Welsh Newspapers
Search 15 million Welsh newspaper articles
7 articles on this Page
Hide Articles List
7 articles on this Page
CYNHADLEDD MR. EVAN ROBERTS…
News
Cite
Share
CYNHADLEDD MR. EVAN ROBERTS YN LLAN- DRINDOD. [GAN EIN GOHEBYDD ARBENIG]. Ar ol wythnos y Convention, dechreuodd cenhad- aeth hir-ddisgwyliedig Mr. Evan Roberts nos Sad- o wrn, Avvst neg, yn y babell eang a godwyd ar gyfer y Convention, yr hon a gynwysa o leiaf ddwy fil o bob]. Yn fuan wedi chwech o'r gloch ymdyrai y dorf tuag yno, fel erbyn 7.30 yr oedd y neuadd wedi ei gorlenwi. Teg bod yn onest: cafodd llu mawr yr ymwelwyr siomedigaeth nid bychan pan ddeallwyd fod emynau y Genhadaeth wedi eu tynu allan yn Saesneg hollol; tra mai y ddarpariaeth gyffredin yn yr Albert Hall a'r capelau eraill ydyw fod yr emyn- au yn ddwy-ieithog. Camsyniad oedd hwn, a feiid yn fawr gan farnwyr; ac nid oes angen cymedroli dim ar lymder y farn gyffredino1. Delai hyn allan mewn toriadau parhaus i ganu hen emynau Cymreig ein cenedl, ac yr oedd hyn yn cael ei ddilyn gan hwyl a godai'r dorf i dymer nefol, ac yr oedd y frwydr rhwng y ddwy iaith a'r ddwy genedl i'w deimlo yn amiwg, ac yn cyfansoddi rhwystr gwir- ioneddol i lwyddiant y Genhadaeth. Da fydd cadw llygad ar hyn yn y dyfodol, fel ag i gadw pob sail i aflonyddwch ymhell. Cyfarfod Nos Sadwrn. Dechreuwyd canu "Just as I am," yna y Cymry yn tori allan i ganu Dyma gariad fel y moroedd," nes boddi y Saeson druain bach. Treuliwyd haner awr mewn gweddi a mawl; ac ar yr amser penod- edig, sef 8 o'r gloch, daeth y Diwygiwr i fewn. Hawdd deall wrth bob wyneb fod eneiniog yr Arg- lwydd wedi ymddangos, a naturiol oedd i hyny greu cywreinrwydd nad oedd o un help i ysbryd y gwir addolwr. Wedi i'r Saeson holi llawer o ofyniadau. Rhoddodd Mr. Jeffrey Jones, Brynawel, gyfeiriad ysbrydol i'r Genhadaeth, gan anog pawb i beidio disgwyl wrth ddyn, ,ac ymddiried yn Nuw. Ym- ddangosai y Diwygiwr mewn cymeriad newydd o flaen y cyhoedd. Dyma y Genhadaeth Seisnig gyntaf o'i eiddo, felly y mae yn rhy fuan i farnu gwerth arhosol y Genhadaeth. Arweiniodd y dorf at Dduw mewn gweddi. Dechreuodd trwy ddiolch am y gwaed, a chydnabod presenoldeb Duw, yn Dduw byw, ac agos, a bod yr un drwg ar ei oreu yn ceisio dynion :—" Arglwydd, dwg ni i'r goleuni—i'th oleuni Di. Yr ydym yn y frwydr-dy frwydr Di. Felly gogonedda dy Fab heno. Y mae concwest Calfaria o'n plaid. Cadw ni dan y gwaed i ogon- eddu yr Iesu, ac i'n harwain." Yna daeth distaw- rwydd oedd yn fantais i lonyddu meddwl y llu, Ar- weiniodd y Diwygiwr y dorf fawr yn ngweddi yr Arglwydd.' Canwyd ar ol hyn "All hail the power of Jesu's name," There is a fountain filled with blood." Tra yr elai y casgliad ymlaen, yr oedd y brawd ieuanc mewn ymdrech meddwl, a chymylau yn awr ac eilwaith