Papur Pawb

fod o'n ffond ohona i. Roedd imam, o'i 'ochor o er y dechreuad, ac hyd yn nod pi flondiach ohono fo nag oeddwn una. Yma, pan oedda nhw yn aLarad am y briodas yn ndian yr wythnos, ,mi ddeclireuais ina holi yn nghylch fy nlhad; ond roedd y ddau'n deyd, 'Na feindiwch am etch tad, mi ddeyd- wn i wrtho fo wed'yn,' ac mi ddeydodd maim y gwnai thi bobpeth yn iawn gyda fo. Doeddwn t. ddtm yn leicio Ihyiny yn dida, Mar Owen. Er nad oeddwn i aim ofyn. iddo fÓ, a fynta ddim ond] rhw chydig o flynydd- oedd yn hynach na fi; eto, doeddwn a ddim am neyd dim ar y s'ly, felly mi, sgrifen- as at fy nlluad i Lundain, He ma.e, swydd- feydd y cwmpeini, and mi dcloth y llythyr yn ol i mi wody'n fore'r briodas." "Chafodd o mono fo, felly?" "Naddo, syr, roedd raid fod o wedi oy- chwyn adre cyn ei gael o." 9 '"Giteflyn oedd hyny. Yr ioedji%cli weciji trefnu i briodi ddiydd Gwemer, yuta 1 Oedd y brilodas i fod yn yr Eglwys ?" "Oedd, syr, ond mimedd hi i fod yn un liollol ddistaw. Yr oedda ni i fod1 yn brec- westa wedi hyny yn Ngwesty'r Lfew Glias. Mi ddoth Daniel in mofyn ni mewn oerfbyd, ond gain fod 'no ddwy ohono ni, rrri rhoth ni"n dwy yino fo, ao mi ath i mewn i gerbyd pedair olwyn ei hunan. Mi aelth- oim ni t'f eglwys yn gyntaf, a phiari ddaetth y cerbyd pedlair olwyn i fyny, roedda ni yn lajros iddo fo nieidio aikai, and nath o ddim, a plhan drychodd y oerbydwr i mewn am dano fo, doedd yno neb yno! Mi ddeydodd y cabman na alia fo ddim dy- chymygu betti). oiedd wedi dwad' ohono fo, oherwydd roedd o wedi weyd o'n myn'd i mewn a'i lygaid ei huai. Roedd hyny ddydd Gwener diweddaf, Mr Owen, a wel- ais i ac ni dhilywais i ddim yn ei gylch o byth wedi hyny, na diim i daflu unriiyw oleuni ar ei ddiflaiiiad." "Mae'n ymddangois i mi eMi bocl wedi caell eidh tiin yn arw iawn—yn gywilydd- us," ebai Mr Owen. "0, na, syr! (Po,odd,.o"n rhy dda a ffydd- Ion i mi i fy ngadiad i fet yna. Drwy'r bore, roedd o'n deyd wrtha i, bcth bynag ddigwyddfi", mod i i fod yn bur; ac os y digwyddlai i ryw wmgylchiad nad tlllid ei ragweled ein gwahaniu, roeddiwn L b 1b am- ser i gfofio mod i wedi rhoi ngatr iddo fo, ac y deua fo i"'m toawiio yn fuan new yn hwyr. Yr oedd hyny'n stiarad rhyfedd ar fore priodas, ond mae'r hyn a gymerodd le wedi hyny yn rfhci meddwl i'r peth." "Mae'n siwr1 'i. fod o. Yr ydych chwi )'r farn, ynte, fod rhyw ddamwain wedi, dd- gwydd iddo?" "Ydwyf, syr. Ilydw i'n credu fod; o wedi rimgweled rhyw berygl, onide fasa fo ddim yn siarad felly. Ac i hyny dcligwydd." "Un cwestiwn yn ychwaneg. Pa fodd yr oedd eich mam yn eclrych ar y peth ?" "Roedd lu'n ddig iawn, ac yn dcvd nad oeddwn i byth i son am y pech drachefn." 'A'ch tadl1 Ddwedsoch chi wrtho fo ?" "Do, ac yr otedd o"r un farn a fin-nau, fod rhywbeth wedi. digwydd iddo fo, ac y cawn i glywed lam Darted drachefn. Ac fet roedd o'n dteyd, pa fwiiad fasa gyno fo na neb aracl i ddwad a fi at ddrws yr eg'lwys, ac yna fy ngiadaeill i 1 Pe, basa ifo wedi ben- thyca fy ariiam i, neu fy mhriodi fi, a seKo farian arno'i liun, mi fasa no ryw reswm; ond roedd Daniel yn indtpendant iawn yn nghylch arian, a wmai o Iby'BhediryCJh ar awllt o f'arian i. Ac eto, beth allla,sai ddi- gwydd ? A phaham nad ysgiifena fo! Mae'r peth bron a fy ngyru fi. yn wallgof! A fedira d ddim cysgu'r un winciad y nos." Tynodd gadach pooed byohan allain o'i muff a dechreuodd wylo'n chwerw. "Mi ediryehaf fi i mewn i'r peth drosoch," eibai Arthur Owen, gan gyfodi air ei draed, "a does dillIl dadl na ddbwn ni o hyd i ryw edefyn