Y Dydd

Y LINDSAYS. HANES DIRWESTOL. Gan M. T. H. PENOD VII. LY Pkntyn Amddifad. 'Leah!* gwaeddai Mies Parip, y foment yr oedd ef gyda'i chwaer yn yr ystafell i ba un y dangoswyd hwy,'mi af fi yn ol gyda chwi; *daf fi d'li rz> i aros yma. Yr idea fy mod i gael fy llywodraethu gan y fenyw chwerw yna! Y hi yw y fei-'tres, ac ni foaswn i yn Met fy ystyried ODd tel rbyw ymwelydd I dros amser-neu fel un yn ymyryd a pheth na pberthyn iddo. Nid i hyny y daethum i' lawr ac yr ymostyngais i wisgo galarwisg. 4Ni wnewch y cyfryw hetb, Joanna. Yr ydych wedi d'od, a rbaid i chwi aro^. 'Dyw hi ddim yn feistreg; nid yw vn byw pa.' 'Ond y mae yn d'od wedi ei barfoyi a phob awdordod i wneud fel y myno yn y tyj does dim dwywa.th am y petb. Hi fydd yma fel pla am bytb.' 'Noneena. Cymerwcb amynedd a theirol- weh eicb ffbrdd. Chwi ragorwch ami os ymegniwcb. Ac os na wnewcb, ni fydiiwch ond vn y fan yr oeddych o'r bluen.' 'M-ie'n gas genyf blant,' ebai Miss Paris. 'Ac igyroeryd arnaf'garu' y rbat htn, bydd byny yn twy annyoddetol nag erioed, gyda'i llygaid llym bi yrt barbaus arnaf.' Rboddodd jubenaid drom, tel y troai at y drycb, ao y dechreuai drefno rh "ymyna ei g!allt goleo. Nid cedd ganddi rieni, nac arian, ac yr oedd i ddiolch i'w chwaer am gartrAr. Nid oedd bob amser yn hapus yno; yr oedd ganddi dymer ddrwg. Ni wnai Mrs. Page oddef byny, ac ar y cyfryw amserau gwnai iddi deirulo mai ymyrwr ydoedd. Yr oedd myned ymaith oddiyno, a cbymeryd y rbeolaeth yu y fath dy a Lindsay House, wedi bod yn rhagolwg ardderchog, ac yr oedd y damprwydd a daflwyd ar hyny gan olwg a geiriau Mrs. Charles yn siomedigaeth boenus. Pa un a ddarfo iddi hi, neu Mrs. Page drosti bi, erioed dafla cipolwg ar y posiblrwydd y gallai amser neo ffawd ei tbrawsffurfio yn Mrs. Lindsay, nis gellir dywedyd. 'Y fath ddyn hardd ydyw Mr. Lindsay!' gwceddai Mrs. Page; 'buaswn iyn ei alw yn un o wir foneddigion natur. Fe fydd y plentyn, Herbert, yn sier o fod yn debyg Iddo. 'Â.'r fath dý prydfertb,' dychwelai Miss Pftris. 'Pobpeth mor gyfforddus ac wedi ei drefau mor dda.' 'Ie, a digon o gyfoetb yma, Joanna. 08 llwyddwch i sefydlu eich hun yn ddigon cadarn, cbwi fyddwch yn ffortunus.' Yr oedd Mrs. Charles Lindsay, yn y eyfameer, yn edrych oddeutu am Herbert, yr hwn oedd wedi diflann. Hi a'i cafodd ef yn yr ystatell fecban lie yr arferai Mrs. Lindsay gasgln ei pblant yn ngbyd am ddeng monad ar ol boreofwyd yn y bore, i ddarllen iddynt allan o'r Beibl, ac i ddweyd hanesion aID blant duwiol yr Y sgrytbyr, a siarud am y nefoedd. Yr oedd yn ddyledswydd na Mgeniu-odd erioed, ac yr oedd y plant wedi dysgu ei gam. Yr oedd Herbert ar el hyd ar y sofa itel iie y byddai ei fam yn arfer ag eistedd, yn crio fel pe byddai ei galon ar dori. Canodd Mrs. Charles Lindsay y drws, elateddodd i lawr, a tbynodd ef ati ei bun. 