Seren Cymru

drwy godiad dwylaw, un a oedd yn fwy dymunol gan y dynion gael tocynau rhyddid yn Lloegr neu ynte yn y Trefedigaethau a chafwyd allan eu bod oil, yn unfrydol, yn dewis yr olaf. Yna, gollyngwyd hwy ymaith, wedi eu cyngliori i ymlwybro yn onest. CHWEDLAU AM YNAD GWYDDELIG.—Ryw atnser yn ol, pan oedd brawdlys yn cael ei gynnal mewn tref yn yr Iwerddon, blinid yr Ynad a lywyddai ar y pryd (yr hwn nid oedd yn feddiannol ar y dymher larieiddiaf) gan lfrr boneddig ag oedd a plieswch drwg arno. Yr oedd wedi galw ar y swyddog i gadw y llys yn ddystaw amrywdroi- on, gan feddwl y byddai i'r gwr boneddig attal peswch, ond i ddim dyben—peswch wnelai yr hen ftr yn barhaus. Ur diwedd, dywedai yr ynad wrth v boneddig, y byddai iddo ef ei ddirwyo o £100 os nad attaliai a pheswch, pan yr atebodd y boneddig ef fel y canlyn Py arglwydd, rhoddaf zC200 i chwi os gellwch attal fy mhesweh." Go. sododd hyn daw ar yr Ynad. Ar achlysut arall, pan oedd y rheithwvr yn lied brin, gorchymynodd yr un ynad i'r swyddog fyned dros y gyf- res, a sicrliai y byddai iddo ef ddirwyo pawb ag oeddynt yn absenol. Pan enwwyd un Mr. Flanagan, a'r swvddog yn dweyd y geiriau i ddod ac ymddangos," dywedai rhyw un yn y dorf,<• Gobeithio na ddaw.1' Ar hyn dy- wedodd yr ynad am alw yr enw drachefn, ac os nad'oedd bresenol, y byddai iddo ef ei ddirwyo o £50. Pan ddy- wedodd y swyddog y geiriau a nodwyd, clywwyd llais yn dywedyd drachefn, Gobeithio na ddaw." Yna gorch- ymynwyd i'r heddgeidwaid ddal yr aflonyddwr, a'iddwyn gerbron. Cyfeiriai y dorf eu bysedd at y troseddwr, a dygwyd efyn mlaen. "Pa fodd y meiddiasoch chwi i aiionyddu y Hys," ebe yr ynad, "drwy ddweyd, Gobeithio naddawef?" W el, fy arglwydd," ebe y dyn, « go- beithiwyf nad ymddangosa Mr. Flanagau ychwaith, o herwydd iddo farw ddoe." Yn mlaen a chwi a'r gyf. res," ebe yr ynad, gan deimlo ei fod wedi ei lwyr orchfygu. TYSTiOLAETH.-Dylai y gofal mwyaf gael ei arfer pan u i? amgylchiadau yn cyfeirio un ffordd, a thystiol- ttorcld arall, gan y credir anwiredd teh/aol o flaen gwinonedd annhebygol; ac y mae yn dygwydd weithiau yn anttodus fod amgylchiadau a ymddangosant yn gryf yn camarwam y rheithwyr. Y diweddar Daines Barrington a hysbysa un achos hynod o'r natur hyn a gymmerodd Je yn Rhydychain. Yr oedd gwr boneddig yn trafaelu ar geffyl 0 swydd Berk i Llundain yr oedd ganddo gyfaill a gwas yn cyd-deithio gydag ef, ac arosasant i swpera mewn gwestdy, a cheisiasant le i gysgu dros y nos. Pan wrth swper dygwyddodd ei gyfaill ddweyd wrth y gftr boneddig, y byddai yn ddymunol iddynt gychwyn yn fore dranoeth, gan y byddai yn beryglus i fyned dros Rhos Hunslow wedi gostyngiad haul, o herwydd fod ganddo gymmaint o arian yn ei gylch. Clywwyd yr ymddyddan hwn gan y gwes- tywr, yr hwn a gynnorthwyai y gwas i arlwyo y bwrdd. Tua chanol nos, tybiodd cydymmaith y gfrr boneddig.iddo glywed rliyw stwr yn ystafell ei gyfaill, ond dystawodd yn fuan, ac ni feddyliodd rag)r am dano. Yn mhen ycbydig atnser wedi hyn, aflonyddwyd ef gan stwr drachefn, a pnenderfynodd i godi er gweled beth oedd yno. Gwnaeth hyny, a'r gwrthddrych cyntaf a ganfu oedd y gwestywr, gyda Uusern yn ei law, yn sefyll uwchben corff marw ei gytaul, yr hwn oedd yn orchuddiedig gan waed. Wedi ymchwilio, cafwyd allan fod hoIl eiddo y boneddig wedi ei gymmeryd ymaith, a chafwyd cyllell ar y gwely, yr hon a brofwyd yn eiddo y gwestywr. Cafodd ei brofi, ei goll- faruu, a'i ddienyddlo a'r hyn oedd yn hynod, cyfaddefai «, -?u yit tei]y"Su dy°ddef, er ei fod yn holJol ddieuog o'r £ am ^0n c°Hfernid ef, Yn mhen blynyddau j,.6 ^an oedd y weithred anfad yn agos a chael ei anghono, cymmerwyd gwas y gwr bonedig yn glaf, a phan ar ymadael a'r bywyd hwn, cyfaddefod mai efe oedd y dyn a lofruddiodd ei feistr. Ymddengys fod y gwestywr a'r gwas wedi rhagfwriadu i gyflawnu y weithred ysgeler, ond Jieo nysbysu eu bwriadau y naill i'r llall; ac i'r gwas gael ar y gwestywr. Diau i'r gwestywr fvned i'r jstatell gyda'r bwriad o Iofruddio y boneddwr.