Y Celt

TYNERWCH AT ANIFEILIAID. Mae y Gymdeithas er Rhwystro Oreu- londeb at A nifeiliaid wedi argraffu cerdyn ae yn eu dosbarthu ar hyd a lie y wlad; ac,y mae llawer o deithwyr yn eu.cario gyda hwy ac yn eu bestyn i hwn a'r llall pan ar eu teithiau. Daeth un o'r cyfryw i'm 11a v yn ddiweddar, a meddyliais nlai da fyddai rhoddi gwedd Gymreig i'r geiriau tyner sydd arno ac am fy mod wedi treulio boreu fy oes i ymwneud ag anifeil- iaid ac ymddwyn atynt ychydig yn fwy caled ag y 'dylaswn lawer gwaith, a hyny i'w briodoli mewn rhan i anwybedaeth a diffyg meithrigiant tynerach yn fy nghalon pan yn blentyn. Dyna y rheswm sydd genyf dros ddanfoii sylwecld y cerdyn i'r CejuT. Gan obeithio y bydd i lygad ryw fachgenyn ieuane ddis- gyn arno a'i ddarllen a'i fyfyrio, ac uf- uddhau i'w gynghorion nes y byddo cariad yn tyfu rhyngddo a'r creadur mud sydd dan ei ofal:- "Dylai ceffyl gwaith fod bob amser yn alluog i blygu ei ben pan fyddo'n gweithio, fel y gallo gael golwg ar ei ffordd a chamu dros anbawsderau ac ymunioni. Gochel- wch na byddo y ffrwyn yn ei ddolurio nac yn ei wneud yn annghysurus. Mae y ceffyl yn greadur ewyllysgar, ufudd, a da, os trinir ef yn dyner, a pbeidio ei or- weithio. Mae oi ddefnyddioldeb uwchlaw canmoliaeth. Os iawn ofelir am dano, dengys dynerwch a serch i radjan helaetb ond os esgeulusir ef, efe a gyll ei dyner- wch a'i harddwch yn fuan. Mae y cread- ur hwn yn rhoddi i ti ei holl nertb am dy ofal a'th dynerwch ohono, ac a ch barha i ti yn was defnyddiol am lawer 0 flynyddau. Eto y mae yn cael triniaeth arw lawer pryd. Geffyl truan Gwas ffyddlonaf dynion, caled yw dy dynged, a chaled yw y galon sydd yn ychwanegu esgeulusdod a chreulondeb at dy fywyd llafurus a chaled. Ceffyl o dymer afryw- iog a eUir yn rhwydd ei wellhau gydag ychydig amynedd y mae'n wir fod naw o bob deg o'r cyfryw yn cael eu hachosi gan greulondeb a thymer orwyllt ei ber- chenog. Ni ddawda byth 0 nwydau. Ni ddylech adael i'ch ceffyl byth drot- ian mewn trol heb springs. Mae yn ys- gwyd yr anifail yn arw, yn boenus iawn iddo. Mae genym lawer 0 ffyrdd i wneud ein dyledswydd tuag at ein hanif- eiliaid, a'u cadw yn lan a'u dedwyddu. Ni ddylem esgeuluso eu bwydo yn brydlawn a digonol. Gyfaill anwyl, y peth goreu a elli wneud yw yfed llai o gwrwa phorthi dy anifeiliaid yn well-trwy hyny dygant i ti anrbydedd. Mae yn fwynhad i am- bell un weled ei anifeiliaid yn ddedwydd. Peidiwch byth a chicio ceffyl, na'i daro ar ei ben, mewn gair na therwch ef 0 gwbl. Y fflangell oreu yw dyrnaid o yd, yn nghyda geiriau tyner. Pe gallai siarad, pa sawl un ohonynt a ddywedai—" Ym- dllwyn ataf yn well, fy meistr. Paid grwgnach i mi fwyd a gorffwysdra na ddyro i mi breseb gwag—a gwasanaethaf di yn dda hyd derfyn fy oes." Ar dy- wydd poeth dylai cangen o ddail gleision gael ei sicrhau rhwng clustiau eich ceffyl, er eadw i ffwrdd y cilion sydd yn fynych yn ei boeni. Cedwch eich ystabl yn lan ac wedi ei awyru yn dda, ac yn rbydd oddiwrth beryglon tân, yr hwn sydd feistr caled. OWN ydynt greaduriaid ffyddlon a defnyddiol. Edrychant at ddyn fel eu duw, a hoffant sylw