Welsh Newspapers

Search 15 million Welsh newspaper articles

Hide Articles List

1 article on this Page

[No title]

News
Cite
Share

Paham y. mae rhai pobl yn clebyg, i wyau ? v—Am eu bod yn rhy lawn ohonynt eu hunain vfi ,ddal dim arall. RIiyw dro, vr oedd dyn wedi colli eeffyl bvchan yn myned heibio i efail gof o'r enw Gutfcopan welodd of Gutto, gofynodd iddo, "A wdsochchwiddim banner poni yn myned heibio y Ifordd hon ?" "Wei; clvw y dyn," ebe Gutto, "ydyw yr banner arall genyt U?" Adwaenem ddyn wedi ei freintio a thrwyn o'r maintioli mwyaf. Un diwrnod eisteddai wrth y bwrdd i yfcd te; sylwai' cyfaill oedd yii eistedd gyferbyn iddo fod gwybedyn ar flaen ei drwyn. 'Oes yna ?" ebai yntau. "Da chwi gyrwch Ily ef ymaith, yr ydych yn nes ato na fi Pan oedd meddyg o Sais yn teithio un tro yn y Dwyrain, teiimlai yn bryderus iawn i ychwanegu ei boblogrwydd gartref drwy ddysgu dulliau penodol o drin afieohyd, am yr hwn y clywodd ganmoliaeth uchel iddo. Ar un aelilysur, pan ar derfynau yr anialwcli nUlvr, gofynodd i hen benaeth, "Pa beth y byddweh yn ei wneyd a phobl gleifion, pan y byddant yn methu cysgu ?" Derbyniodd yr atebiad ymarferol, "Yr ydym ni yn eu gosod i wylio y camelod." Tivui Sion Cati, pan oedd yn icuanc, oedd yn chwanog iawn i orwedd yn hir yn y gwely yn y boreuau hyn a barodd i'w dad ei ger- yddu yn galed am ei ddiogi, ac edliw iddo ei z, fawr segurdod, ac a ddanododd fod un bach- genyn wedi cael deg gini ar y fFordd trwy godi yn foreu. "Pw, pw," ebe Twm, "nid enillwr sydd yn codi foreuaf; yr wyf yn siwr fod y colledwr wedi codi yn foreuxeh nag ef, crude ni fuasai dim modd i enillwr fod." Teimlai Orpheus, duw y gerdd, awydd dwfn am gymhares bywyd i gadw cwmni iddo. Gafaelodd yn ei delyn, a dechreuodd redeg ei fysedd hyd y tannau. Yn uniongyrchol, ymddangosodid. mor-forwyn ger ei fron, wedi ei swyno gan y gerddoriaeth. Taflodd Or- pheus ei delyn o'r neilldu, yn llawen ei fod wedi cael ei ddymuniad mor fuan. Ond er ei ofid, yr oedd y dduwies wedi diflanu. Un peth yw cael gwrthddrych i'n meddiant, peth arall yw gallu ei gadw ar ol ei gael. Yn yr hen amser gynt, pan oedd y teilwr- iaid yn anhawdd eu cael, yr oedd hen wraig yn hyw mewn bwthyn, ar ochr bryn, yn sir Gaernarfon, yr hon oedd er's llawer o amser yn methu yn Ian a chael gan y teiliwr ddod yno. Ond o'r diwedd daetli y teiliwr. Yr hen wraig yn llawn digrifwch a ddywedodd wrtho cyn gynted ag y daeth i'r ty. "T)au olwg sydd i'w cael ar deilwriaid, adyrna nhw: Y mae yn dda eu gweled yn dyfod, ac yn well na hyny eu gweled yn myned ymaith." "Wei," ebe'r teiliwr, "cewch weled y ddau ar unwaith," ac ymaith ag ef. Ni welodd yr lien wreigan mo hono mwy, Clywsom fod merch i fclinydd yn Rouen mor brydferth, ac mor greulawn, fel y mae ooheneidiau ei chariadon yn ddigonol i droi hwyliau melin ei thad. Meddai ef: 0, fy anwyl Jane, rhoddwch i mi uri cudyn o'ch gwallt, fel y gwisgwyf of nesaf at fv nghalon. Ebe hi Na, syr. Mae gwallt yn oostio arian, ac nid wyf am ei roddi ymaith. Meddai baehgen byohan' Beth ydyw'r achos dy fod yn crio, Sally? Atebodd yr eneth Am fod y ddannodd yn fy mhoeni yn ofnadwy. "Wei," meddai v baehgen, "dos at fy modryb ginna hi ddangos i ti pa. beth i'w wneyd; canys y mae hi yn gwybod sut i dynu ei dannedd hi allan, a'u rhoddi yn eu liolau wed'yn Mrs Anwyl: Mary Jane • Mae'n llawn biyd i ti bellach due wis rhwng v ddau. Pa un a briodi di, ai y dyn sydc yn dy garu di. ai ynte y dyn a aD dy W;S").,) yn hardd ? Mary Jane: Maoii, fel geneth wedi tyfu gyda'r oes, ac jjid ar ei hoi hi, ilisid i ir.i ateb eirh cwestiwn mor ramadegrl ag sydd bosibl i mi, fel