The London Kelt

Bwrdd y g Oelf. Nis gwn beth oedd yr aohos, os nad y tywydd poeth yma oedd wedi efleithio arnynt: ond pa.n agorwyd drysau ystafell y CELT yr wythnos ddiweddaf, yr oedd y bairdd wadi haidio yno fel nythaid o gacwa. Ni chlywjoch chwi erioad y fith siarai. Yr oadd pob dau yn didleu hawliaa y dlau Arohdierwydd—y Pendaatol a'r Amhsadiatol—a btl raid i'r Gal., o gyda'i ddoethiaab acferol, alw Iolo Morganwg yn dyst ao yn fa,rnwr ac y cwaryl uawaith ao am byth. Gwaoth na'r cyfa.n, yr oadlyat am ganu i bob p3th bron: rhyw gymysgfa. o destynau tebyg i'r gymysgfa o fobl gwledydd tramor a welir ya tramwyo'r heolydd yma. y dyddiau rha.i'n. Yr oeddem yn gobaithio y buasid yn cael tipyn o ffrwyth y coroniad, ond ail bath hollol oedd hwaw i feddwl beirdd Cymru; er hyay, myaodd un hen frawd godi ar ei draed ol a chanu- YR ANTHEM GENEDLAETHOL." lor, cadw ar bob awr Benadur Prydain Fawr, Mewn hawddaf hynt; Oylchyna'i orsedd fry A'th ofal Tadol fu Yn dwr a ohadarn dJ I'w dadau gynt. Boed grasau gloewa'r nef Yn berlau'i goron ef, Er bythol fri A sanctaidd wawl y nen Fo'n goron byth ar ben Ein hoff Frenhines wen, Duw, cadw hi. 1'r ddau, yn darian gref, 0 dyro nawdd y nef, A bydd yn Dduw Teyrnasu b'ont yn hir, Ac mewn gogoniant gwir Blodeued hedd trwy'r tir Ein gweddi olyw. Hawyr," ebai Alaw Bren, pa. nifer o anthemau cenedlaethol y sydd ? Ond waeth i chwi heb yr un, oherwydd ei chanu yn Saesneg wneir gan bob cynull- iad Cymraeg y dyddiau hyn, er cywilydd iddynt. Dylid cofio mai gweddi ydyw: a phwy erioed glywodd am Gymro gvvirioneddol yn medru gweddio mewn unrhyw iaith ond yn y Gymraeg ? Cysondeb, gyf- eillion." Wal, son am y Brenin," ebe bardd gwledig arall, mi eis i lawr i Whitehall y dydd cyn i Chamberlain daro ei goryn wrth Bont Canada, ao wrth ei gweled yn edrych mor dlws yn y nos, nis gallwn lai na chanu i'r goleuni oedd arni fel hyn:— IGOLEUNI TRYDANOL. Gwnaed o folltawg nwyd y fellten—lonach Goleuni na seren: Difai swydd-llaw dyfeis wen A'i daliodd i wneyd heulwen. Eilun da o heulwen dydd—a luniodd Oleuni fel gwawrddydd; Niwl y dref yn oleu drydd, Hoenus boena nos beunydd. Llundain." CEITHO. Mae'n ddigon hawdd canu i'r goleuni yna," ebe Cwcwll, oherwydd y mae hwna yn abl i ganu ei hunan; ond pa les sydd i fardd ganmol gwaith dyn arall. Oni welaist ti'r blodau oedd arni mor hardd ? A phwy nas gallai lai na ohauu i rai o honynt. Dyna. wnes i y boreu hwn:- Y LILI. Yr oleulwys glaer lili-yw anwyl Frenhines ein gerddi, Ar ei bron disgleiria bri Fyth o Iwysnef a'i thlysni." Y FRIALLEN. Ei melynwawr ymloniad-sy'n hudol Ysnoden adfywiad Seren aur ar lifrau'r wlad Wanwynol ei heneiniad.—Cwown.. A dyma'r ddau yn myn'd i ddadl boeth ar nerth y mesurau caethion. Er mwyn cael tawelwch galwodd y Gol. ar wr dierth o'r gornel, a gofynodd yntau yn swil am ganiatad i ddyweyd gair yn Saesneg a chan fod y doethawr yn lied gosmopolitanaidd, cafodd ei ddymuniad ar yr amod iddo fod yn fyr:- "BYE AND BYE. Cc Bye and Bye, fair Gwenie murmured, Bye and Bye, May I return thy love-give kiss for kiss And in thine arms relate our common bliss; When Spring's first wanton herald sings anigh May I thy heart's devotion satisfy- Crave pardon that I ever was remiss And charm thy soul with some sweet speech as this:— Such love as rare is given, to thee give I. Ah! Bye and Bye that ever would delay Success to my perhaps presumptuous schemes That relegates to some uncertain day, The joy that now I hoped would crown my dreams Too true, I fear, it is that bye and bye Postponath all for all etemity.