The London Kelt

CYNYRCHION YR EISTEDDFOD, Ym mhob Awst, er's blynydiau ballach, daw'r Gminen ag argraffUd arbsnig allan o gynyrchljn ein H aisteidtoiai, cenedlaethol a lleol; ac eleni, fel arfer, y mae'r rhifya eistedifjiol wedi ei lanw a thDraeth o diarnau na chawsent ond cyhDeddusrwydd Ileol oaible am waith golygwyr ein cylchgrawn cenedl- aethol. Hen gwyn gyifredin yn erbyn ein heistedd- fodau yw nas cyhoeddir ganddynt weithiau buddugol yr wyl, ac amddifadu y byd o'r pleser a'r mwynhad a roddwyd i feirniaid y cyfansoddiadau wrth ddarganfod rhyw berl llenyddol yn awr ac yn y man yn y gwahanol gystadleuaethau ond o dipyn i beth symudir y cwyn yma, a daw ami i ddernyn gwych ger bron yn y cyfrolau a roddir fel hyn y naill fiwyddyn ar ol y Hall gan y Geninen. Anhawdd yw beirniadu rhifyn fel hwn. Mae ei gynwys mor amrywiol, a'r testynau wedi eu dewis o bob man y gall dychymyg dyn ehedeg iddo, ond yn sicr y mae yma. wledd ardderchog i bob bardd, gydag awgrym- iadau nodedig wrth weled y fath weithiau a gyfrifir yn oreu gan farnwyr ein llenyddiaeth heddyw. Agorir y rhifyn gyda. phrydiest o waith y diweddar Lew Llwyfo ar Dirylliad y Royal Charter," pryddsst, m le'n debyg, na. chy- hoeddwyd mo honi o'r blaen. Y mae'n hen bryddest, a daw adgoflon lu am bryddestau ereill y cyfnod pin gaed yr ornest ar y testyn hwn. Yng nghwmtii hon ceir awdlau a phryddest- au ereill, rhai da, rhai cymhedrol, a brithir y rhifyn ag englynion a man ddarnau o'r fath. Un peth a'n sioma, er hyny, ynglyn a'r darnau yw y diffyg o roddi amlygiad clir o'r ysbryd Cymreig yn y testynau a'r caneuon eu hunain. Rhy gwmpasog ydynt fel rheol, a doeth yn ddiau fyddai cael mwy o wir wlad- garwch i fewn i rifyn fel hwn. Swynol yw darllen amhell i gan fel Dyff ryn Conwy/ neu 'Gwalia,' neu I Y Wyddfa,' yng nghanol cynifer o destynau amhenodol, a rhaid yw difynu yr olaf fel esiampl i'r dar- llenydd, gyda'r cyngor, dos a sicrha y gweddill. Y WYDDFA. (Y Felinheli). Hen Wyddfa uchelgribog Brenines bryniau'n gwlad, Ha! ar ei bron chwareua Ystormydd mewn mawrhad. Ei sedd sydd yn dragwyddol; A bythol lesni'r nen 0 oes i oes a welir Yn dalaith am ei phen. Yn darian rhyddid Cymru Bu hon am oesau lu: Saif eto'n ddrych i ddangos Gwroldeb Cymru Fu: Mae dewrder Llew* a Glyndwr I'w ganfod, hyd yn awr, I Fel wedi ymgorphori Yn nhrem y Wyddfa fawr. I, A theifl. ei chysgod enfawr Dros noethni'r cwm islaw, Ac arno'n argraffedig Ryw fawredd dibendraw; Alr llynau glan a welir,- Ac felly maent erioed,- Pel drychau gostyngeiddrwydd Prydferthaf, wrth ei throed. I ben y Wyddfa uchel Ymdyra pobloedd byd I wel'd yr haul yn codi, A Duw yn llon'd ei bryd; A byw fydd yr olygfa Yn nghofion llawer un, Ar ol i amser rifo Blynyddau'r haul ei hun ISCtAEH. Llewelyn. Llewelyn.

