw'n, fyw y Diwaith trwy dolli eu bara beunyddiol yn 01 bendith cwmwl gwynt y "TariffRclorm." Ni cha'r cwn redeg cam ar ol yr un pedwar troediog arall. Caiff holl geirw parciau'r Duciaid lonydd, a chaiff llwynogod cyfranau ugain y cauit heddwch i gysgu rihwng y barilau cwrw. Ni freuddwydia neb ddal y pry.' Ni ddelir ef o fwriad, ac anffiaiwd ofnadwy "fydd ei ddal ar ddamwain. Ei hela yw'r hwyl, a llusgo'r mil- oedd i'r helfa. Ond gwared ni rha<? ei ddal. Oherwydd gorchwyl ofnadwy fydd coginio un ciniaw ohono. i'r canlynwyr. Gorchest yr helfa fydd neidio'r gWlrychoedd a gododd cyfiawnder, a igochel y pyllau clai a dõrasanrt hwy eu hun- ain,. Y mae o'u blaenau wrych dwbl, y methant yn. Ian ac arfer eu meirch i'w neidio fel un. Tyngant ar y dalar mai un clawdd ydyw-un vw !Rhyddfrydi.-i,th yr oes a Sosialaeth. Pan ddeu- anil at y maid, nogia'r meitch o dan eu march- ogion, ivtth wel-ed y pellter. Ofnant gwympo rhwmg y deuwryoh a chwympo i afaelion angeu creulon. Esmwythach* angeu yn eu tomenau eu hunain na marw o dan draed y gelynion. Gan hunain na marw o dan draed y gelynion. GOIin gofio, oferedd yw ysgrifeimu'n ddifrifol. Helynt y (Cheap Jlack gwleidyddol—ei ddull ef o alw sylw at ei (bapurau yw hon. Ac y mae hon, yn rhatach na thrin pris a phwysau sebon. Hwyrach bydd pob peth wedi newid a'r byd y,j" ymfwrw i firi newydd ar rhyw fore Sul a ddaw. Nid yn fynych y ceir y gwir gan y neb a'i gwyr am gylchoedd cudd ein pendefigacth. Fel rheol clustfeimwyr a ysgrifena ran o'r gwir gan ei orffen a'r hyn. dybiant hwy a ddigwyddodd. Nid cochl fraith felly yw "Adgofiom Lady Cardi- glan." Y mae'r foneddiges hon. yn 84 mlwydd oed, a dywedir fod ei holl. synwyrau mor ber- ffaith a chryfion ag erioed. Hyn a wn i, y dylai'r Llywodiaeth benodi Censor i nithio ad- gofiom llawer o bobl, heblaw Lady Cardigan. Dywed ei stori yn hamddenol a doniol, fel pe'n, adrodd ohwedlau'r Tylwyth Teg o dan swmer sirndde fawr yng ngoleu tan, canol Chwefrol. Ni phetrusa adrodd chwedlau sy'n ymdaenu fel cwmwl du ar go-ffadwriaeth ei hen gydnabod, pobl sy'n eu beddau ers haner oes. Ond chwareu teg iddi, dywed eu tebyg am dani ti hun. Bu'n cysgu un tro yng mighadair freichiau William IV., a chofia'n lion am yr amgylchiau diniwed ym mhen pedwar ugain mlynedd. Cofia'n; felus am ei hen gariadon. Ceisiwyd ei llaw; gan lawer, ond gwyr gweddwon oeddynt bron i gyd. Wele ei geiriauI hi ei hun Lord Cardigan was; a widower, and nearly all the men who. proposed to me were widowers I was tasked in marriage by Lord Sherbourne, widower with ten children; by the Duke of Leeds, wfco was a widower with cleiven, child- ren and by Christopher Maunsell Taylor, once father of the House of Commons, also a widower with four children Prince Soltykoff, the Duke of St. Albaris, Harry Howard, and Disraeli were other wido wers whp proposed to me, so I sup- pose I must have, had some fascination for be- reaved husbands." Y mae hanes y cynyg olaf a',r un llwvddianus yn cymeryd ein hanadl. Yn foesol nid gwr gweddiw ond gwr priod1 a enillodd ei Ilaw On the morning of July 12th, 1858, I wtas awakened by a loud1 knocking at the front door. I looked at my watch, and saw that it was not seven oclock. It was Lord Cardigan I had just time to slip on a dressing gown before he came into my room, isans ceremonie, and, taking me in his arms, he said, My dearest, she's dead. Let's get married at once." Druan o wraig gyntpf Arglwydd Cardigan, yu marw, a'i, phriod anffyddlom yn gwylio'n ofalus ei gwely. A phan ddiffoddodd y wreichion, rhedodd yn llawen ei galon a'r newydd uchod i'r un oedd wedi llithio serch ei galon oddi ar wraig ei ieuenctyd. Yr ArgJwyddJ Ca-rdigan hwn a arweiniai Ruthr y Light Brigade." An- rhydeddwyd ef fel arwr. A thyma ei briod et ei hun yn dangos ei fod yn, llwfrgi o'r fath diaethaf. Nid hoigen wamal oedd a hudodd ei galon., ond merch fonheddig 33ain mlwydd oed. Er yn edmygu'r modd dirodres a gonest yr ad- roddir yr adgofion, amheuwni rinwedd yr amcan a'r chwaeth dlda- Pan gyhoedda boneddiges oedranus lyfr, rhaid iddi oddef beirniadu'r gwaith, yn, neilltuol felly pan y mae'r gwaith ei hunyn feirmiadaeth ofnadwy ar y rhai sy'n (mhlith y lliaws.
