Seren Cymru

KNYPAHCHYpYn?,9Pr,YSGRYTHYR0L' GAN Y t,Y*-il* DAVIES' ELAU. a Cyfarf^ J dpsparth Gogleddol o'r ^^al<JWyn a ^nnaliwyd yn y Capel Newydd, swydd ^yn unfrydo^E?^ waw ° Hydr«f diweddaf, pender- ^tW. Glvn gi' f ymrWy?° C*(n0&[ y Parch' |yWW?;<iynByjP(i^ «j FyJyrdod mewn. 'v •* «• .io*y"ji; pregetbau, traethodau, &c, gan gyfeirio sylw eglwysi Cymru at yr amcan, ein bod yn gobeithio y ca dderbyniad siriol yn yr eglwysi yr ymwelo a hwynt, a chynnorthwy i ddwyn y gwaith drwyyr ar^raffwasg." Meddyliwyf nad oes eisieu dweyd dim mews ffordd o gymmeradsvyaeth i'r gwaith uchod wrth y rhai adnabyddus a Mr. Davies, fel pregethwr, ac fel awdwr. Diau fod ei alluoedd, ei ddoniau, ei athrylith, a'i fedrusrwydd yn egluro gogoniant v gwirioneddau dwyfol yn ei bregethau, yn wybodus igannoedd o gynnulleidfaoedd Bedyddwyr Cymru, fel y meddyliwyf ha fydd braidd un dyn o archwaeth dda at waith gwerthfawr, yn gaUu bod yn foddlon heb feddiannu y gwaith uchod. Pan y mae Mr. Davies yn pregethu, cenfydd pob gwrandawwr meddyldar fedrusrwydd cywrain, a goleuni mawr yn egluro pwnc y bregeth ond wedi'rcyfan, gwyr can- noedd, pe gwelid y bregeth yn argraffedig, yr ymddangosai ynddi ardderchogrwyddlawer mwy nag a ymddengys wrth ei gwrando. Bydd yn hoff gan y cyfryw wybod fod yr awdwr yn bwriadu cyhoeddi cynnyrch ei Fyfyrdod. » Ymaerhaipregethau yn dangos eu boll ogoniant yn eu traddodiad o'r pwlpid a phe y gwelem hwynt yn argraffedig, nis gallem feddwl mor fawr am danynt; tray mae pregethau ereill, fel eiddo John Foster, nad oes fawr o ogoniant yh ym. ddangos ynddynt o'r pwlpid, ond yn argraffedig, gwelir yn- ddynt, wrth eu darllen, rywbeth tebyg i'r gyfrol ysbrydoledig yn dal ein sylw, yn ein haddysgu, yn deffroi ac ya nefoleiddio ein holl deimladau crefyddol, ac yn eu sefydlu ar y pethau ag ydynt o dragywyddol bar had. Tebyg i*r dosparth olafydyw y gwaith a gynnygir yn awr i'r Cymry gan ein hawdwr. Medd- yliwn y .bydd y gwaith yn cynnwys duwinvddiaerh wertbfawr —yn fath o Ba]a« Aur, ag y bydd i bob Cymro efrydgarym- drechu ei feddiannu. Dolau. DD. DA VIM.

