Welsh Newspapers
Search 15 million Welsh newspaper articles
4 articles on this Page
Hide Articles List
4 articles on this Page
M A U R I C E.
News
Cite
Share
M A U R I C E. A Romance of the Welsh Coal Mines. Mr. Joseph Keating is a Welshman by birth and association, and an Irishman by descent andfeeling. His early years were passed in the coal districts of Glamorganshire, and he knows and understands the charm and the sorrow, the romance and the sordidness of the collier's life. Modern conditions of life rarely evolve a romance," he says in his somewhat stilted prefatory note. If by romance is meant the tinsel happenings of life that is no doubt true; but Mr. Keating supplies in Maurice (Chatto and Windus) his own refutation. Here we find no baronial halls, no ivied castles, no virant knights or forlorn damsels. None the less "Maurice is a true romance tho' it deals only with the homely annals of the poor. Its characters are hillside peasants, driven from home and content by the ruthless onrush of modern industrialism; Irish vagrants with nothing to commend them to the reader but loyal hearts and soft speech rough miners who never trod on carpet; village gossips and exiled Italians and two of the most delightful children that we have met with in recent fiction. The most important personage in the book is Dandy Ellis," and he is but a farmer that has had the luck to become rich thro' no efforts of his own, and whose highest ambition is to be appointed a magistrate. The lovers, Jethro Boscawen and Olwen Ellis, are no high-born Romeo or exquisite Juliet-only the fine flower of the Welsh peasantry. Yet, Maurice is as enthral- ling and as true a romance as if it dealt with the lives and the loves of Sir Charles Grandison and Lady Clara Vere de Vere. Mr. Keating has made a great advance in his mastery of the novelist's craft since he wrote his first book, "A Son of Judith." There are crudities of style and diction and treatment in Maurice" which show that Mr. Keating has still much to learn before he perfects his art, but its strength, its sincerity, its glow, its restraint, point unmistakably to future eminence as a writer. Whenever Mr. Keating touches upon things he knows-the love of old Irish Grig for little Maurice Brennan, the two happy children playing truants on the mountain, the gossip of the village, and the life in a coalmine-he writes with a power and a sureness of touch which are rarely equalled in our own days. His description of the" squeezing" of the mine and of the explosion are horrifying in their naked realism. Not even Rider Haggard could have given a more thrilling description of brave men fighting against heroic odds than Mr. Keating has given of Jethro and. Maurice fighting their way in the dark from their tomb in the pit to the upper air. That, without doubt, is the best thing Mr, Keating has yet done. There is no straining after effect, no rhetorical extravagances, but a bald, unadorned narrative that by its very simplicity grasps, convinces, startles the reader. It is a disappointment when we come to the meeting of Jethro and Olwen after these breath- less pages to find Jethro soliloquising over his swooning sweetheart such unreal stuff as this :— Olwen, I would rather have been crushed to dust in the darkness of the pit than see you in this perilous state I have freed myself from death's grip to find its cold clutch fastened on you in revenge for my escape-upon a life that I value more than my own and all the lives of this teeming world put together Mr. Keating would be well advised to leave love-making alone, and stick to his own domain. Let him give us more of pit life, more descriptions of the Irish who have come to sojourn in our midst, more stories of the children among the hills, and he will surely come to his own. Welshmen "0 waed coch cyfan are somewhat apt to forget that Cymru Fydd will not be all Cymric, but will be a composite of all the various elements that are now to be found in Wales. The Welshman of a hundred generations will have to mix with, and should therefore, try to know and understand, the stranger within his gates. Mr. Keating is well suited to become the interpreter of this New Wales that is being evolved, for he possesses the eye to see, and the heart to feel, and the pen to describe, the peculiar charm and character of each component part. W. LL. W.
UNDEB YR EGLWYSI *RHYDDION.
