Papur Pawb

TORI'R DDADL "Mail", dyna.'r emv tlysiaf yn y byd! Maw, fainwylyd," ebai ef, "a wnewch ehwi fy mh-itodV i ?" Ysgydwodd yr en,etli falch lef phen. "BydllWdh yn wraig i mi," eibail y gwr ieuanc; "a cdiewch un o';r cerbydiau hardd'af yn yr hori wkd yma, a phar o'r oeff'ylau mwyaf htini sangodd- balmant erioed." "Mae hyny'n deintasiwn fawr ..awn, John, ond rhaid i mi ddyweyd, 'Mi.' "M< qewdh gymifer o lba,purati ffasiwn ag a aiJiwcn chi ddarllleji, a'r pictiwrau hardda-f 0 r gwis(ro-edd diiwedfdaMf, ac init gewch fyn'd i bob concert." isgydwodd yr eneth swynol e"i phen, gan edirych dTaw. "Mi awn Ú i Drefriw, a B-ettwisycoed, a Llarilieris, a Lllandudno yn yr IhaÆ, ac mi geiweTi y M'wtia ymdrodhi (htordd^ welodd y aior erioed." wniat^ John, peidiwdh a gofyn i mi. iJ'o es- am a i ddtim leisiib priodi." ^Mi ro i f'eniw'in ditotal; 0 dror baco httlno, a da i ddim alilan y noe." "Ma-e'n ddrwsr gin i niod i/n »drych mor siliwipid, John, ond, mewn gwiitoneid, dy4i d^un ilws hyd y-n nod (meddwl am y fatth betlk a phiiodt mor gynnar a liyn, betik bynag." "Mae ¡f"enw i yn iawn yn mhob shop yn y d,ref, ac mi gewch ohwitlia fyn'd alan i siioipa Ibofb prydnfewn o'r wy?ohrws. It "0, Joh/ii, fy nghariad anwyi i," ebai'r eneiLlh, gan dlaflu ei Ihun i'w frsichiau, a'i dwy- law ami iei wddf3 "chi pia. fi."

ac yn barod i anturio ei fywyd i ddannedd angau ei hunan-er mwyn cwrw! Ymddtengys i Mr Victor ymlusgo ar benau y tai a'r jar efo fo nes dodl uwchiben ty gwag yna, gollwng ei hun i fewn i hwnw drwy'r skylight a myned i lawr y grisie, dadgloi y drws a myn'd allan—wedi dodjio y bwmbeilis yn ardderchog yn ei dyb ef. Ond yr oedd beiliaid y dref hono yn bun. effro ac i fyny a thricie drwgdal wyr. 0 bob maith. Grwelodd un ohonynt Mr Victor a'r jar gwrw yn dod allan o'r ty gwag, a hyny hieb i Mr Victor ei weled ef, ac wedi i'r jar a'i chludydd sychedig fyned i fewn i'r dafarn agosaf er rn-wyn gwario fy hauner coron i, chwibanodd y beili ar ei gydymaith, dy Wedodd iddo weled Mr Victor yn dod allan o'r ty gwag. aa yi oedd y ddau yn ddigon hir en pena-u i ddeall liiewn moment sut y daeth Mr Victor i'r ty gwag. Wele y ddau, wedi ymgynghoriad byr, yn mynedl i fewn i'r ty gwag, drws yr hwn oedd wedi ei adel yn gil-agored gan Mr Victor gan ei fod yn bwriadu dychwelyd i'w dy ei hun y ffordd hono. Aeth y ddau feili i fewn, i fyny'r grisie ac allan ar y to drwy'r skylight. Gan eu bod1 eisoes wedi cyfnf pa sawl ty oedd rhwng y ty gwag a thy Mr Victor, gorchwyl pur hawdd oedd iddynt ddod o hyd i sky- light y ty y buoht cyhyd yn methu myned iddlo; yna i fewn y daeth i dldau yn bur ddistaw gan ddod i