Capel Newydd Bedyddwyr Eglwysbach.
News
Cite
Share
Capel Newydd Bedyddwyr Eglwysbach. DADORCHUDDIO Y MEINI COFF ADWRIAETIIOL. Dydd Mercher diweddaf dadorchuddiwyd cer- rig cof, y capel enwydd. Perthyn i'r Anibynwyr yr oedd yr hen gapel ar y cyntaf, ond prynwyd ef gan y Bedyddwyr yn y flwyddyn 1849- Capel byichan pur anghyfforddus ydoedd, a theimlid ers tro nad oedd yn dteilwing o'r emwad. Codwyd er-o-iifa adeiladu, a dechreu'r haf penderfynwyd adeiladu capel newydd. Tynwyd -nl.an yr adieil- ad gan Mr. Richard Evans, y Post Office, a gos- odwyd y gwaith d Mri. Jiones, Williams, ac Evans., Colwyn Bay. Yn allanol y mae'n debyg i gapel Bryndaionyn., ac y mae hefyd yn bur debyg o ran maint. 'Yn gysylltiol ag ef y mae ystafell fechan i'r blaenoriaid, a thy capel. Ar y wyneb sy'n gwynebu'r ffordd y mae wyth o feini coffa wedi eu gosod, a dadorchuddiwyd y rhai hyn oedd y prif waith. Ar ol canu ernyn darllenwyd a gweddiwyd gan y Parch. W. Edwards, Conwy. Canwyd emym drachefm, ac yna caid haues yr achos gan y Parch. B. D. 'Harries, Fforddlas. Creda fod .a fyno'r Bedyddwyr ag Eglwysbach er y flwydd- yn 1794 o leiaf oiblegid cafwyd yn. y mur uwch ben y lie tan yn yr Henrydbach garreg ac arni yn gerfiedig Dymuno'r wyf Bod yn Hwn Hyd y Diwedd.—H.J., 1794." Pregethwr gyda'r Bed- yddwyr oedd yr H. J. hwn. Blodeuai tua di- wedfd y 17eg ganrif a dechreu'r ISfed. Yr oedd yn hen daid i Mrs Jane Roberts, Ty'r Capel. Nid ydys yn sicr ai'r Hugh Jones a ddaeth o Lanelwy i Bantyherllan y Dawn, ac a agorodd ei dy i bregethu'r efengyl yno, oedd yr H. J. uchod. Byddai yr eglwys weithiau yn cyfarfod weithiau yn Mhl.as Meredydd, ac ar ol hyn yn y Waen. Symudwyd wedyn yn uwch i fyny i Soar, lie a .adwaenir ynj gyftredin wrth yr enav Codau. 'Cyrchai y rhai oedd yn rhy bell o Soar i Fforddlas ac Eglwysbach, gan gyrmal eu gwas- anaeth yn y lie olaf mewn anedd-dai. Ym mis Mehefin, 1834, ordeiniwyd un o'r enw Thomas Hughes i ofalu am Eglwysbach a'r Dawn, ond ymadawodd yn fuam i Lanfairtalhaiarn.. Yr adeg yma cynhelid y gwasanaeth yn y Fron, ) nhy William Evans y teiliwr, ac yn nhy Robert Jones, Penybont. Yr oedd gan y Wesley aid, y Methodistiaid Calfinaidd a'r Anibynwyr gapeTau yma. Enw c.apel yr Anibynwyr oedd Bryn Seion, ac adeiladwyd ef yn y flwyddyn 1839. 