Papur Pawb

Yr oetlcl person Pwllygro yn ymgeisydd am sedd ar y cynghor plwyf, ond bu yn afiwydd- iannus. Y dydd Sul canlynol, cafwyd pre- geth gampus ganddo ar Job xii., 1-3. Ar gar eg fedd un o'r Cardis — Treuliaia fy m.ycl. yn hynod iawn; 'R01yn weithiau'n llwm ac weithiau'n ilawn Yn awr raewn clai 'rwy wediJm cloi, A'r bws diweddaf wedi 'i roi. Cadwaladr Jones Anifail gwael oedd hwn. yna ddaru ti werthu i mi, Ned Pmy, mae ei asenau o'n chvael allan drix-y ei ochrau o. Ned Pmv Wel, Cadwaladr anwyl, aUa ti ddim disgwyl iddyn nliw ddwad allan drwy iinlle arall, a ellit ti ? @i1 Margared Ydw i'n declireu iiiviilcl i ed- rych yn hen 1 Catrin Nag wvt, eneth, be berodcl i ti feddwl ? Ma-rgared Clywed fy nghyfeillesau bod ag un yn dechreu dyweyd fy mod yn myn'd i. edrych yn ieuangach bob dydd. mm Lowri Lewis (yn dorcalonus) 'Rydw i n ofni yn fy nglialon fed y crinoline yn rhwym o ddwad. Shan Sinn: Sut yr ydycli chi'u meddwl hyny, Lowri Lewis Lowri Lewis: Achos fod pobol "Papur Pawl)" yna mor ofnadwy yn ei erbyn o. tj(j Pan oedd. Ficer Llanbabo yn ei bwlpud yn myn'd i ddarllen y weddi foreuol, yr oedd William Sholgrop, Ysw., yn eistedd yn ffrynt y gangell o flaen y gynnulleidfa; fel un yn deilwng o'i sefyllfa, gwnaeth. osgo ffasiynol a'i law gan dynu ei gadach i'w gymhwyso at ei fystas, ond och! wchw daeth "allan hefvi gawod o gardiau gan ddisgyn i bob cyfeiriad. Y Ficer, wedi ei gyffroi gymaint gan y digwyddiad ohwythig, a, anghofiodd ei orchwyl, a throdd at Mr Sholgrop gan ddyweyd, "Yr ydych yn esgeulus iawn o'ch Beibl, syr, mae ei ddail ar goll i gyd." Yn mhen uchaf sir Aberteifi, er's llawer o flynyddoedd bellach, yr oedd cigydd adnab- yddus yn byw. Yr oedd. yn bur hoff o'r ddiod; a. ar rai prydiau yn meddwi. Ar y troion hyny, cysgai allan y rhan fynychaf. Un boreu iSabbath, daeth offeiriad ar ei draws. Wrth ei weled yn cysgu ar ochr y ffordd, efe a'i deffrodd. Gwnaethoch dro ofnadwy, rwan," meddai y cigydd. "Beth wnes ?" meddai'r offeiriad. Aflonyddu arnaf a minnau yn y nefoedd." Yn y nefoedd meddai'r offeiriad, mewn syndod.. "Ie," meddai'r cigydd. "Beth glywsoch chwi yno 1" Fe ddaeth rhyw angel ataf gan ofyn i mi ai nid oedd yr un offeiriad yn marw yn sir Aberteifi'^ 'Wn i ddim,' meddwn innau. "O," meddai'r angel; "synu'r oeddwn i am nad oes un wedi dod yma. er's dros ddau gant o flynyddoedd." Heddgeidwad Lliindeini(y Symuclwch yn mlaen yna: Beth ydach chi'n aros fel yna, ddyn ? Ffarmwr Jones Yr ydw i'n aros am y dyn ddaru gynnyg myn'd a fy watch i i dy yr oriorydd i'w thrwsio, a'i regiletio hi. Mi ddyla fod yn ei ol bellach. Mae'n agos. i ddwy awr er's pan aeth o a hi. Job Jones (wedi hirfaith eglurhad ar yr achos paham y mae ef yn ei charu) Gyda golwg ar hyn oil, Miss Martha, ac a ehymeryd pobpeth o dan ystyriaeth bwyllog, yr wyf yn cynnyg i chwi fy llawT. Miss Martha: Diolch yn fawr iawn i chwi, Mr Jones, ond mewn gwirionedd, y mae y ddwy sydd genyf eisoes yn llawn digon i mi. f) Y mae llawer yn dibynu ar o ba, sefyllfa y byddwn yn edrych ar bethau. Gofynwyd i'r milwr llwfr hwnw oedd yn r'hedeg o'r rheng flaenaf i ol y fyddin, "Paham yr oedd yn rhedeg o'r frwydr felly." Yr atebiad oedd "Yr wyf yn rhedeg am nad allaf ehedeg." Efe gan hyny oedd yn gwybod ei fusnes ei hun oreu. $ Y fam-yn-nghyfraith Yr oeddwn i wedi meddwl aros nyd ddydd Merclier nesaf, mi fasa hyn bedwar diwrnod yn hwy. Arthur bach Os gellwch chwi (Idal y tren canol dydd mi fvd I genooli chi gant end un o oriau yn rhagor i aros yma. Y fam-yn-nghyfraith: Sut. yr wyt. ti'n gwybod rhifedi yr oriau mor dda a hvna ? Arthur bach 0, tada ddedodd wrth i. 110, Gyda gwen yn dawnsio yn nwyfus ar ei ruildiau rhesynog, athannau tyner telyn serch yn swnio yn beraidd yn ei fvnwes, curai Ianto Lygadgraff ffenestr