Papur Pawb

asqj' Y maie Simoin Jones, Tyclai, wedi deciireu planu cabbage yn bafflod, ac yn He en planu yn iiliesi fel v bydd gairddwyr 811ei11, y mae ef yn eu phnu yn igam-ogam, a phan ofyn- wyd iddo paham y gwnai feilly, dywedodd mai er rnWYll cam ;.ir wain y mafiwod. nm "Bsith aim y diyn if-amc yna sy'n diwad i dy weld di nior ama-1, Marl?" e!bai'r hen fonieddlwr wrth ei ferch. "Mae o'n ddyn dfenc nets rawm a difyr, ac mi fusa'n ddla gin i cli ,'w gyfamfod o." "Mae'n debtyg iawn. Ond befch ydyw' ei sefyMfa inewn cymdeithas ? Ydii on sefyll yn o uehel 1" "Ydi'n. wir, tada. Mae o'n d'd'wy lath o dlaMra." Yr oedd Robin Lercyn wedi gial w yn y gwesfcy bychan ar Hn y ffrodd am ychydig ymiborfch ar ei daifch. "Sut yr ydacb cfh-i am gaiel yr wyau yma wedi gwneyd ?" obai y forwivii. "Neith. o i-yw w'ahaniaetjh yn eu pria nliw ?" ebai Robin yn odhelgar, gan daro ei het ddi- gantel ar y fainc. "Dim o gwhwl," ebai'i" forwiyn. "Ffriwch nhw hefo sglers o bam, os gwel- weh yn dda," ebai Roibdn, gan dynu ato amadl hir o ryddhad, "Wel, CM, rydach cihi'n deyd eich bod ohi'n un redfc dda am olchi a smwddio. Sut y byddwch chi'n gwybod pan fydd yr haiarn yn rhy boefch V "Suit 1 Willtlh sm!elioi'r_ lHeiicriiialn ilosgb. ma'am, wirtih gwis. Be di ffroena dynes da, sgwn i ?" Yr oiefrd becibgyn llbosvllwyni am y waith gyntaf oil yn myn'd i oliwareu eu drama newydd, ac yn gallw ar eu biaenor i liysbysu enw'r ddrama ac i egluro ei ncilldu- clion. „ "Foneddigion," ebai ef, ''bydd iioL weitn- rediadiau y ddrama newydd yn gynnwysedig mewn dial air y cawr am eii ddliiygioni—yn gyntaf e>i yna ei drywanu, ac yn d'rydydd ei daflu i bytlew dwfn." Yr oedd clamp o ddyn mawr anfertlioi yn digwydd bod yn mhlith y gynnulleidfa, yr hwn a, gyfo,do,did ar ei dJfaiedi, ac a ofyncdd "Fv mhobol i, ydacb chi ddlirn yn meddwl tawn i'n cael fy ngwenwyno, a m trywanu ddwywaith netildair, nad allwxi i neyd yn o E-ew, heb gael fy nbaflu i'r pydew 1" Yr oedd ffeTmwr o Ddyffryn Ardudwy, un tra absennol ei feddwl, un diwra'cd yn myned i'r Bermo gyda llwyth o wair. Aetli i'1' Y8- tabl i ncl y eeffyl, end yn He ei bacio i siafft. y arweiniodd ef ar hyd y xiorda, heb unwadtih edrycli yn ol, nesi iddo gyr- haadd y iPernio, a'i arwain i'r buaruh lie yr oedd v gwair i gael ei ddadlwytho. "Ll,e rydw i i facno'r drol a'r gwia,ir yma < ebai ef W'l'th y dyn oedd yn y stabal. "lia,eg-o b,et,,h?" el)ai"r dy.a. I "Y gwair yma'r creadlur dwl," ebai ef. "Pa, w:ár T' ebai'r dyn, "yr lianner pen. Wrtb dnoi o gwmpas, er ei syxiuod, gwel- odd y ffermwr am y tio cyntaf ei fod wedi srada-el y waigen a'r llwyth 'gartref, ac Avedi Sod a'r ceffvl ei hunan. Yn ei hj* i ^neyd y camgymeriiad i fyny, cycbwynodd ymaitb ar drot wvllt, a phan oedd banner y lTordd ad- lief, gvelodd ei fed wedi gad'a^l y ceflrvl ar ol. ■- <,• Yn ol! tystiolaietih Max Adeler,, bvddai yr Indiad yn Ngogledd America yn arfer gwisgo modmvy yn ei drwiyn oherwydd ei bod yn gyfleusdra iddio fynu wrth ryw withddrych pan fo mewn perygl i gael ei yagubo i ffwrrld. Os diigwydd i gorwynt daro yr Ind- iad, y ciwbl y mae yn wneyd ydyw bacbu ei drwyn wrbh goeden, a dyna lie mae fel liong wrth I,1ng¡or dlyogel, hebilaw ei bed yn ei gynnysigaieddu arhywibetih i ddal ei bibell pan yn yemocio. Raig-fegeiyn: Tydi ymddwyn yn byrledt tuagat bobol ddim llawer o beth wecLi'r owbl. Crwydryn Carpiog Sut mae byny'n bod, Twm ? Saig-fegeryn Roedd'wn i'n chware'r mud a'T byddar yn y wlad yna sy o gwinpas Bethel y dydd o'r bliaen, ac mi ddaium dwty- lanwadu, ar wiaig i roid cinio iMYll. i mi. Wedi i mi gael digon, mi anghotiais fy hun- an, ac i mi ddeydads, "Diclch i chi, meis- tres." Ac mi hysiodd hithau'r ci ar f'ol i. Yr oedd dysgawdwT athronaaeth a hanes vddia'etlh n,atutiol, yr hwn sydd yn credu fod yn well traddodti daTHthiau byrion i'w ysgol- orion na gadael iddynt gael eu holl wybod- ae'th allan o lyfrau, yn siarad a hwy un boreu yn y dull a. ganlyn — "Y testyn ydyw mochyn, fy mhlaiit i, nioebyn. Ar un olwg y mae y iinochyn yn un o'r anifeiliaid mwyiaf pwysig i'r ddynol- iaeth, cyn belled ag y mae ymiborbh yn gYll- nwysedig. Md oes yr un rliia-ii ohoiio pad ydyw yn ddefnyddiol, ac y mae hyd yn nod ei wrych yn dd'efnydd['Qll me;wn llawer dull la modd. Ond gyda. gJlwg ar ei gymeriad cym- deithasol a'i ddull o fyw, rhaid i ni gyfaddef f04 ganddo Tai aTtfenon a thueddiadau sy'n cyfiawnhau yr enw a roddwyd arno." Y mae 'hyn yn dlwyn ar gof linellau aglori-ad- ol oyfansöddiad bacligen bychan yn yr ysgol: —"Gwydd—Gelwir yr wvth feliy am ei bod yn bihafio mor smala fel nal wyr hi ddim yn ,;ungeii;u.di." < • j