hi n "Y mae cariad yn beth dymrnol iawn end y mae dillad yn anhebgorol angenrheidiol." "Pa fodd, o Gwen, dydi adawaf, Pa fodd, pa fodd gadawaf di Dyna fel y murmurganai ei cherddor hotfus a'i bardd serchglwyfus, mewn lleddfnodau tvnerach nag awelon yr hwyr yn mis Mehefin, fel y sylwai fod dau fys y cloc ar linell union. syth ar y ddeial. (¡"Wel, John," meddai hithau, gyda math o ddiniweidrwydd dirygionus yn cellwair ar ei gwefusau, "gellweh gymeryd eich dewis. Os ewch drwy y neuadd, byddweh yn debyg o ddeffro fy nhad, ac os ewch allan drwy ddrws y eefn drwy y buarth, byddweh yn sicr o ddetfro'r mastiff." Os oes rhai o ddarllenwvr "Papur Pawb" yn amheu galluoedd nodedig Briwsionfardd, bydded iddynt ddarilen y Uinellau nodedig a ganlyn "Os wyt ti'n ddyn sychedig iawn, wel yf, yf, yf; Os wyt ti byth am Iwyddo, bydd yn hyf, hvf, hyf; Os wyt ti'n ddigon segur gelli fyned am dro, Ti fyddi adref pan ddoi'n ol, peth digon siwr di o." Er hyny, nid yw yr aweii yn blino ar ei haden ond y mae yn ehedeg yn hoew drwy'r eangderau digwmwl fel y canlyn — "I'r gwr a fo'n newynog, rhoddwcli fwyd, fwyd, fwyd; Fc'i gwelwch yn y boreu, ac fe gwyd, gwyd, gwyd. Os myni fed yn enwog gyda'th ben, hen) ben Na ohymer bvth dy foedro gan dv Wen, Wen, Wen," Gofynodd boneddwr oedranus i fachgen pa beth oedd yr addysg uchaf yn yr ysgol yr oedd efe ynddi, pryd yr atebodd y baehgen, gan edrych yn synedig, "Ssrydd- iaeth, wrth gwrs." "Jim," ebai hogyn yn gyru'r wedd wrth ei gydymaith un diwrnod', "yr wyf yn gwy- bod am macintosh ffasiwn newydd i gadw gwlybaniaeth ymaith." "Pa beth yw hono 1" "Wel, pe bwyteit benog coch gyda'th freo- wast, byddet yn sych drwy'r dydd." "Sion," meddai Dutchman, "gelli ddyweyd beth fynot am gymydogion drwg mae genyf fi y rhai gwaethaf a fu erioed. Mae fy moch a fy ieir yn dyfod adref yn fynych a'u clust- iau Avedi eu tori, a'r dydd o'r blaen daeth dau ohonynt adref ar goll." "Y maent yn dyweydi wrthym fod y rhai da yn marw yn ieuainc," meddai geneth fechan Americanaidd; "ac eto y mac nhad yn dyweyd fod goruchwylwyr ygwiriant yn cael allan f«xl cletrigwyr yn byw ar gyfartal- edd nes bod yn 85 mlwydd oed!" Yn ddiweddar, siaradai pregethwr yn ddig- rif gyda y gynnulleidfa ar gynnydd meddw- dod. Nodai engraipht: —"Nos Sabbath di- weddaf bu farw dynes ieuanc yn sydyn iawn tra yr oeddwn i yn pregethu mewn cyflwr o feddwdcd Darfu i grwydryn unwaith aIw ar y Sul, a deisyf cael tipyn o cider. Nacaodd y fonedd- iges roddi dim iddo; ac adgofiodd yntau hi o'r sylw mynych y "gallasai groesawu angyd- ion yn ddiarwybod." "Ie," meddai hithau, "ond nid ydyw angyl- ion yn myned oddiaimgylch i yfed cider ar y Ily Suliau." Yr oedd plant clerigwr yn Aberdeen un diwrnod yn difyru eu hunain trwy wneyd conundrums. Yn y man, gofynodd un ohonynt, "Pwy oedd y fenyw addfwynaf?" Ymddangosai y clerigwr wedi ei daraw a meddwl newydd spon, ac atebodd yn union, "Nid ydym yn darllen am yr un." Ond gwnaeth ei wraig yn gyfartal ag ef pan y dywedodd yn ol gyda llawn cymaint o barod- rwydd, ""V\"el, nid ydym yn darllen ond am un dyn felly, ac y mae y fuss a gedwir yn ei gyleh yn profi eu bod yn lied brin." Yr oedd yr Archesgob Whately yn wr hynod ffraeth, pan y dewisai hyny—yr hyn a gymerai le yn bur ami. "Yn awr, syr," meddai un tro wrth offeir- iad siaradus; "a ellweh ohwi ddyweyd wrthyf pa fodd yr ydych chwi yn debyg i gloch ein heglwys ni ?" "Oherwycldi," meddai y liall, "fy mod bob amser yn barod i roddi gwaedd o rybudd pan y bydd yr eglwys mewn perygl." "Na, na, nidi felly o gwbl," atebai yr Archesgob: "yr achoo. ydyw eich bod yn meddu pen gwag a thafod liir."