meistr tyner yr hwn ofala am eu heisieu. Gofalwch rhag colli eich ci, nac anfon y creadur tylawd i ffwrdd yu ddi- gartref; nid yw y dreth ond ychydig. Byddwch dyner, a gofalwch bob amser fod ganddo gyfle i gael digon 0 ddwfr glan. Byddai golchiad dyddiol yn llesol iawn iddo. Na wnewch unrhyw amserdori ei glustiau—y mae hyn yn atferiad barbar- aidd, ac y mae tywod a baw yn myned i mewn ao yn peri poen. Ni feddyliodd y Creawdwr erioed i ni dori neu gymeryd i ffwrdd yr hyn a barotodd Efe er eu ded- wyddwch. Ni ddylai ei ystafell wynebu y Gogledd neu y Dwyreinwynt; dylai fod yn helaeth, cynes, a chysurus. Mae yn greulawn cylymu ci 0 dan gert, yn enw- edig ar dywydd poeth. Cymerwch ef yn y ceit fel na ddychryner ef na'i golli ychwaith. Gwir yw fod gormod o gwji a chathod, a'r canlyniad yw euhesgeuluso yn fynych a'u gadael i newynu, yr hyn sydd yn ofnadwy. Er osgoi hyn, tyner- wch fyddai eu boddi mewn dwfr cynes, a byddant farw mewn ychydig eiliadau. i ASYN. Y creadur truan hwn a fendithiwyd gan ein Ceidwad, am hyny ymddygwch ato yn dyner. Mae yn anifail tyner, ond yn dueddol i ddyfod yn gyndyn trwyciguro a'i gamddefnyddio. Dyn trugarog sydd drugarog i'w greadur, ac a dderbyn ei wobr. Y g\Vr creulawn syddfaw- aidd a brwnt, ae, nid aiff i mewn i deyrnas nef- oedd. JTECH3TN peidiweh a thafla ceryg at unrhyw anifail, ac nac esgeuluswch roddi dwfr ac ymborth iddo; nac ysbeiliwch yr aderyn bychan o'i gywion- mae hyny yn greulawn, ae y mae Duw yn eich gweled. BIENI, dysgwch diriondeb i'ch plant, gan eu hanog i wneud bob amser fel y dymunent wneuthur iddynt hwy. Dylent gofio fod gan y creadur- iaid mudion deimladau fel hwythau, ond yn amddifad a lafur, ac yn ddiamddiffyn. Na wnewch ddim ya anghywir, ond pob peth yn dyner ac iawn. Byddwch drugarog, a dywedwch—" 0 Dduw! trwy dy Lâo Ys- bryd, dyro i mi ras I ymgeleddu ac i fod yn dyner wrth y emduriaid diamddiffyn wyt wedi roddi i ni, er ein defnyddioldeb a'n cysur." -AMEN, Rhywbeth felyr uchod yw sylwedd y cer- dyn gobeitbio y bydd y darlleniadyn fendith i ddyn ac bcfyd i'r anifeiliaid. Mae llawer eto heb gymeryd i ystyriaeth y pwysigrwydd sydd yn gynwysedig yn y gair Tirioni> £ b. Cofus genyf pan yn dra ieuanc weled amaethydd parchus, ac yn proffesu Gristionog- aetb, yn taflu ei lid ar ferlen iechan oedd yn ei feddiant, trvy guro ei meingoesau âchoes pigtforch am nad arosai y creadur bychan i'w dal pan fyddai galw am dani. Beth oedd y caolyntaj ? Y ferlen yn myned ya anhawdd- ach i'w dal; yr amaethwr yn parhau idaOu ei lid, a thrwy hyny yn ymgaledu yn ei ffolineb; gwneud i ereill oedd.a synwyr cryfach chwer- thin am ei ben a'i wawdio; argraflu dylanwad drwg ar ei b'ant a phawb' oedd dan ei ofal; ymddygai tuag at y rhai hyny yr un modd, a thrwy hyny collai yr hyder tadol tyner a ddy- lai fod gan blant at eu tad. Rieni, dy-sgweh i'ch plant a pbawb sydd dan eicb gofal DiMON- DEB, fel y byddoch yn cael eich caru a'ch ym- geleddu ganddynt yn eich henaint. O na fyddai cariad a thiriondeb yn bodoli yn ein teuluoedd un ac oil, yna ciffai,ein creaduriaid y Tynerwgh gotynol. Cr—gr—nt. L. Da vies.