ETHOLIAD SIR BENFRO. At Olygydd SEREN CYMRU, ANWYL SYR,—Y mae Golygydd Gwleidiadol y SKREN» yn y Rhifyn diweddaf, wedi ei gamtfirWain i gyaawnu am- ryfusedd anesgusodol, ar bwnc yr Etholiad yn Sir Benfro. Dychymtnygwn i'r boneddwr parchus, un 6 weinidogion y sir," 'yr hwn a'i camarweiniotld, ymweled Sg ef, gan deimlo ond odid rywbeth yn gogleisio ei gydwybod, o berwydd fod ei gyd-weinidog, ac amryw o'r aelodau a'r diaconiaid, wedi pleidleisio droS Philipps, y Tori! ae am y tueddir dyniono dan ysfa felly, i fwyta eu hewinedd, rbwbio eu talcenau, a chrymu eu bysgwyddau felly, yr ydiwelydd parchus yn ceisio celu ei ofldiau, a meddygin- iaethu ei deimladau, a ddywedodd, dan blygu ei ben, Nad oedd yr un goreu i'w gael, ond mai Philipps oedd y gwaethaf o lawer." Ar ol caet testun, ysgrifenwyd erthygl sydd li sylfken yn, dwyllodrus, ei duedd yn ddrwq, a'i'gyunwysiad- yn gyfeiliornus! Yr ydym yn cynnyg fod yr ymwelydd parchus yn ei ymweliad ag Aberdar y tro nesaf, i wneuthur iawn am ei drosedd, drwy sefyll ar ei ben o flaen y Golygydd, cyhyd ag y byddo efe, oddiar ben ystol, yn ysgrifenu erthygl arall yn cydnabod ei gamsyniad, gan ddefnyddio gwadnau traed ei gatn- hyfforddwr yn He ysgrifenfa. Nid dyo" glasmraidd," nid "Tori," nid "dyn anubeilwng," i Annghydffurfwyr Sir Benfro i'w bleidio, ydyw y Cyrnel Owen. Y mae efe, yn ei olygiadau Politicaidd, yn fwy haelfrydig na Mr. Bruce, yr aelod anrhydeddus dros Fertbyr ac Aberdar; ae mar baelfrydlg yn mhob pwnc Politicaidd a'r ddau aelod dros Sir Forganwg. Ac os cyfrifwyd y l'hai hyny yn deilwng o gefnogaeth yr Ymneillduwyr yn Morganwg, pa fodd y gall yr hyn sydd yn cldoetbineb ac yn ddyled- swydd yn Morganwg, fod yn ynfydrwydd, ac yn ymddyg- iad i'w geryddu yn Nyfed ? Nid ynfydion yn curo yr awyr, coelier ni, na hurtiaid annoeth yn ymdrechu yn ddiamcan dros absenoldeb egwyddor a theilyngdod, oedd. ynt y ffyddloniaid a yindrechasant yn egniol, ac a ym- arechant etto hefyd, o blaid y Milwriad Owen. Y gwir yw, mai nid y Milwriad Owen oedd yn an- nheilwng o gefnogaeth yr Ymneillduwyr; dosparth Ilu- osog o'r Ymneillduwyr yn hytrach brofasant eu huuain yn annheilwng o'u proffes; ac ni ddylid ea faesgusodi, nantellu eu pechod, na thywallt olew i'w harcbollion,

eu l,„n ^ano uchod, grio ar ol y cyfryw rai a broffesflj liWn! £ »'ISyfetflion i'r gweinidog,—" Crefydd h'wttQ 3 O • ti," Dysgybl hwn a fawn wyt ti," &c. £ »r yni ddylai yr eglwys ar unwaith gyflawn ymwrthod ddypf d UD' ?a" y byddo yn gwybod, o herwydd ei ym. 11,1* annghristionogol, ei fod ynofferyn i oeri cariad 4. 'p 8 # droi'r cioff allan o'r ffordd ? frddo f°dd, jr dyjidt yroddwyn tuag at enw o aelod a witn 'n °'r ymadroddion canlynol:—" Nid yvr jUn f*«rth genyf fi fyn'd i'r cwrdd i wrandaw ar y »ef y gweinidog: ac arall yn gofyn iddo, Beth *j. W wyn'c' 'na 'te Yr ateb oedd, I gysga ?" ^ylid ymddwyn tuag at ymddygiad o'r ^cdTtlfT :—D>'n fyddo yn enw o aelod gyda'r ■'•d a pw^er mynychtt cyfarfodydd mewn cyssyllt- Vellw Loegr, er mwyn dangos ei han, am y cym- < 6 8ynnal y moddion, Ac., pan ar yr un pryd y 6(1 cvf' V enwa4 y. inae yn etiw o berthyn iddo, yn cynnal jr JA' «U hunain mewn llai na banner milltir i ddrws ojj^' y* nos Wener. er ysychydig amservn ol, gwrth. eIwr fyned i weddi ar ot y cyfryw ddyn, a'i d, oedd, na allasai gyd-addoli t rhagrithiwr. Yr eiddocb, &c., J ATXB. fod y gweinidog y cyfeiriwch ato yn llanw y ddewisiad yr eglwys, a'i fad yn byw yn deil- jf B*ydd uchel, mae yn eitbaf amlwg fod ymddygiad jjf ejtj bollol anngbristionogol, ac yn galw am sylw o ka un y mae yn perthyn. Nid oes dim a mwy Cyfejpj 'dd crefydd nag ymddygiadau tebyg i'r rhai y y ■^duw* atynt- Mae yn ffaith ryfedd hefyd, mai eglwys 'Qdau Un'S gy«»deithas sydd yn dyoddef cymmer- cy«BdeitW y& aelodau. Edrycbwch i gyfansoddiadau f%h dyngarol ein gwlad, a gwelwch na oddefir y d"ygiadmewn aelod. Nid ar gyfansoddiad eglwys JBtort. ae.y bai, ond ar yr eglwys ei hun, trwy beidio | y deddfau a roddwyd iddi gan Grist. •v/ •; L