0 her- wydd nal, ffynent yn yr ardal penderfynasant ei werthu. Clybu Mr. W. Roberts, Fforddlas, yr hwn a ofala am y praidd ar ol ymadawiad Thos. Hughes, am hyn, ac aeth at Thomas Rhys Davies, Llannvydden, i ymigynghori ar y mater. Penderfynodd y dldau brynu'r ty a'r capel, a thalasamt am danynt £82. Rhoddodd Rhys Davies yr arian in trust" i Mr. Ffoulkes, Glan y Wern., ac aeth ef a William Roberts yn gyfrifol am danynt i Mr. Ffoulkes. Ar ol marw- olaeth Rhysi Davies llwyddodd W. Roberts i dalu yr arian. Ar farwolaeth W. Roberts aeth y tyl yn eiddo Dafydd ei fab, ond trwy offeryn- ,oliaeth y Parch. J. Owen, Rhyl, a William Jones, Bryn Meirig, llwyddwyd i gael y ty hefyd yn eiddo i'r enwad. Y DADORCHUDDIO. Yr oeddis wedi trefnu i'r personau nlynol ddadorchuddio'r ameimi :—Lady McLaren, Mrs. Roberts, Llandudno Junction Mr. Lloyd Lewis, Roumania Horuse, Station-road, Colwyn Bay; y Piarch. B. D. Harries, Evan Evans, Ty'nyfynwent; Edwin Evans, a Hugh Davies, Trallwyn, David Jones, Bryn, Meirig, a Hugh Roberts, Abergrugor. Methodd y flaemaf a bod yn bresennol, ond anfonodd £10 at y capel. Cyflwynodd v gweddill £4°' Galwyd ar y Parch. Cefni Jones i anneroh y cynulliad. Yng mghwrs ei araeth dywedbdd fod y capel newydd yn. profi fod Ymneilltuaeth yn fyw, ac yn. brawf hefyd fod y Bedyddwyr am barhau i weithio yn yr ardal. Credai ef fod gan yr eniwad genadwri neilltuol, ac am hynny hawl- iai iddo ryddid i fyw. To live and let live oedd ei arwydidair ef Yna caed anerc'hiad gan y Parch Gwilym Ro, berts '(W.), yr hwn a lawenhai wrth weled yr enwad yn codi capel newydd, a gobeithiai y di- lynid eu hymdrechian a llwyddiant mawr. Ap- eliai at yr aelodau am adael eu pethau gwaelaf allan o'r capel newydd, ac i wneud vmdirech at gadtw'r un drwg rhag mynd i mewn o gwbl. Gwr rhydd oedd ef, a buasai'n dda iawn ganddo weled ychwaneg o undeb rhwng y gwahanol en- wadau. Pwysleisiodd fod hyn yn hanfodbl os am goncro yn. y brwydrau mawr sy'n mlaen. Gweddiwyd gan, y Parch. Cefni Jones, a ther- fynwyd drwy ganu Dan Dy Fendith."
