Y Dydd

f T" W f-TA K W*!I1 -tol •lB'if t! LB XIt hps: ff- Prydnawn DyddLlun 'MR. Gc>tv—Yr wyf wedi cael am ryw lythyraii o'r ddaearyna yn dymuno arnaf am newid y .Lleuad hon am ei gwell, sef am un sychach. "RwY'n methu deall, Syr, sut y mae'r Lleuad, dt-uan, yn cael y bai am bob peth bron ar yr hen ddaear yna. Os bydd hi yn dipyn o wlaw mwy na'i gilydd yna, ceir clywed yn union,— 'hen Lenad wlyb ydyw hon, welwch ch'i hi a'i chorn i lam- yn edrych mor hyll. Pe caem ei nevoid, caem ryw hin well ond odid.' Wel, a helpo y Lleuad, druan, prin yr wyf yn meddwi ei fod yn deg i'r byd wneud bwch dikiigol ó honi, a dodi holl feiau y tywydd i grogi getfydd ei.chorn hi. Cewch glywed, vedi hyn, tua glanau y moroedd yna, os bydd yná. ryw lanw uwch na'i gilydd, neu ryw drai is li'fcg arferol, os bydd Dafydd Jones yn taflu ei fretchiau amhell- waith yn. mhellach nag aifer dros erchwyn ei wely wrth iddo roddi :tro ynddo, npu os bydd yr hen wr yn ymlapio ac yn hbla y tonau ato fel y bydd dyn yn hela y dillad at ei gefn yn y gwely ar noson oer, y Lleuad, druan, gfuja* y bai am hyn etto. Y Lleuad sydd yn, cynhyrfu Dafydd Jones i y wnèüdei holl branciau, os coeliwch chwi ddwndwr y byd. < Dyna, wedi hyny, os bydd mymryn o goll synwyr ar rai o'r daearolion. yna, rhaid ei alw yn 'IIoerig' yn y fan. Gelwir Y, nawdd-dai i'r trueiniaidhyn yn Lunatic Asylums, fel pe baent yn, capLeu poblogi a phobl ox Iloer. Wn i ar y fan yma sut y fu i'r arferiad hon gael ei chychwyn yna; os Tiad oes rhyw argraff ar feddwl y byd iod y bobi sydd yn byw yn ;y. lleuad yn rhyw greadur- iaid hannerpaH, ac felly yn galw pob creadur hannerpanar y ddaear yn lloerig. Ond cof- iwch chwithaii hyn, ein bod ninnau yn talu y PWyth i chwi trwy alw pawb fydd yma yn fyr o fod yn '11a then' yn f un o'r daearolion;' oblegid deallwch chwi fod genym ni ryw syn- iad lied feel am danoch chwi yna, fel y mae genych chwithau am danom ninnau yma. Yr ydych chwi hyd yn nod yn hneru fod a fyno y Lleuad a gwyddau y ddaear. Os na fydd yr *ydd yn hatchio yn dda, ac 'os na fydd cyw yn mhob wy, bydd yn rhywyr doohreu., dweyd mai ar y Lleuad yr oedd y diffyg, am ei bod ar ei thrydydd chwarter pan aeth yr Wydd 1 eistedd. Y mae rhai perchen- ogion gwyddau yn spitio y lleuad, meddant hwy, trwy oifodi yr wydd i beidio eistedd hyd nes bo'r lleuad ddyfodo) yn llawn. Wrth glywed peth fel hyn, yr ydym ni yma yn methu deaIlpa un ai yr wydd ei hun ai ei pherchenog ydyw yr 'wydd' fwyaf. » Wedi hyny, dyna ddiwrnod y I Lla:dd moch- yn.' Rhaid consultio a'r Almanac i gael gwyboo oed y Ueuad, cyn y bydd dydd pen gyrfa hwnw yn cael ei benodi, yn enwedig os bydd y mochyn yn dew iawn. Yr ydych chyi yna yn haerit nad oes dim inodd halltu yn d.da. os na iydA y lleuad yn llawn. Mi hoffwn yn fawr i gael gwybod gan rai o hon- ()ch,p&,gysyllti,d sydd rhyngom ni a'ch moch acn haleti chwi. 'Kwy* braidd yn credu os 'y?v J wn yn gomedd halltu, fod yna fwy o acunyg yn nwylaw yr hyswy^nfig.sydd ar y lleuad. Wel, wel! dyma chwi yn gosod y •7 l.i. .'i lh>er, druan, 1 arglwyddiaethu ar.. -vsryddau, a] "moch! Beth nesaf, tybedl ..