yn ymdaenu dros ei wyneb. Ar hyn ymdorai ysbryd gweddi ar hyd a thraws y neuadd, a phan ddymunai un am i'r Ysbryd ddat- guddioJr Groes a'u tynu dan arwydd y gwaed, torodd allan 'Amen' gynes a chyntaf y Diwygiwr. Pwynt ei sylwadau oedd fod proffwyd yr anialwch yn cyfeirio at Grist feJ/Oen Duw. "Wele "Y r ydym yma heno, nid i wel'd dyn, ond i wel'd Duw; nid i wel',d pethau rhyfedd, ond dyfod yma i weled pa bethau a wna Duw i ni. Gollyngwch afael ar y gorphenol, ac agorwch .eich calonau gan edrych i Galfaria am y cyflawnder sydd i lanw pob angen. Yr ydym ni yn dweyd ein bod yn edrych i Galfaria.' Ond a ydym yn foddlon i edrych ar yr archolledig Oen-Oen Duw? Edrychwn i Galfaria-—ein lie ni. Calfaria sydd yn gwneyd y nefoedd i lanw o lawen- ydd, y ddaear i obeiftiio, ac uffern i grynu. Calfaria -Beth yw Calfaria? Ein gobaith a'n sicrwydd ni am fywyd. Y mae Duw yn foddlon i ddadlenu'r Groes i ni heno. A ydym ni yn foddlon. A gawn ni dderbyn y Groes. Lie dyn yw mynwes Duw, ac nid wrth ei draed. Mae Calfaria yn condemnio pob bywyd hunangar. Gofynwn i'r Ysbryd i ddatgudd- io'r Groes i ni—ffordd buddugoliaeth Calfaria! Calfaria! Y ffordd i'r nefoedd. Fe ddatguddia Duw gyfrinach (secrets) ei galon i ni yma. Dyma'r ffordd i fywyd helaethach. Condemnio hunan, a'i adael dan hoelion ar y groes. Nid myfi, ond Crist sydd yn byw ynof fi. Edrych ar Dduw, a derbyn- iwch fywyd. Ymddihatrwch oddiwrth bechod a mar- wolaeth. Edrychwch i Galfaria, y mae ef yn aros i dywallt arnom bethau goreu Duw. Y mae Satan yn disgwyl ac am gael eiri goreu ni. Os yw Ysbryd Duw yn gweithio arnoch, peidiwch gadael i Satan ein hamddifadu o'i fendithion, heb geisio dim o'r eiddo ni ein hun, ond y cyfan i'w ogoniant ei Hun. Beth bynag a wneloch, gwnewch bobpeth er gogon- iant i Dduw. Y Groes yn unig a all wneyd lie i Dduw yn ein calonau ni. Ar hyn dyma weddio yn y gynulleidfa, ac eraill yn canu, O! Lord, send thy power just now"— adran arall yn gweddio. Ar darawiad, canwyd "Ymgrymed pawb i lawr," ac yna I Galfaria trof fy ngwyneb." Eraill yn tystiolaethu am yr Issu ac yna canu, "Oscaflesu, "Y mae yn y Groes allu ijch gollwng yn rhydd y foment yma. ebai Mr. Evan Roberts yn Gym- raeg. Mae ynei angeu ef fywyd i chwi." Yna aeth yn ganu "0 Fryniau Caersalem ceir gweled," "Y Gwr a fu gynt b dan hoelion." Terfynodd y cyfarfod nos Sadwrn mewn; man tyner a hapus. N°S Sui. • idoga^! Ar ol Sabboth werthfawr iawn, dan a y Parchn. Griffith Ellis, M.A., Bo°ti Joshua Abertawe, tynwyd i'r Neuadd yo a gorlanwyd ar fyr amser. Aeth y flaen am ysbaid trwy ganu, gweddio, a ^oCjd ™ yn frwd iawn yn y ddwy faith, a Qo{f E. Roberts yn Saesoneg yn angerddol ia. pel&f, odd yn Gymraeg a oedd ofn dyn arnorn' ae'r d! gariad yn bwrw allan; ofn. RhwyrnD J garl?rt ond datod a rhyddhau