Advertising
Advertising
Cite
Share
EVANS' CELEBRATED LLANDUDNO TOFFEE, obtainable from leading confectioners or ditect from manufacturer, Motstyn-avemue, Llandudno. Tel. ny. 1107 1
'Newyrth Huw yn Llanymor.I
News
Cite
Share
'Newyrth Huw yn Llanymor. 11. I Ni roes 'Newyrth fawr lonydd iddo'i hun at o y daith i'r Benarth. Crwydrai hwnt ac yma, ac weithiau dipyn o ibellder i'r wlad. Un bore [ orâf. cymerodd y tren i Landdulas, a cherddodd hyd Fettws, Abergele, a daeth o hyd i Sirior Goch. Am weled y Sirior Goch yr oedd yn meddwl wrth gyehwym o'r ty, er na sondodd- wrtlh neb. Yr oedd Henry Rees wedi bod yn y Sirior pan yn faJdhgen tua deunaw oed, yn was i Thomas Jones, Dinbych. Mae 'Newyrth yn meddwl yn fawr iawn o Thomas Jones, a'i waith a'i lyfrau. Ond y mae yn meddwl bron fwy am dano o achos a wnaeth i helpu Henry Rees na dim wnaeth o. Yr oedd y llencyn o Lansannpm yn awr yn deichreu parotoi i roi siap pregethwr arno ei hun. Mwy cywir 01 ran hynny fyddai dweyd fod pregethu yn tori allan yn ffrwd, fel y gofer o'r ffynon fyw. Bydd 'Newyrth wrth ei fodd yn dweyd hanes odfa'r beudy yn Sirilor Goah. Aeth' Hari Rhys ryw gyda'r nos i fwydo'r catel; ond anighofiodd ei waith, ac yn lie rhoi gwair i'r buchod mi roes bregeth iddynt; ac mae 'Newyrth yn, credu ym siwr iddo gael hwyl fawr. Beth bynag, clywodd y forwyn, neu rywun o'r ty, swn prygethu mawr yn dod o'r beudy, ac aeth i wrando. Ar ol dybemu'r ioidfa brysiodd yr eneth i'r ty o flaen Hari, ac aeth y newydd am yr odfa drwy'r ty mewn munud, ac ni doedd neb yn ei fwynhau yn uwch nag yr oedd meistr y ty. Gadawodd ei lyfrau ac aeth am dro i'r gegin, ac erbyn i Hari ddod i mewn yr oedd Thomas Jones yn cerdded yn ol ac ymlaen yn y gegm, a golwg ddiridano, braf, arno. Cyn hir dyma ofyn i Hari, Sut yr oedd y bregeth wedi taro yn y beudy? Oedden 'nhwy'.n gwrando vm lied dda yno? Yswiliodd y pregetJhwr nes. iret-hu dweyd fawr ddim wrth ei feistr. Llawer cttwarddodd 'Newyrth wrth fyned dros y stori yna. Llawer iawn fendigodd 'Newyrth hefyd ar goffadwriaeth Jones o- Ddinbych am y cysgod a'r help roes o yr adeg homo, i'r bachgen, ddaeth ar ol hyny yn gymaiint o "seraph o'r nef yn siared am Grist a'i Ras. Yno fel gwas fferm yr aeth, o, wyddost," meddai 'Newyrth, "ond welest ti 'rioed leied o waith fferm roed iddo fo. Mi welodd yr hem ddiwinydd yn chwap fod ryw drysor yn, y llestr pridd:' o Lamsannan a chai y bachgen gymin fynse fo o amser ag efo llyfre'i fistyr, a chan fod 'i fis.tyr wedi gwel'd 'i fod o ym fachgen i'w drystio, yr oedd o yn cael 'i anfon hyd v wlad ar 'geffyl glas y mistyr i hela ordors am lyfre oedd yr hen Jones wedi 'i dwyn allan, ac i gasglu'r arian am danyn' nhw ac yn go fynych, wel'di, mi fydde'r 1 ceffyl glas yn cael 'i anghofio gen y marchog, ac mi fydde'r ceffyl glas hefyd yn gyllwm yn ango 'i waith ymte, a mi fydde ar 'i linia weithia pan dylse fod ar 'i draed. 1 Mae'n anodd i'r pregethwr mwyn, Astudio pregeth a dal ffrwyn,' chwedel yr hem Gefn-y-Gader, Yill: enwedig pan fydd yspryd prygethu mor ffres ag oedd o yn Hari Rhys 'r amser hono, Nyw." Yr oedd 'Newyrth wedi cyraeddi y ty yma cyn i mi ddod o'r gwaith. Gan nad oedd gyfarfod yn y capel, na dim arall i'm galw allan, a hithau yn hirnos, gauaf, cawsom oriau i ysgwrsio yn ddifyr. Ar ol dweyd cryn lawer am daith y dwrnod, a dysgrifio ty mawr y Sirior Goch a'r tai o'i gwmpas, dyma'r ffermwr i'r golwg. Y mae y