lawr y grisie mor ddistaw fel na chlywais i mohonynt yn dod nes y gwelais y ddau yn dod fewn i'r parlwr lIe yr oeddwn i yn ceisio cynhesu fy mvylo drwy eu cadw yn fy mhocedi a chynhesu fy nghorph dirwy gadw fy nhop coat am danaf. "Holo," ebe un ohonynt wrth ei gydym- aith ar ol agor drwsi y parlwr a. fy ngweled. i yno, "lime yma lodjiar." "Dewch i fewn," meddwn wrthynt. "Thanciw am ddim, syr," atebai'r beili, "yr ydym wedi dod i fewn eisoes, a hyny heb ryw lawer o help genych chwi. Pa le mae gwraig y ty? Gwydidoin p'tle 'mae'r gwr." "Mae hi yn y seler, debyg genyf," meddwn, AC i lawr i'r seler yr, aeth y ddau feili, ac mewn moment wed'yn clywn ewn wylofaim ac ysgreclifeydd yn dyrchafu o'r fan hono, a'r trwyn icodh yn rhutltfro i fyny ataf fi gan fy mygwth yn echryslon am agor y drws yn llechwraidd i'r bwmbeilis, ebai hi. Cauai ,ei dyrnau yn fy wyneb, curai a chiciai y bwrdd, fflaimiai mellt o'i llygaid, ae edrychai fel arthes wedi colli ei chenawon hyd lies y daeth y ddau feili i fewn i'r parlwr ar ei hoi gan ei hysbysu nad oeddwn i wedi gwneyd dim o gwbl er eu helpu i ddod i fewn, ac mai drwy yr un ffordldi ag yr aeth ei gwr hi allan y daethant hwy i fewn. Tawelodd y ddynes dipyn, ac aeth i'r seler, ac aeth y ddau feili, ar ol gollwng eu partner i fewn drwy dduvs y cefn, i edrych faint o bethe oedd yn y ty gan gymerydi ly cyfrif nianwl ohonynt oil, fy mocs innau yn eu plith, er i mi eu dilyn i fyny i'mi bedrwlm a dyweyd wrtalynt mai fy eiddo fi oedd y bocs a'i holl gynnwys. "Cewcli brofi hyny yn y lie priodol," ebe un ohonynt, "ond hyd nes i chwi broil mai yhwi biau y bocs air pethe sydldJ ynddo wiw i chwi feddwl am ei symudi o'r fy fefrrn. Dan ein gofal ni y mao." Treulies noson fwy anhyfryd y nosen, htno ol na'r noson gynt, ac erbyn i'T bov* irwrs^io yr oeddVv n—fel y cly wes Wyddel (iy-wwrn unweth—yn dotfro h-el) gysgu yr an wine drwy'r nos. Ond yr oedldWi wedS fy meddwl i fyny ao wedi fy mocs i fyny hefvd. Bei-ddi-ei j bdK fy attal, os' mynai. Yr oeddwn y» b»n3»r- fynol o symud fy mhorfa o'r hem, gerN abaii hono i weirgloddl fras Mrs Daniels. y cawn dderbyniad ganddi heb fy*#d fn. i ofyn yn mlaen Halw. Felly, gan na fedrwn gario fy IWAM gymhorth nhy wun wethum alaai wlp<a«Mtei deg o'r gloch y Ibore i chwildo ami a oherlbyd. Bu'm yn cnvydlro cryn hu\ gfn dod o hyd iddynt, a bu raid i fijl.1 fJI' i la;wr y d'ref cyn llwyddo yn fy yinefew-iL Yv oedd bron yn lianner dydd ieribyn i mi gyrhaedd yn y cerbyd gyfeBbyn a. thy Mr Victor; aeth y porter a, finne i few* ac i fyny'r grisie i'm bedrwm i gan ga-rio fy m'oos i lawr. Yr oeddym; wedi cyredd at y passer at ddrws y ffrynt, heb