y mae Crist trwy fel Y mae yn allu Duw i ryddhau. ■B. yn^ ar holl gryfder uffern. Mae y rhydd:id allu P ■„ ei roddi y funyd yma i'r eglwys. Mae n ajjjoO" f i ryddhau yn eiddo i ni yn awr, ar y p al bod ni yn rhoddi yr oil a feddwn ya 0 &otl h iddo ef." Siaradai yn angerddol, & oJo. gwaeddi Cymer ni," Buddugoliaetha (Jisglell'' nyn, dyma wyneb y Di wyg i vvr ieuanc y a yna gwaeddodd O, Iesu, Iesu anwyl. yn Gymraeg, a syrthiodd pob cadwyn j'j- theimlai pawb ei fod yn myned ar el u u&\n\) oedd a'r gadvvyn ar ei edyn, a chludai o(io gydag ef. Ofer ydyw ceisio ei gosod 1 -ata mae wedi ei hysgrifenu, nid a phm 0 3^/ gewin a adamant, ond gan Ysbryd V 3^ calon oedd yno; ac nid oes son affl d"1 weddi. Yna siaradodd :—" Hawliai t,yoy 0 ,5, trwy Grist. Ofer ydoedd disgwyl arn y gr daear, ond fod Duw vn barod i ddatgud -ant L Pan fyddwn ni yn barod i roddi y aui J heb ei ranu ag arall. Y mae yn 1a^on i ynau, am weithwyr. A oes yma genha Nid wyf fi ond pechadur wedi ei ac"u Heb Grist d'allwn ni wneuthur dim; °n ,orai a »' thrwyddo, yn gallu pobpeth," ac ar hyn pi fel un wedi concro—" Yr Arglwydd, efe sy y cp drosodd a throsodd drachefn. Pan yr 0 gtfe?vn, yn berwi gan deimlad, rhoddodd un n fl0dd t ei henwi amnaid i dewi, yn wir SOT Darllenodd Esaiah liii., gwnaeth gweddiodd, ac ymgaledodd pawb o dan y gll c j Prawf arall y dylai yr awenau bellach g yn ei law ei hun yn hollol os am ddiogem unol y Genhadaeth.
GOHEBIAETHAt^s^
News
Cite
Share
GOHEBIAETHAt^s^ — — Nid ydym yn ystyried, ein hunain yn gyjnJ° yr ysgrifenwyr
EGLWYS BETHEL, LLANGYFE^
News
Cite
Share
EGLWYS BETHEL, LLANGYFE^ AT OLTGYDD Y GOLEXJAD- Syr,—Dymuna yr eglwys uchod ar 111 xjni 0 yfl ion a'n pregethwyr sydd yn ei gwasana jje i bryd, iddynt beidio anfon neb yn e?anis.ta gyntaf hysbysu yr eglwys, a chael ei cn 0 Heb hyn ni fydd yr eglwys yn gyfrlt° „ Yr eiddoch dros yr F.gl w^0g. JO^
PWY YW " PICTIE" ? p
News
Cite
Share
PWY YW PICTIE" ? p AT OLYGYDD Y GOLETJAD- j Pe^e\< Anwyl Syr,—Yn y Cyngor a draddod^y ^$ wyr ieuainc Sir Fflint yn Nghyfarfod j- ^Ail" gan y Parch. Hugh Roberts, rho^dd q iddynt i ddarllen Text-Book Duwinyd o'r enw Pictie.' Gan fod cryn amheu 0, fodiad y fath awdwr, a gaf fi ofyn gwyr llyfrwerthwyr Sir Fflint nemawr pe Yn ol barn Mr. Roberts cynhwysa i dduwinyddiaeth, ac y bydd dyn ei ydy^ ef yn ddiogel drwy yr anialwch. 1 wy J Allwn ni os yw yn bod ei drystio. pjgf
SYMUD YR AMHEUS. ^
News
Cite
Share