-OLIVER DAVIES." "Wel, wal," ebe'r Gil., "dyon hi. Mia'r bairii yma wadi troi ya Siasoa, bob ua. Nis gwa bath. a. ddawo hoayat, oherwydd y m to'n eglur dligon y bydd raid cUdia yr haa iaifca pia walir hwa a, Gwilym Paaaaat yn oafau ar iaith yr Orsadd Hen." "Diar, diar, oi ei cleidir, gwiifch pcuii fydd myned trwy yr hall fyawaafc waiva," torai Bjaaec allan i wylo, oherwydd, y dydd o'r blaaa, nis gallwa lai na graddEaa wrth rodio rhwag beddau hen fynwaat yn Larpwl":— MYFYRDOD YM MYNWENT ANFIELD, LERPWL. Dyma lanerch gysegredig Bro distawrwydd ydyw hon, Yn ymdoni mae fy hiraeth Prudd-der sydd o dan fy mron; 'Rwy'n dychmygu fod yr awel Sydd yn siio dail y coed, Mewn yswildod dwys yn d'wedyd Parcha.'r ddaiar daa dy droed. Mae y blodau pêr ireidd-dlws Yn ymostwng tua'r Ilawr, Dysgant hwythau wars fach i mi Bydd yn ddistaw yma'n awr; 0, olygfa yn yr anial Lluoedd wedi newid gwedd, Gorwedd maent yn dawel ddigon Yn eu llety bach, y bedd. Dyma lanerch bach o'r ddaia.r Wedi ei threfnu'n hardd ei llun, Ogof Maes Macpalah ydyw Beddrod teulu llawer un; Y mae gruddiau tlws dy flodeu Wedi 'u golohi lawer gwaith, Gyda dagrau gloyw cariad Llawer gwyneb teg sy'n llaith. Wrth ro'i cipdrem ar dy drysor Sydd yn gorwedd yma'n awr Yn adfeilio heb 'run ddelw Uno wnant a llwch y llawr, Mae athrawiaeth fawr yn codi Bron fy ngyru'n berffaith fud, Ond mi gofiaf am alluoedd Awdwr bywyd mawr y byd. Gwelaf ddiwrnod mawr yn dyfod Diwrnod codi'r meirwo'n fyw Rhai i wae ac anedwyddyd Rhai i Wynfa at eu Duw; 0, am fod yn un o'r teulu Gaffo fyn'd i'r Nefoedd Wen- Gwlad heb neb yn marw ynddi, Gwlad a'r Iesu iddi'n ben. Nid oes fynwent brudd i'w gweled Yng ngororau'r Ganaan wlad; Nid oes neb yn wylo ynddi Ar ol colli mam na thad. Na, mae Duw yn sychu'r dagrau Ar ei edyn gyr bob poen, Diolch bydd y teulu yma Gan ymostwng byth i'r Oen. R. BONNER THOMAS. "Hold on I yr hen frawd, Boner!" gwaeddai'r Llinos, yn sionc. Dare, dere allan o'th bradcl-der- Pwy sens sydd i lans ieuanc fel tydi i fyn'd i rodio ymysg y beddau, a thithau ond newydd ddachreu byw ? a bath ddywed dy wraig ieuanc wrth weled y pruddglwyf yn dod trosot ? Gwell, fachgen, yw bod ya ll&wen a hapus yn yr hen fyd yma, a chana fel rhyw hen weithiwr profiadol fel y fi HWYRDDYDD Y GWEITHIWR. Daeth yr hwyr, a'i wenau tirion, Rhydd i'r gweithiwr ryddid weithion; Y mae bendith yn yr enw, A thangnefedd Duw'n ei lanw. Gwaith y dydd, y gwr adawa, Dyohwel adref i'w orphwysfa Sedda yno mewn dedwyddyd, Yn ei hedd dan wenau hawddfyd. Lion edmygu wedi'i orchwyl Aelwyd lan ei briod anwyl; Hudol awr o dawel foli Yn nhawelwch gwir ei deulu. Gwrendy hwyrol ber garolau Adar swynol ar y cangau Oedfa'r wig a wna'i adfywio, Llona'i wedd 'rol caled weithio. Ger ei fwth clyw swn chwareuon Ei rai bach a'u byw acenion Anwyl ydyw'r adeg hyny, Pan ddaw'r