News
Cite
Share
UNDEB YR EGLWYSI RHYDDION. Cyfarfod o adran Cymry Llundain. O'r diwedd y mae eglwysi Ymneillduol Cymreig Llundain wedi ymuno yn un gatrawd gref er dwyn ymlaen eu cenhadaeth arbenig yn y brif-ddinas. Y mae llawer o son ar hyd y blynyddoedd am gael undeb, ond er y siarad, a'r awyddfryd am fwy o gydweithrediad, ni lwyddwyd hyd yn awr i ddod a'r trefniadau. i ben. Ers blynyddoedd y mae'r gweinidogion Ym- neillduol wedi cael math o gyfarfyddiad rheol- aidd i drefnu'r gwaith bugeiliol yn Llundain ac wrth weled y gwaith da a wnaed ganddynt o bryd i'w gilydd awgrymasant ddechreu y flwyddyn hon i ffurfio adran arbenig i'r Cymry yn Llundain o dan nawdd y Cyngor Eglwysi Rhyddion, a nos Fawrth diweddaf caed y cyfarfod agoriadol, wedi ei drefnu gan bwyllgor arbenig yn cynrychioli yr holl eglwysi Cymreig yn y ddinas. Llywyddwyd y cynulliad gan y Parch. J. E. Davies, M.A., Jewin, yr hwn oherwydd ei flynyddoedd o wasanaeth yn mysg. ei gyd- genedl a benodwyd yn llywydd yr Undeb am y flwyddyn gyntaf o'i bodolaeth. Trefnwyd i ddechreu am 7.30 o'r gloch, ac er fod yr awr honno yn lied anghyfaddas ar yr adeg brysur bresennol o'r flwyddyn daeth nifer lied dda ynghyd, a chroesawyd hwy yn gynes gan y llywydd. Nid oedd yn rhyw awyddus, meddai, i weled cynulliadau mawrion ar y dechreu. Gwell oedd ganddo weld y mudiad yn dad- blygu yn un mawr, ac yn ol yr arwyddion presennol byddai yr adran Gymreig yn sicr i fod o les a ddylanwad yn y dyfodol. Yr oedd yn beth i'w fawr edmygu i weled y fath ysbryd unol yn y gwahanol eglwysi, ac yn sicr eu profiad ddylai fod yn fath o lawenydd fel eiddo y Psalmydd gynt, yr hwn a ganai, Wele mor ddaionus ac mor hyfryd yw trigo o frodyr ynghyd." Ymneillduaeth a Chwestiynau Cymdeithasol. Dyna oedd y mater a benodwyd i'r Parch. W. Thomas, gynt o Victoria Park, ond yn awr ysgrifenydd yr adran Lundeinig o'r Eglwysi Rhyddion, a siaradodd yn Saesneg arno, am, meddai, ei flynyddoedd o anghynefindra a'r hen iaith. Yr oedd ganddynt genhadaeth arbenig i'w chyflawni. Er fod yr Eglwys Sefydledig yn gweini i anghenion ysbrydol rhyw chwe chan mil o eneidiau yn ol y cyfrifon cydnabyddedig yr oedd yr Eglwysi Rhyddion yn gofalu am nifer cyffelyb, ac os nad yn sefydledig ni ddylent gael eu hanwybyddu. Yr oedd yr Undeb wedi gwneyd gwaith rhagorol eisoes yn mysg y Saeson, a llongyfarchai y Cymry ar eu gwaith yn ffurfio cangen arbenig yn LIundain. Yr oedd ganddynt waith mawr i'w gyflawni fel Eglwysi Rhyddion i wrthweithio'r dylatiWadam Pabyddol oeddent yn myned ar gynydd mor aruthrol yn y wlad hon. Mae adran gref o'r Eglwys Sefydledig eisoes yn tynu tua Rhiifain,, a chaed prawf clir o'r awyddfryd am oruchaf- iaeth offeiriadol yn y Mesur Addysg a roed Phi gwlad yn 1902. Ac y mae galwad unol am t ni hawlio am ryddhad o adranau gorthrymus y Ddeddf honno. Mater arall y rhaid i ni dalu sylw iddo yw achos y tylawd. Gelwir hwy yn gyffredin y Diwaith. Gwyddai ef yn dda arm danynt, ac yr oedd profiad o ddeunaw mlynedd yn yr East End yn agoriad llygaid iddo ef o'r trueni mawr a ffynai yn ein mysg. Ac yn awr pan y mae y fath ymdrechion yn cael eu gwneyd ar ran y diwaith nis gallem fel aelodau o'r Eglwysi Rhyddion lai na gofidio am y wedd sectyddol yr edrychid ar y mater drwy osod ffafrau arbenig i'r Eglwys Sefydledig, fel pe na bae'r tylawd yn perthyn dim i'r Eglwysi Ym- neillduol. Y mae cyfraniadau helaeth wedi eu rhoddi eisoes at wasanaeth yr offeiriaid sefyd- ledig ac mae'r cyfraniadau a wneir gan y cyhoedd yn cael eu troi i gyfeiriad yr Eglwys Wladol, pan na ddylid anghofio fod nifer yr Ymneillduwyr yn llawn cymaint yn y brif- ddinas. Mater arall y dylem roddi sylw iddo oedd y fasnach feddwol, ac roedd y golled