Y Gwyliedydd

CYLOHDAITH TOWYS. Foneddigion,-Teimlaf yn ddiolohgar i ohwi 08 byddweh mor garedig aobyhoeddjyneioh newyddiadnr y tro nesaf y oynelir y Gyfarlod Ysgolion nesaf yn Bryncrng, dydd Sal, Ion. 7 1900, o dan lywyddiaeth Mr D. O. Jones' Towyn, pryd y bydd Mr John Ilar'Davies' Towyn, yn holi ar Ephes. ii., yn deohreu yn adn. 6. Bydd Mr Jacob Rowlands, Towyn yn holi y plant; a bydd MrEvanEvans Aber- gynolwyn.yn rhoddi anorchiad fir XIX. Ganrif. Yr wyf yn gobeithio y bydd i'r g'wahanoi ysgolion fod yn ffyddlawn so, anfon cynnryoh- iolwyr yn llawn er mwyn oael dewisarholwyr. S;Yr eiddooh, &o. WILLIAM yog.

« EGREMONT. I Y GYMDEITHAS Lenyddol A Duwinyddol. -Rhagfyr 1 a'r 8 cafwyd anerchiadan gan yr Hybarch William Jones ar ei Ddeugaia mlynedd o fywyd gweinidogaethol, a threali- wyd amser dedwydd dros ben, obiegid fod yr anerchiadaa yo rhai dyddorol i'r eithaf. Byddai yn Ilea i ben a chalon pob Wea?eyad,|i glywed ein hybarch weiaidog yn myned droBly rhan yma o'i fywyd, yn enwedig fel y y rhai el ienangaf o hooora.j SEWING MEETINGB.-Taehwedd 29, rhodd- wyd At Home yn nghiyn a'r nosweithiau pwytho, ar gyfer ein B^ziar, gan Mr William Williams, Bappart Roid, a'i ffrindiau a chafwyd gwledd ragorol ao elw da. Ar ol byny cafwyd cyfarfod adloniadol, pryd y cym- erwyd rhan mewn canu ac adrodd gen gyfeill- ion y lie. Llanwyd y gadair yn ddebeuig gan Mr Edward Davies, Egremont, un o aelodau gweithgar ein heglwys. Rboddwyd te i'r chwiorydd prydnawn dydd Mercher, Rbagfyr 13, gan Mrs Jooea, Mill Lane, Liscard, daeth cyoulliad da yn nghyd, a chafwyd amser dedwydd. MADOC.

NADOLIG LLAWEN* DAFYDD A MAKGED BHYS. Boreu Sadwrn ydoedd, a obododd Dafydd am chwech o'r glooh fel arfer, aeth i'r bendy i roi gwair t'rgwartheg. Gail fod adeilado y da llaethot* yn ymyl y ty, Did oedd y perygl yn fawr i wr o'i oedran a'i gyfansoddiad cadarn ef, wrth fyned allan a'i gylla yo wag, i awyr denao oer y boren geqafol hwnw. Gyda'r lantern fawr a'r gauwyll war ynddi efe a groeaodd y buarth tywyll a dechrenodd ar ei boff waitb o borthi y gwnrtheg, a dyna lie yr oedd y tair bnwch yn estya en gyddfao dros y ling, gan frefn yn foddbana a'n llygaid daon mawrion yn dylyn sytnndifidau y porthwr, ao yr oedd yn amlwg ar y oreadariaid modion diaiwaid druain en bod yo gwertbfawrogi gweinidrgaetb Dafydd Bbyo. Yr oedd Dafydd yn Brydeiniwr selog, yr an pryd byddai yn ormod dyweyd mfi ei sei tros y faner Brydeinig cedd yn oyfrif am fod Iliwian y gwartheg oedd ganddo yn oynryobioli lliwiaa yr Unzon Jack. Yr oedd Oil fowoh. goeb, arall yn wer, b'r llall yu las, so wrth on Iliwian y gwabaniaetbid bwy o ran eu benwan. Nid oedd ond denddydd oyn y Nadolig, as yr oedd dynesiad yr wyl lawon yn dyweyd ar hyd yn nod dymharedd wastad, oago feddylgar, a theim- lad orefydaol dwfo Dafydd