Welsh Newspapers

Search 15 million Welsh newspaper articles

Hide Articles List

2 articles on this Page

Y FFYNON.

News
Cite
Share

Y FFYNON. Rhyw forwyn sy'n estyn yn wastad,—yn rhwydd Ei rhoddion i 'r hollwlad Yw y fyw ffynon fad, Adlonol ei dylanwad. IAOO THCRYN. Y LLOER. Lwmp 0 auf, neu lamp arian—oleua Yn liwdeg holl anian Yw y ber fawreddog lan, Syw acres y nos eirian. lAoo TEGRYS. PUM' PENILL Er coffadwrlaeth am y ddiweddar Grace Roberts, High street, Penmaenan. 0! mor felus vw adgofio Bywyd dedwydd liyd y bedd "Ein cyfeillion a'n pertli'nasau, A'n rhagflaenant tua'r wledd Wedi myn'd trwy ddyrys droion, A'u cyfarfu lawer tro, Tcimlwn awydd pendeffynol Am gydrodio yr un fro. Bu ein chwaer mewn tywydd garw, Fel y dde'rwen ar y ddol, Hi ymleda'i breichiau'n dawel, Fel i dderbyn 'storm i'w chol; Yn mha dywydd bynag bvddai, Canai'n fellH!, Iddo Ef," 'Roedd bob ton o gystudd gafodd, Fel o'i thu i fyn'd i'r nef. Cefnu wnaeth ein chwaer Grace Roberts, Ar gyfeillion goreu'r Ilawr" Er mor ffyddlawn gwnaetliant weini Iddi hyd ei holaf awr,; A cha'dd Iesu'n un a'i eiriau, Fel ei cafodd drwy ei hoes. JDyffryn tywyll cysgod angeu, Iddi'n oleu hwn a droes. Y mae colli'i gwedd hawddgarol, Yn deffroi adgofion hi, Am yr^jriau difyr dreuliem, Wrth fwynhauei chwmni en; 'Roedd ei broil yn llawn tynerweh O'r futh naws bawddgaraf fu, Ond bu raid er hyn ffarwelio, A'r hoff chwaer oedd un mor gu. Briod hoff!' paham y wylwcli ? Chwithau'r plant na fyddwch ffol, Nis gall dagrau nac och'neidiau Byth ei galw yma'n ol; Er mor ddysglaer ei cliymeriad Ar y llawr tra yma'n byw, Mae hi heddyw'n deg yn nghoron Aur gyfryngol lesu gwiw. Garhirn, Llanfairfeclian. lOAN MENAI. C E N F I G E N. [BUDDUOOL]. Pe byddid yn gofyn am gael cglurhad Ar beth yw cenfigen—ei melldith a'i brad, Dyyedwn mai balchder ar dan ydyw hon, Tamjnalais yn llosgi yn fflam dan y fron. I gyflwr yr angel syrthiedig hi wnaeth Y nefoedd yn uffern-y rhyddion yn gaeth, Agorodd drueni a'i Haw gadarn, gref, G wnaeth gythraul i anwn o angel y nef. Nid hir y btir ddaear cyn teimlo ei brad, Pan sathrodd obcithion dynoliaeth dan dra'd' Trwy Eden agorodd ffordd lydan o wae, Ffyrdd rhinwedd a bywyd lii ddaru eu cau. Hon gyntaf arweiniodd farwolaeth ei liun, I daro ei gleddyf drwy fywyd y dyn, A llawer bro brydferth o'r ddaear a gaed, O'i herwydd 'rol byny yn fcusydd y gwaed. Y mae gan genfigen ddau lygad y fall, Gwel feiau ag un, a rhinweddau a'r llall; Un mawr a chwyddwydrol yw llygad y bai, A'r llall pan edrycha fynycha sy'n nghau. Pan welodd cenfigen Iacliawdwr y byd, Ni welodd mewn Duwdod end pechod i gyd; Dyn glwtb, yfwr gwin, a llygredig bechadur, Yn lie gweled Duw, hi welai'r creadur. Pan fyddo cenfigen yn fawr iawn mewn dyn, Mae'r dalent fel rheol yn liynod ddilun; Corachod mewn meddwl afwelir bob pryd, Yn ceisio dorostwng enwogion y byd. Yn lie ceisio dyfod eu hunain yn fawr, Ymdrechant gael eraill o'r uchder i lawr Ond er eu holl ymdrech y rhai'n ant i'r lan, A hwythau adewir yn union 'run man. Y galon sy'n nytble eenfigenni fedd Wybyddiaeth am gysur dedwyddwcli a hedd Fe fwyty cenfigen holl bleser y dyn, O'r diwcdd fe lynca y galon ei hun. Fe wawria diwrnod ar ddaear ein Duw Pan na chaiff cenfigen 'run lanerch i fyw; Bydd meddwl a clialon dynoliaeth mor bur, Cenfigena gleddir-arddelir y gwir. Coleg Caerfyrddin. J. If, THOMAS. PENILLION I Sarah Evans, merch i Mr. John Evans, Sciwen, ar gyflwyniad tysteb iddi, sef Gweithiau pcnw ccrdd Gwalia, am ei pharodrwydd i wasanaethu mewn cyngherddau, ac eisteddfod au, fel cyfeiles. Mae amlbell i deulu yn addurn l'rardalllc byddo yn byw, Un felly yw teulu John Evans, Fel pren adnabyddir ei ryw Ni ffrwythau sy'n pure cymdeithas, Fe'u profwyd yn addas cyn hyn, Moesoldeb a'i grefydd sy'n dangos, Mor atnlwg a dinas ar fryn. Mae Sarah o'r eyfryw gymeriad, A gwrthddrych fy nghaniad yw hi, Mae'n hanu o deulu buclieddol, Cerddorol, anrhydedd a bri; Anrhegwyd y feinwen a thysteb 0 Emau Alawon ei gwlad 0! dysged 'r Alawon bob sillaf, Ac yna bydd deilwng o'i thad. I fynu esgyned y fanon, Enilled anrhydedd a clilod, A dringed binaclau cerddoriaeth, Drwy ymdrech cyrhaedded ei nod: Gwrtcithied bob talent a gafodd, Er iddi wneyd pob uu yn ddwy, A'u treiglo trwy ddyffryn llenyddiaethr Bydd gobaith y deuant yn fwy. Mae clod yn ddyledus i'r teihvng, Bob amser gan feibion y gan, Ac felly mae Sarah ddirodres, Enillodd eu serch oil yn Jan Rhoi anrheg sylweddol a wnaethant 0 weithiau'r anfarwol Bcncerdd Sydd o hyd yn para yn newydd, FeIyrYwen sy'nfythol werdd. Boed ei bywyd yn rliidweddol, A defnyddiol tra yn y byd Fel del yn gyfeiles enwog, Einioes gyflawn ar ei hyd 0 peidied ag anghofio'r rhoddion,, A gafodd gan gyfeillion mad, Ac edrych wnel i'r graig lle'u naddwyuV Fe fydd hyny yn wir fwynhad. I'w herbyn na ddeued awelon, Ond chwythed pob awel o'i thu, A hwylied ei henaid anfarwol, I'r wlad gyfaneddol sydd fry Ac yno ca cliwareu ei tlielyn, Am oesau dirifedi'r dail, .Wedi ei golchi fel yr eira, Y'nghlwyfau dyfnion Adda'r ail.. Sciwea, LLKW L£¡Wvw.. to

O'M HAWYREN.