SYMUD YR AMHEUS. AT OLYGYDD Y ^(1 Tua declireu'r flwyddyn bresenol. a i Sabboth, cerddai cyfaill i mi tua r tfotd i0fcK, fwynhau ysmoc" fel y cerddai ar y jj it y cloddiau a'r coed. Esgynai y /'i « o'i gylch, gan lanw y ffordd y cerdd g0d nabyddus. Yn ddisymwth, o dan■ BJedefl dderw fawr, wele ece yn nghanol n y ^i o blant—rhai o honynt yn ysmygu o \°A6?, wag, eraill yn tanio eu 'cigarettes, t)° honynt am esgyn i fynydd mawred cy .■ f\ mewn cwmwl o dan a mwg. W. •' P°6 ac ysbryd Duw yn mron fy nghyfal f0dd l,nc °\( (Act. viii 29), a chynghora"on^p yiJ ac yntau yn euog or un bai? i->yn;1]Jsyifl# a gaf odd fy nghyfaill. Er mwyn er^oedd 7? uc^„ amheus o'i fywyd. Bu am flyn>'Sn brif ysmygwyr yr ardal, ond y_ pry aC rhoddodd ffarwel i'w bibellau a'r mWg, y mae yn wrth-ysmygwr pendant. Yr eiddoch, &c., S:t1 — aTT S{0*
UNIAD Y COLEGAU-soIj P PENDERFYNIAD…
News
Cite
Share
UNIAD Y COLEGAU-soIj P PENDERFYNIAD CYFARFOD (EGLURHAD a CHYWlR1A AT OLYGYDD Y Anwyl Syr,—Yr wyf wedi derbyn. dant gan amryw frodyr o fewn cy s yn yX fenu gair i gywiro gwall a ymddengy iad yn y GOLETJAD am yr wythnos no 1 y ddadl ar y cwestiwn uchod, ac ae y Q- gamargraff all fodoli gyda golwg.a f0d J y cwestiwn. Y camargraff fuasai aCb n wedi datgan o blaid dau goleg yn y dyWe^fl V Yn ol yr adroddiad yn y GoLEUAP^b Parch. Owen Parry wedi cynyg ar yP „, liams, Brynsiencyn;, wedi eilio, e ven^eiJne^ rhodd anrhydeddus Mr Davies ac y goft uno a'r De. Cynhygiodd Dr. Roberts,
Y PARCHEDIG THOMAS GRAY.
News
Cite
Share
gylchiadau ddigwyddai fod yn ffafriol iddo. Byddai talu ychydig sylw j'w hanes yn ddigon i agor llygad unrhyw ddyn ar y pen 11.wn, ac y mae hyny heddyw yn ddyledswydd bwysig arnom, "Meddyliwch am eich blaenoriaid, y rhai a draethasant i chwi air Duw." Yr oedd yr amgylchiadau fwy nag unwaith yn ei hanes, i bob golwg, yn bobpeth ond ffafriol i Iwyddiant. Dyna hanes eglwys y Trallwm pan aeth ef yno yn fugail gyntaf yn 1864. Eglwys fechan oedd hi'r pryd hwnw, mewn tref lie yr oedd dylanwad eglwysig, hwyrach gryfaf o unrhyw dref yn y Dywysogaeth ar y pryd. Yn chwanegol at hyny, yr oedd yr eg- lwys ar y pryd! mewn argyfwng difrifol bwysig. Hyd yma, eglwys Gymreig oedd hi wedi bod, a hyny mewn tref oedd bellach yn Saesneg, a rhaid oedd arwain yr eglwys trwy gyfnod pwysig newid ei lxiaith. Gwyr pawb wyr rywbeth am eglwysi'r Goror, am y gofal ar medr sydd yn angenrheidicl er cadw 'undeb yr ysbryd yn nghwiwm tangnefedd mewn. adeg fel hyn. Hwyddodd Mr. Gray yn y Trallwm,, nid yn unig" i wneyd! hyny, ond i 1 y lwyddo yr achos mor; fawr, fel y buwyd1 dan angenrheidrwydd; i eangu yr addoldy iwneyd lie i'r gynulleidfa ddelai ynghyd i wrandaw yr efengyi. Dyna'n syml ei hanes hyd ddiwedd el daith-, llwyddiant, Dilys genym fod yna ynddot ef > elfenau oedd i bob golwg dynol yn cyfrif am hyn. Yr oedd yn gymeriad hollol dryloew, ac fel y mae dwfr gloew mewn afon yn peri i chwi feddwl ei bod y fasach nag ydyw, felly yr oedd' tryloewedd cymeriad y brawd anwyl hwn, yn peri i filoedd o bobl dybied ei fod yn llai nag ydoedd;ac yn eu mysg lawer o ddynion digon llygad-graff hefyd. Yr oedd yn un o'r dynion mwyaf