tad i'r ty dan wenu. 01 mor hoew rhydd y baban Wresog groesaw i'w dad diddan Brysia ato yn hyderus I ro'i cusan ar ei wefus. Aeth y dydd, daw hedd i'w galon, Adeg felus ddi-ofalon Baich yr oriau'n llwyr ymgolli Yn llawenydd mad ei deulu. o I mor dawel y mae'r diwyd. Yn mwynhau ei hwyr esmwythfyd Erys ca.riad ao anrhydedd Yn y bwth sy'n llawn dinodedd Bellach y mae'r eylch yn gyfan, Hapus fydd cael swper weithian Yna, darllen rhan o'r dwyfol, Er neshau at orsedd rasoi. Ymostynga'r tad hyderus, Dafnau gras ireiddia'i wefus Duw'n y bwthyn yn bendithio 'I deulu hoff, tra mae'n gweddio. Nid yr aur a'r prês aniddan Ydyw bri y bwthyn bychan Ond cymdeithas Dwyfol Ysbryd Ar ydaith trwy ddyffryn adfyd. Diwyd weithia'r teg lafurydd Yn y gwres dan haul wybrenydd Llwyr ymrodda &'i holl egni Hyd ei fedd i wneyd daioni. Haul ei einioes a olwynia Draw i fyd a gwlad gorphwystra Y mae'n disgwyl am noswyliad Salem der, a'r melus uniad. Ar lanerohau gwlad y Bywyd Caiff ei wobr a'i goron hyfryd Bydd yr Iesu yn agosach Yn y nef, a Duw'n anwylach. Willesden. LLINOS WYRE. Yr oeddwn i yn meddwl mai'r Hen Ficer oedd yn canu, wrth glywed y masur," ebai Bonner. "Yn wir, Llinoa, yr wyt ti gryn dipyn ar ol dy amser." Waeth gen i am y mesur," eba'r Llinos." ond canu yw'r peth fachgen; ac os deua i i ganu fel yr hen wr hwnw, fe fyddai'n eitha boddlon. Yr oedd yn bryd, erbyn hyn, i roddi taw arnynt, & galwodd y Gol. ar yr hit hir-walltog i osod ffrwyth eu hawen o'r neillda hyd adeg y 'Steddfod ym Mangor. Bu peth grwgnach, ond llais y Gwr doath a orfa. E. Jones. Ie, chwi sydd yn iawn. Deugain mlyn- edd ddylasai yr amser fod, ac nid ugain, oherwydd y gwyr pawb fod dros ugain mlynedd oddiar yr ymad- awodd Hwfa Mon a hen gapel Fetter Lane. Gobeithio i chwi fyned i Clapham i gynorthwyo yr hen chwaer. W. Lewis. Byddai dechreu dadl ar y Cymry Fydd- ion yn bwnc rhy boeth ar y tywydd hafaidd yma. Dewch ar ryw bwno mwy derbyniol. Hefyd, pa. lea wnelech wrth eu dyrnu fel hyn ? Gwleidyddwr. Ceir y manylion am y Gymdeithas, o bryd i bryd, yn ein colofnau; ond nid yw ei gwaith hyd yn hyn wedi bod o les mawr i Gymry Llun- dain. Ap Caradog. Nid oeddem yn cyfeirio atoch chwi, yn bersonol, yn y nodiad; mewn gwirionedd, nis gwyddem am eich bodolaeth hyd nes i chwi anfon eich enw yma. Er hyny, dymunwn bob llwyddiant i chwi. W. J. M. Pwy ddywedodd hyny wrthych ? Y mae'r holl stori yn anwireddus o'r dechreu i'w diwedd I Peidiwch a gwrando ar fan chwedlau fel hyn,

Dyma. fel y canodd Daronwy i Syr Alfred Thomas, ar ol clywed y newydd am ei ddyr- chafiad Hawddamor i Syr Alfred, Y Marchog o Gaerdydd, Ein Brenin roddodd deyrnged I Flaenor Cymru Fydd 1 A gawn ni 'nawr briodas, Er gwneyd y cylch yn llawn ? Fe fyddai Lady Thomas Yn swnio'n brydferth iawn. Dadl fawr yr hen bobl oedd y pwnc o Syrthio oddiwrth Râs," ac y mae ambell i ffaith i'w gweled weithiau sydd vn profi y mater yn derfynol. Sonir yn awr fod Mr. T. Glynn James, a fu unwaith yn weinidog Anibynol ym Maesteg, Morganwg, wedi ei benodi gan Esgob Bangor yn ddarllenwr lleygoI ym Mhrenteg, tan y Parch. D. Collwyn Morgan, rheithor Penmorfa. Feallai, er hyny, y dywed rhai mai myned at ei Ras a wnaeth Mr. James.