ffermwr yn 'Newyrth dan y cwbl. A chofir mai yng Nghwm-y-Gog y mae wedi ffermio hyd ei oes, y mae wedi llwyddo yn od- i aeth ol. Nid llawer o wobrau am drin, tir a magu anifeiliaid fvdd i'w cael ar fryniau uchaf Meirionydd, a lleoedd tebyg ond y mae dwy neu dair o igrwpaeau ariam. gloywon, clysiom, ar y cwpbwrdd tridarn ym mharlwr hen ffasiwn a "dillyn Llaiinymenyn. Y mae defaid 'Newyrth wedi bod yn enwog drwy'r blynyddoedd, er "mai defaid Cymreig, a defaid bach y mynydd fyddent. Mae ene beth tir dia, Nyw, vn y eyre or wlad yma y bum i drwyddv-i nhw heddyw." "Oes yna, 'Newyrth?" meddwn inau. Oes, da drwyddo, wel'di, rrewn llawer lie. Ond mae llawer o'r tiroedd, ddyliwn, yn well na'r dyn- ion; mae'r ffermvdd. yn well na'r ffermwyr. Svn ydi gwel'di cvmin o dir wast mewn g-wlad fel hyn., Nyw a mwy syn ydi gwel'd tenamtied yn. ahwvsu ac yn tagu i hel rhent i dalu am gymin o dir wast. Mi fum i heibio He ambell i frebwl hyd y fan ene sy'n rhoi rowy o draffeth iddo 'i hun i gadw ambell i ddarn yn wast, nag fase raid iddo fo roi, synwn i ddim, i drin y darn i dyfu deunydd bwyd i ddyn a nifel. Yn lIe hyny igadel clwt, ar ganol cae go dda, i dyfu eithin, neu ddrain a mieri. 'Chydig orie o waith caib a rhaw fase'n clirio'r clwt. A'r llanast sy .gen y cloddie ar lawer fferm dda, yn lie glan- hau'r cloddio, a chrvmanu'r gwrychoedd ar ddi- wedd cymhaua bob blwvddyn, ac nid gadel mieri deuben a drafn diuon i en ill tir da iddyn nhw 'u humen bob blwyddyn, a lladrata'r tyiare. A pha sens, Nyw, sy mewmigiCtdel march-ysgell i gen- hedlu 'i rhyw dymor ar ol tymor, nes mae am- bell gae yn bwrw i fyny fwy o ysgell na dim arall. Ffei, ffei ohonyn nihwy, Nyw. A dene nhw, mi ddeyden fod byd caled ohoni hi, afu bod nhw'n methu hel y rhent. Mae nhw 'u humem ar lawer o fai, wel'di. Mi alien yn hawdd, ar lawer cae weles i hyd y fan ene heddiw, glodi dau flewyn, lie nad oes rwan ddim ond un yn cael 'i godi. Mi wneuthe hyny y das wair a'r gyrnen yd yn ddwbwl 'i maint ar unweth. Hen ben. diguro oedd Solomon, mab Dafydd, Nyw. Wyt ti'n cofio'r adnod yma: Mae llawer o ymborth vm maes y tvlodion, ond y mae a ddyfethir o eisie barm '? Eisie barn sy,, wel'di, ac mi fydde'r wlad yma'n well o getym mawr. Fyddie dim agos gymin o son am unemployed pe bydde ain\vy o farm vm maes y tvlodion. Eisie meddwl, a llygid,"a llaw, ac egni yn 'i brvd ac yn 'i le sy, ac mi fydde talu rhent yn beth haws lawer i ami gadno o hen ffermwr. "Aros di, Nyw," meddai 'Newyrth eto, by be di'r rheswm, dywed, fod ambell ddarn go fawr o dir weles i yn y cvmydogaethe yma, wedi 'droi i dyfu pethe gerddi i gyd?" tc Dyma y rheswm am bynyma, 'Newyrth, y mae nifer mor fawr o ddyeithriaid yn dod i'r lleoedd yma yn yr haf, fel y mae galw mawr am bethau gerddi, ar eu cyfer." Dene beth. newydd i mi. Eidea go dda, wir ddyn d. Mae h3ma" yh talu, debig gem i" "Mae o w.edi bod YIll- taln yn gampusam, fiynyddoedd," meddwn inau ond erbim hyn v mae llawer iawn wedi myned yn arddwyr ym lie yn ffer.mwvr, ac y mae v prisiau wedi myned i lawr. Mae'r sut ply wedi mymad1 vn fwy [J/a'r demands le, dene hi eto, Nyw. Mae wmbredd o golled a d'ryswch yn dod ffordd ene, machgen i. Wyt ti'n cofio, Nel, Cae'r- maidd, yn y Cwm acw?" Ydwvf, vdwyf, vn ei cho.fio,'n dda," meddwn inau, er na welais moihond er ys blvmyiddoedd." Naddo,_ma.e'n debig gen i. Mi gafodd Nel olied ar fyn'd i weini mewn ty lodgin. mawr ym v Rhyl