addfwyn, hawddgar, a diniwed a welsom ericed, ac am hyny fe'i hanwylid gan bawb a'i hadwaenai; pho agosaf ato y deuai pobl, mwyaf oil yr anwylid ef gan- ddynt; wedi dweyd cymainta hynyna, pell ydym o fod wed'i dweyd y cwbl am dano ef. Nis gwyddom am ond ychydig ddynion ag y mae geiriau'r Gwaredwr yn fwy llythyrenol wir am danynt nag ef,"Bydd.wch gall fel seirff, a d'iniwed fel y colomenod." Yr oedd yn gwbl rydd oddiwrth bob dichell, ac yn anfesurol ormod o foncddwr i uno mewn unrhyw glic, er mwyn cyraedd unrhyw safle, gyfundehol nac arall. Na, nid aeth: yr un Israeliad cy- wirach, a mwy didwyII erioed i'w fedd na Mr. Gray. Yr oedd eiddocthineh a'i fwyn- eidd-dra yn ymdcddi i'w. gilydd mornaturiol a phrydferth a'r gwahanol liwiau mewn pel- ydryn gwyn o'r haul. Ond uwchlaw pobpeth, prif nodwedd ein hanwyl frawd oedd ei dduwioldeb dwfn. Teimlai dynion ei fod yn agos atynt, am ei fod yn byw yn agos iawn at Dduw; yn wir, nid oedd neb e/i frcdyr yn gyfryw ag y gallai poh doshattho ddynion ddyfodyn nes atynt nag ef, atheimlo'mpr hapusyn eu cwmni. Teimlai'r plant felly yn arbenig; o ran hyny, dynion i'w gwylied ydynt y rhai na fyn plant ddim ymddiried yddynt, a gwneyd cyfeillion 0 horiynt. Yr cedd plant Liverpool a'r Cyffin- iau yn anwylq Mr. Gray, a theimlad cyffredin- ol yr eglwysi oedd yr unrhyw. Ffaith arall oedd yr un mor amiwg ynglyn ag ef, oedd na bydd!ai neb byth yn myned yn hyf arno, byddai y fath urddas bob amser yn ei nodweddu, ei berson yn urddasol, a phob gairddiferai dros eT wefusyn Hawn urddas. Nis gwelodd neb erioed mohono yri ymcstwng at yr isel a'r an- heilwng mewn unrhyw fodd. Ni bu brawd erioed rhyddach oddiwrth bob cenfigeri at ei frodyr, a byddai ei eiriau bob amser yn rasol gan bawb, ac ni ddcrbyniai chwaith enllib gan neb yn erbyn neb. Y rheswm am hyn oil oedd ei gymundeb agios a Duw; credai pawb am dano ei fod yn ddyn nodedig dduwiol, a pherchid ef fel gwr Duw gan bob dosbarth o ddynion. .1. Fel pregethwr safai yn uchel iawn yn marn y cynulleidfaoedd yhgyffredinol. Amcanaj bob amser, am gyraedd y Iliaws, a gwneyd lies Iddynt, ac yn hyn fe Iwyddodd. ac nid oes onddydd y farn addengys eangder a dyfnder llwyddiant mawr ei weinidogaeth. Cafodd yn ei oes lawer odfa nodedig rymus, a Ilawer a drodd efe at yr Arglwydd. Cafodd bob ari- rhydedd allai'r Cyfundeb ei roddi arno, a bu farw yn y swydduehaf feddai ei Gyfundeb ei y rhoddi iddo, sef Gadeirydd y Gymanfa Gyff- redinol. Cafodd ei gymeryd oganolei ieehyd yn ddisymwth i ogoniant:. Mor brydferth An- wylyd y nefoedd oedd ef-ac ni fedrai ei Dad nefol feddvvi am ei adlael i ddioddef, ac am hyny fe'i cymerodd yn ddisymwth ato ei Hun. Gogoneddwn Dduw ynddb1, a boed nawddi Duw dros ei weddw a'i amddifaiel yn eu galar a'u tristwch ar ol tad mor ragorol.