Rh^s. Br'a deng mlyaedd edryohid ar y Nadolig yn Ty Cam fel orib to y flwyddyn, o ddeobtea Gorpbenat hyd y Nadolig yr oedd Dafydd a Marged yn edryob yn miaen yn obeithiol at yr adeg, ac YBe. wedi i hyny fyned heibic, so i'r flwyddyn newydd do'od i mewn, byddid yn ymfoddloni yn raddoi i'r anooheladwy, so yn byw ar adgofion byd ddiwedd Mehefin; pryd ydeohreaid draohefu i edryob yn mlaen. Paham jr oedd y Nadolig yn gymaint o ganolbwynt i'w myfyrdodan ? Wel, dyna pryd y byddai John y naab yn ddod adref 0 Londain am bytbefnos UDwaith y gwvddyn aoyr oedd y rhieni er pan aned John wedi oylymn eu deawyddwob daearul am dano, yr oedd yctaa wedi bod yn oeiiwng o'a serob. Felyr unig blecfcjn i r;eni oall mewn amgyichiad- an da, cafodd John fanteiaion addysg gwell na'r cyfEret-iin. At hyny yr oedd wedi gwneyd gweH defnydd na'r cyflredin o'i fanteision, a'r canlyciad fa el fod wedi dringo i fyny i'r safle barobnn o fed ya fleryllydd llwyddianns yn Llandain. Yr oedd mer goeth gyda'i faanaoh fel nad oedd yu bosifel iddo gael ymryddhon ond nnwaith yn y flwjddyn i dd'od adref i Glmru am dro. Daaltai John ei dad a'i fam i'r dim, a cherai bwy yn angerddol; gwyddai gyda pha ymddyddanion i'w dyddori, a pha anrheg- ion oeddync ) nfwyaf darbyniol gan yr ben babl. Gofelai am ddigon o'r baooo gorsn i'w dad, gydag un bibell dda bob blwyddyn; a 'does dim drwg am ddweyd y gwyddai pob dyn yn y plwyf trwy ba bibell y byddai D-fydd Rhys yn angno ei gysar bob dydd Naaolig. I'w fam dygai wanatial fathao o ddefnyddian dillad, a gofalai am fod yr oil o'r quality goren, yn en plitb byddai yna "shawl faob," Veil bob blwyddyn. Felly yr aeth deg Nadolig llawea tros eu pe nan, a'r ddan yn gwirioni yn fwy-fwy o hyd ar "ein John ni." Fodd bynag, a dweyd stori faith yn far, yr oedd John yoawr yn dawel, daweJ, yn y dyffryn du or's ohwe mis, a'r cad a'r fam fel fe mewn brenddvryd byth er diwrnod ei gladdedigaetb. Geirian o'af John wrth ei rieni oeddynt Cha i yr on Nadjlig gyda obwi etc i fod yn llawen gyda'n gilydd, ood yr wyf yn myced at yr bwn a aned ar y ddydd Nad- olig oyntaf, mam, ac yr wyf yn gobeithio y oawu [Ii gwrdd eto yn Salem fry o gyioh y bwrdd. Fy nhad yr oeddeoh yn garedig iawn wrtha i bob N -»a- olig, rbowob y caredigrwydd hwnw i dlodioa Stiailo wedi i mi fyned. Pan yr oedd yr ben wrthi, yn ngolea y tauter. y boren Sadwro hwn yn porthi y gwartbeg, yr one si feddwl wedi ymgolli mewn adgofion a birft, tt, a diBgyuai y dagran heilltion droll ei wyneb ga w i'r gaflaid wair rhwng ei freiobiaiij Dyma y Nadolig oynUf beb John," meddai wrtbo ei hnn, "BO ow! Idwia i ddim act i wynebu arno y tro yme. Byiclai yn well gan i beidio gweled yr nn Nadolig bel|»oh! Pe bnaaai John byw, beddyw fnasai y diwrno :ddo ddod adref, ao i mitaa i fyned i'r Station ilw gyfar- fod. Marged droan! Mi wn ei bod bithau yn meddwl am dano y boreu yma!" Eioteddodd i lawr yn nghacoly gwair deohrenodd grocsawn ei adgofion prndd,-y llythyr ddrfth i ddywcyd am waeledd Joho, y oyffro yn Ty elm wedi a- ddarllen, yr olwg wael arno yn y Stati i ei afieobyn poeous anfeddyginiaetbol, ei ddydaiaac.