'Fy anwylyd, peidiwch a wylo fel. yna; eymerwcb eich cysuro. k, 'Bodo Charles, cha'i mei gweled bytb xnwyl Feddyliais i erioed eifod mor wir hyd .1 daathnm adrovvawr. 0, mam! vaomit 'Fy mhlentyn, cymerwch eich cysuro, mae yn well allan o lawer; mae wedi myned i'r nefoedd.' 'Ond bytb i dd'od yn of! byth i dd'od yn ol!' cwynai. '0, mam! ?e baech ond yn d'od ataf am un funnd fecban, dim ond un!' 'Herbert, nis gall ddychwelyd atoch; gwyddoch byny, fy anwylyd; ond chwi ewch ati hi.' lorid y mae byny yn dmser mor hir!' 'Fe ddaw, fy mhlentyn. Mae yn on o angylion Daw yn awr, ac fe wylia hi tlrosoch yma, ac a erys am danoch.' Yr oedd ei igiadau yn mron a'i dagu. 'Herbert, wydJoch chwi pa'm yr wyf mor sicr fod eich mam yn bapu, ac wedi myned i'r orphwyefa a addawyd i bobl Dduw?' 'Am ei bud yn ddR,' wylai. 'Naee, fy anwylyd. Yr oedd yn dda- yn well na'r rhan fwyaf o bobl; ond y mae wedi myned am ei bod yn caru Crist, ac yn rhoddi ei boll ymddiried ynddo et. Darto iddi aytoeryi Duw yn arweinydd iddi bob amser. Mie wedi eicb dysgu cbwithau i wneud fell.v, Herbert.' 'Do,' atebai y p!eutyo, ac yn raddol daeth yn fwy tawel. •Budo Charle?,' ebai, yn mben enyd, fel y byddai amhell i i iad yn dal ei anadi 111 awr ac eilwaiih. 'sut y gallodd y Duncan YJla adael i'r Uidiard daro yn erbyn y ceffyl»u?' 'Am ei fod yn d.lyn drwf/ a,erlai Mrs. Char les yn unIon, ilid yr hon oedd yn sicr o dori allttn pan yr arweinid ei nieddwl at y ddamwam a'i chbnly>n>idau galarus. 'Yr oe,1d wedi meddwi yn echrydus, fy anwyl- yd, ac ni* gallai ti dal yn 01.' 'A fuasai byny yn digwydd pe na buasai el wedi meddwi?' 'Na fa anal, wrth gwrs. Oni bai an fedd'dud Duucih y noun bono, buaeai eich mam, yn tyw ac yn iach ynawr, ae hwyraeh yn ei-,atedd yma gyda ni.' Gyrodd hyn ddagrau Herbert i rede eilwaith. 'Pa'm y darfu iddo feddwi?' wylai. 'Pa'm mae neb yn meddwi?' 'Am eo bod yn fwystfilod,' meddai Mrs. Charles. 'Ac nid ydynt yn ddim arall,' ychwanegai, fel pe rnewn ymddibeuad am y gair, 'pan y meddwant eu bunain i'r fath gyflwr.' 'Ni wnaf i bytb,' meddai Herbert. 'Chwi, ty anwylaf! 