¡. l! Mewn rhai manatt o Gymwi, a rhstnati o (Jyfandir jEwrop hefyd, o jraxi hyny^ nid oes neb, yn foddlon i: osod y. pyfcatws yn y ddaear os na fydd y lleuad fyth yn hyn a hyn o bed. Ni wlw son am vneud yr ardd, alii hsiu nioron, na phlanu wynwyn, na gosod brcsych, hebi edrych i'r Almanac faint o amser sydd. er pan! antvyd y lleuad ddiweddaf. Mae Inhwl-ynl dweyd fod y moron yn tyfu yn fWy, a'r pytatws yn debycach o beidio a chael y clwy ond gofaln,am gadw at y rheol leuadaidd. Wrth edrych ar y sylwadelirM-lleuad mewn pethau fel hyn, yr ydym yn synu sut na baech yn peidio bwyta y tatw' a'r moron ond ar ryw amser o'r lleuad. Ond chware teg i chwi, yrydychyn ddigon call i fwyta, boed y lleuad yr oed y bo hi, a byddai yn burion i chwi wneud yn debyg gyda phethau eraill hefyd. Ond i arbed ateb y llythyrau a ddaeth atom am geisio newid y lleuad hon am ei gWell, hyny yw, i arbed y drafferth o'u hateb yn gyfrinachol felly, dymunwn wneud yn hysbys i'r cyfryw ein bod yn myn'd i newid yr hen leuad am un ieuanc brydnawn yforti. Pa un a fydd hi yn well na'r hen, amser a ddengys. Ond cyn anfpn yr hen un i 'lumber room' y greadigaeth, yr ydym am ysgrifenu ar ei chorn a'i galw yn Lleuad Watkin Williams, a'r Gohebydd, ac Adda a Gomer Jones, er mwyn i'r angylion sydd yn hoffi hynafiaethau i gael gwybod, pan darawant wrthi, beth oedd yr helynt fawr yn ystod ei tlieyrnasiad. Er cymaint ydyw trwst dadleuwyr y byd yna, ac er cymaint o ddwndwr sydd ynddo gan y llychod gwael sydd yn ei breswylio, fe foddwyd ei holl dwrw yr wythrios ddiweddaf gan lais mwy: awdurdodql ac ofnadwy. Nid yw seiniau uwchaf ei iasnach a'i ddadleuon a'i gwbl fawr o beth yn yrayl lleisiau dyfnion a threiddgar yr elfenau wrth ymladd brwydr- au naturiaeth. Onid oedd pob. dyn ystyrial yn barod i 'dewi' fel Aaron gynt, igael gwrando mewn dwfnastudrwydd ar Dduw yn llefaru yn y daran. Hawdd\gan bobl ddweyd fod .y.naill betji a'r Hall yn 'ofnadwy.' Clywir yn ami gan y naill a'r llall o drigolion rhai ardaloedd, fod y pethau mwyaf dibwys yn 'ófnadwy: ac y mae yr arferiad hdhyn ddiaromheu i'w beio yn fawr. Ond yr oedd yr ystorm yr wythnos ddiweddafyn 'ofnadwy' mewngwirionedd.. Mae y dyn, wyddoch, yn barod iawn i ifrolio 0 t Yrk awn 10 ac ymfalchio yn ei illuminations a'i fireworks a'i rockets; ond yr oedd mawredd a dysgleir- deb illuttiiriatioirs?natiir tua nos Fercher a nos lau diweddafyn ddigon a gyru .1 dyn sydd yn ymfalchio mwyaf yn ei allu celiyddydol gyda gwneud fireworks, i beidio byth a chodi ei ben gan gywilydd. Yr oedd y Dwyrain a'r Gorllewin, y Gogledd a'r Dehau, fel pe buas- ent wedi ymfyddino i gyfai-fod eu gilydd, ao yn ymryson taflxi tan gwyllt, nes oedd yr awyr yn wenfflam oleu o gwr bwy gilyddi Yr oedd y daran hithau yn y pellderau dider- -P, fyu fel pe buasai yn eu gwatwor gyda'i dwfn chweithiniad parhaus a threiddgar. Ermor herfeddiol ydyw dyn, ac er iyioi1 aiiy^tyriol ydyw yr annuw acw, mae yn rhaid cael rhyw. ryfyg l'hyfedd mewn dyn cyn y gall edrych yn myw llygad fflamllyd y fellten heb wiido, a chywilyddio, ac ofni. Eithaf meddyginiaeth, os oes meddyginiaeth i'w chael, i'r dyn tryqv ti*oi rac fatvr a hutianol, ydyw troi ei glust at araeth ddwyfol y daraQ, ac ystyried mynyd beth a. ddywed hono.. 'II.. "I ¡, u Byddai yn buribii Jieth i ba^tj' o 'honotti geisio dysgu y gwersi ,a'r rhyTbuddion ^ydd y»- cael eu liysgrifenu mown, llythyreiaau o d&n I ar fynwes natur yn yr ystomi dRratluu, fl' gwrando yn ddyfal ac yn astud ar bregeth i' .f; ¡;: ¡, r. r. '.> f. I. d byaiwdl ac- eg^ur, y. fo'rm- drya^fa\vr. oes dim. dacll nad at y dyn; ,y-ooaae y genadwri, ac ar beehadut' y mae- Duw yn edrych trwy lygad I y tanllyd ■ y fel lien fforchog. ■ ■ r: i ■ > Ond dyiha fi wedi;a^<5« a llahwi -fy fhaii^o'ch gofbd cyn son am jr hyiv/y bwtiidwn Wrth j ddethreu ysgrifenu, sef i ""I;