-f, ei farwolaeth a'r anglado, ao yn ei alar syrtbi^^d i gyaga. Fe gwag y galarns, ohwsg y gofidns dui ID." Yn ei gwag gwtslai pob peth fel oynt, y Nadoliw yn ymy', John yi, iaoh yntan yn myned i'r Station i'w gyfurfod, ao ob liawanydd Wedi adrodd y DOW. yddion, mwynhan swper, a hi yn noa Sadwrn, oyn ymwahanu am y noson, trodd John yn sydyn tot ei dbd a'i fam a dywedodd, "Fy rbieni yr wyf yn ddiolohgar iawn i obwi am bob oaredigrwydd gefais genyoh erioed, hyd heno, ond y mae rbywbetb yn oyweyd wrtha i heuo nad oea genym ni ddim bawl i fwynhan ein gilydd fel byn bob geiaio gwneyd y Nadolig yn llawen i rywun heblaw ci. Dyma yr ben Jane Joces, y weddw, ei gwr a'i dan fbb wedi eu oolli ar y mor, a'i b'nnig feroh yn b iod yn Aarerioe, heb neb yn meddwl dim am dani, nao ya cael enrbyvr help ond help y plwyf, a dyna i obwi Mari Williams, yr ben ferob sydd yn byw mor bar ag angel, yn ei bwthyn baoh to gwellt, heb neb yn dyohmygu rhoddi ohwe obeiniog iddi onwaith y flwyddyn a Chathrin Hnghes, ao Ann Davies, a lln o honynt yn Sheilo, heb neb yn oeiaio gwneyd y Nadolig yn llbwen iddynt. Fy shad, y mae genyoh chwi a minaa ddigon o arian a gweddill i fyned trwy'r byd yma, gadewob i ni roi pwya o de, a thipyn o siwgwr, a bob an ei haner coion i wir dytudion ein capel ni." Y mae hi yn rhy ddiweddar hono 'y rgwaa i, y mae'r Biopan wedi on can," meddai Dafydd Bhyp, tra y teimlai yn ei galon yn erbyn y fath haelioni, "Af fi allan i'w rhann," ebai John, "y mae yn well gan i fod allan, fy nhad, ao iddynt bwy gael en oofio na bod i mewn yma ar wahan i byny." Tmreaym- odd y tad a'r fam yn erbyn y fath ffolineb; ond cododd John, a chan roddi unedryobiad oariadlawn tostnriol, eto penderfynol, aeth allan, nid oedd Dafydd Rhys a'i wraig wedi gweled ei mab ya darigoo v fath ddyddordeb yn y oyfeiilion tlawd erioed o'r blaen, tra yr on pryd y teimhi rhyw fath o gerydd haeddianol iddo ef yn ymddygiad ei fab. Cododd yn wylit ilw ate], diflanodci John, yn y twyllwoh, ao yn ei gyflfro, efe a ddeffiodd!! Wedi sylweddoli yn mha le yr oadd, oododd aj aeth i'r ty. Ymnyddai tanliwyth o dan braf ar yr aelwyd, y te yn yatwytho, a Marged wrth y bwrdi yn tori bara ao ymenym, ao wedi goaod ryw haner dwain o dafellau yn gryno ar y plat, ond er Byndod Dafydd heb ymenyn ar on o honynt. i;dryohodd ar y tafellan so yna ar Marged yn wyllt; am yohydig eiliadan edryohai y naill a'r Hall felly yn llygaid eu silydd, o'r diwedd gollyngodd hi y dorth a'r gyllell ar y bwrdd, eisteddodd yneiohadair, aowodioladda ei gwyiaeb yn ei heffedog torodd allan i lefarn droay ty, Oh Dafydd wn i ddim beth ydyw i yn wneyo heddyw. Oh y mae hi yn galed Dafydd. 