draw, ty a'i fusnesi o'n talu'n stremp ac yn y Rhyl y bvdde Nel bob ha', ac yn enill ceiniog yn dda reiol. Mi gymrodd riiv faahg-en ffansi ar Nel, a Nel ffansi arno fynte, ddvliwlll; ac am wn i nad oedd y ddau vn meddwl y gore, ac vn teimlo y gore, v naill at v Hall. Priodi fu'r di- wedd, p'run bvnag, a 'doedd dim nai'r tro gen Nel ond myn'd i gadw ty lodgin yn v Rhvl. Ty mawr. yn llawn bob ha' ar 'i hvd, oedd hi wedi w.el'd bob amser lle'r oedd hi'n: gweind, a'i mheistres ynghanol i hwdr o arian. Mi gymrodd Nel a'i gwr dy "newydd mawr, ac mi aeth Rhobat Dafydd, 'i th:ad, yn feichie iddyn nhw am gan punt i gael dodren, ac ar ddechre'r sesvn dene agor v ty. a dwv forwyn. a phopeth. medde nhw, yn net i rvfeddu 3-no fo. 'Sgwn i a'i sesvni wan. ar y b3^ddisrions oedd hwnw. ne beth. 'P'run bvrae. prin ddeg punt gafodd Nel, druan, am iws 'i thv ar hyd yr ha',—fawr neb yn be oedd o da. Tase'r gwr heb fod yn io, mi fase'r ddau, a'r ddwy forwym, wedi bod mewn eisie bwyd ac ym dipie'r aeth busnes lodgio 'Nel, druan, v sesyn gynta, a'i thad yn eolledwr go drwm. Nyw, mae arna i ofn mai fi■nger-posts yn dangos fod v supply yn fwy na'r demand ydi'r "To let," a'r "On sale" sv ar .gryn lawer o dai'r lie yma. 'Falle v cofi di 'ngair i eto, ac y gweli di na fydd y demand i fyny a'r supply ym y lie mawr yma sy'n yn yr ymyl. Mae yma ormod o fildio, wel'di. Peth anodd iawn 'i manegio ydi'r farchnad, Nyw. Mae mor anodd cael gafel yni hi a. slywen ym Mhont-yr-afon-gajm. Mi weles weithie y mtoch bach a phrisie rhemp o uchel arnyn nhw. Mi a'i pawb yn y Cwm i fagu moch bach. Gwichian perchill glywset ti o bob cwr a chil- fach. Chlywet ti mo'r Deryn du yn y bore, na'r Fryniar gyda'r hwyr, dim ond lleisie moch bach yn ddiddiwedd. Waeth i ti hyny na chwaneg, bydde"r prisie wedi tori erbyn bod perchill y Cwm i-n barod, a dene bawb yn dwrdio, a phawb yn. mym'd i beidio magu. Ond dene'r prisie i fyny wedyn. Mi weles brisie moch tewion yn! uchel,—peder a thair ffyrling y pwys, a choron yn y blaen, 'falle; ie, pum cein- iog y pwys weithie. Dene sy'n talu,' medde'r bobol: dene sy'n talu a dene bawb i besgi moch nes oedd India eorn.,a Bliawd ffa yn cael 'i cario i'r Cwm ddigom a dy ddychryn di. Yr oedd pawb wedimynd i redeg ar ol marchnad moch tewion, Nyw. Ond pan fydde moch pesg y Cwm yn barod i'r porthmyn, dene'r farchnad yn slump i lawr, a phawb i beidio pesgi. Da 'rwy'n cofio, i mi gael trigien gini am ebol tair oed, a pfeis uchel oedd am nifel felly yng ghwm-y-Gog bryd hwmrw; ond ebol dan gamp oedd o. Ond mi aeth pob mymryn o ffermwr yn y fan acw i ddechre magu 'bolion bach; ond yr oedd y prisie wedi tori erbyn amser 'i gwerthu nhw,—neb yn cael agos i drigien gini wyddost. Ac fel ene mae'r farchnad, i fyny ac i lawr bob yn ail. Peth go anodid ydi' chan- lyn hi, wel'di, ac amos ydi 'i d'al hi gerfydd 'i ohudym talcen. Fum i 'rioed yn ceisio rhedeg ar ei hoi hi. Magu, a phrynu, a gwerthu ni- feilied wrth reol seiydlog oedd gen i fy hun fydde f' arfer i. Rhol -mhliari fy hun i weithio gore gallwn i, a rhoi 'i lie 'i hun i blan Raglun- iaeth, Nyw; ac mi dalodd hyny i mi yn eitha da. Marchnad ne beidio, rhaid i ni roi Rhag- lundaeth fawr y Nef ymhob plan, wel'di. Mi fyddla 'i 'n ceisio, i gyfaroh 0 bob dydd, a dweyd, Yd dy law di y mae fy amserau am- serau llwyddiant, ac afiwyddlant; amserau hawddfyd, ac adfyd mae'n nhwy yn "i law 0, Nyw bach." Ednywek.