weled yr un o'r beiliaid, a gobeithiwn y medrem gludo'r bocs allan o'r ty cyn i'r un ohonynt ein dargtnfod, oblegid gwyddom pe unwaith y llwyddwn i gael y mocsi ytmaith i'r heol na fydldai gan y beiliaid ddim hawl i'w hala yn ol wed'yii. Ond ofer yw goibsitliion dynol yn bur fynych, onide ? Yn enwed'ig pan ym treio dodjio bwmbeilis. Nid cynt y cyrhaedttetTd y porter a'r hOles, a. minnau gyferbyn a, drws fy mharlwr, a.r ein ffolrdcl allan, nag yr agor- odd y dyweAedig ddrws ac y daetk un o'r beiliaid allan drWyddo gan ddodi ei law* ar y boes- "Dim pellach, os gwelwch yn >Wa," efeai ef, "yr ydyin ni rnewn possession o'r ty yma. ac nid oes dim i gael ei gludo allam ohono lieb ganiaitad awdurdodau y llvs. Felly, rliowch y bocs yna i lawr." Sefais a'm safn yn agored am eiliad, yn methu dirnad beth allaswn wneydl yn nesaf. Edrychai y porter, oedd yn gafel yn iahen arall y bocs, yn betrusgar arnaf; amiieidiais arno mor slei ag y tiiiedrini-i; deaillodd yntau yr awgryiii, a dyma ni, a'r bocs cydrhyngom, yn, carlamu tua, drws y ffrynt, yr hwn o@dd yn digwydd bod yn ago-red, ond eYJii i ni gyrha-edid i'r drws dyma-'r beili yn jktithro yn mla-eii, yn eistedd a-r y bocs gRn reddi ei holl bwysau arno, ac felly shpiodd yr handles o ddwylaw y porter a mhmau—a- dyna fy mocs, a gwerth. degau o Wanati o betihau ynddo, wedi ei gymeryd tieiVVl1 "possession" a beili inafwr trwrn beldftw1 yn eistedd yn hamd-denol arno Ceisiais ymresymu a'r dyn. Dim h"g! Dechre-uais wylltio a bygwth. LIlli 0 iws fyth Y cwbl wnaetli y foe$i oedd chwerthin yn fy wyneh a dweyd wrthyf aiw symud y boc.'3r os laedrwii. "Os m-edra-f yn wir," rueeld'wnwilt,}lO, "ehwi gmwh we1'(1 inewn eiliad beth fedral wneyd," 'a, chymeiais a-fal yn yr handle gan lusgo y bo-cs a'r beili yn lies i'r drws, ond gan na fedrwn ei lusgo- yn mhellaich lluchiais fy nghot od.'Iiam danaf, torchail lewys fy nghrys, ac ymnes-eais; -at y dyn gan ysgyr- nygu a-rno, ac nis gwn beth fuasai yn ctgwydd wed"yn -oniba^' i rywlbeith Ja-rari ddigwydd. Y foment hono stopiodcl cerbyd 0 VVT gyferibyn a'r ty, ond yn fy nghyffro nid oeddwn i yn cymeryd dim gylw ohono. Fodd! bynag, tra yr oeddwn i a'm cefn at y dtws yn ymbaratoi idJdymchwel ar y beili hwnw gyd!a holl bwysau anfertli fy nghyn- ddaredd, wele y/mba-relo niiaiwir glas yn clrwilbanu lieibio fy ngMust ao JIll d'isgyn fel mellten ar ben y beili nes yr oedd hwnw yn ewympo wdkUar fy mocs fel tarw wedi ei dalceim efo bwyell. "Dyna i ti, c-yuier dy fo-c-s allan yiwvan, macligen bach i," abe rhywun yn Gy'mraeg. Troais i edrych pwy oedd wedi dod- a'r wared-igaeth ——— Main A Mrs Daniels efo hi (I'w barhau.) -4-