'y maohen anwyl i, both wnai i am fy rmaohgen aawyl," a beiobiodd" grio am ameer, ar yr an pryd treiglai dwy ffrwd loeyw yn ddyataw ar byd grnddiao poeth- ion parw Dafydd Ehys. "Ydech obi yn teimlo dim Dafydd," meddai Marged wrth ei weled mor ddigyffro, ao heb ganfod y gawod dystaw oodd yn golchi tros ei wyneb ef. Wedi i'r ddau feddiann ei hanain ddigon i ddeobren yr ymddyddan eto. Adroddodd Dafydd '*y weledig- aeth (rel y galwai bi) yn y bendy. Wel Dafydd," meddai hithan, "onid dyna oedd ei eirian olaf ef oyo marw? am i ni gofio am dlodion Sheilo, ao os godawodd Daw i'w Fab gael ei eni yn y beody ar y dydd Nadolig oyctaf, y mae yn sior gea i fod John wedi oael oaniatad i dd'od i'r beudy atoch ohwi beddyw'r bore i'oh adgoffa o'i gais olaf. John oedd o yn aiwr i ohi!" Penderfynwyd y borea hwow fod oais olaf John y mab yo cael ei gario allan or nnwaith. Weii myned dros yr enwaa, oafwyd fod yna ddeg o wir dylodion yn perthyn i Sheilo. Yo gynar y prydnawn gallesid gwelad Dafydd Rhya a Marged ar ei hunion i siop Mr Jonea, y srooer, ao wedi enwi y deg tylawd, gorohymynodd fod pwys o da, e. thri phwys a Biwgwr yn cael en haDfon i bob nn, heb ddweyd pwy oedd y rhoddwr. Aeth Dafydd at ddyn ieuaiDO, a ohyDyg- iodd twUt !ddo am wceyd cymwynas fach "g ef, a pbeidio dweyd wrth neb. Yr oedd y llano yn falob o'r cyflenadrB, yna rhoddodd iddo ddeg amlen, ørflVDt yr oedd enwaa y deg tlawd ao oddimewn i bob an haner ooron Bar- n Sabboth, wrth ddrws y oapel, oj fa tyddodd Jane John a Miri Williams yn siarad yn brvBllr .'n gilydd, ao wedi ymgolli gormod yn ea hymddyddan i sylwi at ei agesrwydd ef attynt. Ebai Mari, a deigryn yn bongian yn gyndyn fel barag ar ei ham- rant, "Oelais inaa yr on fath yn anion, benditb ar ei ben o pwy bynag oedd o; gobeithio y caiff o Nadolig llawen!" Teatyn y bregeth oedd, Rhaid yw iddo ef gyn- vddu ao i minan leihan a dangosodd y pragethwr fal jr oedd yn rhaid i bob path gdir-, pa mor ddy- IUn: 01 b'D'\g, o flaen gogoniant y G wared wr. Ao er nad oedd John yn dyohwelyd o Lnndain i'r Ty Cam y Nadolig hwnw, ao er fod y gadair yn wag, eto nido dd y Nadolig cyntaf hebddo bob ei gyanr; yr oedd Un gwell na John wedi dod yn nee atyntyn ei yapryd i'w Moisi y dydd hwnw. A ohatol dydd, w th fwynban eu oiniaw Nadolig, dywedodd Datydd with Marged, 'Doedd o ryfeod yn y byd Paal ddat ar y frawddeg hono o eiddo lean Grist, e nad yw yn nn o'r efengylau, "Gwell ydyw rhodd us ge byn."

A Grand Collection of Private Christmas Card Books at Amos Brothers, 13, Sussex street, and 6, 6, Wellington Chambers. Books sent oat for in- spection on receipt of post card.