--]1118.--.. Llanbedr.- Y…
News
Cite
Share
]1118 Llanbedr.- Y Ftair a'i Phethau. AT OLYGYDD Y Weekly News. Mr Golygydd.—Credwn, os caniatewch ofod fechan o'ch papur clodwiw, mai nidi anyddorol i drigolion Llanbedr a'r cylch fyddai gair bach ar y ffair. Fe berthyn i bob dinas, tref, a phen- tref eu dyddiau mawr, ac i Lanbedr y trydydd o Hydref yw y diwrnod hwnnw, am mai ar hwnmw y cymhelir Ffair Lanbad" fel y dy- wedai yr hen bobl, lac: fel y dywedir gan lawer eto o ran hynny. Gofiaf i mi unwaith fYlll,ed i dy cipar perthynol i 2Nanhoron yn Lleyn, a phan oedd y plant yl1 gwneud cryn lawer o dwrw, meddai'y wraig Bes nad i chwi, blant? Mae hi fel ffair Leiibad yma," a gellwch feddwl mor ryfedd v mwnciiai y geiriau i un o gymydogaeth y ffair. Ni feddyliai gwas fferm yn yr hen amser am gyflogi heb fod caniatadi i fyned ir ffair yn y cyrundeb. Clywavs wytllr i mi yn dweyd, fodi dyn ieuanc o'r gymydogaeth yn myned i'r America unwaith, ac i un o hen stamps y lie gyfarfod ag ef ar y ffordd. AVrth ymadael, dywedai yr hen wr, Wei, mi ddoi drosodd i'r ffair, Gruffydd." Demgys hyn mor uchel oedd syniad yr hen bobl am y ffair, ac ni ddylid eu beio yn rhy lawdrwm., pan gof- iwn nad oeddynt yni cael fawr ddiwrnod ond hwnmtw i fw3mhtani eu hunain. Maddeuwch i mi, Mr Golygydd, am fyned mor bell oddiwrth y testym. Teimlwn ein bod, fel yr amaethwr ar foreur ffair, yn gorfod crwvdroln bell i nol -defnyd.cE;au iddo. Os ceir hyd -i fuwch ar y gwastadedd, rhaid dringo'r creigiau i ddal y ddlafad, a chwysu llawer wrth ddidoli'r merlod. ^yda theimlad doilchgar, dywedwfn fod llawer o bethau berthymai^i'r ffair gynt wedi marw erbyn, ein dyddiau ni. Yn y ffair y setlid pob cweryl trwy 3-mladd. Os dfl- gwyddai rhyw anghydfod dranoeth ar ol y ffair, bvddai raid aros hyd y ffair nesaf heb ei seitlo cario dig ;am flwyddym. EdLrychid i fyny ar y comcwerwr fel arwr. Am arferiad gwrthyn arall vdoedd dvnion ieu. ainc yra myned v Au ciiriadau i'r tafarndai i lym- eitian a chanu cherddi. Ond diolch am weld ei gladdu; a gweld giaswellt moesoldeb yn tyfu ar ei fedid. Credwn hefyd mae cam yn yr iawn gyfeiriad ydnrxi, gweled y tent" i werthu diod- ydd meddwol wedi ei thynu i lawr. Oddiar brofiadi, dywedwn y byddai yn hawdd gennvmr pan yn laslamic gyda'm ffon onem, fynd i'r tent p'ryd mad aem i'r tv, a sawl un. o'm cyfoed fedd- yliodd nad oedd modd bod yn ddyn heb feddwl ar ddiwrnod y ffair? Llawenydd oedd gweled llePr tent o dan draed anifeiliaid eleni. Ond wrth gyhoeddi angladd y pethau hyn, credwn fod rhai pethau wedi m3rnd i lawr, ac y byddai yn iechyd eu cael. 3-n, ol. Ym um, peth, y pryder hwtntnw fyddai'n llechu yni mynwes pobl yr eg- lwys am eu deiliaid, a'r cymghorion dwys roddid i'r bobl ieu ainc i ddal yn gryf yn erbyn ymosod- l,ada.u r ffair, ynghyd a thaer rybuddion yr ael- wyd. 