0, naj byth. Boas- ai eich anwyl fam yn gofidio yn y nefoedd pe edrychasai i lawr a'ch gweled chwi, hyd yn nod am unwaith, yn eicb anghofio eich hun mor belled.' Syllai y plentyn i fyny ar yr awyr lap, bron fel pe buasai yn edrych am wynebpryd ei fam yno. Yn fuan rboddodd i'w ben y fath ysgydwad penderfynol, yr hwn ynddo ef, blentyn fel yr oedd, a fynegai benderfyn. iad mewnol cadarn a diysyog. 'Na wnaf, bodo Ch-arlei, ni wnaf byth feddwi. Faint mae hi yn myn'd i aros!' ychwanegai. 'Pwv, f'anwylyd?' 'Miss Paris.' 'Nis gwn. Onid ydych yu ei boffir 'Ddim llawer,' atebai Herhert. 'DyweJ- odd wrthyf fi ei bod yn tuyned i aros gyda ni yn He fy mam.' Rhyfeddai Mrs. Charles Lindsay beth allasRi tod yn Mias Paris nad oedd neb yn ymddangos yn ei hoffi. Yn unig gobeithiai y gwnai ei brawd-yn-ngbyfraith syrtbio i'r farn gyffredin. Pan yr ymgynullwyd o gwmpas y^bwrdd ciniaw, nid oedd Herbert i'w gael. Yroedd wedi gwneud ei ffordd i'r ffactri at Edward PAartiett. Ysgydwodd yr olaf ef gerfydd ei law, a dy wedodd ei iod yn falcb <Ii weled adrof etc, 4 'Mr. Bartlett,' sisialai y plentyn, g n y ndrecbu cuddio ei ddagrau, y r^a1 i godent i'w lygaid, 'allasech chwi ddim a y Uidiard rbag syithio ar draws y 'Mister Herbert, syr, cbwi welwch } fraich hon,' ebai Edward Bartlett, gan dal allan, 'wedi ei noetbi at y penelin, oble2Jj yr oedd ei g6t oddi am dano, a llewys e grys vredi ei blygu i fyny, wrtb ei waitb» 'wel, rboddaswn hona yn llawen, ie, a'r U1 gyda hi, pe gallaswn help wrth byny. 0, 11 buaswn yn gallu!' 'Dywed bodo Charles fod Duncan yø faddw. A phe na buasai yn bod felly, J I buasai mam yma 'nawr.' Æ 'Gwir iawn, Mister Herbert.' IPa'rn y m&ent yn gadaei i bohl feddwll, 'Pi'iD mae pwy yn g^dael, ty on anwy' <Wn i ddim,' medd«i y plentyn, wedi e ddyrysu ei bun, fel yr oedd yn meddwl a ei gviestiwn. 'Pa'm mae pobl yn medd^j 'Credaf nas gallant dJweyd eu hUll81Ø pa'm. Nid oes neb 8! sydd yn werth rby^ beth yn gwneud telly.' "Dvdvch cbwi ddim; ai ydych Alf, B^rtlet V 'Nac yd w, f; yr wyf yn diolch fy mod yfJ gnllu dweyi imi gadw rh-g y d ffyg hvvao trwy fy holl tywyd,' atebai yn dditrifol. 'Ac nid y w fy nbad yn gwneud?' 'Na, na, blentyn. Yr wyt yn dweyj wrtftycb nad oes n-bsvdd yn ddayngwne" y fathfteth gwaradwyddus. Nid oes dim o" true n aid na fedd>»nt hunan-yfTiataiiad. 'A ydyw Duncan yn meddwi 'nawr? 'Naic ydyw, yn wir. Mile', ceidwed vII uvmeryd gofal o hvny. Mde ef yn y oarob- ar, M'-ter H-rbert. 'A'n laud 'mam?' -« 'Am adael i'r Uidiard syrthio o'i afael, f. avr i ddychryn y ceffvlau. Mae i gael el brofi yn Mrawdlys Mawrtb.' # 0 'A ydyw Mister Lindsay yma?' galwai o weision y ty, yr hwn oedd wedi d'od 1 chwilio am dano. 'O, dacw cbwi, Mae'r ciniaw yn dys^wyl.' (I'w barhau.)