YSGRIFAU Y CENADWE TAJUAETHOL. [Yr ydym yn ddioJohgar iawn i CI Eiddil" am ymddiried i ni ei onw, ao am ganiatad i gyboeddi ei lytbyr, ao yn fwy arbenig felly wedi i ni wybod mai brawd ienanc yw efe. Cafodd ei hanes yn disgyn ar ei liniau i ymgysegru yn llwyrach i wasanaeth yr Arglwydd wedi darllen ysgrif Mr Hnghes effaith neilldaol arnom. Yr oedd yn amlwg na fwriadasai "Eiddil" i'w lythyr gael ei gyboeddi, eithr yr oeddym yn oredn, ac yr ydym yn credn eto, mai gresyn fuasai iddo fyned ar goll. Byddaiyn dda genym i Iawer iawn o bobl ienaine ein heglwysi ddarllen y llythyr, gan gofio mai brawd ienainc wedi profi gwerth orefydd mewn eystudd ai bysgrifenodd. Djolehwn hefyd i Minfor am ei lytbyr gwerthfawr yntao.—GOL.] PENDERJYNIAD I YMGYSEGRU. Foneddigion,-Darllenais ysgrif y Cenadwr yn y Gwyliedydd yr wythnos bon, a'r rbai blaonorol, gyda theimlad-wel, llanwodd fy llygaid a dagran; a disgynais ar fy nglinian, gan wneyd penderfyniad i ymgysegru yn llwyrach i wasanaeth yr Hwn a wnaeth gymaint ar fy rhan. Credaf y byddai golwg pur wahanol at aohos yr Arglwydd pe buasai i bob crefyddwr sylweddoli yn iawn berthynas rhyngddo ag Iesu Grist. Byddai peidio a myned i'r dafarn hefyd gan rai a'i enw Ef aroynt yn fenditb. Y mae meddwl am gre- fyddwr yn myned i'r dafarn, a'r Arglwydd yn aros y tn allan, ac nid hyny yn uaig, ond Ei fod wedi myned, efallai am bytb, yn dangos yn eglur nad yw y dyn wrth fyned yno yn gwneyd yn iawn. 08 wyf yn iawn, darllenais, yn Nghofiant y diweddar Barch James Evans, mai mewn cyfarfod oanuyn Nghorris y dechrenodd y diwygiad yno. Oes, y mae rhywbetb ar- dderchog mewn oanu yn yr yspryd priodol. Onid oedd hyny i'w deimlo wythnos i'r nos Sabboth diweddaf, ar ddiwedd odfa y Parch Arthur W. Davies, pryd y canwyd Emyn 576; ao yn enwedig yr ail benill, sydd yn daohreu fel hyn ;— Ond O y gogoniant a'r hedd, A'r dirfawr orfoledd o hyd, Sy'n aros tu arall i'r bedd I'w ffyddlon ganlynwyr i gyd, &c. Gallaf ddyweyd fod fy nghalon ya llawn Bendigedig fyddo Daw! 0 na fyddai i bobl ienainc ein heglwysi dd'od i weled ao i deimlo gwerth crefydd. Pan oeddwn yn wael ddech- reu y flwyddyn, cefais Dduw yn llon'd Ei addewid. Gwelais a phrofais werth orefydd yn wir, y mae yn werth hyd yu nod cael cystuddi bron gwerth crefydd. Yr wyf wedi gwneyd addewid wedi oysegru fy buo am byth iddo Ef, fel y dywed Glanystwyth am yr anfarwol Cynfaen iddo roi ei fywyd oil yn aberth ar y gro a; a phan ddaw y diwedd y gallwn farw fel y bit yntau gan floeddio mewn gorfoledd ei bod yn goletio yn ysblenydd Tybed nad oes modd penodi noson arbenig cyn diwedd y flwyddyn trwyy ddwy Dalaéth i'r bobi ieusine i weddio am dywaltciad arbenig o'r Yspryd Glan, ar ddechreu y ganrif sydd yn ymylj ar ein heglwysi] Oredaf, ond i ni fod fel un gwr, y caem weled gwedd arall ar ein heglwys. Maddenwch fy hyfdra. Cymer, 0 Dduw, fy nghalon i, a fyddo ein llaf i gyd, Y mae perygl i'r eglwys fyned fel y Llwyfanen, gyda brigau iddi, ond heb ddail, yn deffro fy meddwl y bydd yr hen gyfeillion sydd gyda'r 1 aehns wedi myned fel y ddeilen olaf, a neb i 'a ei I e gj il heb i'r bobl ieaaioc ymagori yn yt u^wys.