ystafell-wely ei anwylaf Olwen, gan erfyn ami gyfodi o'i gorweddfan a threulio'r nos yn ei gwmni wrth dan o fawn y gegin, a cliin arllwvs teimladau ei galon yn oirias i'w (.,i -,tiali (fel y tebygai) mewn hyawdledd teilwng o DemoHtheues a goslef hudolus. Yn mhen enyd cynnrychiol- wyd Olwen gan ei mam. a chan estyn ei phen allan drwy y ffenestr, cyfarchodd Ianto, gan ofyn iddo "beth oedd yn ei fliilo "Hym," meddai Ianto, gan droiymaith yn siomedig, "dim yn neillduol, dim yn neill- duol t" Gyda, meHt gwylltineb yn fKachio yn ei llygaid, a'i "hanadl yn ei gwddf." carlamai Betti FfowiJ dan sychu ei chwys i mewn i'r bwcing offis yn ngorsaf Llanbabo. Y elerc, yr hwn a safai gerllaw, a darawyd gan ei geiriau gwylltiol—"Ticed i Pwllygro, os y gwelwch yn dda." I'r hyn yr atebodd yn bwyllog, "Too soon, too soon." Wrocyn i Pwllygro wyf fi ami," meddai Betti eta. "Too soon, too soon," oedd yr ateb eil- waith. "Dowch a thocyn i Pwllygro i mi ar un- waith, dwi'n cadw dim swn," meddai Betti eto, dan daro ei throed yn erbyn y ilawr yn gynhyrfus, Darfu i'r packman, ar ol talu amryw vm- weliadau ofer ag un o'i gwsmeriaid, alw ych- ydig ddyddiau yn ol am beth o'r arian dy- ledus iddo. Ond yr oedd ei gwsmer wedi gofalu dysgu ei bachgen bach i ddyweyd wrtho, pan y delai, ei bod hi wedi myned i'r dre. Daeth y packman at y drws, a gofynodd: Yn mha le y mae dy fam, machgen i ?" "Y mae hi wedi myned i'r dre," ydoedd ateb parod y bachgenyn. Pa dref 1" gofynai y paekman. Gan nad oedd wedi cael cyfarwyddiadau pellaoh, aeth y bachgen at droed y grisiau a gwaeddodd: "Mam, i ba dre' yr ydach chi wedi myn'd? Y mae arno fo eisieu gwybod." tJ Aeth bonedidwr o sir Fon a'i was i Lun- dain yn amser! yr arddangosfa ond ni chan- iateid i Jack fyned allan ei hunan rhag iddo, am na, fedrai Saesneg, fyned ar goll. Eithr un noson, a'i neges yn ysgrifenedig, aeth i siop oledd gerllaw i geisio tybaco. Tra yr oedd y siopwr yn pwyso y tybaco, rhoddes Jack banner coron ar y cownter i dalu am dano. Ac mewn eiliad, ysgubodd epa mawr y darn arian i'r dror. Ar ol i Jack gael y tybaco, efe a arosodd am: y newid a'1' siopwr, yr hwn nid oedd wedi ei weled yn rhoddi yr arian i lawr, a edrychai aim ei dal. Yr oedd Jack yn siarad Cymraeg a'r siopwr yn siarad Saesneg; ac o'r diwedd, anfonwyd bachgen adrief gyda. Jack, gan fod y siopwr yn adnabod ei feistr. Ac adroddai Jack yr hanesi drwy dldyweyd, "M roddais i yr hanner coron i lawr, a chymerodd tad y siopwr, yr hen ddyn sydd yn eistedd ar y cownter, afael ynddo ac a'i rhoddes yn y dror, ac ni che fais, i ddim newid gan y siopwr." tiSft Gyfnod maith yn ol, trigiariai amaeth- wraig gyfoethog gerllaw i ddinas Dublin. Bob liawn Sadwrn, arferai anrhydeddu y Tad Angus a'i phresennoldeb or cyftesu y 11 u pechodau gyilawnid ganddi yn ystod yr wyth- nos, ac am drwyadl faddeuant o'r cyfryw der- hyn Lai ei anrhydedd swm sylweddol o'r cryn- ion fendithion. Yn ystod un ymweliad gofynai y Tad tSant- taidd Wel, Mrs Murphy, a ddarfu i chwi gyf- hwni Ilu o bechodau rhyfygus yn ystod yr AArythnos bresennol Mrs Murphy: Wel, eich anrhydedd, dy ond mi feddyliais am hanner crogi Nelly Moore. Y Tad Angus Wel, yr oedd meddwl yn gystal a phe buasech wedi cyflawni y weith- red lileinig A chan mai gwraig i amaethwr ydych rliaid i chwi ddyfod a cliosyn i mi am eich gwaredu rhag myned i'r purdan. Y nawn Sadwrn dilynol, ymwyddfododd Mrs Murphy, fel arferol, mor siriol a sant. Y T'ad Angus Wel, Mrs Murphy, a ddarfu i chwi ddyfod a'r cosyn ? Mrs Mlurphy: Naddo, eich anrhydedd; ond mi feddyliais am ddyfod ag ef. Y Tad Angus Meddwl, meddwl, 0, medd- wl ni wna meddwl mo'r tro, rhaid i mi gael y oosyil. Mrs Murphy Wel, eich anrhydedd, dy- wedasooh, y nawn Sadwrn diweddaf, fod meddwl gystal a chyfiawnj,