'Os ydyw y rhai hyn yn fyw, nid ydynt o lawer mlOr fyw ac y byddient. Ond os oes rhai pethau wedi eu colli, a rhai pethau yn awr nad oeddymtt gynt, y mae yma ryw bethau yin aros fel y ffair ei human. Mae yr awydd oedd ynof 6 pan yn blentyn am gael myned i'r ffair mor fy\t yn y plant heddw, a'r pull away mor boblogaidd ag erioed. 'Roedd gweld ambell i grwt baoh a lond ei boced o geiniogau, a'i wyneb yn India rock o glust i glust yn coai hiraeth 3-nwyf am 3-r adeg yr oedd mwy y tu allan I'm genau nag sydd yn fy nighylla yn awr, a fy nwylaw fel swp o ""bird- lime." A. AJV9 hefyd y mae y .gweilch fyddai 3m myned a'n pres, er fod yma eleni rhyw new g.ame," mor new fel nad oedd fawr neb yn gallu gwmeud dim o honi, ond rhoi'r geindog" a chael dim saethu a dal. ond llogell wag; trawo i fynd yn gryf, ond yn llawer gwanach tramnoeth; mae'r pethau hyn yn aros bron fel cynt, a'r un don, mi gredaf, gan y barrel organ a'r tro cyntaf y clywais hit erioed. Mawr oedd siom- ianit rhai, a rhai mwy na phlant hefyd, na daaethai y ceffylau bach i'r wyl. Credaf v gallesid gwneud ar lad o'r dwfr hwnnw. deflidri wynebau o gwarau pobl. Rhaid cyfadde fod dyn wrth fagu danedd yn dyfod yn gallach. Dywedai'r hen bobl, os byddai llanc wedi myned dipyn i oed, ac yn teimlo braidd yn swil mai lie da iddo giael cariad fyddai Ffair LaJDbadi Ni fyddai raid iddo fyned trwy y gorchwyl o ofyn, dim omd sefyll, ac odid na" hoffai rhyw lances ef, ac elai i brynu ceiniogwerth o ddwfr mewm tube a dechreuai ei bo,eni; yna elai yntlau i brynnu un i geisio talu adref/ac felly dechreuai y garwnaeth mewn dwfr oer. Fe chwarddwn, feallai, ond nid vd\-w ronym swell y dyddiau hyn. Gwelais eleni hem lame ^ii bod yn cario mwy o wallf nag sydd ganddo, yn mynd yn ddistaw o r tu ol i eneth ieuanc, a dodi ei dd^ylaw ar ei llygaid, fel rhvw fath a chwareu mig. Rh\-fedd fel y mae pawb yn eu hafiaeth 3-n troi yn_ blentyn ar ddydd y ffair. Cyn sychu yrysgrifell, Mr Golygydd, teg yw dweyd fod y ffair horn yn gyfnod pwysdg gan "vr amaethwyr. Ar ol Ffair Lambad y bvddis yn myned,' a defaid i borri dros y gaeaf, ac'mi welir neb yn rhwymo y gwartheg tan ar ol v ffair, ac yna ceid clywed swn yr eurwy a thine yr ystien trwy fisoedd maith y gauaf. EDMYGYDD Y DA."
Advertising
Advertising
Cite
Share
PHOTO FRAMES See our Extensive Stock. R. E. JONES & BROS., The "Weekly News" Offices, 8, Station Road, COLWYN BAY, AND Rose Hill Street & Bangor Road, CONWAY