Welsh Newspapers

Search 15 million Welsh newspaper articles

Hide Articles List

4 articles on this Page

Advertising

DYDD GWEN 1m, AWST 28, 1874.

News
Cite
Share

DYDD GWEN 1m, AWST 28, 1874. a, WYL v- GENEDL. Yr yclym yn defnyddio yr ymadrodd U Gwyl y Genedl," am y rheswm syml fod yr Eisteddfod yn hyfforddio nid yn uuig gwyl lenyddol. ond hefyd v:yl i groes- farnau ag sydd yn creu llawer goimod o ymraniadau yn ein mysg fel cenedl. Dangoswch i ni y pulpud, yr esgynlawr politicaicld, neu y maes newyddiadurol, a dangoswn nillau bob eiliw o ymraniad ag y dichon hauwr yr efraii eu cynnyrehu; ond ar esgynlawr yr Eisteddfod yr ydym; oil yn cyfarfod ar dir Dyffredîn, ac yn meiddio estyTi debeulaw cymdeithas y naill i'r llall, ac ynigrynhoi yn un fyddin wladgarol o dan faner fendigedig undeb, Pe nas deilliai mirbyw iesbad namyn hyfforddio pa bell cyrarfoci eenedlaethol i O'ldiwrtli yr Eisteddfod byddai yn dra taeilwng o'r gefuogaytli hvyat gwresog; ond nid ydyw hvnyna r.arnyii rljagymad- todd i'r daioni a gynnyrcha, ac y mae gan- ddi gyfrol o dcKwylliar-t cenedlaetliol wrtb gefn. Nid ydym yn petruso myntumio fod a fyno y sefydJiad EisteddfDdul fwy a Hu.rfiad eia nodweMion gwahaniaetho! fel cenedl nag sydd a fyno uiirhyw ddylanwad moesol na ciiyfreitliiol. vVrth gwrs, yr ydym yn hollol barod i gyfarfod ag am- bell frawd phariseaidd yn rhyihu ei lyg- aid mewn syndod,. ac yn darnodi y fati) haeriad fel cabledd ar y pulpud a phre- gethwriaeth; ond dymunem adgoffa, y eyfryw fod cenedloedd ereill yn cyfranogi o fenditbion y naill a'r llall, a gofynem yn ostyngedig iddo ein cyfeirio at ryw fynhonell amgen na'r Eisteddfod am es- boniad ar y gwahaniaeth sydd yn bodoli mor eglur rliyngom a chenedloedd ereill. Y gwir syml ydyw fod yr Eisteddfod, drwy offerynoliaetli cystadleuon, yn ein gwneud yn genedl o ddarlleiiwyr, vsgrif- enwyr, a meddyhvyr ac' er ein lioll an- fanteision addysgol, yr ydym, fel gwerin, yn uwch on hysgwyddau i fyny nag un- rhyw genedl gymmydogol. Ac os oes sail i'n hymresviiiiad fed yr effeithiau pwysig hyn yn ddeilliedig oddiwrth yr Eisteddfod, yr ydym yn ystyiied y cydnebydd pawb fod y sefydliad- yn deilwng o gefnogaeth fel meithrinfa ddihat'al athrylith Gymreig yn annibynol ar goleddiac1 ein hiaith a'n defion cenedlaetliol. Pa un bynag a gydnabyddir hyn ai peidio, nid oes dadl nad ydyw yr hen sefydliad sydd wedi dal ystormydd can- rifoedd wedi ymwreiddio yn ddwfn mewn daiar ffrwythlon yn sercbiadau y cenedl, fel y cafwyd prawf diymwad yn mhob- logrwydd a llwyddiant yr wyl genedl- aethol a gynnaliwyd yu ninas henafol Bangor yr wytlmos diweddaf. Nis gallai neb ystyriol olygu y torfeydd anferth o bobl barchus a deallus a orlanwent y babell eang heb addef fod yn yr eistedd- fod ryw elfenau cydfynedol ag anianawd y cymmeriad Cymreig; ac nas gallasai unrhyw ddylanwad arall attynu y fath gydgasgliad o elfenau cymysgedig gydag un am can moesol cynredm. ichydig flynyddau yn ol edrychai y bendefigaeth Gymraeg gyda yswiWod ar y sefydliad, a rhoddant eu nawdd yn unig fel math o gerdod a gwatworai y wasg Seisnig ein cynnulliadau gyda'u boll egni, yn ddi- arwvbod o'r amcanion canmoladwy oedd genym mewn golwg. Erbyn hyn y mae agwedd pethau wedi p.wlil rrviw-1 u&iaengaetli yn addurno em cynnulliadau, ac yn ymffrostio yn eu hiaith, eu gwlad, a'u cenedl; a'r wasg Seisnig wedi troi i'n dyrchafu gyda'r un yni ag y ceisiai ein darostwng ychydig flwyddi yn ol. Yr ydym yn rhwymedig i Mr Watkin Wil- liams am weinyddu cerydd mor llym ac haeddianol i'r Echo am ymgymeryd k charnlivvio amcan mawr yy eisteddfod. Golygai y newyddiadur hwnw mai amcan yr eisteddfod ydoedd dylanwadu ar y Cymry i ymlynu wrth eu cenedligrwydd a llefaru eu hiaith, drwy offerynoliaetli gwobrwyon am farddoniaeth Gymreig; ond yn ffodus y Eiae yr Echo yn eithriad yn y syniad culfarn hwn sydd wedi cael ei goleddu yn rhy hir gan ein cymydogion. Ond pe na fuasai genym unrhyw amcan amgen na meithrin ein cenedlgarweh a cboledd ein hiaith, nid ydym yn gallu dirnad ar ba gyfrif y dylai ein cynnull- iadau tangnefeddus aflonyddu ysbryd ein cymydogion. Yn ein tyb ni y mae yn llitwn bryd i'r pwngc ieithyddol gael gor- phwysfa, oblegid y mae wedi ei rygnu i -0 farwolaeth. Y mae ein hiaith wedi cael daiar rhy ddwfn yn ein sercbiadau i unrhyw ystorm o watworeg estronol ei diwreiddio a thra yn ei choledd n id ydyiii yn gwneud hyny ar draul esgeuluso. shibboleth fasnachol ein cymydogion, drwy gyJrwDg pa un y galluogir ni i ym- gymdeithasu ac ymfasnachu a liwvnt. Fel byn, nis gellir dwyn un gwrthwyneb- iad safadwv yn erbyn amcanion ein gwyliau cenedlaethol, tra y mae genym Qn plaid y i-lititli eu bod yn argraffu eu dyl^nwad moesol ar y cymmeriad Gymreig; ac yn y goleu hwn haeddant t.- 0' gael eu befelychu yn hytrach na'u gwatwor gan genadloedd cymmydogol,

CRYNNODEB WYTHNOSOL.

CYFRINION A CHWEDLONIAETH…