a'r difrod a'r gwastraff ynglyn a hyn yn ofnadwy i'w adrodd. Ond i ni fod yn unol ar y pwnc credai y dylem gael cyfnewidiadau dirfawr ar y fasnach cyn bo hir. Peth arall oedd yn achos gofid iddo ef oedd y duedd i droi dydd yr Arglwydd yn ddydd o chwareu a gwyl, a doedd dim yn fwy blin ganddo na gweled ein gorsafoedd yn cael eu britho ar y Sul gan wyr yn myned i chwareu golf. Ar bynciau fel hyn rhaid oedd siarad yn groyw, a goreu po gyntaf i'r Eglwysi Rhyddion i ymladd dros hawliau y Sabbath, oherwydd unwaith yr esgeuleusid y dydd hwnnw yna ni fyddai dim i'n haros ond y dynged a ddaeth i ran cenhedloedd boreu byd. Hyd yn hyn yr oeddem wedi bod yn siarad yn yr unigol, ond gyda'r fath Undeb a hwn hyderai y deuai'r llais yn fwy cadarn ac yn llawer mwy nerthol yn y dyfodol agos fel ag i hawlio ein lie fel Cristionogion yn y deyrnas hon. Ymneillduaeth ac Addysg Orefyddol oedd mater y Parch. P. H. Griffiths, Charing; Cross Road, a theimlai fod swn rhyfel yn y penawd. Gwell oedd ganddo ef drin a'r ochr dawel iddo, ac adgofio am waith distaw ond effeithiol yr Ysgol .Sul, yr aelwyd gartrefol a'r dosbarth Cymraeg cyffredin. Gwell oedd ganddo ef feddwl am addysg ysgrythyrol, ac nid addysg grefyddol. Cafodd ef beth o fanteision y National School," a'r addysg grefyddol yno oedd dysgu mai pechod oedd mynd i gapel ac mai'r unig berson addas i'ch dysgu oedd yr offeiriad. Addysg grefyddol oedd son mai yn llaw yr esgob oedd yr unig rinwedd cadwedigol. ac nis gallai ef anghofio fod rhai gwled)dd tywyll wedi mynd mor bell a chredu hynny fel y defnyddient law esgob marw at y gorchwyl. Ond o ran hynny, y mae dwylaw meirw yn cael eu defnyddio yn ein gwlad ninau i'r un amcan. Yr oedd eisieu dysgu i'r ieuanc beth oedd Ymneill- duaeth a phaham y daeth Ymneillduaeth i fodol- aeth a hoffai ef weled hyn yn un o faterion yr Undeb hwn i ymdrin ag ef, sef dysgu eu heg- wyddorion fel Ymneillduwyr i'r to sydd yn codi. Owaith yr Undeb. Iorphen y cyfarfod caed braslun o genhadaeth yr Undeb gan y Parch. Thomas Jones, City Road, mewn araeth hyawdl; a phasiwyd pen- derfyniad cryf yn cefnogi gwaith Cymru ar hyn o bryd yn gwrthsefyll y Ddeddf Addysg, ac yn addaw eu cynorthwyo ym mhob modd er sicr- hau yr hawliau a ofynent fel dinaswyr rhyddion ac fel deiliaid o wlad rydd fel Prydain Fawr.
[No title]
News
Cite
Share
HYSBYSIR mai Mr. W. J. Parry, Coetmor Hall, Bethesda, sydd i gwblhau Cofiant y diweddar Hwfa Mon. Yr oedd yr Archdder- wydd ei hun mae'n ymddangos wedi ysgrifenu hanes y rhan gyntaf o'i fywyd, yn cynwys y cyfnod y bu yn weinidog yn y Gogledd cyn symud i Lundain. Dywedir fod ei gofnodion am Eisteddfodau deugain a hanner can' mlynedd yn ol yn hynod o ddyddorol.
.>Welshmen Known in London.-VI.…
News
Cite
Share
him a warm and true friend, who takes the deepest interest in their welfare, and who is always ready to help them in every possible way. There is no need to tell the Welshmen of London about the Castle Street Young People's Society, and of this Mr. Hinds has been through- out the years one of the moving spirits, having served as its president for several years. The Sunday School has no more faithful supporter, he is always in office as teacher, and is never absent from his class unless unavoidably de- tained. Thoroughly loyal to his own church and to his own denomination, having been for years a member of the Baptist Union of Great Britain and Ireland, there is no narrowness in Mr. Hinds' religion. He is at all times ready to co-operate with all who labour for the advance- mant of the kingdom of Christ, and has just been appointed first treasurer of the newly-formed Free Church Federation of all the Welsh churches in London.