—Yr eiddooh yn ostynaedig, EIDDIL, EMYN FRANCES HAVERGAL. Foneddigion,-llyderaf na fydd i ddarllen" wyr y Gwyliedydd yatyned yn ormodol hyfder ynof i alw sylw at ysgrif ein Cenadwr Talaethol. Cyfairioyrydwyfat yr nna ym- ddangosodd yn eich rhifyn am y 5ed cyfisol. Gallwn dybio mai darllen emyn rhagorol Frances Havergal a fu yn symbyliad iddo wneyd y sylwadau. Nid yw yr ysgrif ond ber, a nifer y penillion yn yr emyn yn ddim ond ohwech. Ni raid ond sylwi na welir fod naws ao yspryd yr emyn fal tar par, heb ddim rhwyd yn gorchaddio ei wyneb. Ceir yn y sylwadau ymdriniaeth mewn ychydig o Ie, a hyny mewn modd eglur, ar faterioa y bywyd nchel o ymgysegriad i Dduw a'i wasanaeth. Gwedd newydd a welid yn fuan ar ein heglwysi pe oeid pob aelod o'u mewn yn cyrohu i ffrydle dylanwad sancteiddiol er meddn mwy o oleuoi a Berth er gogwyddo eintlletldiadau mewnol i ymgysegriad llwyrach i Grist a'i waith. Y mae ein bymwybyddiaeth yn dyweyd wrthym, tra yn cyferbyna ein hanain ag yspryd yr emyn, ein bod yn mhell o dd'od i tyny a safon uobel crefydd yr efengy 1. Oa oymerwn engraifft oddiwrth y penill oyntaf, a gofyn, pwy, o'r rhai sydd yn dringo y pnlpnd hyd ilr isaf o aelodau ein heglwysi, sydd yn weddu argy- hoeddiad yn ei feddwl ei fod yn weddigar wedi sylweddoli yn ymarferol yspryd y peoillî-ni allwn feddwl am y dysgrifiad a roddir ynddo heb ar yr nn pryd weled dyn fel pe wedi ymflino ar fywyd difater, oer, a phell, ac fel yn ymwaeguat y Gwaredwr, a llygaid Crist yn agored ar hynawsedd a thosturi Grist, gan gamrn yn mlaen i diriogaeth bywyd cysegredig iddo Ef. Dymaniad uwchaf ei ensid ydyw aros yn awyrgyloh Ei gymdeitbas. Mewn oanlyniad bydd sancteiddrwydd Crist yn naws oysegredig yn ei fywyd, ie, yn naws digon cryi a: sanetaidd i wthio oddiwrtho bob ymosodiad peryglns a ddaw arno. Yn yspryd y penill j erfyoia- j Take my life and let it be Consecrate, Lord, to Thee; Take my moments and my days: Let them flow in ceaseless praise." Gwnai darllen yr ysgrif yn ystyriol ddeffroa hunanymholiad yn y meddwl, a rhoddi mactai i bob on i weled ei hnnyn nrych meddylddryoh yr emyn; ao o weled ei bun felly i ffurfio penderfyniad i ofyn i'w Geidwad ei gymeryd, a'i wneyd drwy Ei ras yn gysegredig i'w wasanaeth. Manteisiol fyddai trysori yr emyn yn y cof. Byddai hyny yn gynorthwy tra ya myfyrio yn ngwyliadwriaetbau y nos i nefol- eiddio y serch drwy roddi cyfeiriad sanctaidd i'r meddwl. Bvddai adroddiad o hono ar derfyn yr Ysgot Sal yn sicr o wneyd argraS dda, ond i'r adroddiad fod yn nn bwyllog, yn dyner, gyda ^alln gan yr adroddwr i wneyd tegwoh a'r b; oiaiao cysegredig sydd ynddo. Pan ofynais i fardd am gyfioithiad o bono, atebodd mai nid gwaith hawdd faasai ei gyfieithn yn dda. Hyd nes y oeir ef mewn gwisg Gymreig, bydded i bawb sydd yn eddianol arno droi y syniadan sydd yod jo yn fu meddwl, gan hyderu y caiff yr oil o honynt eymaint o les ag a gafodd yr ysgrifenydd drwy gr emyn a'r ysgrif.—Yr eiddocb, &c., Rh yl. MINJOR.