yn, rhywie. Gadewch i'r perth or- phwys ariiaf ii, bellach, a, pheidiweh a medd- wil dim mwy yn eii- gylah. Uwchlaw pob- peithi, ymdreichweh aiUiel i Xfeiiiiiel Dia\iasi ddiflanu o'ch meddwl, fell y male wedi gwnieyd o'ch bywyd1. "Felly, dyda clii ddiim yn meddwl y caf fi ei wel'd o ebo?" "Mae airnaf ofn na dhewdh." "Beth 'sydd wedi digwydd iddo fo?" "Gadewch y cwestiwn yna ar fy llaw i. Wedi uddi adia,el ei chyfeiiiad, a chyfeir- iad ei thad, a phedwar o lytlhyrau a gawsai addiiwrith Dani,el- Daiviels, lac iddo yn'bau ci chynghori i gadw'r peth yn hollol ddistaw, ymadlawodd. Er gwaethaf porbpeth, yr oeddi rhywbeth yn letn hymiwle&yddeis yn haw^io parch. Gadawodd ei bwndel bychan ar y bwrdd, gan laddaw dyfod' dlmchefnpa 'bryd bynag y geflwid aim dIMJl. Eistefddodd Artlhur Owen i tawr i syn- fyfyrib, gan ediydi i fyny tua'r nenfwd, a'i bibell yn ei ben. "Mae rhVwbeth yn ddyddorol (aiWn yn yr eneth yna," dbai of, "yn fwy felly na'i heClYnlb. YIr oedd rhrui o"r mainy.«on yti newydd i m'i, ond yr oedd hi ei hunan yn bennod mwy dyddoroL" "Wn i ddiim, railae pobpetli yn anweledig i mi," elbwyf fiinniau. "Nid yn anweledig, ond heb* Sylwi ar- nynJi; eibai ynltau. "Dallwn i. yn fy myw gaell genych chwi, Roberts, isylweddori pwys- igrwydd1 lllewys, ac awgrymiadau carttau es- gidiaiu. Beth ddtarfu i chiwi syHwi arno, Riolbierts V Diarlunikis .inna.u ti gwisg yn fanwl, fel y medrwn, hyd yn nodi a menyg, a'i lies- [idiiau, ali bonet, a phiolbpeltli. Chwarddodd Mr Owen, a cliurodd fi didwylaw, a dywedoddl fy mod yn dyfod yn inker] yn rlhiagorol iiawai. I|'a-n!g)iD|BiOidd odidi!w>th yr ll'yn o^eddwr^ wedi syQwi air ei lllewys fcC. yr ceddynt Wieci treuiio yn y man yr oedd ei breichiau yn goriphwys lar v bwrdd, pan wrth fi gwaith, a daeth y golwcr 'byr a'r argraph-lythyrenau, a phetthiau ereffl o un i un I- egluro yr hyn, oedd wedi ddyweyd wrthi yn batrod', nes oeddwn wetN. synu. Ond yr oeda ef vn dy.7jyl fod pobpeih yn dciigon amlwg. Yr oell wedi sylwi nad o,,dd yr -escidi.aii a wisgai yn perfchyn i'w gilydd fell plar, ac yr bedd hyny, a'i du'l yr oeddynt weTi, en cylymu yn awgrymu iddo ef ei bod wedi dvf.Tt ar y fa-li frvs. "Ond nid yw y petluau yna ond dk'bwys, Roberts; fyddwdh chwi gystal a darllei'.i i mi y desgrifiad ynna o Daniel Davies yn y papur newydd ?" Darllenais innau iddb'r holl fan,\rt nn, ei daldra, ei wisgoedd, ei wl is'kers; ei oriav.T, er gadwen aur, a phobpeth fel y sweltid ef dddweddaf, yn nghyda dhrylbwylliad ti fod yn perthyii i iswyddlfa yn Hedl y Dyfr- dwy. "Mi wnaiff hyna'r tro, ^b.r4i A r; hur Owen. "Cyn belled ag y mae'r lLjy1t,hyraiu'n y 11 myn'd, dydy nhw'n ddim llawer o (help. Ond mae un peth y dylid sylwi arno, y aiiaenlt wedi en hiargrap'h-llytih'renu. Mlae'r enw, felly, a',r cyfeixiad hefyd, cytu belled: ag y mae yr heoi yn gynniwysedlg, ond dim peuliach. Mae, g,an hyny, bobpeth o'r bron a wnelo a'r aohos." "Rydiw i'n methu gwel'd yr achos o hyny, os nad oedd arno eisieu gwadu ei lawysgrii mewn oynghalws o dori ainmod piiodas." ;N,a, msdi hyny oedd yr amcan. Oud., pa fodd bynag, mi ysgrifenaf ddau lythyr, 31r ihyln la bendlerfynia 1y imijteir. DIn i'.r ffirni, a'r llall at dad yr eneth teuanc, Mr Morgan Harries, i ofyn iddo all o ein cyf- arf'ui ni yma am chwecih o'r gGoch pryl- nawn ylcry Mae'n lllawi cystal t ni wnevd busnes iix" perthynasau gwrywa'dd. Ac yn awr, Roberts, aKwn riifDeyd .km nos y daw aivbion i'r ilythyrau^yny, feiiy gallwn adael dyr^sbwno bychan ar y Ri'f!' am y tro." (I'w barhau). "20