I Anffafriol iawn yw'r tywydd wedi bod hyd j yn hyn i ymwelwyr glanau mor Cymru. I Cwynir am yr oerfel, a cheidw y cawodydd parhaus lu mawr rhag myned o'u cartrefi. j Ofnir mai gwan ar y cyfan fydd ffrwyth y ] tymhor eleni. | J

Oddeu tu'r Ddinas. Os oedd haner y dinaswyr allan yn y wlad ar eu gwyliau adeg y coroniad, daeth digon o'n cydwladwyr o'r hen wlad yma. i lanw eu lie. Yr oedd rhestr go dda o'n pobl fawr yn Mynachlog Westminster dydd Sadwrn, llawer o honynt mewn gwisgoedd na welsant eu bath o'r blaen. < Mae'n debyg i'r Marcwis o Fon gael cryn rialtwch wrtho ei hunan pan yn dychwelyd o'r Fynachlog, a chredodd plantos y ddinas mai perchenog rhyw 'punch and judy show' ydoedd end o ran hyny y mae'r Marcwis yn lied hoff o chwareu. Mae cor o ferched Americanaidd yn bwr- iadu talu ymweliad a'n dinas un o'r dyddiau nesaf yma ar eu ffordd i Eisteddfod Bangor. Arweinir hwy gan Mrs. Casssli—iynes yn hanu o deulu Cymreig yn sir Fynwy. » Ar eu gwyliau y mae nifer o'n gweinidogiorl Cymreig y dyddiau hyn. Yn mhellafoedd sir Benfro y mae'r Parch. D. C. Jones yn mwyn- hau su y don, ac ar draethell y gogledd y barddona Machreth. Yn beirniadu mewn eisteddfod yr oedd y Parch. Richard Roberts pan glywsom ddiweddaf son am dano, a Garmon Owen yn enill cadair am bryddest. Y canlyniad yw mai pregethwyr o'r wlad sy'n Ilanw ein pwlpudau y dyddiau hyn, a buont oil yn Iled deyrngar y Sill di- weddaf yn pregethu am neu dros y Brenin. Er hyny, y peth mwyaf gwrthurl ar y Sill mewn capel Cymreig yw clywed y bobl yn ceisio canu God save the King." Yr ydym fel eglwysi yn ceisio bod yn deyrngar dros ben, ac wedi boi yn fawr ein pryder dros iechyd ein Brenin yn ystod y Suliau a aeth heibio; er hyny, ychydig yw ein gwaith a'n pryder ar ran y miloedd o'n cydgenedl colledig yn y ddinas yma. Yr eglwysi sydd yn canu « G-od save the King amlaf yw y rhai mwyaf esgeulus i ofyn ar i Dduw achub rhai o'n brodyr a'n cyfeillion agosaf. Ond y rheswm yw, y mae y naill yn beth ffasiynol tra nad yw y llall yn werth sylw. "Nid oes un rheswm," meddai'r Parch. D. Adams, "Haw en," y dydd o'r blaen, "yn erbyn i Ymneullduwyr fod yn deyrngar." Nac oes yn sicr, ond i'r teyrngarwch hwnw beidio mynd yn waseidd-dra. Yn y dyddiau hyn perygl mawr ein harweinwyr Ymneullduol yw myned yn rhagrithwyr gwasaidd i'r Brenin a'n llywodraethwyr am ei fod yn beth poblog- aidd gan aberthu pob rhith o egwyddor ar allor ffasiwn. # Dydd Llun diweddaf, Awst 12, bu farw, yn Taliesin, Ceredigion, Mr. John H. Morris. Bu Mr. Morris yn flaenor blaenllaw yn eglwys Holloway, ac wedi hyny yn Falmouth Road, Adnabyddid ef fel dyn ieuanc o alluoedd meddyliol cryfion, a chymeriad unplyg. Yr oedd yn ddirwestwr brwd, ac erys yr adgof o'i areithiau gryrnus a'i apeliadau taer at bobl ieuainc yn hir mewn cof. Anami y ceid ei gydmar mewn dadl. Bu yn arwain amryw Eisteddfodau, ac yn ffyddlawn iawn ynglyn a. Chymdeithas Cymru Fydd ar ei chychwyniad cyntaf; ond, beth amser yn ol, torodd ei iechyd i lawr, ac er holl ymgais meddygol, nid oedd gwella i fod gwaethygu yr oedd; a dydd Llun cafodd fynediad helaeth a thang- nefeddus i dragwyddol deyrnas ein Harglwydd. Gobeithiwn alw sylw pellach ato yn un o'r rhifynau dyfodol. Duw fyddo yn nawdd i'w weddw a'i ferch.