Y "NODION 0 BIRMINGHAM." Foneddigion,—Yn eich rhifyn am y 6ed cyfisol yn y "Nodion o Birmingham," yn mblitb pethan eraill, darlienaie gyda boddhad mawr am y brawd o'r gylchdaitb fwyaf yn Ngogledd Cymru yn trafaelio wyth milldir er mwyn bod yn bresenol gyda Wesleyaid Cyrnreig Birmingham y;¡;Sol Dirwest. Edmygwn ei set yn fawr. Ond nis gallwn yn fy myw gredu na wnaeth efe gamgymerisd pan v dywedodd "y mae aow dri o weinidogion, a 27 o bregethwyr, a'r ol( yn ddirwestwyr." Nis gwn beth yw safon y brawd o edrych ar ddirwestwyr. Os llwyrymwrtlbodiad ydyw ei fodd o edrfcb ar ddirwestwyr, ofnwyf fod nifer o honynt heb gyraedd y llwybr dyogel hwnw. Gallwn brofi na chafodd y Sal Dlrwest nnrbyw sylw o gwbl mewn oynulleidfaoedd gan rai o'r pregethwyr. Pabam hyny, tybed I Yr ydwyf yn edmygn y pregethwyr a wnaethant bob ymdrech i ddangos drygedd: y fasnach felldigedig, ac i gymell i sobrwydd. Deallwyf i rai oynnlleid- facieid gaet treat yn gwrando ar rai o'r pregethwyr yn arfer eu boll dyag a'a dylanwad o blaid sobrwydd. Boan y delo yr amser y byddo holi bregethwyr pob eylchdaith yn rhoddi mwy o sylw i'r Sul Dirwest.- Yr eiddoob, &c., Coedgyneswr,

The Grand Old Remedy ■For Chest Disea.ses. e 18 use from the year 1826. eONGREVES BALSHMIE I- ELIXIR this splendid medicine sbould be in every household. Iff CASES OF QOUCHSJJSSfo rronChial AFFECTIONS Ptrsevtre with this medi- cine, and you can hardly fail to get the Cough re- lieved, and the branchial symptoms to disappear. On the appearance of the First Syap. toms of a Cold a good dose of the BALSAMIC ELIXIR will. in nineteen out of twenty cases, carry It off beJor* it becomes settled or merges into influ- enza. At the first suspicion of INFLU. ENZA take it.—as well as when the well-marked symptoms appear also take it for the SUBSEQUENT WEAK- NESS of the LUNGS. and other dlreftil effecta of this alarming disease. REV; F. B. BEArz. of Derby. writes "It always puts my lungs right, anS drove out the terrible INFLUENZA last May." —— FOR HOARSENESS 1ft fg la that very distressing disease, io Invaluable uj terrible, especially to the aged, AM EllMlfc ASTHMA-ALSO BRONCHITIS— SgPLCNUIKI COKGREVE'S BALSAMIC ELIXIR has W been the tneane of wonderful relief ■■■■■ ■ ijiiAii iSee the case of LADY Q. BROMLEI CQR TIIE lfOICE (No, XIII. in Mr. Congrere s book). ■ wlZlZT Also as a PREVENTATIVE or COLS to Speakers going out in all weathers* WARM AND COMFORTING AND VERY PLEASANT taken on a small • lump or two of sugar in the way of a lozenge. c'ONGREVE'S BALSAMIC ELIXIR may be had of all Medicine Vendors In bottles at Is. lid., 2s.$d., 4s. ISd., and family bottles at lis. and 22s. •